امروز پنجشنبه 16 عقرب، برنامه‌ای تحت عنوان "اشتراک‌گذاری تجارب تجارتی زنان برای زنان" از سوی اتاق تجارت و صنایع زنان افغانستان در شهر مزارشریف برگزار گردید.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -بلخ: شکیبا شکیب رئیس اتاق تجارت و صنایع بانوان در شمال گفت: این برنامه به خاطر حمایت از خانم‌هایی که در سطح محلی تولیدات دارند و یا کدام مفکورۀ تجاری دارند برگزار شده تا آنها بتوانند سهم بیشتری در عرصۀ تجارت داشته باشند.
بانو شکیب افزود: اتاق تجارت زنان همیشه تلاش کرده تا بانوان به شکل رسمی تجارت کنند و از فرصت‌های خوب اتاق تجارت استفاده نمایند.
به گفتۀ او، در گذشته تعداد اندکی از زنان در اتاق تجارت حضور داشتند اما اکنون تعداد آنها به ۱۵۰ عضو می‌رسد که می‌توانند به تجارت‌های کوچک خود رسمیت ببخشند. خانم‌ها همیشه تلاش دارند که در جامعه فعالیت کنند اما بنابر دلایل امنیتی و دیگر دلایل، آن تعداد زنانی که تجارت داشته‌اند از کشور فرار کرده و یا تجارت خود را تعطیل کرده‌اند.
وی بیان داشت: قبلا خانم‌های زیادی در بلخ تجارت داشته‌اند که تعدادشان به یک هزار نفر می‌رسید، اما امروزه خرابی وضعیت امنیتی بلخ، تهدیدات و نبود بازار فروش در مارکیت‌ها باعث این شده تا تعداد آنها کم شود.
شکیب در ادامه اظهار داشت: ۵۰ خانم در اتاق تجارت زنان بلخ به گونه رسمی در پلان بوده و ۱۵۰ خانم دیگر به شکل غیر رسمی راجستر هستند.
ریس اتاق تجارت و صنایع بانوان در شمال می‌گوید: دولت ما مشکلات خود را دارد و تاکنون به سکتور خصوصی خدماتی را که باید عرضه کند، نکرده است. مشکلات در ادارات دولتی، فساد اداری و همان مشکلاتی که فرصت‌هایی را از بانوان گرفته نیز باعث شده که بانوان تجار از تجارت دست بکشند.
خانم شکیب تصریح کرد: تعداد زیادی از خانم‌های تجار در کشور ما از طرف دولت هیچ حمایتی نمی‌شوند و با همان سرمایه کوچکی که خودشان دارند کار و بار خود را ادامه دادند؛ این وظیفه همه ما است تا برای همدیگر فرصت‌ها را مساعد بسازیم و از یک‌دیگر حمایت کنیم.
وی تاکید می‌کند که آنان همیشه برای زنان تجار دادخواهی داشتند و هر بار جلسات را گرفته‌اند تا فرصت‌های بیشتر را برای خانم‌ها مساعد بسازند.
در همین حال زهرا تاراشی عضو هیئت مدیره اتاق تجارت و صنایع زنان افغانستان می‌گوید: در چند سال اخیر علاقمندی خانم‌ها به کسب و کار بیشتر شده است، به این خاطر که امروزه خانم‌ها به این باور رسیدند که زنان نمی‌توانند به پای مردها مسیر موفقیت را بگذرانند و اگر می‌خواهند به اهداف‌شان برسند باید به پای خودشان ایستاد شوند.
به گفته او چالش‌هایی در مسیر کسب و کار زنان وجود دارد که یکی داشتن مشکلات در خانواده است، چگونه آنها مدیریت شوند، چون بیشتر خانم‌ها هنوز نمی‌دانند که چگونه کسب و کار خود را شروع کنند.
وی از چالش‌های اجتماعی نیز یاد کرده افزود که وقتی یک خانم در جامعه تجارت کند، مردم بیشتر وی را از دید منفی می‌بینند و بعضی‌ها فکر می‌کنند که اگر یک خانم از خانه بیرون برآمد به راه‌های بد می‌رود.
تاراشی بیان داشت: چنین برنامه‌هایی برای توانمندسازی زنان بسیار کمک می‌کند چون امروزه مشکلات زیادی دامن‌گیر زنان شده است و اینجا راه حل هایی گفته می‌شود تا همان خانم‌ها بتواند مشکلات خود را حل کنند.
با این حال نازیه حیدری مسوول یک شرکت خصوصی در بخش لباس می‌گوید که دو شرکت دارد و حدود دوصد خانم در شرکت‌های وی که کار سوزن‌دوزی می‌باشد مصروف کار هستند؛ در بخش آموزش زنان هم برنامه‌هایی دارد و حدود شش سال می‌شود که این کار را شروع کرده است.
به گفته او بازار کار نسبت به گذشته بهتر شده و آنان مشتری‌های داخلی و خارجی دارند؛ وی از دولت می‌خواهد که به آن تعداد خانم‌هایی که در دور دست ترین نقاط کشور مصروف کسب و کار هستند توجه کرده و امنیت آنان را تامین کنند.
از سوی دیگر پشتانه افغان یکی از متشبثین در شهر مزارشریف گفت که ده سال می‌شود کسب و کار را شروع کرده است و اکنون یک رستورانت سیار ایجاد کرده و به مردم خدمات غذایی ارائه می‌دهد.
وی می‌گوید که از یک هزار افغانی کسب و کار خود را شروع کرده تا به مرور زمان کار وی رونق بگیرد. به گفته او ۳۰ خانم با او کار می‌کنند.
خبرگزاری صدای افغان (آوا) -بلخ: شکیبا شکیب رئیس اتاق تجارت و صنایع بانوان در شمال گفت: این برنامه به خاطر حمایت از خانم‌هایی که در سطح محلی تولیدات دارند و یا کدام مفکورۀ تجاری دارند برگزار شده تا آنها بتوانند سهم بیشتری در عرصۀ تجارت داشته باشند.
بانو شکیب افزود: اتاق تجارت زنان همیشه تلاش کرده تا بانوان به شکل رسمی تجارت کنند و از فرصت‌های خوب اتاق تجارت استفاده نمایند.
به گفتۀ او، در گذشته تعداد اندکی از زنان در اتاق تجارت حضور داشتند اما اکنون تعداد آنها به ۱۵۰ عضو می‌رسد که می‌توانند به تجارت‌های کوچک خود رسمیت ببخشند. خانم‌ها همیشه تلاش دارند که در جامعه فعالیت کنند اما بنابر دلایل امنیتی و دیگر دلایل، آن تعداد زنانی که تجارت داشته‌اند از کشور فرار کرده و یا تجارت خود را تعطیل کرده‌اند.
وی بیان داشت: قبلا خانم‌های زیادی در بلخ تجارت داشته‌اند که تعدادشان به یک هزار نفر می‌رسید، اما امروزه خرابی وضعیت امنیتی بلخ، تهدیدات و نبود بازار فروش در مارکیت‌ها باعث این شده تا تعداد آنها کم شود.
شکیب در ادامه اظهار داشت: ۵۰ خانم در اتاق تجارت زنان بلخ به گونه رسمی در پلان بوده و ۱۵۰ خانم دیگر به شکل غیر رسمی راجستر هستند.
ریس اتاق تجارت و صنایع بانوان در شمال می‌گوید: دولت ما مشکلات خود را دارد و تاکنون به سکتور خصوصی خدماتی را که باید عرضه کند، نکرده است. مشکلات در ادارات دولتی، فساد اداری و همان مشکلاتی که فرصت‌هایی را از بانوان گرفته نیز باعث شده که بانوان تجار از تجارت دست بکشند.
خانم شکیب تصریح کرد: تعداد زیادی از خانم‌های تجار در کشور ما از طرف دولت هیچ حمایتی نمی‌شوند و با همان سرمایه کوچکی که خودشان دارند کار و بار خود را ادامه دادند؛ این وظیفه همه ما است تا برای همدیگر فرصت‌ها را مساعد بسازیم و از یک‌دیگر حمایت کنیم.
وی تاکید می‌کند که آنان همیشه برای زنان تجار دادخواهی داشتند و هر بار جلسات را گرفته‌اند تا فرصت‌های بیشتر را برای خانم‌ها مساعد بسازند.
در همین حال زهرا تاراشی عضو هیئت مدیره اتاق تجارت و صنایع زنان افغانستان می‌گوید: در چند سال اخیر علاقمندی خانم‌ها به کسب و کار بیشتر شده است، به این خاطر که امروزه خانم‌ها به این باور رسیدند که زنان نمی‌توانند به پای مردها مسیر موفقیت را بگذرانند و اگر می‌خواهند به اهداف‌شان برسند باید به پای خودشان ایستاد شوند.
به گفته او چالش‌هایی در مسیر کسب و کار زنان وجود دارد که یکی داشتن مشکلات در خانواده است، چگونه آنها مدیریت شوند، چون بیشتر خانم‌ها هنوز نمی‌دانند که چگونه کسب و کار خود را شروع کنند.
وی از چالش‌های اجتماعی نیز یاد کرده افزود که وقتی یک خانم در جامعه تجارت کند، مردم بیشتر وی را از دید منفی می‌بینند و بعضی‌ها فکر می‌کنند که اگر یک خانم از خانه بیرون برآمد به راه‌های بد می‌رود.
تاراشی بیان داشت: چنین برنامه‌هایی برای توانمندسازی زنان بسیار کمک می‌کند چون امروزه مشکلات زیادی دامن‌گیر زنان شده است و اینجا راه حل هایی گفته می‌شود تا همان خانم‌ها بتواند مشکلات خود را حل کنند.
با این حال نازیه حیدری مسوول یک شرکت خصوصی در بخش لباس می‌گوید که دو شرکت دارد و حدود دوصد خانم در شرکت‌های وی که کار سوزن‌دوزی می‌باشد مصروف کار هستند؛ در بخش آموزش زنان هم برنامه‌هایی دارد و حدود شش سال می‌شود که این کار را شروع کرده است.
به گفته او بازار کار نسبت به گذشته بهتر شده و آنان مشتری‌های داخلی و خارجی دارند؛ وی از دولت می‌خواهد که به آن تعداد خانم‌هایی که در دور دست ترین نقاط کشور مصروف کسب و کار هستند توجه کرده و امنیت آنان را تامین کنند.
از سوی دیگر پشتانه افغان یکی از متشبثین در شهر مزارشریف گفت که ده سال می‌شود کسب و کار را شروع کرده است و اکنون یک رستورانت سیار ایجاد کرده و به مردم خدمات غذایی ارائه می‌دهد.
وی می‌گوید که از یک هزار افغانی کسب و کار خود را شروع کرده تا به مرور زمان کار وی رونق بگیرد. به گفته او ۳۰ خانم با او کار می‌کنند.
