تولد و تحصیل
"شهید محمد هادی ابراهیمی" فرزند علی ظفر در سال 1378 هجری شمسی در قریه ی نوآباد ولسوالی مرکز بهسود مربوط ولایت میدان وردک در یک خانواده متدیین و مومن دیده به جهان گشود.
او تا سن هفت سالگی تحت مراقبت و تربیت مستقیم پدر و مادر قرار داشته و از لطف و محبت های این دو وجود نازنین بهره مند گردید.
شهید ابراهیمی که در خانواده ولایت مدار و دین دوست رشد می کرد از همان آوان کودکی در فضای معنوی تکامل یافت و صدای دلنشین تلاوت قرآن کریم و دعاهای پدر و مادر گوش جانش را نوازش میداد و سلامتی روحی آینده اورا تضمین می کرد.
شهید محمد هادی ابراهیمی تا سن هفت سالگی در آغوش گرم پدر و مادر از نگاه روحی و جسمی به خوبی رشد کرده و آماده ورود به میدانها سخت زندگی می شد.
شهید محمد هادی ابراهیمی پس از سن هفت سالگی به تشویق و ترغیب پدر و مادر وارد مکتب ابتدائیه نوآباد مرکز بهسود گردیده و تا سال 1390 مراحل ابتدایی را در این مکتب طی نمود.
وی که از پشتبانی همه جانبه پدر و مادر در جهت تحصیل علم و دانش برخوردار بود، در طی چند سال محدود بیشتر از آنچه انتظار می رفت آموخت و یاد گرفت.
شهید ابراهیمی که علاقه زیاد به علوم دینی نیز داشت با موافقت پدر و مادر در سال 1390 وارد حوزه
علمیه سجادیه نو آباد شد و تا سال 1394 ادبیات عرب و قسمتی از مراحل ابتدایی دروس حوزه ای را آموخته و قدم به مراحل بالاتری گذاشت.
هرچند در مدرسه سجادیه مرکز بهسود تا چند سال دیگر زمینه تحصیل برای وی فراهم بود و هیچ مانعی وجود نداشت، اما او می خواست برای آموختن بیشتر و طبق دستور قرآن کریم که فرمود "فلولا نفر من کل فرقه طائفه، لیتفقه فی الدین" مدتی باید رنج سفر را برای افزایش اندوخته های علمی خود تحمل کند.
او با این طرز دید از خانواده دور شد تا بدور از فامیل و نزدیکان خود زانوی ادب نزد اساتید گرانمایه دیگری به زمین بزند. لذا در سال 1394 زادگاهش را به قصد کابل ترک کرد.
شهید ابراهیمی در سال 1394 در مدرسه علمیه حضرت امام امیرالمومنین(ع) شهر کابل شروع به تحصیل نمود و همزمان در کنار درس و تحصیل فعالیت های فرهنگی و اجتماعی را نیز از یاد نبرده و همیشه در کنفرانسهای علمی، سمینارها و گفتمانهای دینی مذهبی به خصوص گفتمان هفتگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان اشتراک می کرد.
شهید ابراهیمی از میان مدارس موجود در شهر کابل مدرسه امام امیرالمومنین(ع) را انتخاب کرد، زیرا او میدانست که سیستم جدید درسی آمیخته با سیستم کلاسیک و حفظ سنت های قدیمی حوزه در این مدرسه، به رشد فکری و بالا رفتن ظرفیت ذهنی او بیشتر کمک می کند.
مدرسه امام امیرالمومنین(ع) زیرنظر شخصیت نوگرا و آگاه به مسائل روز حضرت حجت الاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری تاسیس شد، لذا مضامن حوزه که اغلب فقه، اصول، فلسفه، کلام، تفسیر و حدیث می باشد از سوی اساتید این مدرسه به صورت تطبیقی تدریس می گردید، و این امر باعث می شد که بسیاری از جوانان مستعد جذب این حوزه دینی شود.
شهید ابراهیمی نیز در کنار عده ی زیادی از جوانان با استعداد دیگر در مدرسه حضرت امام امیرالمومنین(ع) برای پیمودن مسیرهای پر پیچ و خم علم و دانش ماوا گرفت و تحت مدیریت "شهید سید عندلیب ضیایی" زندگی جدید آموزشی فرهنگی را در این مکان مقدس آغاز کرد اما با تاسف که تیراجل دستش را از رسیدن به اهداف عالی کوتاه نمود.
اخلاق و جنبه تعبدی
"شهید محمد هادی ابراهیمی" با اینکه 19 سال داشت و می بایست غریزه های پر جنب و جوش جوانی مانند بسیاری از جوانان دیگر او را به هرطرف می کشاند و از هر پدیده رنگی به خود می گرفت، برعکس او بر نفس خود کنترل داشت و برای به دست آوردن ملکه تقوی و تذکیه نفس تلاش می کرد.
آقای رضایی یکی از هم دوره های شهید ابراهیمی می گوید: او همواره دغدغه خیالش خودسازی و پیمودن مدارج کمالات انسانی بود، گاهی به همدرسان خود می گفت بودن در مکتب امام صادق(ع) ظرفیت می خواهد و ما باید خود را به گونه ی آماده کنیم که لیاقت حضور در این مکتب را داشته باشیم.
شهید ابراهیمی دارای اخلاق حسنه و برخورد ملایم با مردم به خصوص اعضای خانواده، دوستان و رفقای خود بود و هر کسی که با او معاشرت داشت از رفتارش راضی بود.
سرانجام این جوان متدیین، خوش اخلاق و مستعد درهفتم جدی سال 1396 در سالن اجتماعات دفتر مرکزی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل در حالی که در گفتمان علمی پژوهشی هفتگی این تشکیلات حضور داشت توسط یک حمله انتحاری منسوب به گروه تروریستی و منفور داعش با جمعی از دوستانش به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
روحش شاد و یادش گرامی باد
"شهید محمد هادی ابراهیمی" فرزند علی ظفر در سال 1378 هجری شمسی در قریه ی نوآباد ولسوالی مرکز بهسود مربوط ولایت میدان وردک در یک خانواده متدیین و مومن دیده به جهان گشود.
او تا سن هفت سالگی تحت مراقبت و تربیت مستقیم پدر و مادر قرار داشته و از لطف و محبت های این دو وجود نازنین بهره مند گردید.
شهید ابراهیمی که در خانواده ولایت مدار و دین دوست رشد می کرد از همان آوان کودکی در فضای معنوی تکامل یافت و صدای دلنشین تلاوت قرآن کریم و دعاهای پدر و مادر گوش جانش را نوازش میداد و سلامتی روحی آینده اورا تضمین می کرد.
شهید محمد هادی ابراهیمی تا سن هفت سالگی در آغوش گرم پدر و مادر از نگاه روحی و جسمی به خوبی رشد کرده و آماده ورود به میدانها سخت زندگی می شد.
شهید محمد هادی ابراهیمی پس از سن هفت سالگی به تشویق و ترغیب پدر و مادر وارد مکتب ابتدائیه نوآباد مرکز بهسود گردیده و تا سال 1390 مراحل ابتدایی را در این مکتب طی نمود.
وی که از پشتبانی همه جانبه پدر و مادر در جهت تحصیل علم و دانش برخوردار بود، در طی چند سال محدود بیشتر از آنچه انتظار می رفت آموخت و یاد گرفت.
شهید ابراهیمی که علاقه زیاد به علوم دینی نیز داشت با موافقت پدر و مادر در سال 1390 وارد حوزه
علمیه سجادیه نو آباد شد و تا سال 1394 ادبیات عرب و قسمتی از مراحل ابتدایی دروس حوزه ای را آموخته و قدم به مراحل بالاتری گذاشت.
هرچند در مدرسه سجادیه مرکز بهسود تا چند سال دیگر زمینه تحصیل برای وی فراهم بود و هیچ مانعی وجود نداشت، اما او می خواست برای آموختن بیشتر و طبق دستور قرآن کریم که فرمود "فلولا نفر من کل فرقه طائفه، لیتفقه فی الدین" مدتی باید رنج سفر را برای افزایش اندوخته های علمی خود تحمل کند.
او با این طرز دید از خانواده دور شد تا بدور از فامیل و نزدیکان خود زانوی ادب نزد اساتید گرانمایه دیگری به زمین بزند. لذا در سال 1394 زادگاهش را به قصد کابل ترک کرد.
شهید ابراهیمی در سال 1394 در مدرسه علمیه حضرت امام امیرالمومنین(ع) شهر کابل شروع به تحصیل نمود و همزمان در کنار درس و تحصیل فعالیت های فرهنگی و اجتماعی را نیز از یاد نبرده و همیشه در کنفرانسهای علمی، سمینارها و گفتمانهای دینی مذهبی به خصوص گفتمان هفتگی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان اشتراک می کرد.
شهید ابراهیمی از میان مدارس موجود در شهر کابل مدرسه امام امیرالمومنین(ع) را انتخاب کرد، زیرا او میدانست که سیستم جدید درسی آمیخته با سیستم کلاسیک و حفظ سنت های قدیمی حوزه در این مدرسه، به رشد فکری و بالا رفتن ظرفیت ذهنی او بیشتر کمک می کند.
مدرسه امام امیرالمومنین(ع) زیرنظر شخصیت نوگرا و آگاه به مسائل روز حضرت حجت الاسلام و المسلمین سید عیسی حسینی مزاری تاسیس شد، لذا مضامن حوزه که اغلب فقه، اصول، فلسفه، کلام، تفسیر و حدیث می باشد از سوی اساتید این مدرسه به صورت تطبیقی تدریس می گردید، و این امر باعث می شد که بسیاری از جوانان مستعد جذب این حوزه دینی شود.
شهید ابراهیمی نیز در کنار عده ی زیادی از جوانان با استعداد دیگر در مدرسه حضرت امام امیرالمومنین(ع) برای پیمودن مسیرهای پر پیچ و خم علم و دانش ماوا گرفت و تحت مدیریت "شهید سید عندلیب ضیایی" زندگی جدید آموزشی فرهنگی را در این مکان مقدس آغاز کرد اما با تاسف که تیراجل دستش را از رسیدن به اهداف عالی کوتاه نمود.
اخلاق و جنبه تعبدی
"شهید محمد هادی ابراهیمی" با اینکه 19 سال داشت و می بایست غریزه های پر جنب و جوش جوانی مانند بسیاری از جوانان دیگر او را به هرطرف می کشاند و از هر پدیده رنگی به خود می گرفت، برعکس او بر نفس خود کنترل داشت و برای به دست آوردن ملکه تقوی و تذکیه نفس تلاش می کرد.
آقای رضایی یکی از هم دوره های شهید ابراهیمی می گوید: او همواره دغدغه خیالش خودسازی و پیمودن مدارج کمالات انسانی بود، گاهی به همدرسان خود می گفت بودن در مکتب امام صادق(ع) ظرفیت می خواهد و ما باید خود را به گونه ی آماده کنیم که لیاقت حضور در این مکتب را داشته باشیم.
شهید ابراهیمی دارای اخلاق حسنه و برخورد ملایم با مردم به خصوص اعضای خانواده، دوستان و رفقای خود بود و هر کسی که با او معاشرت داشت از رفتارش راضی بود.
سرانجام این جوان متدیین، خوش اخلاق و مستعد درهفتم جدی سال 1396 در سالن اجتماعات دفتر مرکزی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان در کابل در حالی که در گفتمان علمی پژوهشی هفتگی این تشکیلات حضور داشت توسط یک حمله انتحاری منسوب به گروه تروریستی و منفور داعش با جمعی از دوستانش به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
روحش شاد و یادش گرامی باد
