عبدالله عبدالله؛ رئیس اجرایی برای انجام سفری سه روزه وارد تهران شد.
رئیس اجرایی در این سفر با مقامات ایرانی درباره روابط دوجانبه و همکاری های منطقه ای دیدار و گفتگو می کند.
او دومین مقام عالیرتبه کشور است که در سال ۹۴ به ایران سفر می کند. اشرف غنی؛ رئیس جمهوری نیز ماه حمل امسال به ایران سفر کرده بود.
عبدالله قرار است در این سفر در راستای توافقات انجام شده بین ایران و افغانستان، از ظرفیت های ترانزیتی بندر چابهار دیدن کند.
در این سفر محمد محقق؛ معاون دوم ریاست اجرایی، حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری، سیدحسین عالمی بلخی؛ وزیر مهاجرین، همایون رسا؛ وزیر تجارت و صنایع، نسیم اوریاخیل؛ وزیر کار و امور اجتماعی، عبدالباری جهانی؛ وزیر اطلاعات و فرهنگ، محمد بتاش؛ وزیر ترانسپورت و هوانوردی و حکمت خلیل کرزی؛ معین سیاسی وزارت خارجه، عبدالله را همراهی می کنند.
آقای عبدالله علاوه بر رئیس جمهور و وزرای داخله و خارجه و رئیس مجلس، با رهبری جمهوری اسلامی ایران نیز دیدار خواهد کرد.
کارشناسان روابط منطقه ای می گویند که این سفر در مقطع حساس و مهمی صورت می گیرد؛ مقطعی که می توان از آن به ال نینوی ویرانگر دپیلماسی منطقه ای تعبیر کرد.
تب تنش های فرقه ای در منطقه پرماجرا و بحران خیز خاور میانه، امروزه بیش از هر زمان دیگری بالاست. ماجراجویی های جنون آمیز و دیوانه وار رژيم سعودی، زمینه های هرگونه همکاری و همگرای منطقه ای را یکی پس از دیگری نابود می کند و وضعیت خطیر و آسیب پذیری را برای دیپلماسی منطقه ای رقم زده است.
در پی این اقدامات، نوعی ال نینوی دیپلماسی منطقه ای به جریان افتاده و سایه ای از وحشت و تهدید را بر فراز همکاری های منطقه ای گسترده است.
یکی از نتایج این اقدامات خرابکارانه و نابخردانه، رشد سریع و بی مهار تروریزم بین المللی در کشورهای منطقه از جمله افغانستان است.
در چنین شرایطی، آگاهان می گویند که دو همسایه ایران و افغانستان، نیازمند همکاری های نزدیک و سازنده ای هستند؛ همکاری هایی که در فصل تندبادهای ویرانگر و بنیان براندازی که همگرای منطقه ای را آماج قرار داده است، الگویی بی بدیل و ثمربخش از همکاری و همگرایی را به نمایش خواهد گذاشت.
کارشناسان می گویند که در این شرایط شکننده و حساس، دو کشور همسایه نیازمند اقدامات و تدابیر هوشمندانه و سنجیده ای هستند که با استفاده از منابع عظیم اشتراکات و پیوندهای مستحکم و ارزشمند تاریخی دو ملت و نیز عناصر مؤثر و نیرومندی مانند زبان، جغرافیا، دین و فرهنگ مشترک که در حال حاضر وجود دارد، می تواند نمونه ای کم نظیر از همکاری های نزدیک و دوستانه منطقه ای را در پی داشته باشد.
ترکیب هیاتی که آقای عبدالله را در این سفر حساس، همراهی می کند نیز مؤید این برداشت است که دولت افغانستان، انتظار دارد در چارچوب رابطه با ایران، سطح و گستره همکاری ها را گسترش دهد؛ همکاری هایی که احتمالا از امنیت و مبارزه با تروریزم تا مهاجرت، امنیت مرزی و بهره وری از ظرفیت های بالفعل و بالقوه اقتصادی میان دو کشور را در بر خواهد گرفت.
دیدارهایی که برای آقای عبدالله با مقامات ارشد و تراز اول جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته شده نیز نشانگر اهمیت بالای این دیدار برای دولت و مقام های ایرانی است.
کارشناسان هم می گویند که افغانستان و ایران، بیش از هر دو کشور همسایه دیگری در منطقه، مستعد برقراری روابط در سطح راهبردی و استراتژیک هستند.
پیوندهای تاریخی عمیق و ریشه داری میان دو ملت برقرار است و دولت ها نیز بر پایه همین پیوندها و با تکیه بر پتانسیل ها و ظرفیت های عظیم و ارزشمندی که در آن وجود دارد می توانند ساختار یک رابطه درازمدت، مستحکم، پایدار و راهبردی را پی ریزی کنند.
از جانب دیگر، مقتضیات جدید در عرصه های امنیت، سیاست، تجارت و ترانزیت، صلح، بازسازی، مبارزه با تروریزم، مواد مخدر و جرایم سازمان یافته، مسایل منطقه ای و امنیت مرزی نیز دو کشور را بیش از پیش نسبت به همدیگر نزدیک و نیازمند می سازد و توسعه روابط در سطح استراتژیک را به یک ضرورت آنی، حیاتی و اجتناب ناپذیر تبدیل می کند.
ایران از معدود کشورهای همسایه افغانستان و از زمره قدرت های مهم منطقه ای است که از امنیت بسیار بالایی برخوردار است و در زمانی که سراسر منطقه، در آتش هراس افکنی، ترور، درگیری، آتش افروزی، ناامنی و سلطه طلبی قدرت های منطقه ای و بین المللی می سوزد، ایران یک نقطه امن محسوب می شود و این به ویژه برای افغانستان که خود یکی از بزرگ ترین قربانیان این موج فراگیر و دامنه دار بی ثباتی های منطقه ای به حساب می آید، یک الگوی مناسب و در دسترس است.
رئیس اجرایی در این سفر با مقامات ایرانی درباره روابط دوجانبه و همکاری های منطقه ای دیدار و گفتگو می کند.
او دومین مقام عالیرتبه کشور است که در سال ۹۴ به ایران سفر می کند. اشرف غنی؛ رئیس جمهوری نیز ماه حمل امسال به ایران سفر کرده بود.
عبدالله قرار است در این سفر در راستای توافقات انجام شده بین ایران و افغانستان، از ظرفیت های ترانزیتی بندر چابهار دیدن کند.
در این سفر محمد محقق؛ معاون دوم ریاست اجرایی، حنیف اتمر؛ مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری، سیدحسین عالمی بلخی؛ وزیر مهاجرین، همایون رسا؛ وزیر تجارت و صنایع، نسیم اوریاخیل؛ وزیر کار و امور اجتماعی، عبدالباری جهانی؛ وزیر اطلاعات و فرهنگ، محمد بتاش؛ وزیر ترانسپورت و هوانوردی و حکمت خلیل کرزی؛ معین سیاسی وزارت خارجه، عبدالله را همراهی می کنند.
آقای عبدالله علاوه بر رئیس جمهور و وزرای داخله و خارجه و رئیس مجلس، با رهبری جمهوری اسلامی ایران نیز دیدار خواهد کرد.
کارشناسان روابط منطقه ای می گویند که این سفر در مقطع حساس و مهمی صورت می گیرد؛ مقطعی که می توان از آن به ال نینوی ویرانگر دپیلماسی منطقه ای تعبیر کرد.
تب تنش های فرقه ای در منطقه پرماجرا و بحران خیز خاور میانه، امروزه بیش از هر زمان دیگری بالاست. ماجراجویی های جنون آمیز و دیوانه وار رژيم سعودی، زمینه های هرگونه همکاری و همگرای منطقه ای را یکی پس از دیگری نابود می کند و وضعیت خطیر و آسیب پذیری را برای دیپلماسی منطقه ای رقم زده است.
در پی این اقدامات، نوعی ال نینوی دیپلماسی منطقه ای به جریان افتاده و سایه ای از وحشت و تهدید را بر فراز همکاری های منطقه ای گسترده است.
یکی از نتایج این اقدامات خرابکارانه و نابخردانه، رشد سریع و بی مهار تروریزم بین المللی در کشورهای منطقه از جمله افغانستان است.
در چنین شرایطی، آگاهان می گویند که دو همسایه ایران و افغانستان، نیازمند همکاری های نزدیک و سازنده ای هستند؛ همکاری هایی که در فصل تندبادهای ویرانگر و بنیان براندازی که همگرای منطقه ای را آماج قرار داده است، الگویی بی بدیل و ثمربخش از همکاری و همگرایی را به نمایش خواهد گذاشت.
کارشناسان می گویند که در این شرایط شکننده و حساس، دو کشور همسایه نیازمند اقدامات و تدابیر هوشمندانه و سنجیده ای هستند که با استفاده از منابع عظیم اشتراکات و پیوندهای مستحکم و ارزشمند تاریخی دو ملت و نیز عناصر مؤثر و نیرومندی مانند زبان، جغرافیا، دین و فرهنگ مشترک که در حال حاضر وجود دارد، می تواند نمونه ای کم نظیر از همکاری های نزدیک و دوستانه منطقه ای را در پی داشته باشد.
ترکیب هیاتی که آقای عبدالله را در این سفر حساس، همراهی می کند نیز مؤید این برداشت است که دولت افغانستان، انتظار دارد در چارچوب رابطه با ایران، سطح و گستره همکاری ها را گسترش دهد؛ همکاری هایی که احتمالا از امنیت و مبارزه با تروریزم تا مهاجرت، امنیت مرزی و بهره وری از ظرفیت های بالفعل و بالقوه اقتصادی میان دو کشور را در بر خواهد گرفت.
دیدارهایی که برای آقای عبدالله با مقامات ارشد و تراز اول جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته شده نیز نشانگر اهمیت بالای این دیدار برای دولت و مقام های ایرانی است.
کارشناسان هم می گویند که افغانستان و ایران، بیش از هر دو کشور همسایه دیگری در منطقه، مستعد برقراری روابط در سطح راهبردی و استراتژیک هستند.
پیوندهای تاریخی عمیق و ریشه داری میان دو ملت برقرار است و دولت ها نیز بر پایه همین پیوندها و با تکیه بر پتانسیل ها و ظرفیت های عظیم و ارزشمندی که در آن وجود دارد می توانند ساختار یک رابطه درازمدت، مستحکم، پایدار و راهبردی را پی ریزی کنند.
از جانب دیگر، مقتضیات جدید در عرصه های امنیت، سیاست، تجارت و ترانزیت، صلح، بازسازی، مبارزه با تروریزم، مواد مخدر و جرایم سازمان یافته، مسایل منطقه ای و امنیت مرزی نیز دو کشور را بیش از پیش نسبت به همدیگر نزدیک و نیازمند می سازد و توسعه روابط در سطح استراتژیک را به یک ضرورت آنی، حیاتی و اجتناب ناپذیر تبدیل می کند.
ایران از معدود کشورهای همسایه افغانستان و از زمره قدرت های مهم منطقه ای است که از امنیت بسیار بالایی برخوردار است و در زمانی که سراسر منطقه، در آتش هراس افکنی، ترور، درگیری، آتش افروزی، ناامنی و سلطه طلبی قدرت های منطقه ای و بین المللی می سوزد، ایران یک نقطه امن محسوب می شود و این به ویژه برای افغانستان که خود یکی از بزرگ ترین قربانیان این موج فراگیر و دامنه دار بی ثباتی های منطقه ای به حساب می آید، یک الگوی مناسب و در دسترس است.
