به مناسبت هفتمین روز درگذشت سیدمحسن حسینی مزاری عکاس و خبرنگار خبرگزاری صدای افغان (آوا)، محفل باشکوه ختم قرآن عظیمالشأن با حضور شخصیتها، علما و اقشار مختلف مردم در مسجد فقیه سبزواری مشهد مقدس برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ سخنران اصلی این مراسم، آقای داکتر عصمتاللهی مشاور رئیس جمهور پیشین کشور بود که مشروح سخنان ایشان در سایت خبرگزاری آوا نشر گردیده است. همچنین در پایان این جلسه، حجتالاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری رئیس عمومی مرکز تبیان نیز طی سخنانی کوتاه، به لزوم پرهیز از تفکر جدایی دین از سیاست، اهمیت کار رسانهایِ دینمحور، لزوم برپایی باشکوه و پرجمعیت مراسم عزاداری ایام محرم در مساجد و مراکز بصیرتافزا به ایراد سخن پرداخت.
* دین اسلام اصولا برای سیاست و مدیریت جامعهی بشری نازل شده است. همهی 124 هزار پیامبر انگیزهی حکومت داشتند و اگر توان میداشتند حتما حکومت تشکیل میدادند. کارشان کار سیاسی و مدیریت جامعه بود. پیامبر اسلام (ص) در اولین فرصت سعی کرد که این رکن را روی دست بگیرد و لذا پس از استقرار در مدینه حکومت تشکیل داد. امام اولِ شیعیان وقتی به عنوان جانشین پیامبر تعیین میشود، در راستای تداوم این حکومت است، ائمه معصومین (علیهم السلام) هر کدام به نوبه خودشان کار سیاسی و مدیریتی داشتند. اکثر ائمهی ما فرصت پیدا نکردند تا حکومت تشکیل دهند و الا حتما در این راستا اقدام میکردند. حضرت امام علی (ع) نزدیک به 5 سال حکومت تشکیل داد. امام زمان منتظر این حکومت است و میخواهد با ظهور خود حکومت عدل علوی را تشکیل بدهد. خط ولایت فقیه که تداوم خط انبیا و ائمه معصومین (علیهم السلام) میباشد نیز در راستای ایجاد حکومت در جامعه اسلامی است.
* بنابراین من نمیدانم کسانی که بر تفکر "جدایی دین از سیاست" اصرار دارند، حالا فرق نمیکند که از جمله آیات باشند، از جمله ححج اسلام باشند، از جمله دانشگاهیان باشند، دانشآموزان باشند، متنفذین مردمی باشند، هر کسی که باشند؛ این افراد، این مباحث را چگونه تفسیر میکنند؟ حکومت پیامبران، حکومت پیامبر اسلام، حکومت امام علی و اهداف ائمه معصومین را چگونه تفسیر میکنند؟ با چه دلیلی در مجامع ندا سر میدهند که فلان جلسه یا حرکت را سیاسی نکنید؟
* دشمن امروز با ترویج این ذهنیت که "کار سیاسی نکنید، کار سیاسی مال روحانیت نیست، کار سیاسی مال دین نیست، کار سیاسی مال مسجد نیست، کار سیاسی مال عناصر معنوی نیست" به دنبال چیست؟ دشمنان میخواهند ما را از مدیریت جامعه دور کنند و خودشان مدیریت جامعه را بر عهده بگیرند. درحالی که خودِ دشمنان به شدت کار سیاسی میکنند. آیا کار سیاسی برای آنها خوب است اما برای جامعه اسلامی بد است؟! یک آدم شرابخوار، زناکار، فاسد، فاجر و نکتاییبهگردن صلاحیتِ مدیریت جامعه را دارد، اما روحانیت و آیات عظام و حجج اسلامی که وصل به دین، منبع وحی و روایات و دستورات ائمه معصومین هستند، صلاحیت نداشته باشند؟! عجیب است.
* قطعا صحبتهای بهروزی که با محوریت دین و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین (ع) مطرح شود، برای نسل جوان مفید خواهد بود. ما در شرایط فعلی در سخنرانیها علاوه بر پرداختن به منابع اصلی دین، به دنبال شباهتها باشیم. ما وقتی در رابطه با امام حسین (ع) سال 61 صحبت میکنیم، علاوه بر ذکر عزای آن حضرت، باید شخصیت ایشان را معرفی کنیم و به دنبال شباهتیابی نیز باشیم و ببینم که در شرایط موجود کدام فرد، افراد و چه جریانی در مسیر امام حسین (ع) کار میکنند که ما هم در آن مسیر و آن جریان حرکت کنیم.
* پیشنهاد و توصیه من این است که دستاندرکاران محرم سعی کنند تا مجالس عزاداریشان و سخنرانیهایی که در این مجالس صورت میگیرد، در راستای بصیرتافزایی باشد. در راستای تخدیرِ افکار و صرفا گریه کردن و به سر و صورت زدن و خسته کردن نباشد. به گونهای نباشد که جوانان ما صبحِ فردایش از نماز صبح بمانند. سعی شود که محتوای مطالب سخنرانیها در راستای بصیرتافزایی و اهداف امام حسین (ع) بیان شود و جوانان ما را به عنوان سربازان فعلی امام حسین (ع) تربیت نمایند و باعث شود این جوانان افتخارات باشکوهی را رقم بزنند.
* امروز آمریکاییها چکاره هستند که در افغانستان هر کاری دلشان بخواهند میکنند. زلمی خلیلزاد چکاره است که در غیاب دولت افغانستان، با طالبان تعامل دارد و دلش میخواهد که در افغانستان صلح بیاورد، آن هم صلحِ فریبدهنده، صلحی که در راستای محکومیت و بردهشدن مردم ماست، صلحی که مردم افغانستان را مجددا به چهار یا سه دهه قبل برمیگرداند. قطعا آمریکاییها و غربیها به صلاح مردم ما عمل نمیکنند. تنها نیروهای مسلمان و جوانان مسلمانی که در مسیر اصلی و راستین امام حسین (ع) قرار گرفته و در عرصه افغانستان حضور داشته باشند و کار نمایند، میتوانند در راستای نجات و فلاح مردم کشور فعالیت کنند. بنابراین مجالس محرم باید از این شور و از این شکوه برخوردار باشد که بتواند چنین جوانانی را تربیت نماید. جلسه عزاداری محرم، علاوه بر مباحث معنوی و دینی، یک حرکت سیاسی است. یک تظاهر و قدرتنمایی برای دشمنان است؛ بنابراین باید مساجد و مجالس عزاداریِ مراکز بصیرتافزا مملو از جمعیت باشند.
مشروح مطالب مطرحشده توسط حجتالاسلام والمسلمین حسینی مزاری در این مراسم به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با استفاده از فرصت و بدون مقدمه میخواهم چند نکته را عنوان کنم:
نکته اول- ابتدا تشکر میکنم از پرفسور عصمتاللهی که با صحبتهای زیبا و عالمانه شان جلسه را به نهایت فیض رساندند. ایشان از شخصیتهای بزرگ کشورمان و از افتخارات مردم ما و شما میباشد. امیدواریم که مردم از اندیشه و فیض وجود ایشان در مقاطع و در مجالس گوناگون بهره ببرند و در برنامههای مختلف از ایشان استفاده نمایند. چنین شخصیتهایی در جامعه ما کم اند، لذا از وجود این عناصرِ کم باید نهایت بهرهبرداری صورت بگیرد.
وقتی نام ایشان در اطلاعیه مراسم هفتم مرحوم سید محسن حسینی مزاری درج شد، عدهای گفتند که ای بابا یک مراسم فاتحه را سیاسی درست کردند. کسانی که چنین نگاهی دارند و معتقدند که مراسم قرآنخوانی سیاسی نیست، مراسم فاتحه سیاسی نیست، مراسم سینه زنی و روضهخوانی سیاسی نیست؛ اینها یا از اسلام شناخت و آگاهی ندارند و یا آدمهای متحجری هستند که گرفتار خط و خطوط انحرافی شدهاند و آگاهانه یا ناآگاهانه از جمله عناصر دشمن میباشند.
این در حالی است که دین اسلام اصولا برای سیاست و مدیریت جامعهی بشری نازل شده است. همهی 124 هزار پیامبر انگیزهی حکومت داشتند و اگر توان میداشتند حتما حکومت تشکیل میدادند. کارشان کار سیاسی و مدیریت جامعه بود. پیامبر اسلام (ص) در اولین فرصت سعی کرد که این رکن را روی دست بگیرد و لذا پس از استقرار در مدینه حکومت تشکیل داد. امام اولِ شیعیان وقتی به عنوان جانشین پیامبر تعیین میشود، در راستای تداوم این حکومت است، ائمه معصومین (علیهم السلام) هر کدام به نوبه خودشان کار سیاسی و مدیریتی داشتند. اکثر ائمهی ما فرصت پیدا نکردند تا حکومت تشکیل دهند و الا حتما در این راستا اقدام میکردند. حضرت امام علی (ع) نزدیک به 5 سال حکومت تشکیل داد. امام زمان منتظر این حکومت است و میخواهد با ظهور خود حکومت عدل علوی را تشکیل بدهد. خط ولایت فقیه که تداوم خط انبیا و ائمه معصومین (علیهم السلام) میباشد نیز در راستای ایجاد حکومت در جامعه اسلامی است.
بنابراین من نمیدانم کسانی که بر تفکر "جدایی دین از سیاست" اصرار دارند، حالا فرق نمیکند که از جمله آیات باشند، از جمله ححج اسلام باشند، از جمله دانشگاهیان باشند، دانشآموزان باشند، متنفذین مردمی باشند، هر کسی که باشند؛ این افراد، این مباحث را چگونه تفسیر میکنند؟ حکومت پیامبران، حکومت پیامبر اسلام، حکومت امام علی و اهداف ائمه معصومین را چگونه تفسیر میکنند؟ با چه دلیلی در مجامع ندا سر میدهند که فلان جلسه یا حرکت را سیاسی نکنید؟
اصولا همهی مسایل در اسلام سیاسی هستند. بخصوص در مذهب شیعه، هیچ چیزی غیر از سیاست نداریم. محرم، نماز، روزه، صدقات و خیرات، وجوهات شرعی، صله رحم، فعالیتهای اجتماعی و.... همه سیاسیاند، منتهی باید سیاست علوی درست تبیین شود. وقتی ما میگوییم سیاست، منظورمان سیاست شیطانی نیست، سیاست ترامپ، اوباما، اسرائیل و حکومتهای خلقی و پرچم در افغانستان نیست که با دروغ و نیرنگ و جنگ و خشونت و قتل همراه بوده و هستند.
گروههای سیاسی که در داخل افغانستان جنگهای خانگی و داخلی را روی دست گرفتند، سیاست دینی و مدیریت نداشتند. اگر در جامعه افغانستان، جریانی سیاست درست اسلامی را پیاده کند و شخصیتی مناسب، رهبری درست اسلامی را روی دست بگیرد، قطعا در کشور امنیت تأمین میشود، قطعا در افغانستان آرامش و آسایش برقرار میشود. امروز چون سیاست اسلامی در کشورمان وجود ندارد، این وضعیت اسفناک برقرار است. امروز چون در دنیا سیاست اسلامی جاری نیست، این همه قتل و نیرنگ و فریب وجود دارد.
امروز در جمهوری اسلامی ایران چون سیاست اسلامی حاکمیت دارد، شما میبینید که امنترین و مستقل ترین کشور در کل دنیا است. ممکن است مشکلاتی در درون جامعه، ادارات و موضوعات مختلف داشته باشند، اما در هر صورت با محوریت ولایتِ تحت رهبری حضرت امام خامنهای تصمیمشان این است که جامعه اسلامی را به سمت و سویی که پیامبر، ائمه معصومین و امام زمان میخواهند سوق بدهند. این جامعه و این حکومت تلاش دارد تا زمینهی ظهور امام زمان (عج) را فراهم نماید و در راستای تحقق حکومت علوی و حکومت ائمه معصومین و حکومت امام مهدی (عج) حرکت کند.
دشمن امروز با ترویج این ذهنیت که "کار سیاسی نکنید، کار سیاسی مال روحانیت نیست، کار سیاسی مال دین نیست، کار سیاسی مال مسجد نیست، کار سیاسی مال عناصر معنوی نیست" به دنبال چیست؟ دشمنان میخواهند ما را از مدیریت جامعه دور کنند و خودشان مدیریت جامعه را بر عهده بگیرند. این در حالی است که خودِ دشمنان به شدت کار سیاسی میکنند. آیا کار سیاسی برای آنها خوب است اما برای جامعه اسلامی بد است؟! یک آدم شرابخوار، زناکار، فاسد، فاجر و نکتاییبه گردن صلاحیتِ مدیریت جامعه را دارد، اما روحانیت و آیات عظام و حجج اسلامی که وصل به دین، منبع وحی و روایات و دستورات ائمه معصومین هستند، صلاحیت نداشته باشند؟! عجیب است.
کسانی که در راستای تحقق دستورات خدایی که آفریننده و مدیر اصلی جهان است عمل میکنند، صلاحیت و توانِ مدیریت جامعه را نداشته باشند، اما چهار تا آدم وابسته به شیاطین و پیرو دشمنانِ دین صلاحیت داشته باشند؟ ما باید این نگاه را از درون جامعه اسلامی بزدائیم و از بین ببریم.
قطعا صحبتهای بهروزی که با محوریت دین و احادیث پیامبر اسلام و ائمه معصومین باشد، برای نسل جوان مفید خواهد بود. ما در شرایط فعلی در سخنرانیها علاوه بر پرداختن به منابع اصلی دین، به دنبال شباهتها باشیم. ما وقتی در رابطه با امام حسین (ع) سال 61 صحبت میکنیم، علاوه بر ذکر عزای آن حضرت، باید شخصیت ایشان را معرفی کنیم و به دنبال شباهت یابی نیز باشیم و ببینم که در شرایط موجود کدام فرد، افراد و چه جریانی در مسیر امام حسین (ع) کار میکنند که ما هم در آن مسیر و آن جریان حرکت کنیم. ما باید در شرایط کنونی، شباهتهای یزید و یزیدیان را پیدا کنیم و به مردم معرفی نماییم. سخنرانان و روحانیت ما و دانشمندان و دانشگاهیان ما باید این کار را بکنند. نباید اینگونه باشد که ما تنها به حوادث سال 61 هجری و ماقبل و مابعدِ آن بپردازیم اما درباره مسائل روز سکوت کنیم. مردم ما اگر امروز سرگردان هستند، به این دلیل است که مباحث روز درست مطرح و تبیین نمیشود.
به هر حال ما از پرفسور عصمتاللهی تشکر میکنیم که یک چنین بحث بهروز و مهمی را مطرح کرده و ما را روشن ساختند.
نکته دوم- بنده از جانب خودم و همهی عزیزانی که از روز فوت مرحوم سید محسن حسینی مزاری، پیام دادند و یا در مراسم تشییع و ترحیم حضور بهم رساندند، به آقای سید محمدعلی حسینی مزاری تسلیت عرض میکنم و امیدوارم که خداوند متعال به ایشان صبر و اجر عنایت نماید. همچنین از همه عزیزانی که از لحظات آغازین شنیدن خبر درگذشت این جوان فعال و ولایی، از طریق تلفن، فکس و فضای مجازی از ایران و افغانستان و اروپا و امریکا و نقاط مختلف دنیا، عنوانی آقای سید محمدعلی حسینی مزاری پیام تسلیت فرستادند و همچنین همهی عزیزانی که در بیمارستان امام رضا (ع)، منزل، دفتر مرکز تبیان، مراسم تشییع و ترحیم و این مراسم حضور به هم رساندند، تشکر و قدردانی میکنم.
نکته سوم- عناصر حقوقی و حقیقی و شخصیتهای مردمی از اقشار مختلف، جهت عرض تسلیت حضور به هم رساندند و پیام دادند. این پیامها و این حضور نشان گر اهمیت کار رسانهای است. اگر سید محسن حسینی مزاری یک جوان معمولی بود و یک انسان غیررسانهای میبود قطعا این همه تجلیل نمیشد. بیش از 500 پیام تسلیت برای خیلی از شخصیتهای بزرگ ممکن است که عنوان و ارسال شود، ولی برای یکچنین جوانی، همهی شخصیتهای مشهد حضور بهم رساندند، هم هموطنان مهاجر و هم شخصیتهای ایرانی، تمام موسسات خیریه، تمام مدارس علمیه، تمام سازمانها و احزاب به نوبت تشریف آوردند و تسلیت گفتند و عرض ارادت کردند. این نمایانگر اهمیت کار رسانهای است.
بنده امیدوارم که مردم عزیزمان هم همانطور که جناب پروفسور عصمتاللهی اشاره کردند، از رسانههای اسلامی مسلمان در کشور حمایت کنند. ایشان رسانهها را چهار دسته عنوان کردند. یکی از آن رسانههای دینمحور و مکتبمحوری که در افغانستان، منطقه و جهان فعالیت دارد خبرگزاری صدای افغان (آوا) است. اولین خبرگزاری خصوصی که در 18 سال اخیر در کشور رسما تأسیس شد خبرگزاری آوا است. البته ما از سال 61 کار رسانهای داشتیم، بعد از سال 71 نشریهی فریاد عاشورا را داشتیم. این نشریه به مدت 10 سال در 15 کشور با 3 زبان منتشر میشد. اما خبرگزاری صدای افغان (آوا) یک خبرگزاری رسمی بینالمللیِ اثرگزار در سه زبان انگلیسی، پشتو و فارسی در سطح کشور، منطقه و دنیا فعال است و دارای مواضع کاملا مشخصِ دینی بدون رودربایستی و ترس و صرفا با توکل به خدا و توسل به ائمه معصومین میباشد.
حداقل همکاری که دوستان میتوانند در رابطه با تقویت رسانههای دینمحور داشته باشند، تشویق و فرستادنِ جوانانشان در این مسیر است. دفتر مرکز تبیان و خبرگزاری آوا پذیرای نیروهای جوان در این عرصه است تا آنان را جذب نموده، آموزش بدهند و آماده بسازند تا این جوانان در عرصه فعالیتهای رسانهای حضور جدی داشته باشند. قطعا یکی از توشههای مهم مرحوم سید محسن حسینی مزاری در آخرت، حضور ایشان در عرصه کار رسانهای است. فعالیت رسانهای فعالیتی الهی است، کار پیامبران، ائمه معصومین و امام زمان (عج) است. در شرایط فعلی، این حرکت و این نوع فعالیت، مهمترین و اثرگزارترینِ کارهاست.
تنها حرکت و تنها جریانی که میتواند در راستای حمایت از دین، مکتب و مذهب و در مسیر تحقق خواستههای مردم و حمایت از عقاید و اندیشه در برنامههای مردمی تاثیرگذار باشد، حرکت رسانهای است و در رأس آنها دستاندرکاران رسانهای و خبرنگاران است. ما امروز درود میفرستیم به روح سید محسن حسینی مزاری و تمام خبرنگارانی که در این راستا شهید شده و یا فوت کردهاند، بخصوص 52 نفر از بهترین همکاران ما در کابل که در 7 جدّی سال 96 در دفتر ما بر اثر حادثه انتحاری شهید شدند.
خون این شهدا همچنان میجوشد و تا روز قیامت اثرگزار خواهد بود و ما را حمایت و تقویت خواهد کرد و خط رسانهای ما را همچنان پرقدرت نگاه خواهد داشت. من مطمئنم که هیچ قدرتی و دست هیچ شیطانی نمیتواند چنین خط و چنین مسیری را بشکند و از بین ببرد. بدون شک، خبرگزاری صدای افغان (آوا) یکی از این رسانههای دینمحور و ولایتمدار است که انشاءالله تا ظهور حضرت آقا امام زمان (عج) به کار خود ادامه خواهد داد. مرکز تبیان و خبرگزاری صدای افغان -هم در بخش آقایان و هم در بخش بانوان- در خدمت عزیزانی که تمایل دارند تا در مسیر فعالیتهای رسانهایِ دینمحور حضور داشته باشند، خواهد بود.
نکته چهارم- در آستانهی ماه محرم قرار داریم. امیدواریم که این محرم، باشکوهتر از سالهای گذشته برگزار شود. منتهی پیشنهاد و توصیه من این است که دستاندرکاران محرم سعی کنند تا مجالس عزاداریشان و سخنرانیهایی که در این مجالس صورت میگیرد، در راستای بصیرتافزایی باشد. در راستای تخدیرِ افکار و صرفا گریهکردن و به سر و صورت زدن و خسته کردن نباشد. به گونهای نباشد که جوانان ما صبحِ فردایش از نماز صبح بمانند. سعی شود که محتوای مطالب سخنرانیها در راستای بصیرتافزایی و اهداف امام حسین (ع) بیان شود و جوانان ما را به عنوان سربازان فعلی امام حسین (ع) تربیت نماید و باعث شود این جوانان افتخارات باشکوهی را رقم بزنند.
افتخاراتی که امروز جوانان ما در سوریه، عراق، لبنان و یمن میآفرینند این امیدواری را ایجاد میکنند که ما هم انسانیم، ما هم حرف داریم، ما هم پیام داریم، ما هم حق زندگی داریم، ما هم حق تشکیل حکومت داریم، میخواهیم در دنیا بمانیم و در برابر قدرتهای شیطانی مبارزه کنیم و مشت محکم به دهان آنان بزنیم و حق و حقوق کشورمان و جهان اسلام را بگیریم.
امروز آمریکاییها چکاره هستند که در افغانستان هر کاری دلشان بخواهد میکنند. زلمی خلیلزاد چکاره است که در غیاب دولت افغانستان، با طالبان تعامل دارد و دلش میخواهد که در افغانستان صلح بیاورد، آن هم صلحِ فریب دهنده، صلحی که در راستای محکومیت و بردهشدن مردم ماست، صلحی که مردم افغانستان را مجددا به چهار یا سه دهه قبل برمیگرداند. قطعا آمریکاییها و غربیها به صلاح مردم ما عمل نمیکنند.
تنها نیروهای مسلمان و جوانان مسلمانی که در مسیر اصلی و راستین امام حسین (ع) قرار گرفته و در عرصه افغانستان حضور داشته باشند و کار کنند میتوانند در راستای نجات و فلاح مردم کشور فعالیت کنند. بنابراین مجالس محرم باید از این شور و از این شکوه برخوردار باشد که بتواند چنین جوانانی را تربیت نماید. در این راستا، باید مراکزی که بصیرتافزایی دارند از طرف مهاجرین عزیز تقویت شوند تا مجالس دایر در این مراکز، باشکوه برگزار شود. برای این مهم، عزیزان از برپایی مجالس خانگی متعدد و کوچک بپرهیزند. مجالس خانگی مجالسی است که غیرمستقیم در راستای تخریب خط امام حسین (ع) برپا میشوند. ما باید در ایام محرم، جلساتی باشکوه و بزرگ دایر کنیم.
جلسه عزاداری محرم، علاوه بر مباحث معنوی و دینی، یک حرکت سیاسی است. یک تظاهر و قدرت نمایی برای دشمنان است؛ بنابراین مساجد باید مملو از جمعیت باشد. عاشقان اباعبدالله الحسین (ع) در طی این دهه وقت بگذارند، اگر کارِ زیاد دارند کم نمایند و یا تعطیل کنند. مراسم این دهه باید به صورت جدی برپا شود. یکی از مراکزی که سعی دارد در راستای بصیرتافزایی کار کند و از سخنرانانِ برجسته و تاثیرگزار استفاده میکند، مرکز تبیان است. این مرکز از سهشنبه، هر شب از ساعت 8 الی 10 مجلس عزاداری برپا خواهد نمود.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)؛ سخنران اصلی این مراسم، آقای داکتر عصمتاللهی مشاور رئیس جمهور پیشین کشور بود که مشروح سخنان ایشان در سایت خبرگزاری آوا نشر گردیده است. همچنین در پایان این جلسه، حجتالاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری رئیس عمومی مرکز تبیان نیز طی سخنانی کوتاه، به لزوم پرهیز از تفکر جدایی دین از سیاست، اهمیت کار رسانهایِ دینمحور، لزوم برپایی باشکوه و پرجمعیت مراسم عزاداری ایام محرم در مساجد و مراکز بصیرتافزا به ایراد سخن پرداخت.
* دین اسلام اصولا برای سیاست و مدیریت جامعهی بشری نازل شده است. همهی 124 هزار پیامبر انگیزهی حکومت داشتند و اگر توان میداشتند حتما حکومت تشکیل میدادند. کارشان کار سیاسی و مدیریت جامعه بود. پیامبر اسلام (ص) در اولین فرصت سعی کرد که این رکن را روی دست بگیرد و لذا پس از استقرار در مدینه حکومت تشکیل داد. امام اولِ شیعیان وقتی به عنوان جانشین پیامبر تعیین میشود، در راستای تداوم این حکومت است، ائمه معصومین (علیهم السلام) هر کدام به نوبه خودشان کار سیاسی و مدیریتی داشتند. اکثر ائمهی ما فرصت پیدا نکردند تا حکومت تشکیل دهند و الا حتما در این راستا اقدام میکردند. حضرت امام علی (ع) نزدیک به 5 سال حکومت تشکیل داد. امام زمان منتظر این حکومت است و میخواهد با ظهور خود حکومت عدل علوی را تشکیل بدهد. خط ولایت فقیه که تداوم خط انبیا و ائمه معصومین (علیهم السلام) میباشد نیز در راستای ایجاد حکومت در جامعه اسلامی است.
* بنابراین من نمیدانم کسانی که بر تفکر "جدایی دین از سیاست" اصرار دارند، حالا فرق نمیکند که از جمله آیات باشند، از جمله ححج اسلام باشند، از جمله دانشگاهیان باشند، دانشآموزان باشند، متنفذین مردمی باشند، هر کسی که باشند؛ این افراد، این مباحث را چگونه تفسیر میکنند؟ حکومت پیامبران، حکومت پیامبر اسلام، حکومت امام علی و اهداف ائمه معصومین را چگونه تفسیر میکنند؟ با چه دلیلی در مجامع ندا سر میدهند که فلان جلسه یا حرکت را سیاسی نکنید؟
* دشمن امروز با ترویج این ذهنیت که "کار سیاسی نکنید، کار سیاسی مال روحانیت نیست، کار سیاسی مال دین نیست، کار سیاسی مال مسجد نیست، کار سیاسی مال عناصر معنوی نیست" به دنبال چیست؟ دشمنان میخواهند ما را از مدیریت جامعه دور کنند و خودشان مدیریت جامعه را بر عهده بگیرند. درحالی که خودِ دشمنان به شدت کار سیاسی میکنند. آیا کار سیاسی برای آنها خوب است اما برای جامعه اسلامی بد است؟! یک آدم شرابخوار، زناکار، فاسد، فاجر و نکتاییبهگردن صلاحیتِ مدیریت جامعه را دارد، اما روحانیت و آیات عظام و حجج اسلامی که وصل به دین، منبع وحی و روایات و دستورات ائمه معصومین هستند، صلاحیت نداشته باشند؟! عجیب است.
* قطعا صحبتهای بهروزی که با محوریت دین و احادیث پیامبر اسلام (ص) و ائمه معصومین (ع) مطرح شود، برای نسل جوان مفید خواهد بود. ما در شرایط فعلی در سخنرانیها علاوه بر پرداختن به منابع اصلی دین، به دنبال شباهتها باشیم. ما وقتی در رابطه با امام حسین (ع) سال 61 صحبت میکنیم، علاوه بر ذکر عزای آن حضرت، باید شخصیت ایشان را معرفی کنیم و به دنبال شباهتیابی نیز باشیم و ببینم که در شرایط موجود کدام فرد، افراد و چه جریانی در مسیر امام حسین (ع) کار میکنند که ما هم در آن مسیر و آن جریان حرکت کنیم.
* پیشنهاد و توصیه من این است که دستاندرکاران محرم سعی کنند تا مجالس عزاداریشان و سخنرانیهایی که در این مجالس صورت میگیرد، در راستای بصیرتافزایی باشد. در راستای تخدیرِ افکار و صرفا گریه کردن و به سر و صورت زدن و خسته کردن نباشد. به گونهای نباشد که جوانان ما صبحِ فردایش از نماز صبح بمانند. سعی شود که محتوای مطالب سخنرانیها در راستای بصیرتافزایی و اهداف امام حسین (ع) بیان شود و جوانان ما را به عنوان سربازان فعلی امام حسین (ع) تربیت نمایند و باعث شود این جوانان افتخارات باشکوهی را رقم بزنند.
* امروز آمریکاییها چکاره هستند که در افغانستان هر کاری دلشان بخواهند میکنند. زلمی خلیلزاد چکاره است که در غیاب دولت افغانستان، با طالبان تعامل دارد و دلش میخواهد که در افغانستان صلح بیاورد، آن هم صلحِ فریبدهنده، صلحی که در راستای محکومیت و بردهشدن مردم ماست، صلحی که مردم افغانستان را مجددا به چهار یا سه دهه قبل برمیگرداند. قطعا آمریکاییها و غربیها به صلاح مردم ما عمل نمیکنند. تنها نیروهای مسلمان و جوانان مسلمانی که در مسیر اصلی و راستین امام حسین (ع) قرار گرفته و در عرصه افغانستان حضور داشته باشند و کار نمایند، میتوانند در راستای نجات و فلاح مردم کشور فعالیت کنند. بنابراین مجالس محرم باید از این شور و از این شکوه برخوردار باشد که بتواند چنین جوانانی را تربیت نماید. جلسه عزاداری محرم، علاوه بر مباحث معنوی و دینی، یک حرکت سیاسی است. یک تظاهر و قدرتنمایی برای دشمنان است؛ بنابراین باید مساجد و مجالس عزاداریِ مراکز بصیرتافزا مملو از جمعیت باشند.
مشروح مطالب مطرحشده توسط حجتالاسلام والمسلمین حسینی مزاری در این مراسم به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با استفاده از فرصت و بدون مقدمه میخواهم چند نکته را عنوان کنم:
نکته اول- ابتدا تشکر میکنم از پرفسور عصمتاللهی که با صحبتهای زیبا و عالمانه شان جلسه را به نهایت فیض رساندند. ایشان از شخصیتهای بزرگ کشورمان و از افتخارات مردم ما و شما میباشد. امیدواریم که مردم از اندیشه و فیض وجود ایشان در مقاطع و در مجالس گوناگون بهره ببرند و در برنامههای مختلف از ایشان استفاده نمایند. چنین شخصیتهایی در جامعه ما کم اند، لذا از وجود این عناصرِ کم باید نهایت بهرهبرداری صورت بگیرد.
وقتی نام ایشان در اطلاعیه مراسم هفتم مرحوم سید محسن حسینی مزاری درج شد، عدهای گفتند که ای بابا یک مراسم فاتحه را سیاسی درست کردند. کسانی که چنین نگاهی دارند و معتقدند که مراسم قرآنخوانی سیاسی نیست، مراسم فاتحه سیاسی نیست، مراسم سینه زنی و روضهخوانی سیاسی نیست؛ اینها یا از اسلام شناخت و آگاهی ندارند و یا آدمهای متحجری هستند که گرفتار خط و خطوط انحرافی شدهاند و آگاهانه یا ناآگاهانه از جمله عناصر دشمن میباشند.
این در حالی است که دین اسلام اصولا برای سیاست و مدیریت جامعهی بشری نازل شده است. همهی 124 هزار پیامبر انگیزهی حکومت داشتند و اگر توان میداشتند حتما حکومت تشکیل میدادند. کارشان کار سیاسی و مدیریت جامعه بود. پیامبر اسلام (ص) در اولین فرصت سعی کرد که این رکن را روی دست بگیرد و لذا پس از استقرار در مدینه حکومت تشکیل داد. امام اولِ شیعیان وقتی به عنوان جانشین پیامبر تعیین میشود، در راستای تداوم این حکومت است، ائمه معصومین (علیهم السلام) هر کدام به نوبه خودشان کار سیاسی و مدیریتی داشتند. اکثر ائمهی ما فرصت پیدا نکردند تا حکومت تشکیل دهند و الا حتما در این راستا اقدام میکردند. حضرت امام علی (ع) نزدیک به 5 سال حکومت تشکیل داد. امام زمان منتظر این حکومت است و میخواهد با ظهور خود حکومت عدل علوی را تشکیل بدهد. خط ولایت فقیه که تداوم خط انبیا و ائمه معصومین (علیهم السلام) میباشد نیز در راستای ایجاد حکومت در جامعه اسلامی است.
بنابراین من نمیدانم کسانی که بر تفکر "جدایی دین از سیاست" اصرار دارند، حالا فرق نمیکند که از جمله آیات باشند، از جمله ححج اسلام باشند، از جمله دانشگاهیان باشند، دانشآموزان باشند، متنفذین مردمی باشند، هر کسی که باشند؛ این افراد، این مباحث را چگونه تفسیر میکنند؟ حکومت پیامبران، حکومت پیامبر اسلام، حکومت امام علی و اهداف ائمه معصومین را چگونه تفسیر میکنند؟ با چه دلیلی در مجامع ندا سر میدهند که فلان جلسه یا حرکت را سیاسی نکنید؟
اصولا همهی مسایل در اسلام سیاسی هستند. بخصوص در مذهب شیعه، هیچ چیزی غیر از سیاست نداریم. محرم، نماز، روزه، صدقات و خیرات، وجوهات شرعی، صله رحم، فعالیتهای اجتماعی و.... همه سیاسیاند، منتهی باید سیاست علوی درست تبیین شود. وقتی ما میگوییم سیاست، منظورمان سیاست شیطانی نیست، سیاست ترامپ، اوباما، اسرائیل و حکومتهای خلقی و پرچم در افغانستان نیست که با دروغ و نیرنگ و جنگ و خشونت و قتل همراه بوده و هستند.
گروههای سیاسی که در داخل افغانستان جنگهای خانگی و داخلی را روی دست گرفتند، سیاست دینی و مدیریت نداشتند. اگر در جامعه افغانستان، جریانی سیاست درست اسلامی را پیاده کند و شخصیتی مناسب، رهبری درست اسلامی را روی دست بگیرد، قطعا در کشور امنیت تأمین میشود، قطعا در افغانستان آرامش و آسایش برقرار میشود. امروز چون سیاست اسلامی در کشورمان وجود ندارد، این وضعیت اسفناک برقرار است. امروز چون در دنیا سیاست اسلامی جاری نیست، این همه قتل و نیرنگ و فریب وجود دارد.
امروز در جمهوری اسلامی ایران چون سیاست اسلامی حاکمیت دارد، شما میبینید که امنترین و مستقل ترین کشور در کل دنیا است. ممکن است مشکلاتی در درون جامعه، ادارات و موضوعات مختلف داشته باشند، اما در هر صورت با محوریت ولایتِ تحت رهبری حضرت امام خامنهای تصمیمشان این است که جامعه اسلامی را به سمت و سویی که پیامبر، ائمه معصومین و امام زمان میخواهند سوق بدهند. این جامعه و این حکومت تلاش دارد تا زمینهی ظهور امام زمان (عج) را فراهم نماید و در راستای تحقق حکومت علوی و حکومت ائمه معصومین و حکومت امام مهدی (عج) حرکت کند.
دشمن امروز با ترویج این ذهنیت که "کار سیاسی نکنید، کار سیاسی مال روحانیت نیست، کار سیاسی مال دین نیست، کار سیاسی مال مسجد نیست، کار سیاسی مال عناصر معنوی نیست" به دنبال چیست؟ دشمنان میخواهند ما را از مدیریت جامعه دور کنند و خودشان مدیریت جامعه را بر عهده بگیرند. این در حالی است که خودِ دشمنان به شدت کار سیاسی میکنند. آیا کار سیاسی برای آنها خوب است اما برای جامعه اسلامی بد است؟! یک آدم شرابخوار، زناکار، فاسد، فاجر و نکتاییبه گردن صلاحیتِ مدیریت جامعه را دارد، اما روحانیت و آیات عظام و حجج اسلامی که وصل به دین، منبع وحی و روایات و دستورات ائمه معصومین هستند، صلاحیت نداشته باشند؟! عجیب است.
کسانی که در راستای تحقق دستورات خدایی که آفریننده و مدیر اصلی جهان است عمل میکنند، صلاحیت و توانِ مدیریت جامعه را نداشته باشند، اما چهار تا آدم وابسته به شیاطین و پیرو دشمنانِ دین صلاحیت داشته باشند؟ ما باید این نگاه را از درون جامعه اسلامی بزدائیم و از بین ببریم.
قطعا صحبتهای بهروزی که با محوریت دین و احادیث پیامبر اسلام و ائمه معصومین باشد، برای نسل جوان مفید خواهد بود. ما در شرایط فعلی در سخنرانیها علاوه بر پرداختن به منابع اصلی دین، به دنبال شباهتها باشیم. ما وقتی در رابطه با امام حسین (ع) سال 61 صحبت میکنیم، علاوه بر ذکر عزای آن حضرت، باید شخصیت ایشان را معرفی کنیم و به دنبال شباهت یابی نیز باشیم و ببینم که در شرایط موجود کدام فرد، افراد و چه جریانی در مسیر امام حسین (ع) کار میکنند که ما هم در آن مسیر و آن جریان حرکت کنیم. ما باید در شرایط کنونی، شباهتهای یزید و یزیدیان را پیدا کنیم و به مردم معرفی نماییم. سخنرانان و روحانیت ما و دانشمندان و دانشگاهیان ما باید این کار را بکنند. نباید اینگونه باشد که ما تنها به حوادث سال 61 هجری و ماقبل و مابعدِ آن بپردازیم اما درباره مسائل روز سکوت کنیم. مردم ما اگر امروز سرگردان هستند، به این دلیل است که مباحث روز درست مطرح و تبیین نمیشود.
به هر حال ما از پرفسور عصمتاللهی تشکر میکنیم که یک چنین بحث بهروز و مهمی را مطرح کرده و ما را روشن ساختند.
نکته دوم- بنده از جانب خودم و همهی عزیزانی که از روز فوت مرحوم سید محسن حسینی مزاری، پیام دادند و یا در مراسم تشییع و ترحیم حضور بهم رساندند، به آقای سید محمدعلی حسینی مزاری تسلیت عرض میکنم و امیدوارم که خداوند متعال به ایشان صبر و اجر عنایت نماید. همچنین از همه عزیزانی که از لحظات آغازین شنیدن خبر درگذشت این جوان فعال و ولایی، از طریق تلفن، فکس و فضای مجازی از ایران و افغانستان و اروپا و امریکا و نقاط مختلف دنیا، عنوانی آقای سید محمدعلی حسینی مزاری پیام تسلیت فرستادند و همچنین همهی عزیزانی که در بیمارستان امام رضا (ع)، منزل، دفتر مرکز تبیان، مراسم تشییع و ترحیم و این مراسم حضور به هم رساندند، تشکر و قدردانی میکنم.
نکته سوم- عناصر حقوقی و حقیقی و شخصیتهای مردمی از اقشار مختلف، جهت عرض تسلیت حضور به هم رساندند و پیام دادند. این پیامها و این حضور نشان گر اهمیت کار رسانهای است. اگر سید محسن حسینی مزاری یک جوان معمولی بود و یک انسان غیررسانهای میبود قطعا این همه تجلیل نمیشد. بیش از 500 پیام تسلیت برای خیلی از شخصیتهای بزرگ ممکن است که عنوان و ارسال شود، ولی برای یکچنین جوانی، همهی شخصیتهای مشهد حضور بهم رساندند، هم هموطنان مهاجر و هم شخصیتهای ایرانی، تمام موسسات خیریه، تمام مدارس علمیه، تمام سازمانها و احزاب به نوبت تشریف آوردند و تسلیت گفتند و عرض ارادت کردند. این نمایانگر اهمیت کار رسانهای است.
بنده امیدوارم که مردم عزیزمان هم همانطور که جناب پروفسور عصمتاللهی اشاره کردند، از رسانههای اسلامی مسلمان در کشور حمایت کنند. ایشان رسانهها را چهار دسته عنوان کردند. یکی از آن رسانههای دینمحور و مکتبمحوری که در افغانستان، منطقه و جهان فعالیت دارد خبرگزاری صدای افغان (آوا) است. اولین خبرگزاری خصوصی که در 18 سال اخیر در کشور رسما تأسیس شد خبرگزاری آوا است. البته ما از سال 61 کار رسانهای داشتیم، بعد از سال 71 نشریهی فریاد عاشورا را داشتیم. این نشریه به مدت 10 سال در 15 کشور با 3 زبان منتشر میشد. اما خبرگزاری صدای افغان (آوا) یک خبرگزاری رسمی بینالمللیِ اثرگزار در سه زبان انگلیسی، پشتو و فارسی در سطح کشور، منطقه و دنیا فعال است و دارای مواضع کاملا مشخصِ دینی بدون رودربایستی و ترس و صرفا با توکل به خدا و توسل به ائمه معصومین میباشد.
حداقل همکاری که دوستان میتوانند در رابطه با تقویت رسانههای دینمحور داشته باشند، تشویق و فرستادنِ جوانانشان در این مسیر است. دفتر مرکز تبیان و خبرگزاری آوا پذیرای نیروهای جوان در این عرصه است تا آنان را جذب نموده، آموزش بدهند و آماده بسازند تا این جوانان در عرصه فعالیتهای رسانهای حضور جدی داشته باشند. قطعا یکی از توشههای مهم مرحوم سید محسن حسینی مزاری در آخرت، حضور ایشان در عرصه کار رسانهای است. فعالیت رسانهای فعالیتی الهی است، کار پیامبران، ائمه معصومین و امام زمان (عج) است. در شرایط فعلی، این حرکت و این نوع فعالیت، مهمترین و اثرگزارترینِ کارهاست.
تنها حرکت و تنها جریانی که میتواند در راستای حمایت از دین، مکتب و مذهب و در مسیر تحقق خواستههای مردم و حمایت از عقاید و اندیشه در برنامههای مردمی تاثیرگذار باشد، حرکت رسانهای است و در رأس آنها دستاندرکاران رسانهای و خبرنگاران است. ما امروز درود میفرستیم به روح سید محسن حسینی مزاری و تمام خبرنگارانی که در این راستا شهید شده و یا فوت کردهاند، بخصوص 52 نفر از بهترین همکاران ما در کابل که در 7 جدّی سال 96 در دفتر ما بر اثر حادثه انتحاری شهید شدند.
خون این شهدا همچنان میجوشد و تا روز قیامت اثرگزار خواهد بود و ما را حمایت و تقویت خواهد کرد و خط رسانهای ما را همچنان پرقدرت نگاه خواهد داشت. من مطمئنم که هیچ قدرتی و دست هیچ شیطانی نمیتواند چنین خط و چنین مسیری را بشکند و از بین ببرد. بدون شک، خبرگزاری صدای افغان (آوا) یکی از این رسانههای دینمحور و ولایتمدار است که انشاءالله تا ظهور حضرت آقا امام زمان (عج) به کار خود ادامه خواهد داد. مرکز تبیان و خبرگزاری صدای افغان -هم در بخش آقایان و هم در بخش بانوان- در خدمت عزیزانی که تمایل دارند تا در مسیر فعالیتهای رسانهایِ دینمحور حضور داشته باشند، خواهد بود.
نکته چهارم- در آستانهی ماه محرم قرار داریم. امیدواریم که این محرم، باشکوهتر از سالهای گذشته برگزار شود. منتهی پیشنهاد و توصیه من این است که دستاندرکاران محرم سعی کنند تا مجالس عزاداریشان و سخنرانیهایی که در این مجالس صورت میگیرد، در راستای بصیرتافزایی باشد. در راستای تخدیرِ افکار و صرفا گریهکردن و به سر و صورت زدن و خسته کردن نباشد. به گونهای نباشد که جوانان ما صبحِ فردایش از نماز صبح بمانند. سعی شود که محتوای مطالب سخنرانیها در راستای بصیرتافزایی و اهداف امام حسین (ع) بیان شود و جوانان ما را به عنوان سربازان فعلی امام حسین (ع) تربیت نماید و باعث شود این جوانان افتخارات باشکوهی را رقم بزنند.
افتخاراتی که امروز جوانان ما در سوریه، عراق، لبنان و یمن میآفرینند این امیدواری را ایجاد میکنند که ما هم انسانیم، ما هم حرف داریم، ما هم پیام داریم، ما هم حق زندگی داریم، ما هم حق تشکیل حکومت داریم، میخواهیم در دنیا بمانیم و در برابر قدرتهای شیطانی مبارزه کنیم و مشت محکم به دهان آنان بزنیم و حق و حقوق کشورمان و جهان اسلام را بگیریم.
امروز آمریکاییها چکاره هستند که در افغانستان هر کاری دلشان بخواهد میکنند. زلمی خلیلزاد چکاره است که در غیاب دولت افغانستان، با طالبان تعامل دارد و دلش میخواهد که در افغانستان صلح بیاورد، آن هم صلحِ فریب دهنده، صلحی که در راستای محکومیت و بردهشدن مردم ماست، صلحی که مردم افغانستان را مجددا به چهار یا سه دهه قبل برمیگرداند. قطعا آمریکاییها و غربیها به صلاح مردم ما عمل نمیکنند.
تنها نیروهای مسلمان و جوانان مسلمانی که در مسیر اصلی و راستین امام حسین (ع) قرار گرفته و در عرصه افغانستان حضور داشته باشند و کار کنند میتوانند در راستای نجات و فلاح مردم کشور فعالیت کنند. بنابراین مجالس محرم باید از این شور و از این شکوه برخوردار باشد که بتواند چنین جوانانی را تربیت نماید. در این راستا، باید مراکزی که بصیرتافزایی دارند از طرف مهاجرین عزیز تقویت شوند تا مجالس دایر در این مراکز، باشکوه برگزار شود. برای این مهم، عزیزان از برپایی مجالس خانگی متعدد و کوچک بپرهیزند. مجالس خانگی مجالسی است که غیرمستقیم در راستای تخریب خط امام حسین (ع) برپا میشوند. ما باید در ایام محرم، جلساتی باشکوه و بزرگ دایر کنیم.
جلسه عزاداری محرم، علاوه بر مباحث معنوی و دینی، یک حرکت سیاسی است. یک تظاهر و قدرت نمایی برای دشمنان است؛ بنابراین مساجد باید مملو از جمعیت باشد. عاشقان اباعبدالله الحسین (ع) در طی این دهه وقت بگذارند، اگر کارِ زیاد دارند کم نمایند و یا تعطیل کنند. مراسم این دهه باید به صورت جدی برپا شود. یکی از مراکزی که سعی دارد در راستای بصیرتافزایی کار کند و از سخنرانانِ برجسته و تاثیرگزار استفاده میکند، مرکز تبیان است. این مرکز از سهشنبه، هر شب از ساعت 8 الی 10 مجلس عزاداری برپا خواهد نمود.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته