محمد حسین عارفی مدیرمسوول هفته نامه اندیشه ی همگرایی، درگفتگو با خبرگزاری صدای افغان (آوا) گفت: پیام عمده و مهم امام صادق(ع) درجامعه امروزی، پیام ترویج فرهنگ ناب اسلامی، وحدت و یکپارچگی مسلمانان است.
به گفته این فعال فرهنگی امام صادق(ع) نظر به شرایط سیاسی و اجتماعی آن روز همواره تلاش می کرد که با رفع شبهه ها و بیان واقعیت ها اختلافات را از بین امت بر دارد.
عارفی افزود: بر اثر تلاش پی گیر امام صادق(ع)، در زمان آن حضرت رؤسای مذاهب در بین خود هیچ گونه اختلافی نداشتند و فقط مسایل علمی را بین خود بازگو می کردند.
به باورعارفی نه تنها اختلاف نداشتند که در بسیاری موارد با همدگیر همکاربودند، و این درحقیقت نمونه هایی از پیامی است که از سیره و روش امام صادق(ع) به دست می آید.
او گفت: در شرایط کنونی دنیای اسلام، تنها کاری که می تواند اختلاف بین امت را حل کند؛ الگوگیری از روش، منش و عملکرد امام صادق(ع) است. به این معنی که تمام مذاهب اسلامی با تمام اختلافاتی که دارند باید درمحور واحد که همان اصول اسلام است کار کنند و از راه معقول و منطقی به توافق برسند.
به گفته او، هرچند دشمنان اسلام درطول تاریخ، مذاهب اسلامی را وسیله اختلاف و تفرقه افکنی بین مسلمانان قرار دادند، اما درحقیقت پیدایش مذاهب نتایج همان استنتاجات و اجتهاد علما بوده که امروز هر کدام به عنوان نحله ی مستقل در بین مسلمانان جا افتاده اند.
عارفی تصریح کرد: بیان نظریات علمی در زمان امام صادق(ع) آزاد بوده وهر کسی بدون خوف و هراس، طرز فکر و اندیشه خود را بیان می کردند، تنها کاری که امام صادق(ع) می کرد این بود که نظریات را نقد می کرد و نارسایی های آن را بازگو می کرد و هیچ کسی با این کار امام مخالفت نمی توانست.
او تاکید کرد که بهتر است پیروان مذاهب گردهم آ یند و مسایل علمی را مورد بحث و بررسی قرار دهند تا معلوم شود که کدام دیدگاه با اصول اسلام بیشتر مطابقت دارد.
به گفته او، خوشبختانه بررسی موارد اختلافی را به صورت علمی شیعه و سنی قبول دارند. اما متاسفانه هنوز زمینه ی چنین گفتمان علمی به صورت رسمی فرا هم نشده است هر چند به صورت پرا کنده درسمینارها و سخنرانی ها به آن پر داخته می شود.
وی گفت، عمده دلیل اختلاف بین مذاهب اسلامی دو چیز است: یکی تعصب بیجا و بی مورد و دیگری جذب شدن به نظریاتی که از هزارو چند صد سال پیش مطرح بوده و هیچ گونه تجدید نظر در آن زمینه صورت نگرفته است و ممکن است برخی نظریات درعین اینکه مطابق با شرایط فعلی نیست، اساس علمی هم نداشته باشد، بنا براین نیاز به غور و بررسی دارد.
او در پایان به مقام علمی امام صادق(ع) اشا ره کرد و گفت: آن حضرت هشتمین معصوم از پیشوایان هدایت الهی دراسلام می باشد وهمه مذاهب اسلامی مدیون علم و فقه ایشان می باشند. همانطور که تمدن بشری درعصر حاضر، همه دست آوردهای خود را در ذیل علوم و معارف ایشان می داند.
امام صادق با فکر روشن ودید دقیق خود، سینه ی دانش ها را شکفات و دنیا را از دانش خود آ کنده ساخات. چنانکه خود آن حضرت می گوید " سلونی قبل ان تفقدونی لا یحدثکم احد بعدی بمثل حدیثی" از من سوال کنید پیش از آنکه مرا از دست بدهید بدرستی که پس از من، کسی مانند حدیثی مرا به شما نخواهد گفت.
او گفت خصوصیت بارز حوزه علمی اهل بیت(ع) که ائمه اطهار به خصوص امام صا دق و امام باقر بنیان گذار آن بودند اتصال به منبع وحی، و این حوزه علمیه در واقع دانشگاه رسالت پیامبر(ص) بوده که موفق به حفظ اصالت وخلوص این رسالت برای ماه گردیده ست.
به گفته این فعال فرهنگی امام صادق(ع) نظر به شرایط سیاسی و اجتماعی آن روز همواره تلاش می کرد که با رفع شبهه ها و بیان واقعیت ها اختلافات را از بین امت بر دارد.
عارفی افزود: بر اثر تلاش پی گیر امام صادق(ع)، در زمان آن حضرت رؤسای مذاهب در بین خود هیچ گونه اختلافی نداشتند و فقط مسایل علمی را بین خود بازگو می کردند.
به باورعارفی نه تنها اختلاف نداشتند که در بسیاری موارد با همدگیر همکاربودند، و این درحقیقت نمونه هایی از پیامی است که از سیره و روش امام صادق(ع) به دست می آید.
او گفت: در شرایط کنونی دنیای اسلام، تنها کاری که می تواند اختلاف بین امت را حل کند؛ الگوگیری از روش، منش و عملکرد امام صادق(ع) است. به این معنی که تمام مذاهب اسلامی با تمام اختلافاتی که دارند باید درمحور واحد که همان اصول اسلام است کار کنند و از راه معقول و منطقی به توافق برسند.
به گفته او، هرچند دشمنان اسلام درطول تاریخ، مذاهب اسلامی را وسیله اختلاف و تفرقه افکنی بین مسلمانان قرار دادند، اما درحقیقت پیدایش مذاهب نتایج همان استنتاجات و اجتهاد علما بوده که امروز هر کدام به عنوان نحله ی مستقل در بین مسلمانان جا افتاده اند.
عارفی تصریح کرد: بیان نظریات علمی در زمان امام صادق(ع) آزاد بوده وهر کسی بدون خوف و هراس، طرز فکر و اندیشه خود را بیان می کردند، تنها کاری که امام صادق(ع) می کرد این بود که نظریات را نقد می کرد و نارسایی های آن را بازگو می کرد و هیچ کسی با این کار امام مخالفت نمی توانست.
او تاکید کرد که بهتر است پیروان مذاهب گردهم آ یند و مسایل علمی را مورد بحث و بررسی قرار دهند تا معلوم شود که کدام دیدگاه با اصول اسلام بیشتر مطابقت دارد.
به گفته او، خوشبختانه بررسی موارد اختلافی را به صورت علمی شیعه و سنی قبول دارند. اما متاسفانه هنوز زمینه ی چنین گفتمان علمی به صورت رسمی فرا هم نشده است هر چند به صورت پرا کنده درسمینارها و سخنرانی ها به آن پر داخته می شود.
وی گفت، عمده دلیل اختلاف بین مذاهب اسلامی دو چیز است: یکی تعصب بیجا و بی مورد و دیگری جذب شدن به نظریاتی که از هزارو چند صد سال پیش مطرح بوده و هیچ گونه تجدید نظر در آن زمینه صورت نگرفته است و ممکن است برخی نظریات درعین اینکه مطابق با شرایط فعلی نیست، اساس علمی هم نداشته باشد، بنا براین نیاز به غور و بررسی دارد.
او در پایان به مقام علمی امام صادق(ع) اشا ره کرد و گفت: آن حضرت هشتمین معصوم از پیشوایان هدایت الهی دراسلام می باشد وهمه مذاهب اسلامی مدیون علم و فقه ایشان می باشند. همانطور که تمدن بشری درعصر حاضر، همه دست آوردهای خود را در ذیل علوم و معارف ایشان می داند.
امام صادق با فکر روشن ودید دقیق خود، سینه ی دانش ها را شکفات و دنیا را از دانش خود آ کنده ساخات. چنانکه خود آن حضرت می گوید " سلونی قبل ان تفقدونی لا یحدثکم احد بعدی بمثل حدیثی" از من سوال کنید پیش از آنکه مرا از دست بدهید بدرستی که پس از من، کسی مانند حدیثی مرا به شما نخواهد گفت.
او گفت خصوصیت بارز حوزه علمی اهل بیت(ع) که ائمه اطهار به خصوص امام صا دق و امام باقر بنیان گذار آن بودند اتصال به منبع وحی، و این حوزه علمیه در واقع دانشگاه رسالت پیامبر(ص) بوده که موفق به حفظ اصالت وخلوص این رسالت برای ماه گردیده ست.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
