سازمان دیدبان حقوق بشر می‌گوید که در سال گذشته میلادی، "سیاست ترس" به نادیده گرفته شدن و نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف جهان منجر شده است.
کنت راث؛ مدیر اجرایی این سازمان، در بخش آغازین گزارش سال ٢٠١۵ هشدار داده است که سیاست ترس در کنار تضعیف جامعه مدنی، حقوق بشر را در سطح جهانی در معرض خطر قرار داده است.
او دولت‌های غربی را متهم کرد که در مقابل سیل پناهجویان و بیم حملات تروریستی، قدم‌هایی رو به عقب برداشته‌اند که بدون نتیجه‌ای روشن برای تامین حقوق مردم عادی، به تهدید حقوق همگان منجر می‌شود.
کنت راث به طور مشخص سیاستگذاران امریکایی، فرانسوی و انگلیسی را متهم کرد که با گسترش دامنه اختیارات نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، حریم خصوصی شهروندان را نقض کرده‌اند.
در مورد افغانستان درگیری‌های مسلحانه اولین موضوعی است که دیدبان حقوق بشر به آن پرداخته و گفته است که حملات طالبان به غیرنظامیان در ٢٠١۵ بیشتر از سال قبل آن بوده است.
استفاده از شکنجه توسط نیروهای امنیتی و محدودیت آزادی بیان هم دیگر مسائل مورد انتقاد دیدبان حقوق بشر در افغانستان هستند.
کارشناسان هم می گویند که بسیاری از یافته های این گزارش، با واقعیت های عینی جاری در جای جای جهان، همخوانی دارد.
از دید آنان، کشورهای غربی از یکسو با اعلام سیاست «درهای باز» سیلی از پناهجویان را به مهاجرت به سمت آن کشورها ترغیب کردند و از سوی دیگر، با کمک های آشکار و پنهان به گروه های افراط گرا و تروریستی در سرزمین های اصلی پناهجویان، زمینه ساز نقض سیستماتیک حقوق بشر و ارتکاب جنایت های هولناک ضد بشری توسط این گروه ها شدند.
از سوی دیگر، منتقدان، سیاست های مبارزه با تروریزم و تدابیر امنیتی در کشورهای غربی به ویژه امریکا، فرانسه و انگلیس را نیز زیر سؤال می برند و می گویند که این کشورها به بهانه مبارزه با تروریزم، موجی از اسلام هراسی را در غرب به راه انداخته و زندگی معمول میلیون های شهروند مسلمان ساکن این کشورها را با محدودیت های سنگین و غیر قابل قبولی مواجه کرده اند.
به باور آنها آنچه در گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر زیر عنوان «سیاست ترس» مطرح شده، درست به اندازه جنایت هایی که تروریست های مسلح در کشورهای اسلامی علیه مسلمانان، مرتکب می شوند، زندگی در غرب را برای مسلمانان، دشوار، محدود و در برخی موارد غیر قابل تحمل کرده است.
آگاهان در این زمینه به واکنش هایی اشاره می کنند که در فرانسه، انگلیس و امریکا از سوی راست گرایان افراطی و ملی گراهای تندرو بر علیه مسلمانان، نشان داده شده است؛ واکنش هایی که از آتش زدن و حمله به مساجد و اماکن مذهبی مسلمانان آغاز می شود و تا حمله های مرگبار بر مردان مسلمان و اعمال قوانین سختگیرانه و غیر انسانی بر نحوه پوشش زنان مسلمان ادامه پیدا می کند.
این در حالی است که کشورهای یادشده به مسؤولیت های واقعی خود در مبارزه با تروریزم در کشورهای اسلامی نیز عمل نکرده اند و از یکسو زیر نام مبارزه با تروریزم، اقدام به راه اندازی ائتلاف های عریض و طویل کرده و حدود حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشورهای مستقل را نقض و اشغال نموده اند و از جانب دیگر، به گروه های تروریستی امکان داده اند تا همچنان به حیات مرگ آفرین خود ادامه دهند و خون هزاران نفر بی گناه را بریزند.
آنها همچنین مانع از مبارزه واقعی با تروریزم از سوی دولت های ملی کشورهای قربانی تروریزم شده و همواره تلاش کرده اند با استفاده از اهرم تروریزم، به تضعیف قدرت مرکزی و ارتش های ملی این کشورها مبادرت کنند.
بنابراین، کارشناسان می گویند که همانگونه که در گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر نیز آمده است، میان وحشت آفرینی ناشی از سیاست ترس قدرت های غربی با توسعه و تقویت هراس افکنی در سرزمین های اسلامی، نسبتی مستقیم و غیر قابل انکار وجود دارد و در این میان، غیر نظامیان بی دفاع از افغانستان تا سوریه و عراق و آب های ترکیه و یونان و ایتالیا و تا خیابان های پاریس و لندن و کالیفرنیا، قربانیان اصلی این شبکه بهم پیوسته وحشت آفرینی و دهشت افکنی اند.
کنت راث؛ مدیر اجرایی این سازمان، در بخش آغازین گزارش سال ٢٠١۵ هشدار داده است که سیاست ترس در کنار تضعیف جامعه مدنی، حقوق بشر را در سطح جهانی در معرض خطر قرار داده است.
او دولت‌های غربی را متهم کرد که در مقابل سیل پناهجویان و بیم حملات تروریستی، قدم‌هایی رو به عقب برداشته‌اند که بدون نتیجه‌ای روشن برای تامین حقوق مردم عادی، به تهدید حقوق همگان منجر می‌شود.
کنت راث به طور مشخص سیاستگذاران امریکایی، فرانسوی و انگلیسی را متهم کرد که با گسترش دامنه اختیارات نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، حریم خصوصی شهروندان را نقض کرده‌اند.
در مورد افغانستان درگیری‌های مسلحانه اولین موضوعی است که دیدبان حقوق بشر به آن پرداخته و گفته است که حملات طالبان به غیرنظامیان در ٢٠١۵ بیشتر از سال قبل آن بوده است.
استفاده از شکنجه توسط نیروهای امنیتی و محدودیت آزادی بیان هم دیگر مسائل مورد انتقاد دیدبان حقوق بشر در افغانستان هستند.
کارشناسان هم می گویند که بسیاری از یافته های این گزارش، با واقعیت های عینی جاری در جای جای جهان، همخوانی دارد.
از دید آنان، کشورهای غربی از یکسو با اعلام سیاست «درهای باز» سیلی از پناهجویان را به مهاجرت به سمت آن کشورها ترغیب کردند و از سوی دیگر، با کمک های آشکار و پنهان به گروه های افراط گرا و تروریستی در سرزمین های اصلی پناهجویان، زمینه ساز نقض سیستماتیک حقوق بشر و ارتکاب جنایت های هولناک ضد بشری توسط این گروه ها شدند.
از سوی دیگر، منتقدان، سیاست های مبارزه با تروریزم و تدابیر امنیتی در کشورهای غربی به ویژه امریکا، فرانسه و انگلیس را نیز زیر سؤال می برند و می گویند که این کشورها به بهانه مبارزه با تروریزم، موجی از اسلام هراسی را در غرب به راه انداخته و زندگی معمول میلیون های شهروند مسلمان ساکن این کشورها را با محدودیت های سنگین و غیر قابل قبولی مواجه کرده اند.
به باور آنها آنچه در گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر زیر عنوان «سیاست ترس» مطرح شده، درست به اندازه جنایت هایی که تروریست های مسلح در کشورهای اسلامی علیه مسلمانان، مرتکب می شوند، زندگی در غرب را برای مسلمانان، دشوار، محدود و در برخی موارد غیر قابل تحمل کرده است.
آگاهان در این زمینه به واکنش هایی اشاره می کنند که در فرانسه، انگلیس و امریکا از سوی راست گرایان افراطی و ملی گراهای تندرو بر علیه مسلمانان، نشان داده شده است؛ واکنش هایی که از آتش زدن و حمله به مساجد و اماکن مذهبی مسلمانان آغاز می شود و تا حمله های مرگبار بر مردان مسلمان و اعمال قوانین سختگیرانه و غیر انسانی بر نحوه پوشش زنان مسلمان ادامه پیدا می کند.
این در حالی است که کشورهای یادشده به مسؤولیت های واقعی خود در مبارزه با تروریزم در کشورهای اسلامی نیز عمل نکرده اند و از یکسو زیر نام مبارزه با تروریزم، اقدام به راه اندازی ائتلاف های عریض و طویل کرده و حدود حاکمیت ملی و تمامیت ارضی کشورهای مستقل را نقض و اشغال نموده اند و از جانب دیگر، به گروه های تروریستی امکان داده اند تا همچنان به حیات مرگ آفرین خود ادامه دهند و خون هزاران نفر بی گناه را بریزند.
آنها همچنین مانع از مبارزه واقعی با تروریزم از سوی دولت های ملی کشورهای قربانی تروریزم شده و همواره تلاش کرده اند با استفاده از اهرم تروریزم، به تضعیف قدرت مرکزی و ارتش های ملی این کشورها مبادرت کنند.
بنابراین، کارشناسان می گویند که همانگونه که در گزارش سازمان دیدبان حقوق بشر نیز آمده است، میان وحشت آفرینی ناشی از سیاست ترس قدرت های غربی با توسعه و تقویت هراس افکنی در سرزمین های اسلامی، نسبتی مستقیم و غیر قابل انکار وجود دارد و در این میان، غیر نظامیان بی دفاع از افغانستان تا سوریه و عراق و آب های ترکیه و یونان و ایتالیا و تا خیابان های پاریس و لندن و کالیفرنیا، قربانیان اصلی این شبکه بهم پیوسته وحشت آفرینی و دهشت افکنی اند.
