در ارتباط به انفجارهای پایتخت که خسارات سنگین جانی و مالی و روحی را بر مردم کابل تحمیل کرد، نظرها و دیدگاههای متفاوتی وجود دارد و در واقع هر دسته و جناح و گروه و شخصی از ظن خود یار حوادث اخیر پایتخت شده و اوضاع را به تحلیل و توضیح می گیرند.
تعدادی از آگاهان، حضور نیروهای خارجی و به خصوص امریکایی در کشور را عمده عامل ازدیاد ناامنی در افغانستان به ویژه پایتخت می دانند که از این دسته می توان به برخی از نمایندگان در خانه ملت اشاره کرد.
شماری دیگر از اعضای مجلس نمایندگان تاکید دارند که ایجاد اجماع ملی موثر واقع نمی شود، زیرا سیر تا پیاز بدبختی در افغانستان دست خارجی ها به خصوص امریکاست.
این نمایندگان تاکید می کنند که از روزی که پیمان امنیتی با امریکا امضا شده است، روز به روز به گراف ناامنی‌ها و کشتار مردم افغانستان افزوده می شود.
یکی از اعضای مجلس نمایندگان می گوید: این خارجی ها هستند که هر روز کشور ما را ویران می کنند، اجماع ملی موثر نیست، باید در برابر سفارت امریکا خیمه برپا کنند و از این کشور پرسیده شود پیمان امنیتی چه دردی از مردم افغانستان را درمان کرده است.
عضو دیگر در مجلس معتقد است: تمام مشکلات افغانستان را امریکا جور/ خلق می کند، انواع تروریستان را خود امریکا به افغانستان می آورد.
او خطاب به نمایندگان می گوید: امریکا خدا نیست، بیایید بنشینیم و تصمیم بگیریم که با امریکا چه گونه برخورد کنیم.
و عضو دیگر مجلس در تایید اظهارات همکارانش در خانه ملت چنین باور دارد که دلیل رسیدن افغانستان به این روز این است که ما به جای اتکا به خدا، با دشمن خدا و رسول پیمان بستیم و امروز به غضب خدا گرفتار شده‌ایم.
و سرانجام، عضو دیگر مجلس معتقد است که کسانی که طرفدار پیمان با امریکا بودند و آن را امضا کردند، امروز همان افراد از کار شان شرمنده هستند.
دیدگاه فوق علاوه بر آنکه طرفداران بسیاری در افغانستان دارد، بر یک استدلال همواره تاکید می کند و آن اینکه نیروهای خارجی به خصوص امریکایی، از وجود ناامنی و بحران های پایدار در افغانستان سود می برند؛ لذا طبیعی است که بر بحران و ناامنی های بیشتر دامن بزنند.
دسته دیگر در کنار آنکه امریکایی ها و خط مشی آنها در افغانستان را زیر پرسش می برند؛ اما از طرح ها و پلانهای دولت پاکستان نیز چشم پوشی نمی کنند و نیت و اراده سوء و شرارت بار مقامات پاکستانی نسبت به افغانستان و مردم آن را در اوضاع آشفته و آتش و خونبار این مرز و بوم موثر می دانند. بناء، برخی از نمایندگان پیشنهاد می کنند که باید یخن آی اس آی پاکستان گرفته شود چون به گفته آنان، تمام تروریستان از این کشور به افغانستان فرستاده می شوند.
چنانچه می دانیم پاکستان از دیر و دور زمانی است که محکوم دیدگاهها و آرای انتقادی و شماتت بار مردم و دولتمردان افغانستان است و این معنی هم برای جهانیان و هم امریکایی ها به خوبی روشن و مبرهن است و به همین دلیل هم است که قاطبه مردم افغانستان و بیشتر صاحب نظران و تحلیلگران منصف و آزاده در داخل و بیرون از افغانستان، دولت ایالات متحده را به دلیل بی تفاوتی در برابر مواضع خصمانه و شرارت بار پاکستانی ها علیه افغانستان، زیر سوال برده و دست هر دو دولت را در یک کاسه می پندارند!
همین دیدگاه بالا خاستگاهی می شود برای یک نظر دیگر در قبال موضوع افغانستان و آن اینکه ایالات متحده امریکا در واقع بر اساس اشتراک منافع با دولت پاکستان، می تواند در ایجاد بحرانها و ناامنی های پایدار در افغانستان نقش عمده و اساسی داشته باشد و بر همین اساس نیز مشکلی با دولت اسلام آباد در قبال افغانستان و دولت و ملت آن ندارد و در هر پیش آمد خطرناک و ویرانگری برای افغانستان و دولت و ملت آن، طرف پاکستانی ها را می گیرد و همه این فکر و رفتارها در صورتی است که ایالات متحده امریکا با دولت افغانستان پیمان راهبردی نظامی امضاء کرده که اهم و عمده محتوای پیمان مذکور، دفاع از خاک و مردم و دولت افغانستان در برابر هر تعدی و تجاوز است.
همه اینها به خصوص بی صداقتی و دروغ سیاسی امریکایی ها موجب می شود که مردم افغانستان و آگاهان و صاحب نظران منصف و دلسوز، به این نتیجه برسند که انعقاد پیمان امنیتی با ایالات متحده امریکا در طول سالهای حضور این کشور در افغانستان، نه تنها سود و نفعی به حال دولت و ملت افغان نداشته؛ بلکه بیشترین ضربه و آسیب را دولت و ملت ما از همین ناحیه متحمل شده اند.
بناء، منطق و خرد سیاسی سلیم حکم می کند که سران حکومت وحدت ملی تا بیشتر از این دیر نشده و فاصله آنها با مردم شان از این بیشتر نشده و نیز تا وطن شان بیشتر از این دستخوش منافع نامشروع بیگانگان واقع نشده، نسبت به لغو پیمان ننگین و مضر امنیتی با دولتی که به قولی، خود مرکز و منبع شرارت است، اقدام کنند.
