برخی از اعضای مجلس نمایندگان می‌گویند که دولت مسئول خشونت‌ها و ناامنی‌های اخیر است.
آنها می گویند که دولت و رییس جمهور کرزی به هیچ‌وجه حق بخشیدن خون مردم را ندارند و کسانی که دست به کشتارهای دسته جمعی مردم بی‌گناه می‌زنند، باید اعدام شوند.
این در حالی است مقامات محلی قندز می گویند که امان الله امان؛ رئیس دفتر انتخابات ولایت قندز به دست افراد ناشناس ترور شده است.
آقای امان که هماهنگ کننده کمیسیون انتخابات در زون شمال شرق نیز بود صبح روز چهارشنبه در نزدیک خانه اش واقع در ناحیه سوم شهر قندز کشته شد.
این در حالی است که سه روز از آغاز مرحله ثبت نام نامزدان انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراهای ولایتی می گذرد.
از دید تحلیلگران رویدادهای اخیر خبر از روزهای بد امنیتی برای انتخابات مهم و سرنوشت ساز افغانستان می دهند. آنها می گویند در حالی که تنها چند روز از آغاز رسمی ثبت نام نامزدهای انتخاباتی و شروع تلاش ها و تحرکات انتخاباتی می گذرد، همزمان تروریست های مسلح نیز دست به کار شده اند؛ تا این پروسه حیاتی و ملی را به چالش و بن بست بکشند.
دولت نیز مواضع سختی در این قبال اتخاذ کرده و گفته است که طالبان از بیگانگان دستور گرفته اند؛ تا انتخابات افغانستان را به چالش بکشند؛ اما به گفته مقامات، دولت و مردم، مصمم به برگزاری انتخابات آینده هستند و این تلاش ها تاثیری بر عزم و اراده راسخ آنان نخواهد گذاشت؛ اما به نظر نمی رسد این شعارها بتواند تغییری در نگاه مردم نسبت به آینده و انتخابات پیش رو ایجاد کند.
تروریست ها عملگراتر اقدام می کنند؛ آنها به آسانی می توانند تهدیدها و هشدارهای خود را به اجرا درآورند؛ اما دولت تنها به صدور اعلامیه های تحکم آمیز و تند بسنده می کند. به باور تحلیلگران، در حوزه مسایل نظامی که بیشتر با عملگرایی و اقدامات عملی سروکار دارد، این شیوه بدون شک به نفع تروریست ها تمام خواهد شد.
دولت باید تدبیری اندیشه کند که براساس آن مردم بتوانند نسبت به برگزاری انتخابات در فضایی امن و سالم، امیدوار و باورمند شوند.
وضعیت کنونی به اندازه ای بغرنج، شکننده و نومیدکننده است که شماری از جریان های سیاسی، دولت را متهم به تعمد در ایجاد چنین فضایی می کنند؛ تا به تعبیر آنها زمینه برای برگزاری یک انتخابات سراسر جعل و تقلب فراهم شود و نامزد خاصی بدون کسب رای واقعی مردم افغانستان بر سر کار آید.
اما صرف نظر از اینکه آیا نیات و اهداف خاصی از سوی حلقاتی در درون حکومت در پشت پروژه ناامنی های جاری قرار دارد یاخیر، واقعیت این است که این ناامنی ها اکنون به تهدیدی جدید در برابر انتخابات و سرنوشت اکنون و آینده مردم افغانستان تبدیل شده است و اگر دولت مثل گذشته دست روی دست بگذارد و برای پایان دادن به این وضعیت، تدبیری اندیشه نکند، بدون شک مسئولیت مستقیم این رویدادها به دولت برخواهد گشت.
در حالی که مردم و جریان های سیاسی خارج از دولت با کابوس ناامنی و تهدیدهای مخرب و ویرانگر آن در برابر آینده افغانستان و انتخابات آینده مواجه اند؛ دولت و نهادهای امنیتی همچنان در حال رؤیاپردازی، شعار دادن و ایجاد امیدهای واهی و کاذب در این باره هستند.
مردم بر اساس واقعیت های عینی ای قضاوت می کنند که همه روزه در محیط پیرامون شان واقع می شود؛ اما دولت براساس معیارهای خیالی در پی تزریق رؤیاهای دور و دست نیافتنی به افکار عمومی است و بر پایه آن سعی دارد، مردم را قانع سازد که آنچه در افغانستان جریان دارد، ناامنی نه؛ بلکه شبه ناامنی کاذبی است که کشورهای بیگانه و نیروهای مزدور وابسته به آنان در پی واقع نمایی آن هستند.
دولت درست می گوید؛ اما تا آنجا که «کشورهای بیگانه و مزدوران آنها» مسئول این وضعیت اند؛ ولی اینکه آیا وضعیت کنونی واقعیت دارد یاخیر بهتر است به جای رؤیاپردازی و خیالبافی به واقعیت های تلخ و تکان دهنده جاری در جامعه افغانستان توجه کند و برای مقابله با آنها وارد عمل شود.
آنها می گویند که دولت و رییس جمهور کرزی به هیچ‌وجه حق بخشیدن خون مردم را ندارند و کسانی که دست به کشتارهای دسته جمعی مردم بی‌گناه می‌زنند، باید اعدام شوند.
این در حالی است مقامات محلی قندز می گویند که امان الله امان؛ رئیس دفتر انتخابات ولایت قندز به دست افراد ناشناس ترور شده است.
آقای امان که هماهنگ کننده کمیسیون انتخابات در زون شمال شرق نیز بود صبح روز چهارشنبه در نزدیک خانه اش واقع در ناحیه سوم شهر قندز کشته شد.
این در حالی است که سه روز از آغاز مرحله ثبت نام نامزدان انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراهای ولایتی می گذرد.
از دید تحلیلگران رویدادهای اخیر خبر از روزهای بد امنیتی برای انتخابات مهم و سرنوشت ساز افغانستان می دهند. آنها می گویند در حالی که تنها چند روز از آغاز رسمی ثبت نام نامزدهای انتخاباتی و شروع تلاش ها و تحرکات انتخاباتی می گذرد، همزمان تروریست های مسلح نیز دست به کار شده اند؛ تا این پروسه حیاتی و ملی را به چالش و بن بست بکشند.
دولت نیز مواضع سختی در این قبال اتخاذ کرده و گفته است که طالبان از بیگانگان دستور گرفته اند؛ تا انتخابات افغانستان را به چالش بکشند؛ اما به گفته مقامات، دولت و مردم، مصمم به برگزاری انتخابات آینده هستند و این تلاش ها تاثیری بر عزم و اراده راسخ آنان نخواهد گذاشت؛ اما به نظر نمی رسد این شعارها بتواند تغییری در نگاه مردم نسبت به آینده و انتخابات پیش رو ایجاد کند.
تروریست ها عملگراتر اقدام می کنند؛ آنها به آسانی می توانند تهدیدها و هشدارهای خود را به اجرا درآورند؛ اما دولت تنها به صدور اعلامیه های تحکم آمیز و تند بسنده می کند. به باور تحلیلگران، در حوزه مسایل نظامی که بیشتر با عملگرایی و اقدامات عملی سروکار دارد، این شیوه بدون شک به نفع تروریست ها تمام خواهد شد.
دولت باید تدبیری اندیشه کند که براساس آن مردم بتوانند نسبت به برگزاری انتخابات در فضایی امن و سالم، امیدوار و باورمند شوند.
وضعیت کنونی به اندازه ای بغرنج، شکننده و نومیدکننده است که شماری از جریان های سیاسی، دولت را متهم به تعمد در ایجاد چنین فضایی می کنند؛ تا به تعبیر آنها زمینه برای برگزاری یک انتخابات سراسر جعل و تقلب فراهم شود و نامزد خاصی بدون کسب رای واقعی مردم افغانستان بر سر کار آید.
اما صرف نظر از اینکه آیا نیات و اهداف خاصی از سوی حلقاتی در درون حکومت در پشت پروژه ناامنی های جاری قرار دارد یاخیر، واقعیت این است که این ناامنی ها اکنون به تهدیدی جدید در برابر انتخابات و سرنوشت اکنون و آینده مردم افغانستان تبدیل شده است و اگر دولت مثل گذشته دست روی دست بگذارد و برای پایان دادن به این وضعیت، تدبیری اندیشه نکند، بدون شک مسئولیت مستقیم این رویدادها به دولت برخواهد گشت.
در حالی که مردم و جریان های سیاسی خارج از دولت با کابوس ناامنی و تهدیدهای مخرب و ویرانگر آن در برابر آینده افغانستان و انتخابات آینده مواجه اند؛ دولت و نهادهای امنیتی همچنان در حال رؤیاپردازی، شعار دادن و ایجاد امیدهای واهی و کاذب در این باره هستند.
مردم بر اساس واقعیت های عینی ای قضاوت می کنند که همه روزه در محیط پیرامون شان واقع می شود؛ اما دولت براساس معیارهای خیالی در پی تزریق رؤیاهای دور و دست نیافتنی به افکار عمومی است و بر پایه آن سعی دارد، مردم را قانع سازد که آنچه در افغانستان جریان دارد، ناامنی نه؛ بلکه شبه ناامنی کاذبی است که کشورهای بیگانه و نیروهای مزدور وابسته به آنان در پی واقع نمایی آن هستند.
دولت درست می گوید؛ اما تا آنجا که «کشورهای بیگانه و مزدوران آنها» مسئول این وضعیت اند؛ ولی اینکه آیا وضعیت کنونی واقعیت دارد یاخیر بهتر است به جای رؤیاپردازی و خیالبافی به واقعیت های تلخ و تکان دهنده جاری در جامعه افغانستان توجه کند و برای مقابله با آنها وارد عمل شود.
