این معما که یک مدفونگاه از موجودات ۱۲۰ میلیون ساله در چین چگونه شکل گرفت بالاخره ممکن است، حل شده باشد.
دانشمندان معتقدند که این موجودات متعلق به دوره موخر کرتاسه در اثر فوران های آتشفشانی زنده در میان توده خاکستر و مواد آتشفشانی دفن شدند.
درست مثل آنچه در دوران روم باستان بر سر شهر پمپئی رخ داد.
این مطالعه در نشریه نیچر کامیونیکیشنز چاپ شده است.
بایو ژیانگ سرپرست مطالعه در دانشگاه نانجینگ چین گفت که دانشمندان از زمان کشف این گورستان کنجکاو بوده اند بدانند این حیوانات چطور کشته شدند و چرا بقایای آنها اینقدر سالم مانده.
بستر فسیل های لیائونینگ به قدمت ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون سال در شمال شرقی چین قرار دارد.
رشته کاملا متنوعی از حیوانات در این محل حفر شده است، از جمله بقایای اولین دایناسور پردار شناخته شده، پستانداران اولیه، پرندگان، ماهی ها و حشرات.
این محل چنان غنی از فسیل های سالم است که درک فسیل شناسان از این دوره کهن را متحول کرده است از جمله در مورد تکامل و تکثر زیستی آن دوره.
حیوانات همه با هم دفن شده اند و ظاهرا قربانیان حوادث بزرگ و مرگبار بوده اند و حالا برای اولین بار فوران های آتشفشانی عامل آن شناخته شده است.
جنگل های سوزنی و دریاچه های محل زندگی این موجودات زمانی توسط آتشفشان ها احاطه شده بود.
محققان معتقدند که انفجارهای مرگبار ناگهان مقدار زیادی گاز، خاکستر و سنگ را راهی سکونتگاه حیوانات کرده است.
محققان می گویند، این فوران چیزی شبیه فوران آتشفشان وسوو در سال ۷۹ میلادی بوده که شهر پمپئی را مدفون کرد.
به گفتهی محققان حیوانات در یک آن کشته و زیر لایه ای غلیظ از خاکستر دفن شدند و این موضوع به خوبی در فسیل ها پیداست. بازوهای حیوانات باز و ستون فقرات آنها کشیده است.
به علاوه به گفته داکتر ژیانگ علائم سوختگی درست مثل بقایای پمپئی بر بدن حیوانات دیده می شود.
محققان می گویند که رسوبات در این بستر فسیلی نشان می دهد که احتمالا چندین فوران مختلف در بخش پایانی کرتاسه در این منطقه روی داده که بیشتر آنها در ابعاد کوچک اما شدت آنها بسیار بالا بوده است.
نظریات قبلی حاکی بود که بیشتر این حیوانات در دریاچه ها یا اطراف آن زندگی می کردند و لاشه آنها با آب رودخانه به این محل منتقل شده است.
دانشمندان معتقدند که این موجودات متعلق به دوره موخر کرتاسه در اثر فوران های آتشفشانی زنده در میان توده خاکستر و مواد آتشفشانی دفن شدند.
درست مثل آنچه در دوران روم باستان بر سر شهر پمپئی رخ داد.
این مطالعه در نشریه نیچر کامیونیکیشنز چاپ شده است.
بایو ژیانگ سرپرست مطالعه در دانشگاه نانجینگ چین گفت که دانشمندان از زمان کشف این گورستان کنجکاو بوده اند بدانند این حیوانات چطور کشته شدند و چرا بقایای آنها اینقدر سالم مانده.
بستر فسیل های لیائونینگ به قدمت ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون سال در شمال شرقی چین قرار دارد.
رشته کاملا متنوعی از حیوانات در این محل حفر شده است، از جمله بقایای اولین دایناسور پردار شناخته شده، پستانداران اولیه، پرندگان، ماهی ها و حشرات.
این محل چنان غنی از فسیل های سالم است که درک فسیل شناسان از این دوره کهن را متحول کرده است از جمله در مورد تکامل و تکثر زیستی آن دوره.
حیوانات همه با هم دفن شده اند و ظاهرا قربانیان حوادث بزرگ و مرگبار بوده اند و حالا برای اولین بار فوران های آتشفشانی عامل آن شناخته شده است.
جنگل های سوزنی و دریاچه های محل زندگی این موجودات زمانی توسط آتشفشان ها احاطه شده بود.
محققان معتقدند که انفجارهای مرگبار ناگهان مقدار زیادی گاز، خاکستر و سنگ را راهی سکونتگاه حیوانات کرده است.
محققان می گویند، این فوران چیزی شبیه فوران آتشفشان وسوو در سال ۷۹ میلادی بوده که شهر پمپئی را مدفون کرد.
به گفتهی محققان حیوانات در یک آن کشته و زیر لایه ای غلیظ از خاکستر دفن شدند و این موضوع به خوبی در فسیل ها پیداست. بازوهای حیوانات باز و ستون فقرات آنها کشیده است.
به علاوه به گفته داکتر ژیانگ علائم سوختگی درست مثل بقایای پمپئی بر بدن حیوانات دیده می شود.
محققان می گویند که رسوبات در این بستر فسیلی نشان می دهد که احتمالا چندین فوران مختلف در بخش پایانی کرتاسه در این منطقه روی داده که بیشتر آنها در ابعاد کوچک اما شدت آنها بسیار بالا بوده است.
نظریات قبلی حاکی بود که بیشتر این حیوانات در دریاچه ها یا اطراف آن زندگی می کردند و لاشه آنها با آب رودخانه به این محل منتقل شده است.
