خشکسالی و آسیب های ناشی از آن، بیشتر از همه مالداران بادغیس را نگران ساخته است.
تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۰ حمل ۱۳۹۷ ساعت ۱۳:۳۸
کد مطلب : 161495
به گزارش آوا، بادغیس، جغرافیای وابسته به نزولات آسمانی که اکثر باشندگان آن پیشه مالداری و کشاورزی دارند، امسال اما نسبت به سال پار، خشکسالی جدی تری را شاهد است.
نبود علوفه، آب کافی و سیر نزولی قیمت مواشی از جمله پیامدهای ابتدایی این خشکسالی است.
پیامدهای منفی و ناگواری که هرروز بیشتر از دیروز به علاوه کاهش قیمت، زندگی مواشی را نیز تهدید می کند.
خشکسالی و آسیب های ناشی از آن، مالداران و کشاورزان بادغیسی را سخت نگران ساخته است.
مالداران نگران، از دولت می خواهند با برنامه ریزی دقیق، خشکسالی را مهار کند و از زیان های احتمالی آن جلوگیری نماید.
به گفته شماری از مالداران بادغیسی، در حال حاضر به نسبت نبود علوفه و مواد غدایی حیوانی، آنان ناگزیر اند تا مواشی شان را به نصف قیمت و حتی پایین تر از آن (هر رأس گوسفند بین یک تا سه هزار افغانی) بفروشند.
حاجی اسحاق‌بیک؛ یکی از این دامداران می گوید که بارها آنان نگرانی شان را از این وضعیت با دولت و مقامات مسؤول شریک ساخته و طالب کمک شده اند؛ اما هیچ گونه کمکی را از سوی دولت شاهد نبوده اند.
غلام رسول؛ یکی دیگر از مالدارن بادغیس می گوید که مواشی در حال حاضر به قیمت ناچیزی به فروش می‌رسند و همچنین هیچ برنامه‌ای به خاطر کمک به مالدارن در این ولایت وجود ندارد.
آنان از بی برنامه‌گی دولت در این شرایط دشوار و حساس در پیوند به کمک برای مالداران سخت انتقاد نموده و تاکید دارند که اگر دولت برنامه ای را مبنی بر مهار این وضعیت و پیامدهای آن روی دست نگیرد مالداران و کشاورزان دچار فاجعه بزرگی خواهند شد.
با این حال، عبدالعزیز بیک؛ رئیس شورای ولایتی بادغیس می گوید که آنان پشنهادات شان را مبنی بر حمایت دولت از مالدارن در این وضعیت نا بسامان، چندی پیش طی گزارشی به مرکز کشور ارسال داشته اند که مقامات مرکزی نیز وعده همکاری داده اند.
در همین حال، مسؤولان ریاست زراعت آبیاری و مالداری بادغیس می گویند که کمتر از یک میلیون رأس مواشی در بادغیس وجود دارند که ۷۰ فیصد آن در معرض کمبود مواد غذایی حیوانی/ علوفه هستند.
عبدالعزیز حلیمیار؛ رئیس زراعت آبیاری و مالداری بادغیس می گوید که بیشتر مالداران در ولسوالی بالامرغاب اسکان داشته؛ اما مواشی که در ولسوالی مقر وجود دارند آسیب پذیرتر از سایر بخش های این ولایت هستند.
آقای حلیمیار می پذیرد که در سال روان خورشیدی هیچ کمکی از سوی دولت به مالداران انجام نشده؛ اما می گوید در سال ۱۳۹۶ خورشیدی در ولسوالی های بالامرغاب و قادس دوصد تُن کنجاره را به مالداران توزیع نموده اند.
حلیمیار می افزاید که وزارت زراعت و مالداری در نظر دارد تا دوهزار و پنجصد متریک تُن خوراکه حیوانی را فراهم نموده که به محض مواصلت به این ولایت، به مالداران کمک خواهد شد.
در همین حال، فیض‌محمد میرزازاده؛ معاون و سرپرست ولایت بادغیس می گوید که میزان خشکسالی ها در این ولایت بلند بوده و به این منظور پلان های منظم حمایتی برای مالداران و سایر اهالی این ولایت از سوی کمیته موظف روی دست گرفته شده است.
آقای میرزازاده می افزاید که هرچند آمار مشخصی مبنی بر تلف شدن مواشی در دست ندارند؛ اما با آنهم به دلیل نبود علوفه و مواد خوراکی حیوانی احتمال تلفات مواشی بین هفتاد تا هشتاد درصد است.
میرزازاده علاوه می کند که چندی پیش برای مهار خشکسالی و کاهش خطرات ناشی از آن، از مرکز کشور خواهان کمک شده بودند که این خواست با پاسخ مثبت مقامات مرکزی همراه بوده است.
بر اساس اظهارات مسؤولان محلی بادغیس یکی از راهکارهای دولت جهت مبارزه با خشکسالی و خطر تلفات مواشی، فرستادن مواشی به کشور ترکمنستان است که در گذشته نیز این روال وجود داشته است.
با اینهمه آگاهان امور هرچند خشکسالی را یک مشکل سراسری در کشور می خوانند؛ اما می گویند که دولت باید با امکانات دست داشته‌اش برخی برنامه ها را برای مهار و یا دست کم کاهش خطرات ناشی از آن روی دست گیرد.
محب الله صمیم؛ استاد دانشگاه، توزیع مواد خوراکه حیوانی برای مالداران جهت افزایش قیمت مواشی، رفع مشکل آب آشامیدنی و رساندن آب مورد نیاز برای انسان ها و حیوانات، تشویق نهادهای کمک کننده و ان‌جی‌اوها جهت کمک با مردم را از راهکار های اساسی می خواند که اداره محلی بادغیس جهت مهار نسبی مشکل خشکسالی باید روی دست بگیرد.
بر اساس آمارها بیشتر مالدارن در ولسوالی بالامرغاب بوده و پس از آن به ترتیب در ولسوالی های مقر، آبکمری، جوند، قادس و مرکز ولایت هستند که اکثر شان با کمبود مواد خوراکه حیوانی و علوفه و همچنین آب آشامیدنی مواجه هستند.
گفتنی است که کاهش میزان بارندگی در سال جاری در بادغیس سبب شده است تا سیمایی خشک و خشن از این سرزمین کوهستانی به تصویر بکشد و دامداران را با کمبود و حتی نبود مواد خوراکی حیوانی و علوفه مورد نیاز مواجه سازد.
نبود علوفه، آب کافی و سیر نزولی قیمت مواشی از جمله پیامدهای ابتدایی این خشکسالی است.
پیامدهای منفی و ناگواری که هرروز بیشتر از دیروز به علاوه کاهش قیمت، زندگی مواشی را نیز تهدید می کند.
خشکسالی و آسیب های ناشی از آن، مالداران و کشاورزان بادغیسی را سخت نگران ساخته است.
مالداران نگران، از دولت می خواهند با برنامه ریزی دقیق، خشکسالی را مهار کند و از زیان های احتمالی آن جلوگیری نماید.
به گفته شماری از مالداران بادغیسی، در حال حاضر به نسبت نبود علوفه و مواد غدایی حیوانی، آنان ناگزیر اند تا مواشی شان را به نصف قیمت و حتی پایین تر از آن (هر رأس گوسفند بین یک تا سه هزار افغانی) بفروشند.
حاجی اسحاق‌بیک؛ یکی از این دامداران می گوید که بارها آنان نگرانی شان را از این وضعیت با دولت و مقامات مسؤول شریک ساخته و طالب کمک شده اند؛ اما هیچ گونه کمکی را از سوی دولت شاهد نبوده اند.
غلام رسول؛ یکی دیگر از مالدارن بادغیس می گوید که مواشی در حال حاضر به قیمت ناچیزی به فروش می‌رسند و همچنین هیچ برنامه‌ای به خاطر کمک به مالدارن در این ولایت وجود ندارد.
آنان از بی برنامه‌گی دولت در این شرایط دشوار و حساس در پیوند به کمک برای مالداران سخت انتقاد نموده و تاکید دارند که اگر دولت برنامه ای را مبنی بر مهار این وضعیت و پیامدهای آن روی دست نگیرد مالداران و کشاورزان دچار فاجعه بزرگی خواهند شد.
با این حال، عبدالعزیز بیک؛ رئیس شورای ولایتی بادغیس می گوید که آنان پشنهادات شان را مبنی بر حمایت دولت از مالدارن در این وضعیت نا بسامان، چندی پیش طی گزارشی به مرکز کشور ارسال داشته اند که مقامات مرکزی نیز وعده همکاری داده اند.
در همین حال، مسؤولان ریاست زراعت آبیاری و مالداری بادغیس می گویند که کمتر از یک میلیون رأس مواشی در بادغیس وجود دارند که ۷۰ فیصد آن در معرض کمبود مواد غذایی حیوانی/ علوفه هستند.
عبدالعزیز حلیمیار؛ رئیس زراعت آبیاری و مالداری بادغیس می گوید که بیشتر مالداران در ولسوالی بالامرغاب اسکان داشته؛ اما مواشی که در ولسوالی مقر وجود دارند آسیب پذیرتر از سایر بخش های این ولایت هستند.
آقای حلیمیار می پذیرد که در سال روان خورشیدی هیچ کمکی از سوی دولت به مالداران انجام نشده؛ اما می گوید در سال ۱۳۹۶ خورشیدی در ولسوالی های بالامرغاب و قادس دوصد تُن کنجاره را به مالداران توزیع نموده اند.
حلیمیار می افزاید که وزارت زراعت و مالداری در نظر دارد تا دوهزار و پنجصد متریک تُن خوراکه حیوانی را فراهم نموده که به محض مواصلت به این ولایت، به مالداران کمک خواهد شد.
در همین حال، فیض‌محمد میرزازاده؛ معاون و سرپرست ولایت بادغیس می گوید که میزان خشکسالی ها در این ولایت بلند بوده و به این منظور پلان های منظم حمایتی برای مالداران و سایر اهالی این ولایت از سوی کمیته موظف روی دست گرفته شده است.
آقای میرزازاده می افزاید که هرچند آمار مشخصی مبنی بر تلف شدن مواشی در دست ندارند؛ اما با آنهم به دلیل نبود علوفه و مواد خوراکی حیوانی احتمال تلفات مواشی بین هفتاد تا هشتاد درصد است.
میرزازاده علاوه می کند که چندی پیش برای مهار خشکسالی و کاهش خطرات ناشی از آن، از مرکز کشور خواهان کمک شده بودند که این خواست با پاسخ مثبت مقامات مرکزی همراه بوده است.
بر اساس اظهارات مسؤولان محلی بادغیس یکی از راهکارهای دولت جهت مبارزه با خشکسالی و خطر تلفات مواشی، فرستادن مواشی به کشور ترکمنستان است که در گذشته نیز این روال وجود داشته است.
با اینهمه آگاهان امور هرچند خشکسالی را یک مشکل سراسری در کشور می خوانند؛ اما می گویند که دولت باید با امکانات دست داشته‌اش برخی برنامه ها را برای مهار و یا دست کم کاهش خطرات ناشی از آن روی دست گیرد.
محب الله صمیم؛ استاد دانشگاه، توزیع مواد خوراکه حیوانی برای مالداران جهت افزایش قیمت مواشی، رفع مشکل آب آشامیدنی و رساندن آب مورد نیاز برای انسان ها و حیوانات، تشویق نهادهای کمک کننده و ان‌جی‌اوها جهت کمک با مردم را از راهکار های اساسی می خواند که اداره محلی بادغیس جهت مهار نسبی مشکل خشکسالی باید روی دست بگیرد.
بر اساس آمارها بیشتر مالدارن در ولسوالی بالامرغاب بوده و پس از آن به ترتیب در ولسوالی های مقر، آبکمری، جوند، قادس و مرکز ولایت هستند که اکثر شان با کمبود مواد خوراکه حیوانی و علوفه و همچنین آب آشامیدنی مواجه هستند.
گفتنی است که کاهش میزان بارندگی در سال جاری در بادغیس سبب شده است تا سیمایی خشک و خشن از این سرزمین کوهستانی به تصویر بکشد و دامداران را با کمبود و حتی نبود مواد خوراکی حیوانی و علوفه مورد نیاز مواجه سازد.
avapress.net/vdcdnf0fkyt09o6.2a2y.html
تگ ها
پربازدیدترین
