نیروهای وابسته به رژیم سعودی و مورد حمایت ائتلاف منطقه ای به رهبری این رژيم روز شنبه حملات گسترده ای را برای تسلط یافتن بر شهر زنجبار مرکز ولایت ابیان یمن آغاز کردند.
زنجبار (زنگبار) که در شرق عدن و در حاشیه دریای عرب قرار دارد تازه‌ترین منطقه استراتژیک در جنوب یمن است که مزدوران تحت حمایت سعودی در صدد کنترل بر آن هستند.
شبه نظامیان موسوم به "مقاومت مردمی" با پشتیبانی جنگنده‌های رژيم سعودی و دیگر رژیم های عرب عضو ائتلاف منطقه ای از سه هفته قبل حملات سنگینی را بر عدن و شهرهای اطراف آن راه اندازی کرده اند.
خبرگزاری رسمی امارات گزارش داده که سه سرباز این کشور در عملیات زنجبار کشته شده اند.
امارات یک واحد کامل زرهی را در عدن پیاده کرده است.
شمار زیادی از مزدوران سعودی پس از ورود به زنجبار در اثر انفجار ماین‌هایی که انقلابیون انصارالله کار گذاشته بودند کشته شدند.
درگیری‌های شدید در ولایت های ابیان و ضالع همچنان ادامه دارد.
به این ترتیب، انقلاب یمن دیگر صرفا یک تغییرطلبی انقلابی در برابر رژیم حاکم در داخل آن کشور نیست.
مردم یمن با یک اشغال خارجی تمام عیار روبرو هستند؛ اشغالی که رهبری آن را رژيم سعودی بر عهده دارد و اعضای ائتلاف کمک کننده سعودی در این اقدام اشغالگرانه را چند کشور عربی تشکیل می دهند.
بهره این اشغال نیز در نهایت به کام نظام جهانی سلطه به رهبری ایالات متحده امریکا و رژيم جعلی اسراییل خواهد رفت؛ زیرا رژیم های عربی که اینک در پی اشغال نظامی یمن هستند، خود از استقلال کافی برخوردار نیستند.
آنها حتی نمی توانند از ذخایر سرشار از نفت و ثروت های ملی خود در برابر کامجویی های سودپرستانه کاپیتالیزم امریکایی صیانت و محافظت کنند و آن را در راستای اقتدار ملی، کاهش فقر، از میان بردن اختلاف هولناک طبقاتی و ایجاد کار و اشتغال و ثروت و رفاه برای مردم خود، هزینه کنند.
بسیاری از رژیم های عربی که از ثروت های هنگفت نفتی برخوردار اند، با ارائه ارزان نفت؛ طلای سیاه به کشورهای صنعتی تشنه نفت مانند امریکا و اروپا، در برابر آن، سلاح های مرگبار می خرند؛ تا اعراب و مسلمانان خود را در عراق و سوریه و یمن و لیبی و لبنان و... بکشند.
این در حالی است که جوانان عرب هنوز در آرمان آزادی های سیاسی و مدنی، بهره مندی از بدیهی ترین و پیش پا افتاده ترین حقوق شهروندی مانند حق رانندگی زنان می میرند و به آن دست نمی یابند.
با این حساب، انتظار می رود در تجاوز و اشغال نظامی یمن توسط رژیم های منحط عرب به رهبری رژیم آل سعود؛ مجسمه کامل و تمام عیار انحطاط و استبداد و ارتجاع و دیکتاتوری و انحصار ثروت و قدرت، اشغالگران چه چیزی به مردم به یمن، هدیه خواهند کرد؟ ثروت؟ رفاه؟ پیشرفت؟ آبادی؟ آزادی؟ قدرت تصمیم گیری؟ اقتدار ملی؟ امنیت؟ استقلال؟
مردم یمن و انقلابیون به رهبری انصارالله به خوبی می دانند که هدیه اعراب مهاجم و اشغالگر برای آنها چیست.
مواردی که در بالا ذکر شد، هنوز برای میلیون ها جوان در عربستان و تونس و مراکش و مصر و امارات و قطر، یک رویاست.
عامل انقلاب های خاور میانه و بهار عربی چه بود؟ آرمان انقلابی جوانان عصیانگر عرب در این انقلاب ها چه بود؟
اگر این موارد در کشورهای متجاوز به یمن تامین است؟ پس چرا آنها از انقلاب ترسیدند و انقلاب ها را سرکوب کردند؟ و اگر نیست پس جز اینها چه چیزی برای مردم یمن، هدیه می دهند؟
مردم یمن پیش از این، طعم سلطه سعودی را چشیده اند.
رژيم منفور و مطرود و مزدور منصور هادی نمونه ای تمام و کمال از این نوع بود. اگر قرار بود یمن به بهشت بدل شود و از لانه تروریست های القاعده و داعش مورد حمایت عربستان، به سرزمین آزادی و رفاه و پیشرفت و توسعه، بدل شود، در زمان سلطه او این اتفاق باید می افتاد.
یمنی ها این حقیقت را درک کردند و بر علیه او شوریدند.
در جریان پنج ماه تجاوز و اشغال یمن، هدیه رژيم های عرب منطقه به رهبری سعودی برای یمنی ها چه بوده است؟ تجاوز، کشتار، ویرانی زیرساخت ها، فروریختن بمب های بشکه ای و خوشه ای ممنوعه، گرسنگی، آوارگی، بی خانمانی، فقر، ناامنی و در یک کلمه: فاجعه انسانی.
پس به چه دلیلی یمنی ها نباید در برابر اشغال و تجاوز سعودی، مقاومت کنند؟
آنها این حقایق را درک می کنند و بر پایه همین درک، به مبارزه خود در برابر رژیم فاسد و فراری منصور هادی و جهاد علیه اشغال و تجاوز خارجی ادامه خواهند داد.
زنجبار (زنگبار) که در شرق عدن و در حاشیه دریای عرب قرار دارد تازه‌ترین منطقه استراتژیک در جنوب یمن است که مزدوران تحت حمایت سعودی در صدد کنترل بر آن هستند.
شبه نظامیان موسوم به "مقاومت مردمی" با پشتیبانی جنگنده‌های رژيم سعودی و دیگر رژیم های عرب عضو ائتلاف منطقه ای از سه هفته قبل حملات سنگینی را بر عدن و شهرهای اطراف آن راه اندازی کرده اند.
خبرگزاری رسمی امارات گزارش داده که سه سرباز این کشور در عملیات زنجبار کشته شده اند.
امارات یک واحد کامل زرهی را در عدن پیاده کرده است.
شمار زیادی از مزدوران سعودی پس از ورود به زنجبار در اثر انفجار ماین‌هایی که انقلابیون انصارالله کار گذاشته بودند کشته شدند.
درگیری‌های شدید در ولایت های ابیان و ضالع همچنان ادامه دارد.
به این ترتیب، انقلاب یمن دیگر صرفا یک تغییرطلبی انقلابی در برابر رژیم حاکم در داخل آن کشور نیست.
مردم یمن با یک اشغال خارجی تمام عیار روبرو هستند؛ اشغالی که رهبری آن را رژيم سعودی بر عهده دارد و اعضای ائتلاف کمک کننده سعودی در این اقدام اشغالگرانه را چند کشور عربی تشکیل می دهند.
بهره این اشغال نیز در نهایت به کام نظام جهانی سلطه به رهبری ایالات متحده امریکا و رژيم جعلی اسراییل خواهد رفت؛ زیرا رژیم های عربی که اینک در پی اشغال نظامی یمن هستند، خود از استقلال کافی برخوردار نیستند.
آنها حتی نمی توانند از ذخایر سرشار از نفت و ثروت های ملی خود در برابر کامجویی های سودپرستانه کاپیتالیزم امریکایی صیانت و محافظت کنند و آن را در راستای اقتدار ملی، کاهش فقر، از میان بردن اختلاف هولناک طبقاتی و ایجاد کار و اشتغال و ثروت و رفاه برای مردم خود، هزینه کنند.
بسیاری از رژیم های عربی که از ثروت های هنگفت نفتی برخوردار اند، با ارائه ارزان نفت؛ طلای سیاه به کشورهای صنعتی تشنه نفت مانند امریکا و اروپا، در برابر آن، سلاح های مرگبار می خرند؛ تا اعراب و مسلمانان خود را در عراق و سوریه و یمن و لیبی و لبنان و... بکشند.
این در حالی است که جوانان عرب هنوز در آرمان آزادی های سیاسی و مدنی، بهره مندی از بدیهی ترین و پیش پا افتاده ترین حقوق شهروندی مانند حق رانندگی زنان می میرند و به آن دست نمی یابند.
با این حساب، انتظار می رود در تجاوز و اشغال نظامی یمن توسط رژیم های منحط عرب به رهبری رژیم آل سعود؛ مجسمه کامل و تمام عیار انحطاط و استبداد و ارتجاع و دیکتاتوری و انحصار ثروت و قدرت، اشغالگران چه چیزی به مردم به یمن، هدیه خواهند کرد؟ ثروت؟ رفاه؟ پیشرفت؟ آبادی؟ آزادی؟ قدرت تصمیم گیری؟ اقتدار ملی؟ امنیت؟ استقلال؟
مردم یمن و انقلابیون به رهبری انصارالله به خوبی می دانند که هدیه اعراب مهاجم و اشغالگر برای آنها چیست.
مواردی که در بالا ذکر شد، هنوز برای میلیون ها جوان در عربستان و تونس و مراکش و مصر و امارات و قطر، یک رویاست.
عامل انقلاب های خاور میانه و بهار عربی چه بود؟ آرمان انقلابی جوانان عصیانگر عرب در این انقلاب ها چه بود؟
اگر این موارد در کشورهای متجاوز به یمن تامین است؟ پس چرا آنها از انقلاب ترسیدند و انقلاب ها را سرکوب کردند؟ و اگر نیست پس جز اینها چه چیزی برای مردم یمن، هدیه می دهند؟
مردم یمن پیش از این، طعم سلطه سعودی را چشیده اند.
رژيم منفور و مطرود و مزدور منصور هادی نمونه ای تمام و کمال از این نوع بود. اگر قرار بود یمن به بهشت بدل شود و از لانه تروریست های القاعده و داعش مورد حمایت عربستان، به سرزمین آزادی و رفاه و پیشرفت و توسعه، بدل شود، در زمان سلطه او این اتفاق باید می افتاد.
یمنی ها این حقیقت را درک کردند و بر علیه او شوریدند.
در جریان پنج ماه تجاوز و اشغال یمن، هدیه رژيم های عرب منطقه به رهبری سعودی برای یمنی ها چه بوده است؟ تجاوز، کشتار، ویرانی زیرساخت ها، فروریختن بمب های بشکه ای و خوشه ای ممنوعه، گرسنگی، آوارگی، بی خانمانی، فقر، ناامنی و در یک کلمه: فاجعه انسانی.
پس به چه دلیلی یمنی ها نباید در برابر اشغال و تجاوز سعودی، مقاومت کنند؟
آنها این حقایق را درک می کنند و بر پایه همین درک، به مبارزه خود در برابر رژیم فاسد و فراری منصور هادی و جهاد علیه اشغال و تجاوز خارجی ادامه خواهند داد.
