رییس جمهور کرزی بارها تاکید کرده است که نیروهای خارجی ملزم اند؛ تا تمامی زندانیان افغان در بازداشتگاه های تحت اداره خود را به نیروهای امنیتی افغانستان منتقل کنند.
از نظر رییس جمهور، نگهداری زندانیان افغان در زندان های تحت کنترل نیروهای خارجی، نقض صریح حاکمیت ملی کشور است.
آخرین بار دو روز پیش بود که رییس جمهور در جلسه شورای امنیت ملی گفت که بعد از این، هیچ کشور خارجی اجازه بازداشت افغان ها و حق داشتن زندان در افغانستان را ندارد.
اما دیروز دوشنبه گونتر کاتز؛ سخنگوی نظامی ناتو در افغانستان در واکنش به این امر گفت که نیروهای بین‌المللی به بازداشت شورشیان در میدان نبرد ادامه خواهند داد.
او گفت:"شما می‌دانید وقتی که هراس افکنان در میدان جنگ دستگیر می شوند، مجبور هستید آنها را از میدان جنگ انتقال دهید. نیروهای بین المللی کمک به امنیت در افغانستان، آیساف و نیروهای امنیتی افغان به گونه مشترک به بازداشت شورشیان در میدان جنگ ادامه می دهند."
از سوی دیگر، هفته گذشته انگلیس نیز اعلام کرد که به دلیل "بدرفتاری" در زندان های افغانستان، نمی تواند بازداشتی های افغان را به دولت این کشور تحویل دهد.
اما حامد کرزی به ریاست امنیت ملی توصیه کرده که در مورد موجودیت زندان یا بازداشتگاه تحت کنترل ارتش انگلیس و همچنین دیگر نیروهای بین المللی تحقیق کند.
آقای کرزی دستور داده که در صورتی که بازداشتگاهی تحت کنترل این نیروها باشد، بازداشتی های افغان آن بی درنگ به زندان های تحت کنترل دولت افغانستان منتقل شوند.
گمان می رود این کنش ها و واکنش های تازه، بار دیگر به تنش هایی در روابط افغانستان و متحدان استراتژیک غربی آن منجر شود؛ تنش هایی که بی سابقه نیست و در گذشته نیز بارها تا مراحل حادی در روابط حکومت و نیروهای خارجی روی داده است؛ اما دست کم تاکنون این، نیروهای خارجی بوده اند که به خواست های مبتنی بر قوانین داخلی دولت افغانستان، پاسخ منفی داده و آن را نقض کرده اند.
ناتو در حالی به نقض مستمر و آشکار حاکمیت ملی افغانستان ادامه می دهد که افغانستان هم اکنون سرگرم تهیه متن پیمان امنیتی با امریکاست که طی آن قرار است چارچوب حضور و عملکرد نیروهای امریکایی در افغانستان از جمله داشتن یا نداشتن زندان و زندانی نیز مشخص شود.
دولت و مردم افغانستان، انتقال مسئولیت زندان ها از نیروهای خارجی به نیروهای افغان را بخشی از استقلال سیاسی و حاکمیت ملی خود دانسته و آن را غیرقابل معامله و گذشت می دانند.
از سوی دیگر، خارجی ها در حالی وضعیت بد زندانی ها در زندان های افغانستان را بهانه قرار می دهند که بارها از شکنجه های مرگبار و شیوه های ابتکاری و منحصر به فرد آزارهای جسمی و روانی بازداشتی ها در زندان هایی مانند بگرام که تحت کنترل نیروهای امریکایی است گزارش شده است. عکس ها و ویدیوهای منتشرشده از برخوردهای وحشیانه و غیرانسانی نیروهای خارجی با زندانیان و بازداشتی ها و حتی اجساد قربانیان افغان این نیروها، بارها در رسانه ها و مجامع حقوق بشری، جنجال برانگیز شده است.
به باور کارشناسان، در آستانه تدوین متن سند پیمان امنیتی میان افغانستان و امریکا، موضع واکنشی ناتو در قبال تصمیم دولت و رییس جمهور افغانستان، می تواند میزان تعهد و پایبندی این نیروها به خواسته های مشروع دولت افغانستان در آینده را به خوبی آشکار سازد؛ بنابراین دولت باید نسبت به امضای پیمان امنیتی با امریکا، با دقت، وسواس و سخت گیری بیشتری عمل کند؛ در غیر آن، نقض صریح حاکمیت ملی افغانستان، همچنان به عنوان یک رویه معمول از سوی نیروهای خارجی ادامه خواهد یافت.
از جانب دیگر، سخنگوی نظامی ناتو در حالی از ادامه بازداشت شورشیان در میدان جنگ و زندانی کردن آنها توسط این نیروها خبر می دهد که این امر، در تناقض آشکار با تعهداتی است که قبلا آنها در برابر نیروهای امنیتی و دولت افغانستان، متعهد شده اند و آن اینکه قرار است کلیه عملیات های نظامی و ماموریت های جنگی، به رهبری و فرماندهی نیروهای افغان انجام شود و خارجی ها در این میان تنها نقش پشتیبانی کننده ایفا کنند.
اگر این تعهد، درست و صادقانه باشد؛ پس نیروهای خارجی، نباید حق داشته باشند در میدان جنگ کسی را مستقلانه بازداشت کرده و به زندان های اختصاصی خود منتقل کنند.
سخنگوی ناتو همچنین اذعان می کند که آنها به صورت مشترک با نیروهای افغان به بازداشت شورشیان ادامه می دهند؛ این در حالی است که حق نگهداری بازداشتی ها را به صورت یکجانبه از آن خارجی ها می داند و این خود، تناقضی آشکار است.
بنابراین:
۱. ناتو حق انجام عملیات مستقل نظامی در افغانستان را ندارد و این عملیات ها باید در هماهنگی با نیروهای افغان و حتی به رهبری آنها صورت گیرد.
۲. بازداشت شورشیانی که در جریان یک نبرد مشترک صورت می گیرد، به عهده نیروهای افغان است و باید در زندان های افغانستان نگهداری شوند.
۳. حق داشتن زندان و نگهداری زندانیان، قبلا و در نتیجه تعهداتی به دولت افغانستان منتقل شده و نادیده گرفتن این تعهدات، نقض حاکمیت ملی افغانستان شمرده می شود.
۴. رییس جمهور و شورای امنیت ملی افغانستان، بالاترین مرجع تصمیم گیری در خصوص مسایل کلان امنیت ملی است و نادیده گرفتن تصامیم آن، به معنای قانون شکنی و مخالف اصول امنیت ملی افغانستان خواهد بود.
از نظر رییس جمهور، نگهداری زندانیان افغان در زندان های تحت کنترل نیروهای خارجی، نقض صریح حاکمیت ملی کشور است.
آخرین بار دو روز پیش بود که رییس جمهور در جلسه شورای امنیت ملی گفت که بعد از این، هیچ کشور خارجی اجازه بازداشت افغان ها و حق داشتن زندان در افغانستان را ندارد.
اما دیروز دوشنبه گونتر کاتز؛ سخنگوی نظامی ناتو در افغانستان در واکنش به این امر گفت که نیروهای بین‌المللی به بازداشت شورشیان در میدان نبرد ادامه خواهند داد.
او گفت:"شما می‌دانید وقتی که هراس افکنان در میدان جنگ دستگیر می شوند، مجبور هستید آنها را از میدان جنگ انتقال دهید. نیروهای بین المللی کمک به امنیت در افغانستان، آیساف و نیروهای امنیتی افغان به گونه مشترک به بازداشت شورشیان در میدان جنگ ادامه می دهند."
از سوی دیگر، هفته گذشته انگلیس نیز اعلام کرد که به دلیل "بدرفتاری" در زندان های افغانستان، نمی تواند بازداشتی های افغان را به دولت این کشور تحویل دهد.
اما حامد کرزی به ریاست امنیت ملی توصیه کرده که در مورد موجودیت زندان یا بازداشتگاه تحت کنترل ارتش انگلیس و همچنین دیگر نیروهای بین المللی تحقیق کند.
آقای کرزی دستور داده که در صورتی که بازداشتگاهی تحت کنترل این نیروها باشد، بازداشتی های افغان آن بی درنگ به زندان های تحت کنترل دولت افغانستان منتقل شوند.
گمان می رود این کنش ها و واکنش های تازه، بار دیگر به تنش هایی در روابط افغانستان و متحدان استراتژیک غربی آن منجر شود؛ تنش هایی که بی سابقه نیست و در گذشته نیز بارها تا مراحل حادی در روابط حکومت و نیروهای خارجی روی داده است؛ اما دست کم تاکنون این، نیروهای خارجی بوده اند که به خواست های مبتنی بر قوانین داخلی دولت افغانستان، پاسخ منفی داده و آن را نقض کرده اند.
ناتو در حالی به نقض مستمر و آشکار حاکمیت ملی افغانستان ادامه می دهد که افغانستان هم اکنون سرگرم تهیه متن پیمان امنیتی با امریکاست که طی آن قرار است چارچوب حضور و عملکرد نیروهای امریکایی در افغانستان از جمله داشتن یا نداشتن زندان و زندانی نیز مشخص شود.
دولت و مردم افغانستان، انتقال مسئولیت زندان ها از نیروهای خارجی به نیروهای افغان را بخشی از استقلال سیاسی و حاکمیت ملی خود دانسته و آن را غیرقابل معامله و گذشت می دانند.
از سوی دیگر، خارجی ها در حالی وضعیت بد زندانی ها در زندان های افغانستان را بهانه قرار می دهند که بارها از شکنجه های مرگبار و شیوه های ابتکاری و منحصر به فرد آزارهای جسمی و روانی بازداشتی ها در زندان هایی مانند بگرام که تحت کنترل نیروهای امریکایی است گزارش شده است. عکس ها و ویدیوهای منتشرشده از برخوردهای وحشیانه و غیرانسانی نیروهای خارجی با زندانیان و بازداشتی ها و حتی اجساد قربانیان افغان این نیروها، بارها در رسانه ها و مجامع حقوق بشری، جنجال برانگیز شده است.
به باور کارشناسان، در آستانه تدوین متن سند پیمان امنیتی میان افغانستان و امریکا، موضع واکنشی ناتو در قبال تصمیم دولت و رییس جمهور افغانستان، می تواند میزان تعهد و پایبندی این نیروها به خواسته های مشروع دولت افغانستان در آینده را به خوبی آشکار سازد؛ بنابراین دولت باید نسبت به امضای پیمان امنیتی با امریکا، با دقت، وسواس و سخت گیری بیشتری عمل کند؛ در غیر آن، نقض صریح حاکمیت ملی افغانستان، همچنان به عنوان یک رویه معمول از سوی نیروهای خارجی ادامه خواهد یافت.
از جانب دیگر، سخنگوی نظامی ناتو در حالی از ادامه بازداشت شورشیان در میدان جنگ و زندانی کردن آنها توسط این نیروها خبر می دهد که این امر، در تناقض آشکار با تعهداتی است که قبلا آنها در برابر نیروهای امنیتی و دولت افغانستان، متعهد شده اند و آن اینکه قرار است کلیه عملیات های نظامی و ماموریت های جنگی، به رهبری و فرماندهی نیروهای افغان انجام شود و خارجی ها در این میان تنها نقش پشتیبانی کننده ایفا کنند.
اگر این تعهد، درست و صادقانه باشد؛ پس نیروهای خارجی، نباید حق داشته باشند در میدان جنگ کسی را مستقلانه بازداشت کرده و به زندان های اختصاصی خود منتقل کنند.
سخنگوی ناتو همچنین اذعان می کند که آنها به صورت مشترک با نیروهای افغان به بازداشت شورشیان ادامه می دهند؛ این در حالی است که حق نگهداری بازداشتی ها را به صورت یکجانبه از آن خارجی ها می داند و این خود، تناقضی آشکار است.
بنابراین:
۱. ناتو حق انجام عملیات مستقل نظامی در افغانستان را ندارد و این عملیات ها باید در هماهنگی با نیروهای افغان و حتی به رهبری آنها صورت گیرد.
۲. بازداشت شورشیانی که در جریان یک نبرد مشترک صورت می گیرد، به عهده نیروهای افغان است و باید در زندان های افغانستان نگهداری شوند.
۳. حق داشتن زندان و نگهداری زندانیان، قبلا و در نتیجه تعهداتی به دولت افغانستان منتقل شده و نادیده گرفتن این تعهدات، نقض حاکمیت ملی افغانستان شمرده می شود.
۴. رییس جمهور و شورای امنیت ملی افغانستان، بالاترین مرجع تصمیم گیری در خصوص مسایل کلان امنیت ملی است و نادیده گرفتن تصامیم آن، به معنای قانون شکنی و مخالف اصول امنیت ملی افغانستان خواهد بود.
منبع : خبرگزاری آوا ـ سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
