کمک اداره پناهندگان ملل متحد به 158 خانواده بیجاشده در بلخ

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان امروز پنجشنبه برای 158 خانواده بیجا شده با همکاری و هماهنگ ریاست امور مهاجرین و عودت کنندگان ولایت بلخ مواد خوراکی و غیرخوراکی مساعدت نمود.
گفته می شود این تعداد از خانواده ها را بیجاشدگان در اثر ناامنی و بیجاشدگان در اثر فقر تشکیل می دهند.
خانواده های یادشده طی 6-12 ماه گذشته به علت ناامنی ها از مناطق اصلی شان بیجاشده که اخیرا از سوی یک تیم مشترک کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، سازمان جهانی غذا، شورای مهاجرین ناروی و ریاست امور مهاجرین و عودت کنندگان ولایت بلخ، سروی گردیده و خانواده‌های بیجاشده بی بضاعت در اثر ناامنی، شناسایی و مستحق کمک های عاجل مواد خوراکی و غیرخوراکی شناخته شدند.
گروه نخست (92 خانواده) از قریه عرب مزاری ولسوالی چمتال ولایت بلخ بیجا شده و در ساحه بابه یادگار شهر مزار شریف، زندگی می‌کنند و گروه دوم (66 خانواده) از ساحه شرم ولایت سرپل بیجا شده و در قریه های چلگزی، خاسه پز و دهسوار ولسوالی دهدادی ولایت بلخ زندگی می کنند.
گفتنی است که مواد کمک شده به این خانواده ها شامل کمپل، خیمه، سیت آشپزخانه، بالون گاز، بشکه آب، صابون و سطل فلزی، گندم، نخود، روغن و نمک می شود.
همچنین سازمان جهانی غذا برای هر خانواده مقادیری مواد خوراکی توزیع کرد.
فهیم همدرد؛ سخنگوی کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در شمال گفت:"از آغاز ماه جنوری 2012 تاکنون کمیساریای عالی سازمان ملل درامور پناهندگان بیش از 2600 خانواده بیجاشده در اثر ناامنی در ولایات بلخ، جوزجان، فاریاب، سرپل، کندز و بدخشان که مستحق کمک مواد خوراکی و غیرخوراکی به طور عاجل شناخته شده بودند را مساعدت نموده است و در نظر دارد؛ تا برای صدها خانواده دیگر نیز در زون شمال به زودی بعد از سروی مساعدت نماید."
عبدالصبور صبوری؛ رئیس امور مهاجرین و عودت کننگان ولایت بلخ نیز گفت:"ما یکجا با کمیشنری سازمان ملل متحد در امور پناهندگان پلان زمستانی روی دست داریم و سروی مقدماتی را شروع کرده ایم. کسانی که در سال 2012 از خارج از کشورعودت کرده اند و یا در داخل کشور بی جا شده اند ثبت و راجستر می‌کنیم و بعد از 2 ماه از طریق ما و دفتر UNHCR کمک خواهند شد."
گفته می شود در سال های اخیر علاوه بر مهاجرت های شهروندان به خارج از کشور، تعداد بیجا شدگان داخلی نیز رو به افزایش است که دلیل اصلی آن ناامنی های ناشی از حملات ناتو و طالبان نیز فقر و خشکسالی است.