عربستان پس از آنکه از منصور هادی خواست به یمن بازگردد، حمایت از آنها را کاهش داده و هزینه هوتل‌های محل اقامت آنان در ریاض و جده را پایین آورد و به این ترتیب اکنون به شکل تدریجی در حال پایان دادن به حمایت از وفاداران خود است و به طور غیر مستقیم از او و اطرافیانش خواسته به یمن بازگردند و عربستان را ترک کنند.
در همین ارتباط مدیریت کل اداره پاسپورت عربستان از اطرافیان هادی که کارت مسافرتی و زیارتی دارند، خواسته است این کشور را ترک کنند به این معنی که با ارسال نامه به آنان اعلام کرد: مسافران عزیز تاخیر در ترک کشور پس از پایان مدتی که در روادید تعیین شده است، جریمه مالی دارد که به ۵۰ هزار ریال سعودی می رسد و شامل شش ماه زندان و اخراج از کشور می شود.
این در حالی است که صدها حامی حزب الاصلاح و «سرلشکر علی محسن» که یمن را به مقصد عربستان ترک کردند؛ اما اکنون عربستان از آنان خواسته که خاک آن کشور را ترک کنند.
به این ترتیب، هادی عملا به مهره سوخته تحولات سیاسی و نظامی یمن بدل شده است.
او این روزها بیشتر از هر زمان دیگری قابل ترحم است و وضعیت رقت انگیزی دارد.
او کسی است که با خشم مردم انقلابی اش از اریکه قدرت به زیر کشیده شد، با حقارت، در بند و زیر نظارت خانگی قرار گرفت، سپس در برابر دوربین های رسانه ای، از سمت خود به عنوان رییس جمهور یمن استعفا داد، در ادامه در اقدامی ذلت بار و عمیقا تحقیرآمیز، از صنعا به عدن فرار کرد و در کمال بی حیایی، آنجا بازهم در برابر دوربین های رسانه ای قرار گرفت و استعفای قبلی خود را مردود اعلام کرد و بار دیگر مدعی شد که همچنان «رییس جمهور قانونی یمن» است!
چند روز بعد، وقتی خشم مردم و انقلابیون یمن از صعنا به عدن رسید، بار دیگر چون موشی بی پناه که از سوراخی به سوراخی فرار می کند، به ریاض پایتخت عربستان سعودی گریخت؛ اما این بار نیز مدعای مضحک «ریاست جمهوری قانونی یمن» را با خود به پایتخت رژيم غیر دموکراتیک و غیر منتخب سعودی بود و از آنجا اعلام کرد که او رییس جمهور یمن است و از نیروهای باداران سعودی- امریکایی اش خواست که مردم یمن را بمباران کنند، غیر نظامیان، زنان و کودکان یمنی را بکشند، در کشورش حمام خون به راه اندازند، زیرساخت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یمن را نابود کنند، فرودگاه ها، کارخانه های صنعتی، مساجد، شفاخانه ها و اماکن مزدحم عمومی را بمباران و منهدم کنند و میلیون ها نفر از مردم فقیر یمن را بی خانمان سازند تا به این ترتیب، انقلاب شکست بخورد، انقلابیون زمینگیر شوند و او بار دیگر بتواند به صنعا بازگردد و دوران طلایی ریاست جمهوری دست نشانده عربستان سعودی و امریکا در یمن را احیا کند.
اکنون بیش از هشت ماه از آن اشتباه مهلک و ویرانگر می گذرد؛ اما هادی همچنان مسافر بی سرنوشت هوتل های سعودی است و مخارج شب و روزش را از دربار سلطنتی آل سعود، دریافت می کند.
او در حالی که همچنان امیدوار است سرانجام هواپیماهای وحشی نیروهای متجاوز ارتش سعودی به کمک امریکا و اسراییل و اعراب بتوانند رویای پادشاهی غیر قانونی او را تحقق بخشند، نظاره گر کشتار بی رویه مردم بی گناه یمن توسط متجاوزان سعودی - صهیونیستی است.
اینک که آل سعود نیز نسبت به او بی علاقه شده و براساس محاسبات آنها او دیگر نمی تواند برای اغراض و اهداف سلطه جویانه و منافع زیاده طلبانه این رژیم سرکوبگر و متجاوز، کارآمدی و سوددهی داشته باشد و از جانب دیگر، با توجه به جنایات هولناکی که ارتش سعودی و رژيم های عربی به خواست او بر علیه مردم، کشور و تاریخ یمن مرتکب شده اند، در میان مردم اش نیز هیچ جایگاهی ندارد، هادی به مهره سوخته تحولات جاری یمن بدل شده است؛ کسی که نه در خانه دیروزش، جایی خواهد داشت و نه در پیشگاه کارفرمایان امروزش، ارج و قیمتی دارد.
حال او، حال حیوان دیوانه ای است که به روی صاحب و ولی نعمت پیشین اش، پارس کرده تا صاحب جدیدش را از آن خود کند؛ غافل از آنکه این صاحب تازه نیز پس از رسیدن یا نرسیدن به هدف، به او پشت خواهد کرد.
در همین ارتباط مدیریت کل اداره پاسپورت عربستان از اطرافیان هادی که کارت مسافرتی و زیارتی دارند، خواسته است این کشور را ترک کنند به این معنی که با ارسال نامه به آنان اعلام کرد: مسافران عزیز تاخیر در ترک کشور پس از پایان مدتی که در روادید تعیین شده است، جریمه مالی دارد که به ۵۰ هزار ریال سعودی می رسد و شامل شش ماه زندان و اخراج از کشور می شود.
این در حالی است که صدها حامی حزب الاصلاح و «سرلشکر علی محسن» که یمن را به مقصد عربستان ترک کردند؛ اما اکنون عربستان از آنان خواسته که خاک آن کشور را ترک کنند.
به این ترتیب، هادی عملا به مهره سوخته تحولات سیاسی و نظامی یمن بدل شده است.
او این روزها بیشتر از هر زمان دیگری قابل ترحم است و وضعیت رقت انگیزی دارد.
او کسی است که با خشم مردم انقلابی اش از اریکه قدرت به زیر کشیده شد، با حقارت، در بند و زیر نظارت خانگی قرار گرفت، سپس در برابر دوربین های رسانه ای، از سمت خود به عنوان رییس جمهور یمن استعفا داد، در ادامه در اقدامی ذلت بار و عمیقا تحقیرآمیز، از صنعا به عدن فرار کرد و در کمال بی حیایی، آنجا بازهم در برابر دوربین های رسانه ای قرار گرفت و استعفای قبلی خود را مردود اعلام کرد و بار دیگر مدعی شد که همچنان «رییس جمهور قانونی یمن» است!
چند روز بعد، وقتی خشم مردم و انقلابیون یمن از صعنا به عدن رسید، بار دیگر چون موشی بی پناه که از سوراخی به سوراخی فرار می کند، به ریاض پایتخت عربستان سعودی گریخت؛ اما این بار نیز مدعای مضحک «ریاست جمهوری قانونی یمن» را با خود به پایتخت رژيم غیر دموکراتیک و غیر منتخب سعودی بود و از آنجا اعلام کرد که او رییس جمهور یمن است و از نیروهای باداران سعودی- امریکایی اش خواست که مردم یمن را بمباران کنند، غیر نظامیان، زنان و کودکان یمنی را بکشند، در کشورش حمام خون به راه اندازند، زیرساخت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یمن را نابود کنند، فرودگاه ها، کارخانه های صنعتی، مساجد، شفاخانه ها و اماکن مزدحم عمومی را بمباران و منهدم کنند و میلیون ها نفر از مردم فقیر یمن را بی خانمان سازند تا به این ترتیب، انقلاب شکست بخورد، انقلابیون زمینگیر شوند و او بار دیگر بتواند به صنعا بازگردد و دوران طلایی ریاست جمهوری دست نشانده عربستان سعودی و امریکا در یمن را احیا کند.
اکنون بیش از هشت ماه از آن اشتباه مهلک و ویرانگر می گذرد؛ اما هادی همچنان مسافر بی سرنوشت هوتل های سعودی است و مخارج شب و روزش را از دربار سلطنتی آل سعود، دریافت می کند.
او در حالی که همچنان امیدوار است سرانجام هواپیماهای وحشی نیروهای متجاوز ارتش سعودی به کمک امریکا و اسراییل و اعراب بتوانند رویای پادشاهی غیر قانونی او را تحقق بخشند، نظاره گر کشتار بی رویه مردم بی گناه یمن توسط متجاوزان سعودی - صهیونیستی است.
اینک که آل سعود نیز نسبت به او بی علاقه شده و براساس محاسبات آنها او دیگر نمی تواند برای اغراض و اهداف سلطه جویانه و منافع زیاده طلبانه این رژیم سرکوبگر و متجاوز، کارآمدی و سوددهی داشته باشد و از جانب دیگر، با توجه به جنایات هولناکی که ارتش سعودی و رژيم های عربی به خواست او بر علیه مردم، کشور و تاریخ یمن مرتکب شده اند، در میان مردم اش نیز هیچ جایگاهی ندارد، هادی به مهره سوخته تحولات جاری یمن بدل شده است؛ کسی که نه در خانه دیروزش، جایی خواهد داشت و نه در پیشگاه کارفرمایان امروزش، ارج و قیمتی دارد.
حال او، حال حیوان دیوانه ای است که به روی صاحب و ولی نعمت پیشین اش، پارس کرده تا صاحب جدیدش را از آن خود کند؛ غافل از آنکه این صاحب تازه نیز پس از رسیدن یا نرسیدن به هدف، به او پشت خواهد کرد.
