آموزش کودکان از اهمیت بسزایی در شکلگیری شخصیت کودک و ادامه مسیر تحصیلی و شخصیتی او دارد، اما کمتر توجهی به این دوره آموزشی در افغانستان وجود دارد، روانشناسان به این باور اند که برنامههای درسی، ویژگیهای معلمان، شرایط و محیط آموزشی، شیوه تدریس درست، فعالیتها و تکالیف یادگیری، تقویت و پاداش مادی و معنوی، گروههای همسالان، تأثیرات اجتماعی، وضعیت روانی، مشارکت در درسها و... از مواردی اند که بر انگیزه کودکان برای یادگیری اثرگذار هستند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، سید ابراهیم مرتضوی، مسئول مکاتب خصوصی در بلخ، در مصاحبه با خبرنگار آوا با اشاره به مشکلات دانش آموزان در افغانستان گفت: نبود مواد درسی درست که دانشجو بتواند درست آنان را بفهمد، اساتید با تجربه که توانایی تدریس را داشته باشد و نبود تشویق خانواده سبب کم شدن علاقه دانش آموزان به درس گردیده است.
فاطمه احمدی ؛ والدین یکی از دانشجویان در بلخ در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، در رابطه با مشکلات دانش آموزان در مکاتب افزود: رویه بسیاری از آموز گاران در افغانستان با دانشجویان چندان خوب نیست و همیشه آنان از استاد و مکتب ترس و هراس دارند.
وی ادامه داد: تا کنون آموزگاران از چوب در مقابل دانشجویان استفاده می کنند که خود سبب کم علاقگی اطفال به درس خواندن شده است.
احمدی نبود فضای تفریح برای دانش آموزان صنوف ابتدایی را از دیگر عوامل کاهش علاقه شاگردان به درس دانسته ابراز داشت: باید دولت در این امر توجه جدی داشته باشد.
محمد جواد میرزایی، روانشناس، نیز با توجه به این امر در مصاحبه با خبرنگار آوا به بیان فاکتورهای مهم بر یادگیری کودکان پرداخت و خاطرنشان ساخت: خداوند انسان را از لحاظ روانی، کامل و سالم آفریده است، ولی ما باید پیدا کنیم که کدام دلایل باعث شده تا بعضی از اطفال به لحاظ روانی نمیتوانند درس را به خوبی یاد بگیرند.
وی با اشاره به دلایلی که کودکان نمیتوانند درس را به خوبی یاد بگیرند، گفت: میتوان مشکلات کودک را در دوران بارداری مادر دریافت، شاید کودک در بطن مادر، سرش به جای خورده باشد، و یا کودک هنگام تولد گرفتار این مشکلات میشود.
این روانشناس دلایل بیعلاقگی کودکان به درس را عدم تشویق مادی و اکتفا به راهنماییهای کلامی، ضعف در پایه تحصیلی، جالب نبودن کتب تدریسی، زیاد بودن حجم کتابهای درسی، نداشتن مهارت مطالعه، اختلالات جسمی، روانی و مشکلات موجود در مکاتب دانست.
میرزایی عنوان کرد: باید این همه مشکلات از سد راه کودکان برچیده شود تا آنان بتوانند دروس خود را به احسنترین وجه ممکن یاد بگیرند.
این روانشناس چند راهکار را برای علاقهمند ساختن کودکان به درس پیشنهاد کرد و اظهار داشت: خانوادهها همراه معلمان باید برای یادگیری کودکانشان همکار باشند.
وی افزود: خانوادهها نباید کودکان را نصیحت طولانی یا بیش از حد کنند، معلمان برای آموزش اطفال باید درسها را به شکل داستانی بیان کنند و زمان مشخصی برای اطفال موجود باشد تا بتوانند تلویزیون تماشا کنند، بیرون بروند و تفریح نمایند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، سید ابراهیم مرتضوی، مسئول مکاتب خصوصی در بلخ، در مصاحبه با خبرنگار آوا با اشاره به مشکلات دانش آموزان در افغانستان گفت: نبود مواد درسی درست که دانشجو بتواند درست آنان را بفهمد، اساتید با تجربه که توانایی تدریس را داشته باشد و نبود تشویق خانواده سبب کم شدن علاقه دانش آموزان به درس گردیده است.
فاطمه احمدی ؛ والدین یکی از دانشجویان در بلخ در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، در رابطه با مشکلات دانش آموزان در مکاتب افزود: رویه بسیاری از آموز گاران در افغانستان با دانشجویان چندان خوب نیست و همیشه آنان از استاد و مکتب ترس و هراس دارند.
وی ادامه داد: تا کنون آموزگاران از چوب در مقابل دانشجویان استفاده می کنند که خود سبب کم علاقگی اطفال به درس خواندن شده است.
احمدی نبود فضای تفریح برای دانش آموزان صنوف ابتدایی را از دیگر عوامل کاهش علاقه شاگردان به درس دانسته ابراز داشت: باید دولت در این امر توجه جدی داشته باشد.
محمد جواد میرزایی، روانشناس، نیز با توجه به این امر در مصاحبه با خبرنگار آوا به بیان فاکتورهای مهم بر یادگیری کودکان پرداخت و خاطرنشان ساخت: خداوند انسان را از لحاظ روانی، کامل و سالم آفریده است، ولی ما باید پیدا کنیم که کدام دلایل باعث شده تا بعضی از اطفال به لحاظ روانی نمیتوانند درس را به خوبی یاد بگیرند.
وی با اشاره به دلایلی که کودکان نمیتوانند درس را به خوبی یاد بگیرند، گفت: میتوان مشکلات کودک را در دوران بارداری مادر دریافت، شاید کودک در بطن مادر، سرش به جای خورده باشد، و یا کودک هنگام تولد گرفتار این مشکلات میشود.
این روانشناس دلایل بیعلاقگی کودکان به درس را عدم تشویق مادی و اکتفا به راهنماییهای کلامی، ضعف در پایه تحصیلی، جالب نبودن کتب تدریسی، زیاد بودن حجم کتابهای درسی، نداشتن مهارت مطالعه، اختلالات جسمی، روانی و مشکلات موجود در مکاتب دانست.
میرزایی عنوان کرد: باید این همه مشکلات از سد راه کودکان برچیده شود تا آنان بتوانند دروس خود را به احسنترین وجه ممکن یاد بگیرند.
این روانشناس چند راهکار را برای علاقهمند ساختن کودکان به درس پیشنهاد کرد و اظهار داشت: خانوادهها همراه معلمان باید برای یادگیری کودکانشان همکار باشند.
وی افزود: خانوادهها نباید کودکان را نصیحت طولانی یا بیش از حد کنند، معلمان برای آموزش اطفال باید درسها را به شکل داستانی بیان کنند و زمان مشخصی برای اطفال موجود باشد تا بتوانند تلویزیون تماشا کنند، بیرون بروند و تفریح نمایند.