ریاست اجرایی حکومت وحدت ملی طی اعلامیه ای شلیک موشک بالستیک حوثی ها به سوی مکه مکرمه را محکوم کرده است!
گرچند برخی نهادهای دیگر افغانستان نیز اعلامیه ای مشابه صادر کردند ولیکن توجه ها بیشتر به سوی این نهاد پا درهوای حکومت معطوف شده است که چندی قبل سفری به عربستان سعودی داشت، مورد ارج گزاری مقام های آن کشور قرار گرفت.
نهادی که هنوز جایگاه قانونی ندارد، اعلامیه او از چه جایگاه و مرتبه ای برخوردار است که صادر شده است؟ اگر نیک نگریسته شود این نهاد حکومتی چند خبط مهم را مرتکب شده است. نخست این که هیچ گونه دلیلی دال بر این که حوثی ها چنین اشتباهی را مرتکب شده باشند و موشک به سوی مکه شلیک کرده باشند وجود ندارد.
دوم اینکه ریاست اجرایی چنان در ساده لوحی و یا بی خبری به سر می برد که ترفندهای حکومت سعودی را بدون دلیل و حتی اندک تحقیقِ موجه پذیرفته است. سوم این که ریاستی که هنوز جایگاه قانونی خود را احراز نکرده و یک بخش پا در هوا به حساب می آید چگونه و بی مهابا به خود جرات می دهد که این گونه اعلامیه صادر کند؟
جنرال دوستم گفته بود که داکترعبدالله در پیشگاه مردم هیچ وزنی ندارد این اعلامیه نه تنها بر بی وزنی او می افزاید که وزن او را هرچه کمتر و کمتر می کند؛ زیرا آنچه میان عربستان و یمن می گذرد در بهترین حالت و خوش بینانه ترین وضعیت، نزاع دو حکومتی است که اسم اسلامی برخود دارند، آیا کسی که خود را مسلمان می داند و در سلک و مسلک جهادگران به حساب می آورد آن قدر از عقل دینی تهی باشد که به قول یک طرف نزاع اکتفا کند و در محکومیت طرف دیگر اعلامیه صادر کند؟
با تکیه بر کدام مدرک دینی و قانونی، کسی تا هنوز چنین جرأتی به خود داده است که دست به تخریب کعبه بزند جز حکام سعودی که سابقه طولانی در ویرانی اماکن مقدسه دارند و اماکن مقدس را شرک می دانند و تخریب آن را یک وجیبه دینی به حساب می آورند.
حکومت سعودی گفته است که موشک بالستیک یمنی ها در ۶۵ کیلومتری کعبه منهدم شده است. ۶۵ کیلومتری فاصله اندکی نیست، این پرسش مطرح می شود که چگونه سعودی ها متوجه شدند که آن موشک به کعبه اثابت می کند؟
واقعیت آنست که در یک سال و نیم گذشته حکام سعودی به هر نام و عنوانی کوشیده اند جنایت های بی شرمانه خود را پنهان دارند در این جنایت ها صدها انسان بی گناه را کشته و زخمی و خانه های شان را تخریب کرده اند.
در این جنایت های هولناک نه تنها متحدان عرب سعودی دست و نقش دارند که غربی ها از جمله حکومت ایالات متحده امریکا دخالت داشته و اکثر سلاح های سعودی ها توسط غربی ها تامین می گردد.
آنچه که جای بسی تامل دارد آنست که افغانستان به عنوان کشوری که با صدها معضل دست و پنجه نرم می کند و باید نهایت تلاش را به خرج دهد تا محتاطانه عمل کند، جانب حکومت ظالم و خون آشام سعودی را نگیرد و به طرفداری از او وارد عمل نشود و اعلامیه صادر نکند، اما برعکس کورکورانه دنبال حکومت سعودی راه می افتد، درخواست های آن حکومت را نعل بالنعل اجابت می کند.
وقتی به سابقه ریاست اجرایی نگریسته می شود یا پیوند فکری - سیاسی او مورد بررسی و تحلیل قرار می گرد هیچ سنخیتی میان اندیشه او و حاکمان سعودی که به طرفداری از آن ها اعلامیه صادر کرده است دیده نمی شود.
هر فرد یا نهادی که اعلامیه صادر می کند و اتخاذ موضع می نماید عندالزوم تمام جوانب سیاسی آن را مد نظر قرار می دهد، سنخیت های فکری خود و آن طرف را می سنجد، آینده خود را سبک و سنگین می کند که نشر و صدور یک اعلامیه در آینده سیاسی او چه تاثیر برجای می نهد آنگاه عمل می کند. سیاست مدار دور اندیش نمی تواند آینده سیاسی خود را با یک اعلامیه گره بزند و با آینده سیاسی خود ریسک کند.
در اعلامیه آمده است که " ریاست اجرائیه جمهوری اسلامی افغانستان هرنوع حمله بالای مکه مکرمه را شدیدا تقبیح می‌کند و مراتب نگرانی و ناراحتی شدید خود را از این عمل جنایت کارانه ابراز می‌دارد."
معمولا از غربی ها شکایت می شود که در موضع گیری خود هیچ گاه جانب حق و حقیقت را نگاه نداشته و نمی دارند همیشه منافع خود را برهمه چیز و همه ارزش های انسانی ترجیح می دهند، اما صدور یک اعلامیه از یک کشور غربی که به نفت سعودی وابسته است و بر اساس منافع خود تصمیم می گیرد با رئیس اجرایی که مدعی است که در دامن جهاد بزرگ شده و با ستم ابر قدرت ها مبارزه کرده در چیست؟
آیا این فرد برآمده از دوران جهاد و مقاومت جز آنست که بر اساس منفعت شخصی خود تصمیم گرفته است و مردمی را جنایت کار می خواند که جز از تمامیت ارضی و از موجودیت خود به دفاع نمی پردازد؟
وقتی وجدان انسانی در حال مردن باشد فرق میان سیاست مدار غربی و شرقی هیچ نیست، هر دو اخلاق و کرامت انسانی را فدای شکم بارگی، خود خواهی و فزون طلبی خود کرده اند. یک سیاست مدار غربی چون غربی است نکوهیده نیست چون انسانیت را فروهشته وهوای نفس را به خدایی خود برگرفته است نکوهیده و مطرود است!
به هرحال موضع گیری رئیس اجرایی نشان می دهد که نه فهم او چنانست که او را از افتادن در دام داوری های زود هنگام و عجولانه باز دارد و نه او دارای اخلاق نیکوی انسانی است که او را از موضع گیری های شتاب آلود بر حذر دارد. آنچه او را در دامن این داوری های عجولانه افگنده است سفر او به عربستان سعودی و احتمالا سر فرو بردن در توبره یا آخور سعودی ها است!
