همزمان با اول می - روزجهانی کارگر - صدها تن از شهروندان کابل، کارگران افغانستانی و فعالان مدنی، در یک راهپیمایی مدنی با سردادن شعارهای "ما کار می‌خواهیم"؛ "کار حق ماست"؛ "کار، کار" از این روز گرامی داشت به عمل آوردند.
به گزارش آوا، اشتراک کنندگان در این راهپیمایی از حکومت خواستار ایجاد زمینه کار شدند و تاکید کردند که حکومت نباید از این بیشتر در برابر معضل بیکاری بی تفاوت باشد.
معروف قادری رییس اتحادیه ملی کارگران و کارکنان افغانستان "امکا" در این راهپیمایی علت راه پیمایی شان را نبود کار و نبود مصوونیت شغلی برای کارگران عنوان کرد.
رییس اتحادیه ملی کارگران و کارکنان افغانستان از رهبران حکومت وحدت ملی خواست تا زمینه کار را برای شهروندان فراهم کرده و از رفتن آنان به بیرون از کشور جلوگیری کنند.
قادری خاطر نشان کرد؛ تا زمانیکه برای تمامی شهروندان کشور زمینه کار فراهم نشود از این روز با حرکت مدنی به راهپیمایی شان ادامه خواهند داد.
قادری دولت و سکتورهای خصوصی را در ایجاد زمینه کار برای کارگران مکلف دانست و افزود که کارگران باید از حقوق و امتیازاتی که در قانون کار و کنوانسیون‌های بین‌المللی برای شان داده شده است، برخوردار باشند.
همچنان، ایجاد محکمه اختصاصی کارگری، پرداخت خون‌بها برای خانواده‌های کارگران، کار بنیادی بالای زیر ساخت‌ها و معادن و جا دادن روز کارگران در تقویم به عنوان روز رخصتی عمومی، از خواست‌های دیگر اتحادیه ملی کارگران است.
شماری از فعالان مدنی نیز در این راهپیمایی حضور داشتند و در کنار کارگران ایستاده شده و برای آنان داد خواهی کردند.
باقی سمندر از فعالان مدنی در این راهپیمایی تاکید کرد که دولت در قسمت کارگران هیچ‌گونه توجهی نکرده و باید در آینده شرکت‌هایی ساخته شود و همه مصروف کار شوند.
از این روز در کشور در حالی گرامی داشت می‌شود که شمار زیادی از شهروندان و به ویژه جوان به دلیل بی کاری و نبود فضای مناسب کاری، نداشتن بیمه و سایر خدمات، کشور را ترک و راهی کشورهای اروپایی شده اند.
کارگران هم در این راه پیمایی از حکومت خواستار ایجاد زمینه کار شدند و تاکید کردند که حکومت نباید از این بیشتر در برابر آنان بی تفاوت باشد.
سکندر یکتن از باشندگان کابل که در این راهپیمایی شرکت کرده بود گفت: نرخ بیکاری به شدت افزایش یافته است، صدها هزار جوان افغان به شدت از بیکاری رنج میبرند و روزانه صدها تن از آنان مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر می شوند.
او افزود: کارگران هر روز در چهارراهی ها شهر صفهای طولانی را جهت کاریابی تشکیل میدهد، اما اکثریت آنها از صبح تا شب نمی‌توانند کار پیدا کنند و شب با دست خالی به خانه برمیگردند.
کارگران همچنان از ساعات زیاد کار شکایت کردند و افزودند که در روز بیش از ۱۲ ساعت کار می کنند اما پول کافی برای آنان پرداخت نمی شود.
قابل یاد آوری است که براساس آمارهای ارایه شده در حال حاضر، حدود ۴۰ درصد از جمعیت کشور را بیکاران تشکیل می دهد.
به گزارش آوا، اشتراک کنندگان در این راهپیمایی از حکومت خواستار ایجاد زمینه کار شدند و تاکید کردند که حکومت نباید از این بیشتر در برابر معضل بیکاری بی تفاوت باشد.
معروف قادری رییس اتحادیه ملی کارگران و کارکنان افغانستان "امکا" در این راهپیمایی علت راه پیمایی شان را نبود کار و نبود مصوونیت شغلی برای کارگران عنوان کرد.
رییس اتحادیه ملی کارگران و کارکنان افغانستان از رهبران حکومت وحدت ملی خواست تا زمینه کار را برای شهروندان فراهم کرده و از رفتن آنان به بیرون از کشور جلوگیری کنند.
قادری خاطر نشان کرد؛ تا زمانیکه برای تمامی شهروندان کشور زمینه کار فراهم نشود از این روز با حرکت مدنی به راهپیمایی شان ادامه خواهند داد.
قادری دولت و سکتورهای خصوصی را در ایجاد زمینه کار برای کارگران مکلف دانست و افزود که کارگران باید از حقوق و امتیازاتی که در قانون کار و کنوانسیون‌های بین‌المللی برای شان داده شده است، برخوردار باشند.
همچنان، ایجاد محکمه اختصاصی کارگری، پرداخت خون‌بها برای خانواده‌های کارگران، کار بنیادی بالای زیر ساخت‌ها و معادن و جا دادن روز کارگران در تقویم به عنوان روز رخصتی عمومی، از خواست‌های دیگر اتحادیه ملی کارگران است.
شماری از فعالان مدنی نیز در این راهپیمایی حضور داشتند و در کنار کارگران ایستاده شده و برای آنان داد خواهی کردند.
باقی سمندر از فعالان مدنی در این راهپیمایی تاکید کرد که دولت در قسمت کارگران هیچ‌گونه توجهی نکرده و باید در آینده شرکت‌هایی ساخته شود و همه مصروف کار شوند.
از این روز در کشور در حالی گرامی داشت می‌شود که شمار زیادی از شهروندان و به ویژه جوان به دلیل بی کاری و نبود فضای مناسب کاری، نداشتن بیمه و سایر خدمات، کشور را ترک و راهی کشورهای اروپایی شده اند.
کارگران هم در این راه پیمایی از حکومت خواستار ایجاد زمینه کار شدند و تاکید کردند که حکومت نباید از این بیشتر در برابر آنان بی تفاوت باشد.
سکندر یکتن از باشندگان کابل که در این راهپیمایی شرکت کرده بود گفت: نرخ بیکاری به شدت افزایش یافته است، صدها هزار جوان افغان به شدت از بیکاری رنج میبرند و روزانه صدها تن از آنان مجبور به مهاجرت به کشورهای دیگر می شوند.
او افزود: کارگران هر روز در چهارراهی ها شهر صفهای طولانی را جهت کاریابی تشکیل میدهد، اما اکثریت آنها از صبح تا شب نمی‌توانند کار پیدا کنند و شب با دست خالی به خانه برمیگردند.
کارگران همچنان از ساعات زیاد کار شکایت کردند و افزودند که در روز بیش از ۱۲ ساعت کار می کنند اما پول کافی برای آنان پرداخت نمی شود.
قابل یاد آوری است که براساس آمارهای ارایه شده در حال حاضر، حدود ۴۰ درصد از جمعیت کشور را بیکاران تشکیل می دهد.
