به گزارش آوا، خودکشی یکی از چالش های عمده صحت در جهان به شمار میرود. این عمل یکی از اسباب عمده مرگ و میر افراد میان سنین 15 الی 24 ساله گفته شده است. 76 درصد واقعات خودکشی در کشورهای کمدرآمد رخ میدهد.
افغانستان نیز در شمار کشورهایی قرار دارد که خودکشی در آن میزان بلندی دارد.
آمارهای جهانی نشان میدهد که در هر دقیقه دو الی سه نفر در جهان دست به خودکشی میزنند. به گونۀ میانگین سالانه حدود ۸۰۰ هزار تن در جهان خودکشی میکنند. در سال 2013 در افغانستان 1205 واقعه خودکشی گزارش شده یود که از این میان 605 تن آنان را زنان و 600 تن دیگر را مردان بودند.
بیماری های روانی، خشونت های خانوادهگی، مشکلات اقتصادی، بیماری های غیر قابل درمان و دیگر موارد که سبب صدمه روحی افراد می شود، دلایل عمدۀ خودکشی را می سازند.
خودکشی دوای مشخصی برای درمان ندارد؛ اما با روش های غیر دوایی مانند مشاوره روانی-اجتماعی قابل وقایه و درمان میباشد.
وزارت صحت عامه از سال 2007 تاکنون به تعداد 750 مشاور روانی را برای روان درمان انسانهای افسرده تربیت کرده است. این مشاوران در مراکز صحی و شفاخانه های ولایتی خدمات مشاوره دهی روانی ارائه میکنند. گذشته از آن شمار زیادی از داکتران و نرس- قابلهها در سیستم صحی کشور در بخش صحت روانی و خودکشی آموزش دیده اند.
در سال 2006 تحقیقی در ولایت های کابل، هرات و میدانوردک صورت گرفته بود که نشان میدهد که 2300 نفر در این سه ولایت خودسوزی کرده اند. حدود 90 درصد آنان زنان بین سنین 14-19 ساله بوده اند. علل بیشتر این خودکشی ها خشونت های خانوادگی و ازدواجهای اجباری گفته شده است.
در افغانستان برعکس دیگر کشورها تعداد قربانیان خودکشی را زنان تشکیل میدهند؛ اما در دیگر کشورها مردان بیشتر نسبت به زنان دست به خودکشی میزنند.
وزارت صحت عامه برای جلوگیری و کاهش خودکشی در کشور، در سال 2017 پیشنویس راهبرد ملی وقایه از خودکشی را تهیه کرده بود که در سال 2018 تصویب شد. در این راهبرد وزارت های سکتوری مانند تحصیلات عالی- معارف، امور زنان، کار و امور اجتماعی، شهرسازی و مسکن و زراعت و آبیاری در وقایه از خودکشی بخش صحت را همکاری میکنند. قرار است پلان تطبیقی این راهبرد به زودی تهیه و تطبیق آن در تمام بخش ها در 5 سال آینده صورت گیرد.