ساخت شاهراه جدید سالنگ، برای ایجاد تسهیلات در تجارت، مسافرت و نقل و انتقالات، از پروژه های بزرگی است که وزارت فواید عامه آن را با جدیت دنبال می کند.
به گفته مقامات وزارت فواید عامه، شاهراه فعلی ظرفیت جابه جایی اموال تجارتی و مسافرین را ندارد و مشکلات برفکوچ در زمستان، خود دلیل دیگری برای ساخت تونل جدید در سالنگ می باشد.
نجیب الله اوژن؛ وزیر فواید عامه افغانستان در یک گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که پس از بررسی های فنی و دقیق از میان ۶ طرح ساخت شاهراه(تونل) جدید، یکی از آنها پذیرفته شده است که کار اعمار شاهراه جدید، از اوایل تابستان سال آینده آغاز خواهد شود.
به گفته آقای اوژن، یکی از طرح ها ساخت تونل جدید در کنار تونل فعلی بود که با توجه به مشکلاتی که بر سر راه عبور و مرور وسایط نقلیه ایجاد می کرد، طرح ساخت شاهراه جدید از منطقه دو شاخ به اولنگ تأیید شد؛ زیرا با ساخت این راه ما دارای یک راه جدید می شویم و مشکلات ترافیکی هم کمتر می شود.
او گفت که ساخت تونل سالنگ دو، ۵ سال طول خواهد کشید .
وزیر فواید عامه گفت که شاهراه جدید از منطقه دوشاخ تا منطقه اولنگ ادامه دارد و شامل ۲ تونل پی در پی به طول شش و نیم کیلومتر است و در نهایت به شاهراه دوشی- شیبر وغوربند وصل می شود.
شاهراه و تونل فعلی از مسیرهای پیچده و طولانی گذشته؛ اما شاهراه و تونل جدید سبب کوتاه تر شدن راه می شود.
به گفته وزیر فواید عامه افغانستان، برای اعمار پروژه "سالنگ ۲"، ۲۰۰ میلیون دالر بانک جهانی، ۱۰ میلیون دالر اداره توسعه بین المللی امریکا و ۴۰۰ میلیون دالر بانک انکشاف آسیایی تعهد کرده اند.
وزیر فواید عامه تصریح کرد که برفکوچ ها، تلفات انسانی و دیگر مشکلات شاهراه سالنگ مورد توجه جدی حکومت افغانستان قرار گرفته است؛ تا جایی که حامد کرزی؛ رئیس جمهور در کنفرانسی که برای بررسی برنامه های پنج سال آینده کشور برگزار شده بود، در بیانیه افتتاحیه اش گفت:"اگر برای ساخت شاهراه جدید سالنگ، هیچ کشوری حاضر نشود، مجبور هستیم و ضرورت داریم که از بودجه داخلی این راه را بسازیم."
اوژن در خصوص طرح های آینده این وزارت گفت که دو بدیل دیگر نیز برای تونل سالنگ از طریق "خوات" به "دره شکاری" در نظر گرفته شده است که با ساخت آنها از طریق دره شکاری چند معدن کشور به هم وصل می شود.
وی همچنین از ساخت سرک دوشی و شیبر با هزینه ۲۵۰ میلیون دالر خبر داد.
به گفته وی، هزینه این پروژه از کمک های بانک جهانی اختصاص یافته که از اواسط سال آینده کار آن عملا آغاز خواهد شد.
شاهراه کنونی سالنگ، ۶۰ سال پیش با ظرفیت تردد ۶۰۰ تا ۶۲۰ عراده وسیله نقلیه در روز با وزن ۲۵ تن از سوی شوروی پیشین ساخته شده بود؛ اما در حال حاضر وسایل نقلیه بالاتر از ۶۰ تن در این راه تردد می کنند و بخش های زیاد آن تخریب شده است.
تونل سالنگ در ارتفاع ۳۹۵۰ متر از سطح دریا و در موقعیت مرکزی کوه‌های پربرف هندوکش قرار دارد. طول این تونل ۲٬۷ کیلومتر می‌باشد. کار ساخت این تونل در سال ۱۳۳۷ آغاز و پس از ۶ سال در سال ۱۳۴۳ ختم می‌گردد. این پروژه در زمان صدارت داوودخان با همکاری دولت وقت شوروی آغاز گردید.
ارتفاع این تونل ۵ متر و دارای عرض ۶ متر می‌باشند. بیشتر کار این پروژه توسط نیروهای اردوی افغانستان(قوه کار) در زمان دگروال محمد نسیم خان انجام شده است. هزینه احداث این تونل ۶۳۶ میلیون دالر امریکایی بوده است.
این تونل فاصله بین شمال و جنوب افغانستان را ۱۱۰ کیلومتر کوتاه تر کرده‌است. این تونل شمال افغانستان را به جنوب افغانستان متصل می‌نماید. قبل از احداث این تونل، تجارت و انتقالات، از شمال به جنوب، از طریق پنج راه سخت گذر مانند بادغیس – هرات از راه مرغاب و کونل نخوتک، از راه بامیان به مزار شریف، از راه خنجان به شمالی، از راه بدخشان به پنجشیر و از بدخشان به نورستان انجام می شد.
به گفته مقامات وزارت فواید عامه، شاهراه فعلی ظرفیت جابه جایی اموال تجارتی و مسافرین را ندارد و مشکلات برفکوچ در زمستان، خود دلیل دیگری برای ساخت تونل جدید در سالنگ می باشد.
نجیب الله اوژن؛ وزیر فواید عامه افغانستان در یک گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری صدای افغان(آوا) گفت که پس از بررسی های فنی و دقیق از میان ۶ طرح ساخت شاهراه(تونل) جدید، یکی از آنها پذیرفته شده است که کار اعمار شاهراه جدید، از اوایل تابستان سال آینده آغاز خواهد شود.
به گفته آقای اوژن، یکی از طرح ها ساخت تونل جدید در کنار تونل فعلی بود که با توجه به مشکلاتی که بر سر راه عبور و مرور وسایط نقلیه ایجاد می کرد، طرح ساخت شاهراه جدید از منطقه دو شاخ به اولنگ تأیید شد؛ زیرا با ساخت این راه ما دارای یک راه جدید می شویم و مشکلات ترافیکی هم کمتر می شود.
او گفت که ساخت تونل سالنگ دو، ۵ سال طول خواهد کشید .
وزیر فواید عامه گفت که شاهراه جدید از منطقه دوشاخ تا منطقه اولنگ ادامه دارد و شامل ۲ تونل پی در پی به طول شش و نیم کیلومتر است و در نهایت به شاهراه دوشی- شیبر وغوربند وصل می شود.
شاهراه و تونل فعلی از مسیرهای پیچده و طولانی گذشته؛ اما شاهراه و تونل جدید سبب کوتاه تر شدن راه می شود.
به گفته وزیر فواید عامه افغانستان، برای اعمار پروژه "سالنگ ۲"، ۲۰۰ میلیون دالر بانک جهانی، ۱۰ میلیون دالر اداره توسعه بین المللی امریکا و ۴۰۰ میلیون دالر بانک انکشاف آسیایی تعهد کرده اند.
وزیر فواید عامه تصریح کرد که برفکوچ ها، تلفات انسانی و دیگر مشکلات شاهراه سالنگ مورد توجه جدی حکومت افغانستان قرار گرفته است؛ تا جایی که حامد کرزی؛ رئیس جمهور در کنفرانسی که برای بررسی برنامه های پنج سال آینده کشور برگزار شده بود، در بیانیه افتتاحیه اش گفت:"اگر برای ساخت شاهراه جدید سالنگ، هیچ کشوری حاضر نشود، مجبور هستیم و ضرورت داریم که از بودجه داخلی این راه را بسازیم."
اوژن در خصوص طرح های آینده این وزارت گفت که دو بدیل دیگر نیز برای تونل سالنگ از طریق "خوات" به "دره شکاری" در نظر گرفته شده است که با ساخت آنها از طریق دره شکاری چند معدن کشور به هم وصل می شود.
وی همچنین از ساخت سرک دوشی و شیبر با هزینه ۲۵۰ میلیون دالر خبر داد.
به گفته وی، هزینه این پروژه از کمک های بانک جهانی اختصاص یافته که از اواسط سال آینده کار آن عملا آغاز خواهد شد.
شاهراه کنونی سالنگ، ۶۰ سال پیش با ظرفیت تردد ۶۰۰ تا ۶۲۰ عراده وسیله نقلیه در روز با وزن ۲۵ تن از سوی شوروی پیشین ساخته شده بود؛ اما در حال حاضر وسایل نقلیه بالاتر از ۶۰ تن در این راه تردد می کنند و بخش های زیاد آن تخریب شده است.
تونل سالنگ در ارتفاع ۳۹۵۰ متر از سطح دریا و در موقعیت مرکزی کوه‌های پربرف هندوکش قرار دارد. طول این تونل ۲٬۷ کیلومتر می‌باشد. کار ساخت این تونل در سال ۱۳۳۷ آغاز و پس از ۶ سال در سال ۱۳۴۳ ختم می‌گردد. این پروژه در زمان صدارت داوودخان با همکاری دولت وقت شوروی آغاز گردید.
ارتفاع این تونل ۵ متر و دارای عرض ۶ متر می‌باشند. بیشتر کار این پروژه توسط نیروهای اردوی افغانستان(قوه کار) در زمان دگروال محمد نسیم خان انجام شده است. هزینه احداث این تونل ۶۳۶ میلیون دالر امریکایی بوده است.
این تونل فاصله بین شمال و جنوب افغانستان را ۱۱۰ کیلومتر کوتاه تر کرده‌است. این تونل شمال افغانستان را به جنوب افغانستان متصل می‌نماید. قبل از احداث این تونل، تجارت و انتقالات، از شمال به جنوب، از طریق پنج راه سخت گذر مانند بادغیس – هرات از راه مرغاب و کونل نخوتک، از راه بامیان به مزار شریف، از راه خنجان به شمالی، از راه بدخشان به پنجشیر و از بدخشان به نورستان انجام می شد.
