وزارت دفاع در واکنش به درخواست پناهندگی نیلوفر رحمانی یکی از پیلوتان زن در کشور می‌گوید، بستن کمربند نظامی نشانۀ شجاعت بوده و شکایت از تهدیدات، زیبندۀ شأن یک افسر نمی‌باشد.
به گزارش آوا، محمد رادمنش معاون سخنگوی این وزارت گفت که قوای هوایی کشور امن ترین مکان برای اجرای وظیفه برای زنان می‌باشد.
وی در خطر بودن زندگی نیلوفر رحمانی را در افغانستان بهانه برای منافع شخصی‌اش می‌خواند.
این در حالیست که بر اساس گزارش روزنامۀ نیویارک تایمز، نیلوفر رحمانی هفته گذشته پس از پایان دوره آموزشی‌اش در امریکا، درخواست پناهندگی داده‌است.
به نقل از روزنامه، خانم رحمانی گفته است که در افغانستان همه چیز در حال بدتر شدن بوده و زندگی وی در کشور با تهدید مواجه است.
بریدمن نیلوفر رحمانی یکی از پیلوت‌های زن در افغانستان حدود سه سال قبل سند فراغت‌اش را از مرکز آموزشی میدان هوایی شیندند هرات بدست آورده است.
این تنها پیلوت افغان نیست که پس از پایان دورۀ آموزشی‌اش درخواست پناهندگی داده‌است.
بلکه بر اساس گزارش‌ها شماری از کارمندان ملکی و نظامی حکومتی، دیپلومات‌ها، خبرنگاران، ورزشکاران و محصلان پس از سفرهای رسمی، پایان وظایف و یا دوره آموزشی خود، به افغانستان باز نگشته اند.
صفیه فیروزی دومین پیلوت زن و همکار نیلوفر رحمانی در چوکات نیروهای هوایی افغانستان است.
خانم فیروزی در صحبت با رادیو آزادی درخواست پناهندگی نیلوفر رحمانی در امریکا را کار نادرست خواند و گفت: "حدود شش سال می‌شود که در قوای هوایی کار می‌کنم نه تهدید شده‌ام نه بدرفتاری دیده‌ام بالای ما مصرف می‌کنند از خون ملت و از خون شهدا بالای ما سرمایه گذاری می‌شود زمانیکه ما در یک جای می‌رسیم توسط همین مردم است. وی هیچ کار خوب نکرده‌است."
بر اساس معلومات وزارت دفاع افغانستان، هم اکنون بیش از ۱۵۸۰ زن در چوکات این وزارت مصروف ایفای وظیفه اند و برای آنان زمینه خوب کاری فراهم شده‌است.
اما درخواست پناهندگی از سوی نیلوفر رحمانی در امریکا نگرانی‌ها را بوجود آورده‌است و تأکید می‌شود که هنگام سفرهای رسمی و آموزشی به خارج باید از آنان تضمین گرفته شود.
