کیم جونگ اون؛ رهبر کوریای شمالی، در اولین سفر خارجی خود پس از تصدی این سمت به مسکو سفر خواهد کرد.
دفتر رئیس جمهوری روسیه خبر داده که رهبر کوریای شمالی در مراسم سالگرد "پیروزی اتحاد شوروی بر آلمان نازی" که در ماه می در مسکو برگزار خواهد شد شرکت خواهد داشت.
سخنگوی ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهوری روسیه، در مورد دیدار رهبر کوریای شمالی از روسیه گفته است که هر دو دولت مصمم هستند "روابط دوجانبه را تحکیم بخشند."
قرار است رهبر کوریای شمالی بعدا به چین نیز سفر کند.
کوریای شمالی در شمال شبه جزیره کوریا واقع شده و تنها با کوریای جنوبی و چین مرز زمینی دارد. چین معمولا مهمترین حامی کوریای شمالی و کمک کننده اصلی به اقتصاد نابسامان آن کشور محسوب می شود و قاعدتا انتظار می رفت سفر کیم جونگ اون به پکن به مراتب زودتر انجام گیرد؛ اما روابط دو کشور در چند سال اخیر چندان نزدیک نبوده است.
کارشناسان می گویند که انتخاب مسکو به عنوان نخستین مقصد سفر خارجی سلطان جزیره، کیم جونگ اون نشان دهنده آن است که او تلویحا این پیام را به چین نیز منتقل می کند که در صورت ادامه سیاست آن کشور در قبال آن کشور، پیونگ یانگ انتخاب های دیگری نیز دارد که روسیه یکی از آنها است.
روسیه به رهبری پوتین نیز به دنبال وضع تحریم های روزافزون غرب علیه روسیه و بالا گرفتن تنش های جاری در اوکراین که به رویارویی بیشتر شرق و غرب منجر شده است، تمایل فراوانی دارد؛ تا کشورهای بیشتری را با خود همراه کند و در نتیجه، بلوکی نیرومند و مقتدر را در برابر قطب غربی قدرت جهان، سازمان دهی نماید.
برای ولادیمیر پوتین این مهم است که یک قدرت اتمی دارای پنجمین ارتش نیرومند جهان را در کنار خود داشته باشد.
بسته ترین کشور جهان که تنها روسیه، چین و عده معدودی از کشورهای جهان به آن راه دارند و به همین دلیل، احتمال تغییرات سیاسی و جابجایی های نظامی و امنیتی در آن، بسیار اندک است.
رژیم کوریا از سوی یک دیکتاتوری خانوادگی اداره می شود که برای حفظ استمرار و پایداری نظام خود حتی حاضر است نزدیک ترین اعضای خاندان قدرت را اگر ظن آن برود در تلاش برای تصاحب قدرت از مسیرهایی مانند کودتا و... هستند با بی رحمانه ترین و فجیع ترین شیوه های ممکن نابود می کند.
این رژیم در عین حال برای بلوک شرق یک اهرم فشار نیرومند است؛ تا به این ترتیب، بلندپروازی های سلطه طلبانه غرب را در سراسر جهان، مهار و کنترل کند و با استفاده از قدرت رژیم غیر مسؤولی چون کوریای شمالی، در برابر توسعه طلبی های امریکا در آسیا و خاور دور، لگام بزند و مانع ایجاد کند.
توسعه همکاری های نظامی و سیاسی با کوریای شمالی از سوی روسیه، همچنین این پیام ضمنی را برای غرب به همراه دارد که در مقابل تلاش آنها برای انزوای روسیه، این کشور نیز در مقابل، انزوای کوریای شمالی را خواهد شکست.
پوتین پیش از این، همین رفتار را در قبال دیگر کشورهای مورد هدف غرب و امریکا نیز انجام داده است.
به باور کارشناسان، رفتار و نگاه سران روسیه پس از آغاز تنش های جدی در روابط آن کشور با غرب، با کشورهای دیگر جهان به ویژه آنهایی که با امریکا رابطه گرمی ندارند به نحو ملموسی، منعطف تر و نزدیک تر شده است و رابطه با کوریای شمالی، اوج این انعطاف را نشان می دهد.
با این حال، کوریای شمالی تمایل ندارد، رابطه اش با چین، بیش از این، سرد و تیره شود.
رییس جمهوری کنونی چین از سال ۲۰۱۲ تاکنون دست کم شش بار با مقام های ارشد کوریای جنوبی، دیدار و ملاقات کرده است؛ اما حتی یکبار هم با مقام های کوریای شمالی دیدار نکرده و این از دید ناظران، نشان دهنده میزان بالای سردی رابطه دو کشور است.
چین همچنین همواره از بلندپروازی های اتمی و ماجراجویی های نظامی کوریای شمالی در شبه جزیره کوریا به صراحت انتقاد کرده است؛ اما کوریای شمالی می داند که در صورت بسته شدن تنها مرز باز زمینی این کشور با چین، حلقه انزوای سیاسی و اقتصادی این کشور، سخت تر خواهد شد و این برای کشوری که هیچ مرز مشترک دیگری به جز کوریای جنوبی و چین ندارد به مثابه یک خودکشی سیاسی و اقتصادی خواهد بود.
دفتر رئیس جمهوری روسیه خبر داده که رهبر کوریای شمالی در مراسم سالگرد "پیروزی اتحاد شوروی بر آلمان نازی" که در ماه می در مسکو برگزار خواهد شد شرکت خواهد داشت.
سخنگوی ولادیمیر پوتین؛ رئیس جمهوری روسیه، در مورد دیدار رهبر کوریای شمالی از روسیه گفته است که هر دو دولت مصمم هستند "روابط دوجانبه را تحکیم بخشند."
قرار است رهبر کوریای شمالی بعدا به چین نیز سفر کند.
کوریای شمالی در شمال شبه جزیره کوریا واقع شده و تنها با کوریای جنوبی و چین مرز زمینی دارد. چین معمولا مهمترین حامی کوریای شمالی و کمک کننده اصلی به اقتصاد نابسامان آن کشور محسوب می شود و قاعدتا انتظار می رفت سفر کیم جونگ اون به پکن به مراتب زودتر انجام گیرد؛ اما روابط دو کشور در چند سال اخیر چندان نزدیک نبوده است.
کارشناسان می گویند که انتخاب مسکو به عنوان نخستین مقصد سفر خارجی سلطان جزیره، کیم جونگ اون نشان دهنده آن است که او تلویحا این پیام را به چین نیز منتقل می کند که در صورت ادامه سیاست آن کشور در قبال آن کشور، پیونگ یانگ انتخاب های دیگری نیز دارد که روسیه یکی از آنها است.
روسیه به رهبری پوتین نیز به دنبال وضع تحریم های روزافزون غرب علیه روسیه و بالا گرفتن تنش های جاری در اوکراین که به رویارویی بیشتر شرق و غرب منجر شده است، تمایل فراوانی دارد؛ تا کشورهای بیشتری را با خود همراه کند و در نتیجه، بلوکی نیرومند و مقتدر را در برابر قطب غربی قدرت جهان، سازمان دهی نماید.
برای ولادیمیر پوتین این مهم است که یک قدرت اتمی دارای پنجمین ارتش نیرومند جهان را در کنار خود داشته باشد.
بسته ترین کشور جهان که تنها روسیه، چین و عده معدودی از کشورهای جهان به آن راه دارند و به همین دلیل، احتمال تغییرات سیاسی و جابجایی های نظامی و امنیتی در آن، بسیار اندک است.
رژیم کوریا از سوی یک دیکتاتوری خانوادگی اداره می شود که برای حفظ استمرار و پایداری نظام خود حتی حاضر است نزدیک ترین اعضای خاندان قدرت را اگر ظن آن برود در تلاش برای تصاحب قدرت از مسیرهایی مانند کودتا و... هستند با بی رحمانه ترین و فجیع ترین شیوه های ممکن نابود می کند.
این رژیم در عین حال برای بلوک شرق یک اهرم فشار نیرومند است؛ تا به این ترتیب، بلندپروازی های سلطه طلبانه غرب را در سراسر جهان، مهار و کنترل کند و با استفاده از قدرت رژیم غیر مسؤولی چون کوریای شمالی، در برابر توسعه طلبی های امریکا در آسیا و خاور دور، لگام بزند و مانع ایجاد کند.
توسعه همکاری های نظامی و سیاسی با کوریای شمالی از سوی روسیه، همچنین این پیام ضمنی را برای غرب به همراه دارد که در مقابل تلاش آنها برای انزوای روسیه، این کشور نیز در مقابل، انزوای کوریای شمالی را خواهد شکست.
پوتین پیش از این، همین رفتار را در قبال دیگر کشورهای مورد هدف غرب و امریکا نیز انجام داده است.
به باور کارشناسان، رفتار و نگاه سران روسیه پس از آغاز تنش های جدی در روابط آن کشور با غرب، با کشورهای دیگر جهان به ویژه آنهایی که با امریکا رابطه گرمی ندارند به نحو ملموسی، منعطف تر و نزدیک تر شده است و رابطه با کوریای شمالی، اوج این انعطاف را نشان می دهد.
با این حال، کوریای شمالی تمایل ندارد، رابطه اش با چین، بیش از این، سرد و تیره شود.
رییس جمهوری کنونی چین از سال ۲۰۱۲ تاکنون دست کم شش بار با مقام های ارشد کوریای جنوبی، دیدار و ملاقات کرده است؛ اما حتی یکبار هم با مقام های کوریای شمالی دیدار نکرده و این از دید ناظران، نشان دهنده میزان بالای سردی رابطه دو کشور است.
چین همچنین همواره از بلندپروازی های اتمی و ماجراجویی های نظامی کوریای شمالی در شبه جزیره کوریا به صراحت انتقاد کرده است؛ اما کوریای شمالی می داند که در صورت بسته شدن تنها مرز باز زمینی این کشور با چین، حلقه انزوای سیاسی و اقتصادی این کشور، سخت تر خواهد شد و این برای کشوری که هیچ مرز مشترک دیگری به جز کوریای جنوبی و چین ندارد به مثابه یک خودکشی سیاسی و اقتصادی خواهد بود.
