سرمنشی سازمان همکاری شانگهای تاکید کرد که این سازمان، انستیتوت های سیاسی را برای ثبات در افغانستان در برنامه خود دارد، از این رو باید سازمان ملل متحد راهنمای اساسی سیاست ایجاد صلح در افغانستان باشد.
به گزارش خبرگزاری آوا، وزرای دفاع کشورهای سازمان همکاری شانگهای در نتیجه مذاکرات خود درمرکز قرقیزستان به این نتیجه رسیدند که صرف تحکیم امنیت و قابلیت دفاعی، کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای میتوانند به تهدیدات کنونی پاسخ قاطع دهند.
وزرای دفاع این کشورها قطعنامه ای را تصویب نمودند که در آن تامین ثبات در منطقه انعکاس یافته است.
یکی از گام های اساسی در منسجم ساختن مساعی وزارت های دفاع کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، تعلیمات مشترک ضد تروریستی میباشد که قرار است در سال ۲۰۱۴ در چین برگزار شود.
"چان وانستیوان" وزیر دفاع چین درباره مطلب فوق گفت: " این مانور جهت تامین ارتباطات متقابل جزتام های اردو در ازبین بردن گروپ های مسلح غیر قانونی میباشد. ما خوش هستیم که نه تنها مهارت جزوتام های خاص و قوای مسلح خود را نشان میدهیم، بلکه تجارب مبارزه با ترویزم را بدست میآوریم. مبارزه علیه این جرم باید علنی و ظریف باشد".
وزرای دفاع کشورهای سازمان همکاری شانگهای در این نشست در رابطه با موضوع عکس العمل مشترک در مقابل تهدیدات تروریزم در سال آینده بعد از خارج شدن نیرو های ناتو از افغانستان به بحث و گفتگو پرداختند.
دمتری میزینسئف؛ سرمنشی سازمان همکاری شانگهای تاکید کرد که سازمان همکاری شانگهای نخست از همه انستیتوت های سیاسی را برای ثبات وضع در افغانستان با خود دارد. از این رو باید ایجاد صلح در افغانستان از آدرس سازمان ملل پیگیری شود.
وی تاکید کرد که سازمان همکاری شانگهای آماده هر نوع حمایت از چنین سیاستی، از طریق رشد اقتصاد افغانستان میباشد. هم اکنون تمام کشور های عضواین سازمان در طرح های مختلف با افغانستان سهیم اند.
به گزارش رادیو صدای روسیه، "دمتری میزینستئف" در این خصوص گفت: " اقتصاد و در قدم نخست زراعت در افغانستان باید بتواند به رقابت بپردازد، باید تجارت و زرع کوکنار برای زارعین در افغانستان مشروع، مثمرثمر و بی خطر باشد.
یکی از سه اسنادی که وزاری دفاع کشورهای عضو سازمان شانگهای امضا نمودند، پلان کارهای بعدی وزارت های دفاع این کشور ها در دو سال آینده میباشد، علاوه بر این تطبیقات نظامی قرار است جلسات مشورتی و مذاکرات نیز دایر گردد که هدف آن طرح ریزی میکانیزم عکس العمل مشترک در تغییر وضع جیوسیاسی در منطقه سازمان همکاری شانگهای میباشد.