وزارت امور خارجه می گوید که حضور گروه تروریستی داعش، همه همسایگان افغانستان را به صورت جدی تهدید می‌کند.
شکیب مستغنی؛ سخنگوی این وزارت گفته است که افغانستان خط مقدم مبارزه با تهدیدهای نوظهور از جمله ظهور گروه تروریستی داعش است.
آقای مستغنی گفت:"در مبارزه با پدیده‌ای که خطراتش همه کشورها را تهدید می‌کند، همیشه افغانستان در خط مقدم قرار داشته و قربانی داده است".
او هشدار داده که اگر ظهور این گروه در افغانستان دست کم گرفته شود، نه تنها افغانستان؛ بلکه کشورهای منطقه با چالش جدی و خطر بالقوه مواجه خواهند شد.
مشاور امنیت ملی رییس جمهور نیز چندی پیش گفت که مانند القاعده، لشکر طیبه و گروه‌های شورشی داخلی، داعش نیز یک خطر است.
روسیه از شکل گیری داعش در افغانستان اظهار نگرانی کرده و به تازگی نماینده این کشور و نمایندگانی از هند و چین گفتند که برای مبارزه با تروریزم در افغانستان آماده همکاری هستند.
سخنگوی وزارت خارجه نیز گفته که مبارزه با گروه‌های تندرو از جمله داعش، نیازمند همکاری‌های جدی منطقه‌ای است.
مواضع وزارت امور خارجه در خصوص خطرآفرینی داعش در ابعاد منطقه ای، اگرچه مساله تازه ای به حساب نمی آید؛ چه اینکه داعش فراتر از افغانستان برنامه دارد و در عراق و سوریه نیز این را آشکارا نشان داده است که پروژه ای بین المللی به منظور ناامن سازی و در نهایت تقسیم و تجزیه منطقه بر اساس نقشه ای است که حامیان اصلی آن، از سال ها پیش به این سو روی دست دارند.
از جانب دیگر، اینکه افغانستان، هم در گذشته و هم در حال حاضر، خط مقدم جنگ علیه تروریزم بوده است بازهم چیزی نیست که قابل انکار و نادیده گرفتن باشد.
هزینه هایی که کشور ما در این زمینه پرداخته، همه چیز را به خوبی توضیح می دهد و داعش نیز پدیده ای نیست که به صورت قارچ گونه و یکباره ظهور کرده باشد؛ بلکه برنامه ای پیچیده و از پیش طراحی شده است که در ادامه دیگر جریان های تروریستی پیش از خود، قابل ارزیابی است و همان گونه که در اظهار نظر مشاور امنیت ملی رییس جمهور نیز آمده بود، این گروه تروریستی هم مانند القاعده، لشکر طیبه و دیگر گروه های تروریستی داخلی، یک خطر جدی به حساب می آید؛ اما نکته مهمی که در اظهارات اخیر سخنگوی وزارت امور خارجه، برای کارشناسان و ناظران اوضاع، جلب توجه می کند، تاکید او بر مبارزه مشترک منطقه ای با این تهدید است؛ چیزی که شاید تاکنون به ویژه به دلیل حضور نیروهای خارجی از آنسوی آبها به رهبری ناتو در افغانستان، دولت و دستگاه های امنیتی، تمایلی به آن نشان نمی دادند.
تاکید بر این نکته از نظر تحلیلگران، چند دلیل و انگیزه اساسی دارد: یکی اینکه وزارت امور خارجه به مثابه دستگاه دیپلماسی کشور، تلویحا می پذیرد که نیروهای خارجی عمدتا غربی به رهبری ناتو و امریکا که در طول ۱۴ سال گذشته در افغانستان مستقر بوده و مدعی مبارزه با تروریزم نیز بوده اند، نتوانسته یا نخواسته اند کار چندانی در مبارزه با تروریزم انجام دهند و ظهور داعش، معلول این ناتوانی یا محصول این عدم اراده واقعی برای مبارزه با تروریزم محسوب می شود؛ بنابراین، این موضع گیری را به نحوی می توان چراغ سبز افغانستان به تلاش های تازه کشورهای همسایه و منطقه و قدرت های منطقه ای مانند روسیه، چین، هند، ایران و کشورهای آسیای میانه برای مبارزه با تروریزم داعش در افغانستان، ارزیابی کرد.
این کشورها به ویژه در هفته های اخیر، تلاش های خود را برای پیشگیری از پیشرفت داعش در افغانستان تقویت کرده و فشرده تر ساخته اند و این موضع گیری افغانستان، نشان می دهد که دولت نیز متمایل است از امکانات، توانمندی ها، ظرفیت ها و مهم تر از همه اراده این کشورها در مبارزه با تروریزم، به نفع سرکوب و شکست داعش در افغانستان، سود ببرد و این دقیقا همان چیزی است که سال ها پیش از این باید انجام می شد و اگر این اتفاق در ۱۴ سال گذشته، رخ می داد، بدون تردید افغانستان، امروز چهره و وضعیت دیگری داشت.
با این حساب، همکاری منطقه ای می تواند یکی از مهم ترین گزینه های روی میز افغانستان برای مبارزه با داعش باشد.
همچنین اخیرا گزارش هایی از درگیری های سنگین میان داعش و طالبان در ولایاتی مانند فراه و ننگرهار منتشر شده که گفته می شود طالبان موفقیت هایی کسب کرده اند. به این ترتیب، تضعیف تروریست ها به وسیله ایجاد تضاد منافع میان آنها نیز یکی از گزینه های کاربردی و مهم است که پیشتر در سوریه هم مورد استفاده قرار گرفته و موفق بوده است.
قطع شریان های کمک خارجی به داعش دیگر گزینه مهمی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این امر، می بایست از مسیرهای دیپلماتیک، با توجه به قواعد بین المللی و با استفاده از گفتگوهای چندجانبه با کشورهای حامی تروریزم در منطقه و خاور میانه به صورت جدی پیگیری شود.
شکیب مستغنی؛ سخنگوی این وزارت گفته است که افغانستان خط مقدم مبارزه با تهدیدهای نوظهور از جمله ظهور گروه تروریستی داعش است.
آقای مستغنی گفت:"در مبارزه با پدیده‌ای که خطراتش همه کشورها را تهدید می‌کند، همیشه افغانستان در خط مقدم قرار داشته و قربانی داده است".
او هشدار داده که اگر ظهور این گروه در افغانستان دست کم گرفته شود، نه تنها افغانستان؛ بلکه کشورهای منطقه با چالش جدی و خطر بالقوه مواجه خواهند شد.
مشاور امنیت ملی رییس جمهور نیز چندی پیش گفت که مانند القاعده، لشکر طیبه و گروه‌های شورشی داخلی، داعش نیز یک خطر است.
روسیه از شکل گیری داعش در افغانستان اظهار نگرانی کرده و به تازگی نماینده این کشور و نمایندگانی از هند و چین گفتند که برای مبارزه با تروریزم در افغانستان آماده همکاری هستند.
سخنگوی وزارت خارجه نیز گفته که مبارزه با گروه‌های تندرو از جمله داعش، نیازمند همکاری‌های جدی منطقه‌ای است.
مواضع وزارت امور خارجه در خصوص خطرآفرینی داعش در ابعاد منطقه ای، اگرچه مساله تازه ای به حساب نمی آید؛ چه اینکه داعش فراتر از افغانستان برنامه دارد و در عراق و سوریه نیز این را آشکارا نشان داده است که پروژه ای بین المللی به منظور ناامن سازی و در نهایت تقسیم و تجزیه منطقه بر اساس نقشه ای است که حامیان اصلی آن، از سال ها پیش به این سو روی دست دارند.
از جانب دیگر، اینکه افغانستان، هم در گذشته و هم در حال حاضر، خط مقدم جنگ علیه تروریزم بوده است بازهم چیزی نیست که قابل انکار و نادیده گرفتن باشد.
هزینه هایی که کشور ما در این زمینه پرداخته، همه چیز را به خوبی توضیح می دهد و داعش نیز پدیده ای نیست که به صورت قارچ گونه و یکباره ظهور کرده باشد؛ بلکه برنامه ای پیچیده و از پیش طراحی شده است که در ادامه دیگر جریان های تروریستی پیش از خود، قابل ارزیابی است و همان گونه که در اظهار نظر مشاور امنیت ملی رییس جمهور نیز آمده بود، این گروه تروریستی هم مانند القاعده، لشکر طیبه و دیگر گروه های تروریستی داخلی، یک خطر جدی به حساب می آید؛ اما نکته مهمی که در اظهارات اخیر سخنگوی وزارت امور خارجه، برای کارشناسان و ناظران اوضاع، جلب توجه می کند، تاکید او بر مبارزه مشترک منطقه ای با این تهدید است؛ چیزی که شاید تاکنون به ویژه به دلیل حضور نیروهای خارجی از آنسوی آبها به رهبری ناتو در افغانستان، دولت و دستگاه های امنیتی، تمایلی به آن نشان نمی دادند.
تاکید بر این نکته از نظر تحلیلگران، چند دلیل و انگیزه اساسی دارد: یکی اینکه وزارت امور خارجه به مثابه دستگاه دیپلماسی کشور، تلویحا می پذیرد که نیروهای خارجی عمدتا غربی به رهبری ناتو و امریکا که در طول ۱۴ سال گذشته در افغانستان مستقر بوده و مدعی مبارزه با تروریزم نیز بوده اند، نتوانسته یا نخواسته اند کار چندانی در مبارزه با تروریزم انجام دهند و ظهور داعش، معلول این ناتوانی یا محصول این عدم اراده واقعی برای مبارزه با تروریزم محسوب می شود؛ بنابراین، این موضع گیری را به نحوی می توان چراغ سبز افغانستان به تلاش های تازه کشورهای همسایه و منطقه و قدرت های منطقه ای مانند روسیه، چین، هند، ایران و کشورهای آسیای میانه برای مبارزه با تروریزم داعش در افغانستان، ارزیابی کرد.
این کشورها به ویژه در هفته های اخیر، تلاش های خود را برای پیشگیری از پیشرفت داعش در افغانستان تقویت کرده و فشرده تر ساخته اند و این موضع گیری افغانستان، نشان می دهد که دولت نیز متمایل است از امکانات، توانمندی ها، ظرفیت ها و مهم تر از همه اراده این کشورها در مبارزه با تروریزم، به نفع سرکوب و شکست داعش در افغانستان، سود ببرد و این دقیقا همان چیزی است که سال ها پیش از این باید انجام می شد و اگر این اتفاق در ۱۴ سال گذشته، رخ می داد، بدون تردید افغانستان، امروز چهره و وضعیت دیگری داشت.
با این حساب، همکاری منطقه ای می تواند یکی از مهم ترین گزینه های روی میز افغانستان برای مبارزه با داعش باشد.
همچنین اخیرا گزارش هایی از درگیری های سنگین میان داعش و طالبان در ولایاتی مانند فراه و ننگرهار منتشر شده که گفته می شود طالبان موفقیت هایی کسب کرده اند. به این ترتیب، تضعیف تروریست ها به وسیله ایجاد تضاد منافع میان آنها نیز یکی از گزینه های کاربردی و مهم است که پیشتر در سوریه هم مورد استفاده قرار گرفته و موفق بوده است.
قطع شریان های کمک خارجی به داعش دیگر گزینه مهمی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این امر، می بایست از مسیرهای دیپلماتیک، با توجه به قواعد بین المللی و با استفاده از گفتگوهای چندجانبه با کشورهای حامی تروریزم در منطقه و خاور میانه به صورت جدی پیگیری شود.
