دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران گفت: ۱+۵ چاره ای جز مذاکره با ایران نداشت.
علی شمخانی؛ دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران گفت: امروز جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر این توان ذاتی و بومی، دیگران را وادار کرد بپذیرند که این دانش قابل بمباران شدن نیست و برخلاف آنچه که توسط بوق های تبلیغاتی گفته می شود ۱+۵ چاره ای جز مذاکره با ایران نداشت؛ زیرا نمی توانست اقدام نظامی کند و می دانست اگر اقدام نظامی کند پیامدهایش غیرقابل کنترل خواهد بود و زمان به نفع ایران پیش می رود. بنیه های داخلی در شرایط تحریم قوی تر می شود؛ لذا باید این روند توسعه را به زعم آنها مهار کرد. این دستاورد، دستاورد بزرگی است که توسط شهدای هسته ای، زندگان هسته ای و دانشمندان هسته ای فراهم شد و در دولت یازدهم به نحو احسن در معرکه مذاکره مرحله تثبیتش به منصه ظهور رسید.
دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: در این شرایط به سمت مرحله اجرا و آنچه که دیگران متعهدند پیش می رویم و با ریزبینی هایی برآن نظارت می کنیم تا خطایی صورت نگیرد.
در همین حال، کارشناسان نیز اظهارات دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران را تایید می کنند. آنها علاوه بر این موضع گیری ها، اعترافات صریح مراکز و نهادهای غربی در این خصوص را نیز مورد اشاره قرار می دهند و می گویند که غرب خود قبول کرده است که ایران در سال های سخت تحریم، به مرحله ای از پیشرفت رسیده است که با هیچ ابزاری از جمله حمله نظامی نمی توان آن را نابود یا متوقف کرد.
مقام های امریکایی نیز در جریان گفتگوهای هسته ای میان ایران و قدرت های جهانی، بارها اذعان کردند که این انتظار احمقانه است که برنامه هسته ای ایران را به مرحله ده سال پیش بازگردانیم.
آنها همچنین تایید کردند که ناگزیر اند با یک ایران هسته ای با توجه به شرایط، دانش، پیشرفت ها و توانمندی های کنونی آن کشور، وارد معامله شوند و توافق هسته ای حاصل از گفتگوهای مستقیم ایران و شش قدرت جهانی نیز به باور ناظران، برآیند چنین نظری محسوب می شود؛ زیرا در این توافق، نه توقف کامل چرخه غنی سازی که اصلی ترین خواسته غرب در شرایط پیش از تحریم های بین المللی علیه ایران بود، مطرح است و نه ایران، بر اساس این توافق، یک کشور غیر هسته ای خواهد بود؛ بلکه بالعکس، این کشور می تواند در چارچوب این توافق، اورانیم غنی کرده و به کشورهای دیگر صادر کند.
از جانب دیگر، مقام های ایرانی بارها اعلام کرده اند که برنامه های هسته ای این کشور به سرعت به شرایط پیش از امضا و اجرای توافق، بازگشت پذیر است؛ زیرا به عقیده آنها غرب نمی تواند دانش و توانمندی این کشور در پیشبرد برنامه های هسته ای ایران را از آن کشور بگیرد. بنابراین، با استفاده از این دانش، ایرانی ها در هر مرحله ای می توانند به نقاط مورد نظر خود در این برنامه دست پیدا کنند.
در دیگر حوزه های تولید علم، دستیابی به فناوری و صنعت و خودکفایی ملی نیز ایرانی ها در طول سال های تحریم، گام های بزرگی برداشته اند و این همه از برکات شرایط سخت تحریم بوده است که با قدرت خلاقیت، تلاش و دانش اندوزی ایرانی ها فراهم آمده است.
با این حساب، این سخن دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، کاملا درست است که دانش هسته ای ایران، قابل بمباران نیست.
غرب پیش از این، حتی همین گزینه را نیز امتحان کرد و با ترور و ربودن دانشمندان هسته ای ایران، سعی کرد دانش هسته ای ایران را نابود یا مصادره کند؛ اما موفق نشد، زیرا با ترور هر دانشمند هسته ای، ده ها دانشمند هسته ای دیگر متولد شد و به این ترتیب، چرخه تکنولوژي هسته ای جمهوری اسلامی، روز به روز سریع تر و قدرتمندتر چرخید.
غربی ها همچنین بارها به گزینه نظامی علیه ایران فکر کردند، جوانب مختلف چنین اقدامی را سنجیدند، تبعات و هزینه های آن را مورد ارزیابی قرار دادند؛ اما در نهایت، به این نتیجه رسیدند که ایران نه عراق است و نه هیچ کشور دیگری؛ بنابراین، مجبور شدند تن به مذاکره بدهند و مذاکره آخرین راهکاری بود که غرب برای مقابله با یک ایران پیشرفته، خودکفا و قدرتمند مد نظر قرار داد و این گزینه، انگیزه های پنهان فراوانی داشت که غرب نتوانست آنها را مغلوب و مهار کند.
