در پی قتل عام ۹ خبرنگار و فعال رسانه ای بی گناه از سوی تروریزم تکفیری داعش در کابل، بنیاد حمایت از رسانه های آزادی (نی) خواستار نام‌گذاری ۱۰ ثور به عنوان «روز قربانیان آزادی بیان» شده است.
در بیانیه ای که از سوی این نهاد، صادر گردیده، ادعا شده است که رویداد ۱۰ ثور در زمینه کشتار خبرنگاران و فعالان رسانه ای در افغانستان در گذشته سابقه نداشته است و به همین جهت، این روز باید از سوی دولت، به عنوان روز «قربانیان آزادی بیان» در تقویم رسمی، گنجانده شود.
در متن بیانیه «نی» اما هیچ اشاره ای به جنایت مرگبار و خونین تروریزم تکفیری داعش در دفتر مرکزی خبرگزاری آوا به تاریخ ۷ جدی سال ۹۶ خورشیدی نشده است؛ رویدادی که در آن، تروریزم خون آشام تکفیری، ۹ خبرنگار این رسانه منطقه ای را شهید کرد و ده ها نفر از اعضا و کارمندان آن، زخمی شدند.
این در حالی است که در بیانیه نی، به حمله طالبان بر موتر حامل کارمندان «موبی‌گروپ» وابسته به تلویزیون طلوع، اشاره شده است.
خبرگزاری آوا در واکنش به این اقدام «نی» بیانیه‌ای صادر کرده است که شرح کامل، قرار ذیل است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«تردیدی وجود ندارد که تجلیل از آزادی بیان و دفاع از آن، به هر بهانه و مناسبتی که صورت بگیرد، قابل تحسین است و از این منظر، خبرگزاری آوا، هیچ مخالفتی با نام گذاری ۱۰ ثور به عنوان روز «قربانیان آزادی بیان» ندارد؛ چه این امر، در نهایت، این فرصت را فراهم می کند که دست کم برای یک روز، مسؤولان دولتی و نهادهای مدعی دفاع از آزادی بیان و امنیت رسانه ها و خبرنگاران، خود را در برابر رسانه ها، خبرنگاران و فعالان رسانه ای، به ویژه مراجعی که در این عرصه قربانی داده اند، آسیب دیده اند و هزینه پرداخته اند، مسؤول و پاسخگو احساس کنند و در قبال عملکرد و کارنامه خود در این زمینه، مورد مؤاخذه و پرسش قرار بگیرند.
با این حال، این موجب نمی شود که نهادهای مدعی دفاع از آزادی بیان و رسانه ها و خبرنگاران، با انگیزه های سیاسی و ایدئولوژیک، یک بخش بزرگ جنایت های تروریزم بر علیه خبرنگاران و رسانه ها را نبینند و آگاهانه از کنار آنها بگذرند و بر آن، چشم پوشی کنند.
صرف نظر از اینکه «نی» اذعان کند یا نکند، حمله تروریستی داعش بر دفتر مرکزی خبرگزاری آوا، بزرگترین و بی سابقه ترین جنایتی بود که تاکنون بر علیه رسانه ها و خبرنگاران، انجام شده است.
خبرگزاری آوا در آن رویداد، ۹ عضو فعال خود را از دست داد و ده ها نفر دیگر نیز زخمی شدند.
بنابراین، بی اعتنایی به خون این قربانیان و حتی احتراز آگاهانه از یک اشاره و یادآوری گذرا به آن رویداد، بخشی از ستمی است که بی تردید، جنایت داعش و حامیان آن را تکمیل می کند و جامعه رسانه ای افغانستان را در مبارزه ای هدفمند و مؤثر با نیروی اهریمنی تروریزم تکفیری، تضعیف می نماید.
«نی» علیرغم رویکردهای خاص سیاسی و ایدئولوژيک و منافع اقتصادی و وابستگی‌های مالی که دارد، اگر به راستی مدعی دفاع از رسانه ها و صیانت از آزادی بیان و پاسداری از ارزش های مشترک مورد استفاده جامعه رسانه ای و خبرنگاران افغانستان است، باید در برخورد با رویدادهای مرتبط با این عرصه نیز رفتاری بدون تبعیض و مسؤولانه داشته باشد؛ زیرا این کمترین پیش نیاز یک مبارزه نیرومند و اثربخش با تروریزم تکفیری و وهابیت وحشی است.
در بیانیه ای که از سوی این نهاد، صادر گردیده، ادعا شده است که رویداد ۱۰ ثور در زمینه کشتار خبرنگاران و فعالان رسانه ای در افغانستان در گذشته سابقه نداشته است و به همین جهت، این روز باید از سوی دولت، به عنوان روز «قربانیان آزادی بیان» در تقویم رسمی، گنجانده شود.
در متن بیانیه «نی» اما هیچ اشاره ای به جنایت مرگبار و خونین تروریزم تکفیری داعش در دفتر مرکزی خبرگزاری آوا به تاریخ ۷ جدی سال ۹۶ خورشیدی نشده است؛ رویدادی که در آن، تروریزم خون آشام تکفیری، ۹ خبرنگار این رسانه منطقه ای را شهید کرد و ده ها نفر از اعضا و کارمندان آن، زخمی شدند.
این در حالی است که در بیانیه نی، به حمله طالبان بر موتر حامل کارمندان «موبی‌گروپ» وابسته به تلویزیون طلوع، اشاره شده است.
خبرگزاری آوا در واکنش به این اقدام «نی» بیانیه‌ای صادر کرده است که شرح کامل، قرار ذیل است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«تردیدی وجود ندارد که تجلیل از آزادی بیان و دفاع از آن، به هر بهانه و مناسبتی که صورت بگیرد، قابل تحسین است و از این منظر، خبرگزاری آوا، هیچ مخالفتی با نام گذاری ۱۰ ثور به عنوان روز «قربانیان آزادی بیان» ندارد؛ چه این امر، در نهایت، این فرصت را فراهم می کند که دست کم برای یک روز، مسؤولان دولتی و نهادهای مدعی دفاع از آزادی بیان و امنیت رسانه ها و خبرنگاران، خود را در برابر رسانه ها، خبرنگاران و فعالان رسانه ای، به ویژه مراجعی که در این عرصه قربانی داده اند، آسیب دیده اند و هزینه پرداخته اند، مسؤول و پاسخگو احساس کنند و در قبال عملکرد و کارنامه خود در این زمینه، مورد مؤاخذه و پرسش قرار بگیرند.
با این حال، این موجب نمی شود که نهادهای مدعی دفاع از آزادی بیان و رسانه ها و خبرنگاران، با انگیزه های سیاسی و ایدئولوژیک، یک بخش بزرگ جنایت های تروریزم بر علیه خبرنگاران و رسانه ها را نبینند و آگاهانه از کنار آنها بگذرند و بر آن، چشم پوشی کنند.
صرف نظر از اینکه «نی» اذعان کند یا نکند، حمله تروریستی داعش بر دفتر مرکزی خبرگزاری آوا، بزرگترین و بی سابقه ترین جنایتی بود که تاکنون بر علیه رسانه ها و خبرنگاران، انجام شده است.
خبرگزاری آوا در آن رویداد، ۹ عضو فعال خود را از دست داد و ده ها نفر دیگر نیز زخمی شدند.
بنابراین، بی اعتنایی به خون این قربانیان و حتی احتراز آگاهانه از یک اشاره و یادآوری گذرا به آن رویداد، بخشی از ستمی است که بی تردید، جنایت داعش و حامیان آن را تکمیل می کند و جامعه رسانه ای افغانستان را در مبارزه ای هدفمند و مؤثر با نیروی اهریمنی تروریزم تکفیری، تضعیف می نماید.
«نی» علیرغم رویکردهای خاص سیاسی و ایدئولوژيک و منافع اقتصادی و وابستگی‌های مالی که دارد، اگر به راستی مدعی دفاع از رسانه ها و صیانت از آزادی بیان و پاسداری از ارزش های مشترک مورد استفاده جامعه رسانه ای و خبرنگاران افغانستان است، باید در برخورد با رویدادهای مرتبط با این عرصه نیز رفتاری بدون تبعیض و مسؤولانه داشته باشد؛ زیرا این کمترین پیش نیاز یک مبارزه نیرومند و اثربخش با تروریزم تکفیری و وهابیت وحشی است.
