چند روز پیش بازرگانان افغانستان اعلام کردند که چندین روز است محمولههای پیازشان در بندر تورخم گیر مانده است و پاکستان اجازه ورود به آنها نمیدهد و اکنون مسوولان اتاقهای تجارت و صنایع میگویند این امر به مرور صورت میگرفته و امروز سهشنبه 15 سنبله تمام محمولههای پیاز از بندر تورخم عبور خواهند کرد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ کابل: پیاز یکی از محصولات زراعی افغانستان است که سالانه مقادیر قابل توجهی از آن به بیرون از کشور صادر شده و از طریق پاکستان به هند و برخی از کشورهای دیگر فرستاده میشود.
گفته میشود که امسال محصولات پیاز در برخی از ولایات از جمله ولایت سرپل چهل درصد افزایش داشته است و بسیاری از زارعین کشت پیاز را جای گزین کشت کوکنار کردهاند، اما اکنون به دلیل آنچه که مشکلات تخنیکی گفته میشود صدها موتر پیاز در بندر تورخم متوقف مانده و بازرگانان روزانه از 200 تا 700 دالر محصول گمرکی پرداخت میکنند.
خانجان الکوزی ،عضو هیئت مدیره اتاقهای تجارت و صنایع افغانستان در مصاحبه با آوا گفت: هرچند تنشهای سیاسی میان دوکشور عامل اصلی این مشکلات است اما عنوان کرد که توقف لاریها بیشتر به دلیل تنگ بودن بندر تورخم و همچنین مکشلات تخنیگی میباشد.
به گفته او؛ روزانه از طرف پاکستان تا 1000 موتر وارد خاک افغانستان میشوند و در مقایسه با آنها موترهایی که از افغانستان وارد خاک پاکستان میشود کمتر هستند و دلیل این امر این است که آنها بصورت فیزیکی چک میشوند که همین موضوع باعث میشود بازرسی هر موتر حداقل 15 الی 20 دقیقه وقت بگیرد.
به گفته وی، پاکستان از ورود محمولههای پیاز ممانعت نکرده است اما به دلیل اینکه امکانات تخنیکی در آن طرف مرز ضعیف است لاریها مدت زمانی را متوقف خواهند شد.
الکوزی افزود؛ تمام پیاز افغانستان به هند نمیرود و بر اساس محاسبات انجام شده از 600 موتر تنها 20 موتر به هند صادر میشود و بقیه در پاکستان به فروش میرسند، از این جهت اگر پاکستان در بخش ترانزیت سهولت بیشتری ایجاد نکند خود این کشور ضرر خواهد کرد.
وی تصریح کرد؛ با اینکه بارها با طرف پاکستانی گفتگو شده است که مسائل اقتصادی و بازرگانی را از تنشهای سیاسی دور نگاه دارند اما این کشور هر از گاهی به عنوان اهرم فشار از این گزینه استفاده میکند و در تجارت و ترانزیت میان دو کشور مشکل خلق میکند.
به گفته او اکنون به دلیل همین مشکلات موجود، سه ماه زمان میبرد تا یک موتر به کراچی برود و دوباره به کشور برگردد و همه این جنجالها ناشی از مشکلات سیاسی بین دو کشور است که از چهل سال به این طرف ادامه دارد.
به عقیده او هرگاه تنشهای سیاسی میان دو کشور حل گردد بهانههای تخنیکی و امثال آن هم سریعا رفع و سهولت برای ترانزیت و تجارت ایجاد خواهد شد.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) ـ کابل: پیاز یکی از محصولات زراعی افغانستان است که سالانه مقادیر قابل توجهی از آن به بیرون از کشور صادر شده و از طریق پاکستان به هند و برخی از کشورهای دیگر فرستاده میشود.
گفته میشود که امسال محصولات پیاز در برخی از ولایات از جمله ولایت سرپل چهل درصد افزایش داشته است و بسیاری از زارعین کشت پیاز را جای گزین کشت کوکنار کردهاند، اما اکنون به دلیل آنچه که مشکلات تخنیکی گفته میشود صدها موتر پیاز در بندر تورخم متوقف مانده و بازرگانان روزانه از 200 تا 700 دالر محصول گمرکی پرداخت میکنند.
خانجان الکوزی ،عضو هیئت مدیره اتاقهای تجارت و صنایع افغانستان در مصاحبه با آوا گفت: هرچند تنشهای سیاسی میان دوکشور عامل اصلی این مشکلات است اما عنوان کرد که توقف لاریها بیشتر به دلیل تنگ بودن بندر تورخم و همچنین مکشلات تخنیگی میباشد.
به گفته او؛ روزانه از طرف پاکستان تا 1000 موتر وارد خاک افغانستان میشوند و در مقایسه با آنها موترهایی که از افغانستان وارد خاک پاکستان میشود کمتر هستند و دلیل این امر این است که آنها بصورت فیزیکی چک میشوند که همین موضوع باعث میشود بازرسی هر موتر حداقل 15 الی 20 دقیقه وقت بگیرد.
به گفته وی، پاکستان از ورود محمولههای پیاز ممانعت نکرده است اما به دلیل اینکه امکانات تخنیکی در آن طرف مرز ضعیف است لاریها مدت زمانی را متوقف خواهند شد.
الکوزی افزود؛ تمام پیاز افغانستان به هند نمیرود و بر اساس محاسبات انجام شده از 600 موتر تنها 20 موتر به هند صادر میشود و بقیه در پاکستان به فروش میرسند، از این جهت اگر پاکستان در بخش ترانزیت سهولت بیشتری ایجاد نکند خود این کشور ضرر خواهد کرد.
وی تصریح کرد؛ با اینکه بارها با طرف پاکستانی گفتگو شده است که مسائل اقتصادی و بازرگانی را از تنشهای سیاسی دور نگاه دارند اما این کشور هر از گاهی به عنوان اهرم فشار از این گزینه استفاده میکند و در تجارت و ترانزیت میان دو کشور مشکل خلق میکند.
به گفته او اکنون به دلیل همین مشکلات موجود، سه ماه زمان میبرد تا یک موتر به کراچی برود و دوباره به کشور برگردد و همه این جنجالها ناشی از مشکلات سیاسی بین دو کشور است که از چهل سال به این طرف ادامه دارد.
به عقیده او هرگاه تنشهای سیاسی میان دو کشور حل گردد بهانههای تخنیکی و امثال آن هم سریعا رفع و سهولت برای ترانزیت و تجارت ایجاد خواهد شد.