تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱۴ جدی ۱۳۹۱ ساعت ۱۶:۰۲
کد مطلب : 55560
پدری که به خاطر فقر، کودکش را می‌فروخت
آنها سرپناه ندارند و در یک ویرانه زندگی می کنند. مواد خوراکه را هم تمام کرده اند. او از دولت و کسانیکه توانایی اقتصادی دارد می خواهد؛ تا برای شان کمک کنند.
یک طفل ۲ ساله از قریه نوآباد ولسوالی دهدادی ولایت بلخ که قرار بود به دلیل وضعیت بد اقتصادی و فقر به مبلغ ۲۶ هزار افغانی از سوی پدرش به فروش برسد، با مخالفت مادر وی و اطلاع دادن او به وکیل محل، از فروش وی جلوگیری شد.
به گفته عبدالرؤوف؛ پدر این طفل، وی مبلغ ۱۳هزار افغانی قرضدار می باشد و توان پرداخت آن را ندارد و از سوی دیگر به نسبت ناداری و فقر، ممکن است ۸ طفل دیگرش از بین بروند و او مجبور شده است به خاطر نجات سایر فرزندانش دست به این اقدام زده و طفل دوساله اش را به کسی که فرزند ندارد، بفروشد.
مادر این طفل می گوید که آنها سرپناه ندارند و در یک ویرانه زندگی می کنند. مواد خوراکه را هم تمام کرده اند. او از دولت و کسانیکه توانایی اقتصادی دارد می خواهد؛ تا برای شان کمک کنند.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
https://avapress.net/vdcawmnm.49nmi15kk4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

پیامبر فرموده اگر از یک در فقر وارد جامعه شود، ایمان از در دیگر خارج می شود. پس دولتمردان ما باید خیلی تلاش کنند که فقر را از کشور بیرون ببرند.
متاسفانه این کاراها در افغانستان بسیار زیاد هست بیشتر هم به دلیل فقرو کنترل نداشتن بر رویه جمعییت خانواده .با یک فرهنگ سازی درست هم میتوانیم جمعییت خانواده ها را کنترل کنیم هم با زیاد شدن نادرست جمعییت خانواده ها و سختی وفقر تا حدودی جلو گیری میکنیم. فقر که هست حداقل باعث بد بختی چند بچه نشویم.
بي تعارف _____________ اگر مردم افغانستان براي خود دل نسورانند از دولت كاري بر نمي آيد و از هيچ كس ديگري. نهايتا در صوت نظام مندتر شدن افغانستان شما صاحب كشوري ميشويد مانند كلمبياي امروز. كارتلهاي مواد مخدر سياستهاي دولتتان را تعئين ميكنند و فقر و قتل و جنايت پايان نميپذيرد. هيهات هيهات كه استعمار استثمار نكند و انسان شود/
متاسفانه از این موارد توی کشور ما زیاد میباشد شنیدن چنین اخباری قلب هر انسان رو به درد میاورد.
خاک بر سر این دولت بکنن
بی عرضه ها...
چی باید گفت؟ این خبرها و این صحنه ها خیلی دلخراشن ؟ اینها را باید آنهایی که در ارگ نشستن و ادعاشون میشه بدانند که مردمانشان در چه وضعی هستند
بلی این وجیبه دینی و اجتماعی هر انسان ثروتمند است تا با فقرا و مساکین کمک نماید.
بايد هر كسي كه امروز در افغانستان زندگي ميكند اين را بداند كه تا زماني كه كشت خشخاش در اين كشور وجود دارد استعمار وجود دارد و تا زماني كه استعمار وجود دارد فقر وجود دارد و فقر جان و مال و ناموس نميشناسد.
از فساد در ساختار اداري خود نناليد . از وجود طالبان نناليد . از كشتاري كه توسط نيروهاي خارجي و طالبها امروز اتفاق مي افتد نناليد. بلكه شكايت از كشاورزي بكنيد كه بجاي كاشت زعفران و برنج و گندم خشخاش ميكارد.
مردم موسسات خیریه راه بیندازند و به یکدیگر کمک کنندتا خدا به همه کمک کند دست روی دست نگذارید ویک دیگر را محکوم کنید
کس نخارد پشت من
جز ناخن انگشت من