در بیانیه مشترک امریکا و رهبران و نمایندگان شش کشور عرب در کمپ دیوید، بر گسترش همکاری‌های امنیتی و ضد تروریزم تاکید و گفته شد در برابر آنچه "بی ثبات سازی ایران در منطقه" خوانده شده با یکدیگر همکاری خواهند کرد.
باراک اوباما؛ رئیس جمهور امریکا گفت:"من بر تعهدات امریکا برای تامین امنیت اعضای شورای همکاری‌های خلیج فارس تاکید می‌کنم."
او گفت بخش مهمی از گفتگوهای او با رهبران کشورهای عرب، در مورد برنامه هسته‌ای ایران بوده و آنها ضمن بررسی جزئیات و وضعیت گفتگوهای ۵+۱ با ایران، همگی تاکید کردند که یک توافق جامع و قابل راستی آزمایی که تمامی نگرانی‌های اعضای شورای همکاری خلیج فارس در مورد برنامه هسته‌ای ایران را هم مورد توجه قرار داده باشد، چیزی است که از نظر امنیتی هم برای اعضای این شورا و هم امریکا و هم جامعه جهانی اهمیت خواهد داشت.
در این بیانیه، همچنین تاکید شده که اقدامات نظامی ائتلاف کشورهای عربی به رهبری سعودی، باید هرچه زودتر به فرایندی سیاسی برای حل بحران این کشور تبدیل شود.
به رغم این تاکیدها و بیانیه ای که پس از این نشست، صادر شد، کارشناسان می گویند که آنچه اعراب به دنبال آن بودند عملا به دست نیامد.
رییس جمهوری امریکا، با کاربرد مواضع کلی و غیر عملی، صرفا بر همبستگی و روابط خود با اعراب تاکید کرد و افزود که آنها مشترکا با «بی ثبات سازی ایران در منطقه» مبارزه خواهند کرد؛ چیزی که شاید همه آن چیزی نبود که سران اعراب در ضیافت کمپ دیوید به دنبال آن بودند.
عربستان سعودی، بحرین و امارات، پیشاپیش دریافته بودند که این نشست، بی فایده است و چیزی جز تکرار مواضع کلی و بی مصرف و رسمی سیاسی، عاید این کشورها نمی کند.
آنها ابتدا انتظار داشتند در سفر به امریکا و دیدار با باراک اوباما، ایالات متحده و شش کشور عربی به یک «پیمان نظامی» برای مقابله با آنچه «تهدید ایران» می خوانند دست یابند؛ اما امریکا از این امر امتناع کرد و رییس جمهوری آن، تنها بر پشتیبانی خود از حاکمیت های عرب منطقه، تاکید کرد.
ایران هراسی در خاور میانه البته هم مطلوب امریکاست و هم مورد نظر اعراب. امریکا در سایه ایران هراسی می تواند برای انباشت سلاح های خود در میان کشورهای ثروتمند عربی، بازاریابی کند و با راه اندازی یک مسابقه تسلیحاتی یکجانبه در خاور میانه، تنور فروش سلاح به این کشورها را برای همیشه داغ نگه دارد و اعراب نیز تحت تاثیر جو سنگین ایران هراسی از یکسو و تزلزل حاکمیت های غیر مردمی و استبدادی خود به دلیل خطر الگوپذیری جوانان انقلابی عرب از انقلاب اسلامی ایران از جانب دیگر، ناگزیر اند به تبعات این جو سنگین ایران هراسی کذایی تن دردهند؛ اما در این میان، مشخص است که امریکا فراتر از مرز مقتضیات منافع خود حاضر نیست در کنار اعراب بایستد.
امریکا می داند که نه قدرت ایستادن در کنار اعراب را دارد و نه این کار به سود آن کشور است.
سیاست خارجی تهاجمی و تجاوزکارانه رژیم سعودی، برای امریکا درست به همین دلیل خوشایند نیست. امریکا، سعودی ها را از برخورد مستقیم با ایران در بحران یمن، بازداشتند؛ تا مجبور نشوند خود درگیر جنگی شوند که در نتیجه حماقت و تعصب رژیم آل سعود برافروخته شده و تبعات آن را به ناگزیر امریکا هم باید بپردازد.
تحمیل آتش بس در تجاوز نظامی به یمن از سوی امریکا بر عربستان سعودی نیز بر پایه همین انگیزه صورت گرفت. امریکا می دانست که اگر این آتش افروزی جنون آمیز ادامه پیدا کند، شمارش معکوس برای سقوط حاکمیت متزلزل و بی بنیاد سعودی هم آغاز خواهد شد و این به نفع امریکا نیست.
در اجلاس کمپ دیوید نیز امریکا انتظارات اعراب در زمینه برنامه هسته ای ایران و جنگ یمن را برآورده نکرد؛ زیرا بر ادامه مذاکره و توافق هسته ای با ایران، تاکید کرد و از سوی دیگر، جستجو برای یافتن راه حلی سیاسی برای بحران یمن، تنها راه برون رفت از این وضعیت، عنوان شد. هردو موضوع، مطلوب سعودی ها و هم پیمانان شان نبود و نیست و به همین دلیل اعراب، سرخورده و خشمگین شدند.
اما آنها انتخابی هم جز رویکرد به امریکا ندارند؛ زیرا قدرت های خودکامه، غیر مشروع، غیر مردمی و اقتدارگرای عرب، فقط با اتکا به حمایت های امریکاست که بر پای مانده اند. روسیه به آنها روی خوش نشان نمی دهد و استقلال از امریکا نیز بدون پشتوانه ها و زمینه های داخلی و مردمی، عملا غیر ممکن است.
با این حساب، خشم اعراب، جایی برای بروز پیدا نمی کند و آنها مجبور به نوشیدن جام زهری هستند که امریکا آن را با شیر و عسل حمایت های دروغین، آغشته است.
باراک اوباما؛ رئیس جمهور امریکا گفت:"من بر تعهدات امریکا برای تامین امنیت اعضای شورای همکاری‌های خلیج فارس تاکید می‌کنم."
او گفت بخش مهمی از گفتگوهای او با رهبران کشورهای عرب، در مورد برنامه هسته‌ای ایران بوده و آنها ضمن بررسی جزئیات و وضعیت گفتگوهای ۵+۱ با ایران، همگی تاکید کردند که یک توافق جامع و قابل راستی آزمایی که تمامی نگرانی‌های اعضای شورای همکاری خلیج فارس در مورد برنامه هسته‌ای ایران را هم مورد توجه قرار داده باشد، چیزی است که از نظر امنیتی هم برای اعضای این شورا و هم امریکا و هم جامعه جهانی اهمیت خواهد داشت.
در این بیانیه، همچنین تاکید شده که اقدامات نظامی ائتلاف کشورهای عربی به رهبری سعودی، باید هرچه زودتر به فرایندی سیاسی برای حل بحران این کشور تبدیل شود.
به رغم این تاکیدها و بیانیه ای که پس از این نشست، صادر شد، کارشناسان می گویند که آنچه اعراب به دنبال آن بودند عملا به دست نیامد.
رییس جمهوری امریکا، با کاربرد مواضع کلی و غیر عملی، صرفا بر همبستگی و روابط خود با اعراب تاکید کرد و افزود که آنها مشترکا با «بی ثبات سازی ایران در منطقه» مبارزه خواهند کرد؛ چیزی که شاید همه آن چیزی نبود که سران اعراب در ضیافت کمپ دیوید به دنبال آن بودند.
عربستان سعودی، بحرین و امارات، پیشاپیش دریافته بودند که این نشست، بی فایده است و چیزی جز تکرار مواضع کلی و بی مصرف و رسمی سیاسی، عاید این کشورها نمی کند.
آنها ابتدا انتظار داشتند در سفر به امریکا و دیدار با باراک اوباما، ایالات متحده و شش کشور عربی به یک «پیمان نظامی» برای مقابله با آنچه «تهدید ایران» می خوانند دست یابند؛ اما امریکا از این امر امتناع کرد و رییس جمهوری آن، تنها بر پشتیبانی خود از حاکمیت های عرب منطقه، تاکید کرد.
ایران هراسی در خاور میانه البته هم مطلوب امریکاست و هم مورد نظر اعراب. امریکا در سایه ایران هراسی می تواند برای انباشت سلاح های خود در میان کشورهای ثروتمند عربی، بازاریابی کند و با راه اندازی یک مسابقه تسلیحاتی یکجانبه در خاور میانه، تنور فروش سلاح به این کشورها را برای همیشه داغ نگه دارد و اعراب نیز تحت تاثیر جو سنگین ایران هراسی از یکسو و تزلزل حاکمیت های غیر مردمی و استبدادی خود به دلیل خطر الگوپذیری جوانان انقلابی عرب از انقلاب اسلامی ایران از جانب دیگر، ناگزیر اند به تبعات این جو سنگین ایران هراسی کذایی تن دردهند؛ اما در این میان، مشخص است که امریکا فراتر از مرز مقتضیات منافع خود حاضر نیست در کنار اعراب بایستد.
امریکا می داند که نه قدرت ایستادن در کنار اعراب را دارد و نه این کار به سود آن کشور است.
سیاست خارجی تهاجمی و تجاوزکارانه رژیم سعودی، برای امریکا درست به همین دلیل خوشایند نیست. امریکا، سعودی ها را از برخورد مستقیم با ایران در بحران یمن، بازداشتند؛ تا مجبور نشوند خود درگیر جنگی شوند که در نتیجه حماقت و تعصب رژیم آل سعود برافروخته شده و تبعات آن را به ناگزیر امریکا هم باید بپردازد.
تحمیل آتش بس در تجاوز نظامی به یمن از سوی امریکا بر عربستان سعودی نیز بر پایه همین انگیزه صورت گرفت. امریکا می دانست که اگر این آتش افروزی جنون آمیز ادامه پیدا کند، شمارش معکوس برای سقوط حاکمیت متزلزل و بی بنیاد سعودی هم آغاز خواهد شد و این به نفع امریکا نیست.
در اجلاس کمپ دیوید نیز امریکا انتظارات اعراب در زمینه برنامه هسته ای ایران و جنگ یمن را برآورده نکرد؛ زیرا بر ادامه مذاکره و توافق هسته ای با ایران، تاکید کرد و از سوی دیگر، جستجو برای یافتن راه حلی سیاسی برای بحران یمن، تنها راه برون رفت از این وضعیت، عنوان شد. هردو موضوع، مطلوب سعودی ها و هم پیمانان شان نبود و نیست و به همین دلیل اعراب، سرخورده و خشمگین شدند.
اما آنها انتخابی هم جز رویکرد به امریکا ندارند؛ زیرا قدرت های خودکامه، غیر مشروع، غیر مردمی و اقتدارگرای عرب، فقط با اتکا به حمایت های امریکاست که بر پای مانده اند. روسیه به آنها روی خوش نشان نمی دهد و استقلال از امریکا نیز بدون پشتوانه ها و زمینه های داخلی و مردمی، عملا غیر ممکن است.
با این حساب، خشم اعراب، جایی برای بروز پیدا نمی کند و آنها مجبور به نوشیدن جام زهری هستند که امریکا آن را با شیر و عسل حمایت های دروغین، آغشته است.
