رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی می گوید که عامل اصلی جنگ، لجاجت طالبان است؛ زیرا به گفته او، آنان حاضر به مذاکرات واقعی صلح نبوده و نیت خود را در این پروسه ثابت نساختند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی کشور امروز در نشست شورای وزیران گفت: مجاهدین از روز اول تجاوز شوروی باور داشتند که اشغال پایان می‌یابد. اما متأسفانه خروج قوت‌های شوروی باعث تأمین صلح و ثبات نشد. 40 سال از تجاوز قشون سرخ می‌گذرد؛ اما جنگ همچنان ادامه دارد.
وی تاکید کرد که عامل اصلی جنگ، لجاجت طالبان است. آنان حاضر به مذاکرات واقعی نیستند و نیت خود را در پروسه صلح ثابت نساختند.
عبدالله گفت: گروهی‌که در برابر ما می‌جنگد، دشمن است. چه به نام طالب، داعش و یا القاعده. آن‌ها روزی به دوست تبدیل می‌شوند که به جنگ و جنایت در برابر مردم نقطۀ پایان بخشد؛ زمینه‌سازی به فعالیت گروه‌های تروریستی را متوقف سازند. در آن صورت، نور چشم مردم ما می‌شود.
وی با ابراز این‌که صلح قربانی می‌خواهد، گفت که برای تأمین صلح باید گذشت و سازش صورت گیرد؛ اما نه به قیمت قربانی‌ساختن آرمان مردم. افغان‌ها باید از طریق نظام مردم‌سالار، در پی تحقق خواست‌ها و مطالبات‌شان باشند.
وی گفت که گاهی تعبیر می‌شود که (در مسیر صلح) حفظ مقام و چوکی را شرط گذشته‌ایم؛ اما هر لحظه‌یی‌که امکان صلح واقعی باشد، استفاده از آن برای ما فرض است.
بااین همه، آقای عبدلله از تلاش‌ها برای تأمین صلح، استقبال کرد و گفت که بدون حراست و پاسداری از جایگاه و قربانی‌های مردم، دست‌آوردهای هفده ساله، نظام جمهوریت، قانون اساسی، نیروهای دفاعی و امنیتی و حقوق و آزادی‌های شهروندان، تحقق صلح امکان‌پذیر نیست.
وی افزود: هر گروهی‌که جنگ را ترک کند و با گروه‌های تروریستی روابط خود را قطع نماید و در سایۀ نظام جمهوری اسلامی زندگی کند، مورد استقبال ما خواهد بود.
وی لازمه دست‌یابی به صلح و گفت‌وگو با مخالفان مسلح را «وحدت داخلی» و «رابطۀ بهتر در سطح منطقه» خواند و گفت که در این مسیر نباید روابط مبتنی بر همکاری متقابل و تهدیدات مشترک با دوستان بین المللی را به انحراف ببریم.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی کشور امروز در نشست شورای وزیران گفت: مجاهدین از روز اول تجاوز شوروی باور داشتند که اشغال پایان می‌یابد. اما متأسفانه خروج قوت‌های شوروی باعث تأمین صلح و ثبات نشد. 40 سال از تجاوز قشون سرخ می‌گذرد؛ اما جنگ همچنان ادامه دارد.
وی تاکید کرد که عامل اصلی جنگ، لجاجت طالبان است. آنان حاضر به مذاکرات واقعی نیستند و نیت خود را در پروسه صلح ثابت نساختند.
عبدالله گفت: گروهی‌که در برابر ما می‌جنگد، دشمن است. چه به نام طالب، داعش و یا القاعده. آن‌ها روزی به دوست تبدیل می‌شوند که به جنگ و جنایت در برابر مردم نقطۀ پایان بخشد؛ زمینه‌سازی به فعالیت گروه‌های تروریستی را متوقف سازند. در آن صورت، نور چشم مردم ما می‌شود.
وی با ابراز این‌که صلح قربانی می‌خواهد، گفت که برای تأمین صلح باید گذشت و سازش صورت گیرد؛ اما نه به قیمت قربانی‌ساختن آرمان مردم. افغان‌ها باید از طریق نظام مردم‌سالار، در پی تحقق خواست‌ها و مطالبات‌شان باشند.
وی گفت که گاهی تعبیر می‌شود که (در مسیر صلح) حفظ مقام و چوکی را شرط گذشته‌ایم؛ اما هر لحظه‌یی‌که امکان صلح واقعی باشد، استفاده از آن برای ما فرض است.
بااین همه، آقای عبدلله از تلاش‌ها برای تأمین صلح، استقبال کرد و گفت که بدون حراست و پاسداری از جایگاه و قربانی‌های مردم، دست‌آوردهای هفده ساله، نظام جمهوریت، قانون اساسی، نیروهای دفاعی و امنیتی و حقوق و آزادی‌های شهروندان، تحقق صلح امکان‌پذیر نیست.
وی افزود: هر گروهی‌که جنگ را ترک کند و با گروه‌های تروریستی روابط خود را قطع نماید و در سایۀ نظام جمهوری اسلامی زندگی کند، مورد استقبال ما خواهد بود.
وی لازمه دست‌یابی به صلح و گفت‌وگو با مخالفان مسلح را «وحدت داخلی» و «رابطۀ بهتر در سطح منطقه» خواند و گفت که در این مسیر نباید روابط مبتنی بر همکاری متقابل و تهدیدات مشترک با دوستان بین المللی را به انحراف ببریم.
