خبرگزاری صدای افغان (آوا) – مانیتورینگ: شادی خان سیف؛ در روزنامه بریتانیایی گاردین اوضاع اقلیمی و اقتصادی افغانستان را بررسی گرفته است.
در بخشی از این یادداشت آمده که جهان باید به فاجعه اقلیمی افغانستان که از بیرون تحمیل شده، توجه کند و کشورهای که در آلوده کردن محیط زیست نقش داشتهاند، مسوولیت خود را بر عهده بگیرند.
بنا بر این نوشته بسیاری از مزارع در شهرها و روستاهای ویران شده از جنگ، بعد از جاری شدن بارانهای نابهنگام، آب شدن یخچالهای طبیعی و به راه افتادن سیلابهای بیامان، زیر آب شدهاند.
شادی خان سیف در این نوشته افزوده: این سیلابهای مرگبار جان مردم را گرفته و معیشت جوامع به حاشیه رانده شدهای را نابود میکند که پیش از سیلابها با آذوقه اندکی زنده مانده بودند، در حال حاضر، اوج فصل برداشت تابستان است. فصلی که دهقانها، میوهها و محصولات خود را جمعآوری میکنند و برای فرا رسیدن زمستان آمادگی میگیرند اما در ارتفاعات مرکزی، زمانی که کشاورزان شدیداً مشتاق بارانهای معمول فصل بهار بودند، بعد از دورههای خشک طولانی و فلجکننده، برای مدت کوتاهی برف بارید.
یادداشت میافزاید: بعد از آن، توفانهای ژاله شدیدی وزیدن گرفت که باغها را ویران کرد و در نهایت بارانی جاری شد که محصولات گندم را از بین برد. هیچ یک از این رویدادها، از نظر آب و هوای این کشور محصور در خشکی با جمعیت نزدیک به 40 میلیون نفر، به هیچ وجه نرمال نیست.
نویسنده گاردین افزوده: یخچالهای ارتفاعات با سرعتی بینظیر در حال آب شدن هستند و سیلهای مرگبار را از کوههای ولایتهای شمالی به سمت دشتهای جنوب میآورند. این یخچالهای طبیعی که به سرعت در حال نابودیاند، راه نجات افغانهایی هستند که به شدت به نهرها و رودخانههای طبیعی متکیاند. با وجود این، هیچ کار توسعهای در زمینه حفظ، ذخیره و توزیع آب در چند دهه گذشته در سطح ملی انجام نشده است.
بنابر نوشته آقای سیف، آبهای زیرزمین با سرعت هشداردهندهای در حال کاهش است زیرا از سالها قبل به اینسو تنها منبع مردم محلی برای دست یافتن به آب بوده است. قبل از آخرین بارندگیها، خشکسالی آنقدر شدید و موج گرما آنقدر بلند بود که منجر به وقوع آتشسوزیهای متعدد جنگلها در شرق و جنوب کشور شد.
آتش گرفتن جنگلهای نورستان و خوست، یک تراژیدی تلخ بود. مردم محلی در ولایات آسیبدیده خوست و نورستان مجبور شدند برای خاموش کردن آتش به جوانان قریههای خود اتکا کنند. جوانان با حمل سطلهای آب و ریگ با دستان خالی روزها و شبها برای خاموش کردن آتش تلاش کردند.
بحران آب و هوا در افغانستان به قدری واقعی است که احتمالاً در ماههای آینده بحران غذایی دیگری را آغاز خواهد کرد.
همه اینها در شرایطی است که تحویل کمکها به افغانستان تحت شعاع جنگ اوکراین قرار گرفته است. این وضعیت، منجر به اختلالات زنجیره تامین کمکها، تورم و خستگی اهداکنندگان شده است.
نویسنده گاردین همچنین از بیتوجهی رسانههای بینالمللی به وضعیت افغانستان انتقاد کرده، با این حال اذعان کرده است که رسانهها مقصر وضعیت به وجود آمده نیستند، اما میتوانند برای حل آن کمک بیشتری انجام دهند.