شورای امنیت سازمان ملل با تصویب قطعنامه‌ای، شهرک‌سازی‌های رژيم اسرائیل در قدس اشغالی را محکوم کرده و خواهان توقف آن شده است.
امریکا که معمولا در حمایت از رژيم اسرائیل چنین قطع‌نامه‌هایی را وتو می‌کرد، به این قطعنامه رأی ممتنع داد و ۱۴ عضو دیگر شورای امنیت به آن رای مثبت دادند.
صائب عریقات؛ مذاکره‌کننده ارشد فلسطینی، با استقبال از این تصمیم گفت:"این روز پیروزی حقوق بین‌الملل، پیروزی برای زبان متمدنانه و گفتگو و رد نیروهای افراطی در اسرائیل است."
ران پروسور؛ نماینده رژيم اسرائیل در سازمان ملل، از رأی ممتنع امریکا انتقاد کرد و گفت تردیدی ندارد که با روی کار آمدن دولت جدید در امریکا و همچنین آغاز به کار دبیر کل جدید سازمان ملل، نقطه عطفی در روابط اسرائیل و سازمان ملل رقم خواهد خورد.
دونالد ترامپ در واکنش توییت کرد:"برای سازمان ملل هم اوضاع از بعد ۲۰ جنوری متفاوت خواهد بود."
نتانیاهو، این قطعنامه را "شرم‌آور" و "ضد اسرائیلی" خواند و گفت که اسرائیل به این قطعنامه عمل نخواهد کرد.
از دید کارشناسان مسایل حقوق بین الملل، این رویداد همان گونه که مذاکره کننده ارشد فلسطینی گفته، پیروزی بزرگی برای حقوق بین الملل است؛ پیروزی ای که دست کم ۴۰ سال، تأخیر شد و بزرگ ترین عامل این تأخیر نیز رأی وتوی غیر عادلانه و ستمکارانه دولت امریکا بود که همواره تلاش های بین المللی برای محکومیت اشغالگری های ضد انسانی رژیم سلطه طلب اسراییل و امپریالیزم صهیونیستی را با مانع رو به رو می کرد و آنها را ناکام می گذاشت.
با این حساب، از دید تحلیلگران، این تنها رژيم اشغالگر قدس نیست که یکی از بدترین جنایت های مستمر ضد حقوق بشری را در قدس اشغالی، مرتکب می شود؛ بلکه امریکا نیز سهیم و شریک این جنایت هولناک و دیرسال محسوب می شود.
دولت باراک اوباما؛ رییس جمهوری فعلی امریکا اما در نهایت، این تابو را پس از هشت سال ریاست جمهوری، سرانجام شکست. اوباما در دوره ریاست جمهوری خود، به سبب تصمیم هایی که اتخاذ کرد و موضع گیری هایی که انجام داد، یکی از سردترین و پرتنش ترین دوره های تاریخ روابط امریکا و اسراییل را رقم زد.
او با نتانیاهو؛ نخست وزیر افراط گرایی رژيم اسراییل، بارها بر سر مسایل حساس و مهم بین المللی مانند توافق اتمی با ایران، جنگ های خاور میانه ای، مسأله شهرک سازی ها و... وارد جنگ های شدید لفظی شد.
نتانیاهو بی تردید، زخم های عمیق و چرکینی که از سیاست های دولت اوباما برداشت را هرگز از یاد نخواهد برد.
اوباما در یکی از آخرین تصمیم هایش، با رأی ممتنع به قطعنامه ضد اسراییلی اخیر شورای امنیت، بار دیگر نتانیاهوی زخمی و خشمگین را زخمی تر و خشمگین تر ساخت؛ اما این هزینه ای نبود که اوباما از پرداختن آن ابایی داشته باشد؛ زیرا در نظر داشت تابوی فرمانبری زبونانه و حقارت آمیز امریکا از اسراییل و کرنش کودک مآبانه ایالات متحده در برابر عملکردهای ضد انسانی و جنایتکارانه رژيم اسراییل، باید به دست او شکسته شود؛ بنابراین، او این تصمیم را به آخرین روزهای ریاست جمهوری اش واگذاشت تا حد اقل، کمتر در برابر سیل هجمه های ناشی از اتهامات یهودی ستیزانه در داخل و خارج از امریکا قرار بگیرد.
او با این اقدام اما کار دولت ترامپ را سخت تر کرد.
اینک تمام امید اسراییل به ترامپ است؛ کسی که وعده داده است پس از انتقال قدرت و تکیه زدن بر اریکه ریاست جمهوری امریکا، همه چیز از جمله سازمان ملل و مناسبات این کشور با اسراییل، تغییر کند.
ترامپ یک چهره جنجالی طرفدار شهرک سازی را نیز به عنوان سفیر امریکا در اسراییل منصوب کرده تا به این ترتیب، حسن نیت خود به باداران صهونیست اش را پیشاپیش به اثبات برساند؛ اما تصمیم تاریخی که در شورای امنیت گرفته شد، ورای این بازی ها است. اسراییل مکلف است در قبال آنچه در شهرک های اشغالی فلسطین، مرتکب می شود در برابر این شورا، پاسخگو باشد و اگر تخلف تازه ای صورت بگیرد، مورد محکومیت و مجازات قرار خواهد گرفت و این همان چیزی است که خشم شدید اسراییل و صهونیست- مسیحی هایی مانند ترامپ و لابی یهود در امریکا و سازمان ملل را برانگیخته است.
انتظار می رود با این تصمیم، شاهد موج جدیدی از رویارویی جهان با امپریالیزم صهونیستی به رهبری اسراییل و با حمایت افراطی های امریکایی باشیم؛ موجی که پیش از این، در قالب خروش و عصیان و اعتراض میلیونی ملت ها از خاور میانه و دنیای اسلام تا جوامع غربی، اروپا و امریکا بر علیه جنایت های هولناک رژيم کودک کش اسراییل، دامن گسترده بود.
