به باور محققان ، سرطان ثدیه اگر در مراحل ابتدایی آن تشخیص گردد کاملاً قابل تداوی می باشد.
به گزارش خبرگزاری آوا،زنانی که مرحلۀ ابتدایی سرطان ثدیه نزد آنان تشخیص شده است، غالبا به شیموتراپی نیاز ندارند .
اما یک آزمایش دیگر روی خواص جنیتک تومور ، داکتران را کمک می کند که تصمیم بگیرند که آیا در تداوی برخی مریضان نیازی به شیموتراپی وجود دارد یا خیر.
باوجود عوارض جانبی داروهای شیموتراپی در نزد بیماران مبتلا به تومور های کوچک و یا هم مراحل ابتدایی سرطان، داکتران پس از عملیات به آنان تداوی شیموتراپی را توصیه می کنند.
داکتران به این باورند که این بیماری دوباره گسترش می یابد و به تمام بدن سرایت می نماید.
محققان اروپایی یک مطالعه را روی ۷۰ جین که بنام مموپرینت MammaPrint”" یاد می شود، انجام داده اند.
فاطمه کاردوس، متخصص در مرکز سرطان در لیسبون پرتگال و محقق اصلی این مطالعه به صدای امریکا گفته است "با تجزیه و تحلیل همه ویژگی های این تومور، توانستیم به گونۀ بهتر شیوۀ پیشرفت و حیات این بیماری را مشخص سازیم و درک کنیم که آیا احتمال بلند عود یا برگشت مجدد آن تومور وجود داشته یا احتمال آن پایین بوده است."
از یک گروه ۶ هزار و ۶۰۰ نفری زنانی که تومورهای ابتدایی سینه داشتند، برای ۱۵ تن آنان از سوی داکتران گفته شده بود که احتمال دارد سرطان سینه شان دوباره برگشت کند، اما آزمایش این جین نشان داده است که آنان با خطر کمی مواجه بودند و تنها نیمی از آن گروه کوچکتر تداوی شیموتراپی را کسب کردند .
محققان پس از پنج سال ، در پایان این مطالعه یافته اند که میزان زنده ماندن بیمارانی که شیموتراپی نگرفته اند، نسبت به بیمارانی که شیموتراپی گرفته اند، بیشتر است.
در میان آن عده بیمارانیکه تداوی شیموتراپی را نگرفته بودند، ۹۵ درصد شان پس از پنج سال زنده ماندند که این رقم ۱.۵ درصد بیشتر از تعداد زنانی بود که تداوی شیموتراپی را گرفته بودند.
به عبارت دیگر، کاردوس می گوید، ۴۶ درصد زنانی که تصور می کنند تومور های خطرناک ثدیه یا سینه دارند، ممکن اصلاً به تداوی شیموتراپی نیاز نداشته باشند.
ځآنم کاردوس می افزاید"بنابراین برای بیماران ، این یافته یک گامی به جلو بوده و نشان دهندۀ استفادۀ موثر از دوا است. ما می توانیم تومور را تحلیل و تجزیه کنیم و در خصوص استفاده از روش شیموتراپی به بیمار بگوییم که خطر عود تومور به چه انداره بلند یا پایین است."
استفاده از آزمایش مموپرنت در حال حاضر در ایالات متحده امریکا جواز قانونی دارد، اما به گفته کاردوس هزینۀ آن ۴۰۰۰ دالر می شود که می تواند برای بسیاری از بیماران هنگفت تمام گردد.
