با وجود آزادی همه زندانیان طالبان، اما مذاکرات میان نمایندگان دولت و طالبان هنوز آغاز نشده است. آگاهان می گویند که هم از سوی طالبان و هم حکومت افغانستان ظرفیت لازم را برای این مذاکرات، ایجاد نشده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: قرار بود هیئت مذاکره کننده صلح دولت جمهوری اسلامی افغانستان، روز پنج شنبه هفته گذشته به دوحه برود، اما به دلیل نامعلوم این سفر به تاخیرافتاده است.
ناجیه انوری سخنگوی وزارت دولت در امور صلح هر چند صریحاً از دلیل تاخیر چیزی نمی گوید، اما تاکید می کند که طالبان مانع اصلی آغاز مذاکرات است.
خانم انوری گفته است که از طرف دولت جمهوری اسلامی افغانستان و تیم مذاکره کننده، آمادگی کامل وجود دارد و تا کنون تمام تعهدات برآورده شده است و یک تیم مقدماتی کوچک نیز به خاطر آمادگی های لوجستیکی در قطرحضور دارد.
در همین حال، منابع نزدیک به گروه طالبان می گویند که هیات تخنیکی این گروه تاکنون آزادی تمامی زندانیان این گروه را تایید نکرده است.
یک عضو طالبان به رسانه ها گفته است که تیم تخنیکی این گروه پیش از آغاز مذاکرات بین افغانان نخست باید فهرست زندانی‌های را که به تازگی از بند رها شده اند را بررسی و سپس تأیید کند.
اما سیداکبرآغا عضو پشین طالبان به آوا می گوید که "مانع عمده ای برای آغاز این مذاکرات وجود ندارد و تنها هیئت مذاکره کننده گروه طالبان از پاکستان به قطر نرفته است و فعلاً مذاکره در این زمینه جریان دارد تا معلوم شود که مانع از سفر این هیئت چه بوده است."
علی مدد راسخ پژوهشگر امور صلح نیز به آوا گفت که مانع آغاز مذاکرات هر دو طرف می باشند، زیرا ظرفیت لازم نه از طرف دولت و نه هم از سوی طالبان، برای آغاز مذاکره وجود ندارد.
به گفته او، "از یک طرف پروسه صلح موضوع زمانبر و پیچیده است که حتی با آغاز مذاکرات در مدت کوتاه و در یک نشست و دو نشست نتیجه نمی دهد و از سوی دیگر اجماع داخلی و اراده قاطع در هر دو طرف وجود ندارد."
به باور این کارشناس امور صلح، در نظر گرفتن خواسته ها از هر دو طرف، توافق بر سر مسایل مورد منازعه، کار ساده ای نیست و از طرف دیگر روند صلح یک کار تخنیکی و دقیق می خواهد که تا کنون اقدام موثری در این زمینه صورت نگرفته است.
از نظر وی، پروسه صلح یک جرگه قومی نیست که طرفها روی یک موضوع مشخص به توافق برسند و سپس فیصله کنند، از این جهت درحال حاضر آن ظرفیت لازم درهیچ طرف مذاکره کننده وجود ندارد تا پروسه صلح را از مجرای اصلی آن پیش ببرند.
راسخ گفت که هر چند آغاز مذاکرات کار نیک و امیدوار کننده است، اما تامین صلح سراسری و خاتمه دادن به جنگ چهل ساله کاری نیست که با هیاهو و چند نشست به دست بیاید.
این در حالیست که دفتر شورای امنیت ملی پنجشنبه گذشته در خبرنامه‌ای اعلام کرد که دولت جمهوری اسلامی افغانستان بر اساس فیصله لویه‌جرگه مشورتی صلح و در جهت موفقیت روند صلح و به هدف آغاز گفتگوهای مستقیم بین الافغانی، طبق لیستی که قبلاً از سوی طالبان شریک ساخته شده بود، روند رهایی پنج هزار زندانی طالبان را تکمیل نمود.
این دفتر همچنین گفته است که از میان پنج‌هزار زندانی طالبان تنها کسانی رها نشدند که در خصوص آن‌ها واکنش‌های بین المللی موجود می‌باشد و همچنین برای حل این مورد، تلاش‌های دیپلوماتیک جریان دارد.
خبرگزاری صدای افغان(آوا)-کابل: قرار بود هیئت مذاکره کننده صلح دولت جمهوری اسلامی افغانستان، روز پنج شنبه هفته گذشته به دوحه برود، اما به دلیل نامعلوم این سفر به تاخیرافتاده است.
ناجیه انوری سخنگوی وزارت دولت در امور صلح هر چند صریحاً از دلیل تاخیر چیزی نمی گوید، اما تاکید می کند که طالبان مانع اصلی آغاز مذاکرات است.
خانم انوری گفته است که از طرف دولت جمهوری اسلامی افغانستان و تیم مذاکره کننده، آمادگی کامل وجود دارد و تا کنون تمام تعهدات برآورده شده است و یک تیم مقدماتی کوچک نیز به خاطر آمادگی های لوجستیکی در قطرحضور دارد.
در همین حال، منابع نزدیک به گروه طالبان می گویند که هیات تخنیکی این گروه تاکنون آزادی تمامی زندانیان این گروه را تایید نکرده است.
یک عضو طالبان به رسانه ها گفته است که تیم تخنیکی این گروه پیش از آغاز مذاکرات بین افغانان نخست باید فهرست زندانی‌های را که به تازگی از بند رها شده اند را بررسی و سپس تأیید کند.
اما سیداکبرآغا عضو پشین طالبان به آوا می گوید که "مانع عمده ای برای آغاز این مذاکرات وجود ندارد و تنها هیئت مذاکره کننده گروه طالبان از پاکستان به قطر نرفته است و فعلاً مذاکره در این زمینه جریان دارد تا معلوم شود که مانع از سفر این هیئت چه بوده است."
علی مدد راسخ پژوهشگر امور صلح نیز به آوا گفت که مانع آغاز مذاکرات هر دو طرف می باشند، زیرا ظرفیت لازم نه از طرف دولت و نه هم از سوی طالبان، برای آغاز مذاکره وجود ندارد.
به گفته او، "از یک طرف پروسه صلح موضوع زمانبر و پیچیده است که حتی با آغاز مذاکرات در مدت کوتاه و در یک نشست و دو نشست نتیجه نمی دهد و از سوی دیگر اجماع داخلی و اراده قاطع در هر دو طرف وجود ندارد."
به باور این کارشناس امور صلح، در نظر گرفتن خواسته ها از هر دو طرف، توافق بر سر مسایل مورد منازعه، کار ساده ای نیست و از طرف دیگر روند صلح یک کار تخنیکی و دقیق می خواهد که تا کنون اقدام موثری در این زمینه صورت نگرفته است.
از نظر وی، پروسه صلح یک جرگه قومی نیست که طرفها روی یک موضوع مشخص به توافق برسند و سپس فیصله کنند، از این جهت درحال حاضر آن ظرفیت لازم درهیچ طرف مذاکره کننده وجود ندارد تا پروسه صلح را از مجرای اصلی آن پیش ببرند.
راسخ گفت که هر چند آغاز مذاکرات کار نیک و امیدوار کننده است، اما تامین صلح سراسری و خاتمه دادن به جنگ چهل ساله کاری نیست که با هیاهو و چند نشست به دست بیاید.
این در حالیست که دفتر شورای امنیت ملی پنجشنبه گذشته در خبرنامه‌ای اعلام کرد که دولت جمهوری اسلامی افغانستان بر اساس فیصله لویه‌جرگه مشورتی صلح و در جهت موفقیت روند صلح و به هدف آغاز گفتگوهای مستقیم بین الافغانی، طبق لیستی که قبلاً از سوی طالبان شریک ساخته شده بود، روند رهایی پنج هزار زندانی طالبان را تکمیل نمود.
این دفتر همچنین گفته است که از میان پنج‌هزار زندانی طالبان تنها کسانی رها نشدند که در خصوص آن‌ها واکنش‌های بین المللی موجود می‌باشد و همچنین برای حل این مورد، تلاش‌های دیپلوماتیک جریان دارد.
