شانزدهمین اجلاس سران کشورهای عضو اصلی و ناظر سازمان همکاری شانگهای روز جمعه با حضور اشرف غنی؛ رییس جمهوری افغانستان آغاز شد.
در همین حال، رییس جمهور چین شی جینگ پنگ در دیدار جداگانه با اشرف غنی گفته است که سازمان همکاری های شانگهای می تواند در برقراری صلح و ثبات در افغانستان کمک کند.
آقای غنی در دیدار با همتای چینی اش گفته است که افغانستان می خواهد عضویت بانک سرمایه گذاری درزیرساخت های آسیا را به دست آورد.
رهبران عضو شانگهای در این نشست دو روزه در کنار مسایل دیگر چگونگی پیکار با هراس افکنی به ویژه در بخش های شمال افغانستان را بررسی کردند.
رییس جمهور چین گفت بر حمایت از موفقیت روند صلح افغانستان به رهبری و مالکیت افغان ها تأکید کرد.
همزمان، امام علی رحمان؛ رییس جمهور تاجیکستان هم گفت که ثبات در افغانستان تضمین کننده ثبات در منطقه است.
وی تاکید کرد که کشورهای عضو سازمان شانگهای می توانند افغانستان را در جنگ با تروریزم و قاچاق مواد مخدر یاری رسانند.
کارشناسان می گویند که نیاز افغانستان و کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای یک نیاز مبتنی بر منافع و نگرانی های دوجانبه و مشترک است.
افغانستان در مرکز آسیا و قلب قاره کهن واقع شده است و به همین دلیل، ناآرامی و بی ثباتی و جنگ و عقب ماندگی در مرکز آسیا، به تبع خود، ناآرامی و بی ثباتی و جنگ و عقب ماندگی در کشورهای پیرامون را نیز در قبال خواهد داشت. کما اینکه هم اکنون کشورهای زیادی در همسایگی افغانستان، ز بحران های جاری در کشور ما خواسته یا ناخواسته، مستقیم یا بالواسطه، متاثر گشته اند.
به عنوان نمونه می توان به دو معضل بزرگ دامنگیر افغانستان، یعنی تروریزم و مواد مخدر اشاره کرد. این دو معضل، بی تردید، وضعیت در دیگر کشورهای منطقه را نیز تحت تاثیر قرار داده و کشورهای زیادی را به اتخاذ تدابیر و تمهیدات اضافی برای جلوگیری از شیوع و گسترش تبعات و بازخوردهای آن، در داخل مرزهای خود وادار ساخته است و به رغم همه این اقدامات، هزینه های سنگین ناشی از این دو معضل، عملا دامنگیر برخی از کشورهای منطقه شده است.
با این حساب، بدیهی است که کشورهای عضو سازمان همکاری منطقه ای شانگهای، نسبت به آنچه در کشور ما می گذرد، نگرانی، دلهره و دغدغه داشته باشند و با استفاده از فرصت هایی نظیر نشست سران این سازمان مهم منطقه ای، تلاش کنند، راه حل هایی برای عبور از این وضعیت ارائه کرده و یا به دولتمردان افغانستان برای کمک به این کشور، چراغ سبز نشان دهند.
با توجه به این مساله، کارشناسان مسایل منطقه می گویند که دولتمردان افغانستان نیز می بایست از این فرصت و فضای به وجود آمده در کشورهای منطقه پیرامون وضعیت جاری در افغانستان، بیشترین و بهترین استفاده و بهره برداری را بکنند.
این فرصتی بی نظیر برای جلب حمایت های وسیع منطقه ای از دولت مرکزی افغانستان و تضعیف گروه ها، جناح ها و رژيم های خارجی هوادار براندازی یا کاهش قدرت دولت کابل است.
ناظران با تاکید بر این مساله می گویند که در این میان، عضویت افغانستان در نهادهایی مانند بانک سرمایه گذاری در زیرساخت های آسیا هم یک رویکرد مهم برای استفاده از پتانسیل های مشترک کشورهای واقع در قاره کهن برای دستیابی به توسعه و ثبات و پایداری و خودکفایی اقتصادی است؛ اما این امر، نباید مانع از تلاش های دیگر در سایر حوزه های مرتبط با منافع و نیازهای راهبردی کشورهای آسیایی مانند مساله مبارزه با مواد مخدر، تروریزم، جرایم سازمان یافته، امنیت مرزی و همکاری های مشترک دفاعی شود.
به بیان دیگر، نگاه و نظر دولت افغانستان به همکاری با سازمان هایی مانند شانگهای و قدرت های بزرگ عضو این سازمان مهم منطقه ای، نباید صرفا اقتصادی و توسعه ای باشد؛ هرچند این بعد از همکاری ها هم یکی از نیازهای اساسی دولت و مردم افغانستان، در حال حاضر و در آینده است؛ اما مساله ای که در حال حاضر، می بایست در اولویت سیاست خارجی منطقه ای افغانستان باشد، ایجاد یک بلوک قدرتمند متشکل از کشورهای بزرگ منطقه آسیا برای حمایت از صلح، مبارزه با تروریزم و تضعیف و منزوی سازی رژیم های حامی تروریزم و مخالف صلح است. کشورهایی مانند چین، روسیه، هند و ایران، ظرفیت های بزرگی در کمک به افغانستان در تحقق این هدف دارند.
در همین حال، رییس جمهور چین شی جینگ پنگ در دیدار جداگانه با اشرف غنی گفته است که سازمان همکاری های شانگهای می تواند در برقراری صلح و ثبات در افغانستان کمک کند.
آقای غنی در دیدار با همتای چینی اش گفته است که افغانستان می خواهد عضویت بانک سرمایه گذاری درزیرساخت های آسیا را به دست آورد.
رهبران عضو شانگهای در این نشست دو روزه در کنار مسایل دیگر چگونگی پیکار با هراس افکنی به ویژه در بخش های شمال افغانستان را بررسی کردند.
رییس جمهور چین گفت بر حمایت از موفقیت روند صلح افغانستان به رهبری و مالکیت افغان ها تأکید کرد.
همزمان، امام علی رحمان؛ رییس جمهور تاجیکستان هم گفت که ثبات در افغانستان تضمین کننده ثبات در منطقه است.
وی تاکید کرد که کشورهای عضو سازمان شانگهای می توانند افغانستان را در جنگ با تروریزم و قاچاق مواد مخدر یاری رسانند.
کارشناسان می گویند که نیاز افغانستان و کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای یک نیاز مبتنی بر منافع و نگرانی های دوجانبه و مشترک است.
افغانستان در مرکز آسیا و قلب قاره کهن واقع شده است و به همین دلیل، ناآرامی و بی ثباتی و جنگ و عقب ماندگی در مرکز آسیا، به تبع خود، ناآرامی و بی ثباتی و جنگ و عقب ماندگی در کشورهای پیرامون را نیز در قبال خواهد داشت. کما اینکه هم اکنون کشورهای زیادی در همسایگی افغانستان، ز بحران های جاری در کشور ما خواسته یا ناخواسته، مستقیم یا بالواسطه، متاثر گشته اند.
به عنوان نمونه می توان به دو معضل بزرگ دامنگیر افغانستان، یعنی تروریزم و مواد مخدر اشاره کرد. این دو معضل، بی تردید، وضعیت در دیگر کشورهای منطقه را نیز تحت تاثیر قرار داده و کشورهای زیادی را به اتخاذ تدابیر و تمهیدات اضافی برای جلوگیری از شیوع و گسترش تبعات و بازخوردهای آن، در داخل مرزهای خود وادار ساخته است و به رغم همه این اقدامات، هزینه های سنگین ناشی از این دو معضل، عملا دامنگیر برخی از کشورهای منطقه شده است.
با این حساب، بدیهی است که کشورهای عضو سازمان همکاری منطقه ای شانگهای، نسبت به آنچه در کشور ما می گذرد، نگرانی، دلهره و دغدغه داشته باشند و با استفاده از فرصت هایی نظیر نشست سران این سازمان مهم منطقه ای، تلاش کنند، راه حل هایی برای عبور از این وضعیت ارائه کرده و یا به دولتمردان افغانستان برای کمک به این کشور، چراغ سبز نشان دهند.
با توجه به این مساله، کارشناسان مسایل منطقه می گویند که دولتمردان افغانستان نیز می بایست از این فرصت و فضای به وجود آمده در کشورهای منطقه پیرامون وضعیت جاری در افغانستان، بیشترین و بهترین استفاده و بهره برداری را بکنند.
این فرصتی بی نظیر برای جلب حمایت های وسیع منطقه ای از دولت مرکزی افغانستان و تضعیف گروه ها، جناح ها و رژيم های خارجی هوادار براندازی یا کاهش قدرت دولت کابل است.
ناظران با تاکید بر این مساله می گویند که در این میان، عضویت افغانستان در نهادهایی مانند بانک سرمایه گذاری در زیرساخت های آسیا هم یک رویکرد مهم برای استفاده از پتانسیل های مشترک کشورهای واقع در قاره کهن برای دستیابی به توسعه و ثبات و پایداری و خودکفایی اقتصادی است؛ اما این امر، نباید مانع از تلاش های دیگر در سایر حوزه های مرتبط با منافع و نیازهای راهبردی کشورهای آسیایی مانند مساله مبارزه با مواد مخدر، تروریزم، جرایم سازمان یافته، امنیت مرزی و همکاری های مشترک دفاعی شود.
به بیان دیگر، نگاه و نظر دولت افغانستان به همکاری با سازمان هایی مانند شانگهای و قدرت های بزرگ عضو این سازمان مهم منطقه ای، نباید صرفا اقتصادی و توسعه ای باشد؛ هرچند این بعد از همکاری ها هم یکی از نیازهای اساسی دولت و مردم افغانستان، در حال حاضر و در آینده است؛ اما مساله ای که در حال حاضر، می بایست در اولویت سیاست خارجی منطقه ای افغانستان باشد، ایجاد یک بلوک قدرتمند متشکل از کشورهای بزرگ منطقه آسیا برای حمایت از صلح، مبارزه با تروریزم و تضعیف و منزوی سازی رژیم های حامی تروریزم و مخالف صلح است. کشورهایی مانند چین، روسیه، هند و ایران، ظرفیت های بزرگی در کمک به افغانستان در تحقق این هدف دارند.
