از دید بسیاری از آگاهان مسلمان سال ۱۳۹۴، می تواند سال سرنوشت برای امت اسلامی باشد.
آنچه از سالیان دیر و دور در کشورهای اسلامی شاهد آن بوده ایم، هجمه های سنگین جهان استکبار و استعمار در جبهه های فرهنگ، تفکر، اقتصاد و اخلاق علیه مسلمانان بوده است.
می توان گفت که از بدو پیدایش آئین انسان ساز اسلام، سردمداران دو دین مسیحیت و یهودیت با آن سر ناسازگاری داشته و به هر گونه ممکن خواسته اند ضربات خویش را به پیکره امت اسلامی وارد سازند. برخلاف تصور موجود که پنداشته می شد و می شود که مسیحیان در مقایسه با یهودیان نسبت به اسلام و مسلمانان از انعطاف بیشتری برخوردارند، دولتهای مسیحی به مراتب بیشتر از یهودیان در صف مبارزه و مجادله با مسلمانان قرار داشته اند.
قدرتهای مسیحی و همچنان یهود در میادین و جهت های مختلف، همواره جوامع اسلامی و دین آنها را مورد تهاجم قرار داده و این هجمه ها تا امروز ادامه داشته و تا فرداهای دیگر و با شیوه ها و روشهای جدید و موثر تری ادامه خواهد داشت.
عمده هجمه استعمار مسیحی و یهودی علیه اسلام و مسلمانان در سه حیطه فرهنگی، اقتصادی و نظامی از دیر زمانی بدینسو آغاز گردیده و در زمان حاضر، شکل و قالبهای جدید و مدرنی به خویش گرفته است. در عرصه فرهنگی با سیلی از تبلیغات مسموم، دورغین و ناجوانمردانه ای وارد میدان مبارزه شده و هر آنچه از تهمت و افترا و برچسب واهی است در حق اسلام و مسلمانان روا می دارند.
اسلام هراسی و نسبت دادن هر آنچه از دهشت و خشونت دست ساخته خود شان است به اسلام و مسلمانان، یکی از شگردهای نوین مسیحیت و یهودیت استعمار است که در چند سال اخیر رشد و رونق داغی یافته و هر روز بیشتر از روز پیش به شدت و هدت سرعت آن افزوده می شود.
کمک دهی برخی از دولتهای به ظاهر مسلمان به قدرتهای استعماری در ساخته و پرداختن گروه های تروریستی و دهشت افکن، یکی دیگری از معضل های جامعه اسلامی است که استکبار جهانی به عنوان حربه ای کارآمد و موثر در اختیار خویش گرفته است و از هر آن و ساعتی علیه منافع جمعی امت اسلامی بهره می برد.
بدنام کردن اسلام واقعی و بدل از آن تبلیغ و ترویج اسلام وهابی و امریکایی که می تواند با هر اقدام استکبار و استعمار در کشورها کنار بیاید و با هیچ یک از سیاستهای خصمانه و دخالت جویانه استکبار در کشورهای اسلامی، مشکلی نداشته باشد و نیز از تساهل و تسامح فوق العاده ای در برابر فساد و فحشای اخلاقی و اجتماعی برخوردار باشد؛ از شگردهای چندین و چند ساله استکبار و استعمار است که در چند سال اخیر، اوج و شدت غریبی به خویش گرفته است.
تعدادی از مسلمانان سست ایمان و دنیا زده ای هم هستند که در درون کشورهای اسلامی و به عنوان ستون پنجم ارتش فساد و فحشای دولت های استعماری در میان مسلمانان عمل می کنند؛ عمده رسالت این جماعت خائن و مزور، توجیه عملکردهای خصمانه و ضد فرهنگی و غیر اخلاقی دشمنان اسلام و امت اسلامی در کشورهای اسلامی و در میان مسلمانان است.
جماعت مذکور در ازای معاشی که از سوی بنگاهها ومراکز استعماری می گیرند، دین و باورهای مذهبی خویش را کنار گذاشته و گستاخانه عقائد و باورهای دینی و اخلاقی مسلمانان را مورد حمله قرار می دهند؛ پروژه ها می گیرند و با ساخته و پرداختن حرکتهای ناهنجار و نمادین، وجود ارزشها در جوامع اسلامی را به باد انتقاد می گیرند و صد البته که از حمایت گسترده استعمار و استکبار امریکایی و اروپایی و عوامل خائن داخلی آنها نیز بر خوردارند و با پشت گرمی به آنان، هر ورز و شبی برای کمرنگ کردن باورهای دینی- مذهبی و ملی مردم مسلمان، نقشه می کشند و کار می کنند.
در حیطه اقتصادی نیز همه سعی و تلاش استعمار و استکبار بر آن است تا جوامع اسلامی را در فقر و تنگدستی قرار داده و همچنان در همین حال و اوضاع و به گونه دوامدار نگهدارند. کاری که چند سال است در افغانستان می کنند و با تخریب زیرساختهای اقتصادی در عراق، سوریه و اخیراً یمن نیز به دنبال حاکم کردن فقر و بیکاری فلج کننده در این کشورهای اسلامی اند.
استعمار در حیطه فرهنگ ارزشهای اسلامی- انسانی را نشانه گرفته و در حیطه اقتصاد، به انهدام زیرساختهای کشورهای اسلامی رو آورده و البته این مهم را با استفاده از قدرت قاهره نظامی خویش انجام می دهد.
حال و در یک چنین شرایط حاد و خطیری هر مسلمان و با هر شغل و سمت و مقامی، وظیفه و رسالتی هم از منظر دینی- ملی بر عهده دارد که باید بدان عمل کند. به نظر می رسد در یک چنین بحرانی دفاع معقول و عالمانه از اسلام واقعی، تنها رویکردی است که هر مسلمانی می تواند داشته باشد.
دقت کنیم که دفاع عالمانه باشد و از آن مهمتر دفاع عملی از اسلام است که می تواند موثر واقع شده و دشمن را سر جایش میخکوب کند؛ چرا که در غیر آن و بدون آراستگی به اصول و معیارهای عملی و رفتاری دین، اگر بخواهیم به نصیحت و اصلاح جامعه برخیزیم، نه تنها تاثیری بر دیگران نخواهد داشت که به ملامت و استهزای خود ما نیز خواهد انجامید و در نتیجه میدان و مجال بیشتر و بهتری به دشمنان اسلام مهیا خواهد شد.
آنچه از سالیان دیر و دور در کشورهای اسلامی شاهد آن بوده ایم، هجمه های سنگین جهان استکبار و استعمار در جبهه های فرهنگ، تفکر، اقتصاد و اخلاق علیه مسلمانان بوده است.
می توان گفت که از بدو پیدایش آئین انسان ساز اسلام، سردمداران دو دین مسیحیت و یهودیت با آن سر ناسازگاری داشته و به هر گونه ممکن خواسته اند ضربات خویش را به پیکره امت اسلامی وارد سازند. برخلاف تصور موجود که پنداشته می شد و می شود که مسیحیان در مقایسه با یهودیان نسبت به اسلام و مسلمانان از انعطاف بیشتری برخوردارند، دولتهای مسیحی به مراتب بیشتر از یهودیان در صف مبارزه و مجادله با مسلمانان قرار داشته اند.
قدرتهای مسیحی و همچنان یهود در میادین و جهت های مختلف، همواره جوامع اسلامی و دین آنها را مورد تهاجم قرار داده و این هجمه ها تا امروز ادامه داشته و تا فرداهای دیگر و با شیوه ها و روشهای جدید و موثر تری ادامه خواهد داشت.
عمده هجمه استعمار مسیحی و یهودی علیه اسلام و مسلمانان در سه حیطه فرهنگی، اقتصادی و نظامی از دیر زمانی بدینسو آغاز گردیده و در زمان حاضر، شکل و قالبهای جدید و مدرنی به خویش گرفته است. در عرصه فرهنگی با سیلی از تبلیغات مسموم، دورغین و ناجوانمردانه ای وارد میدان مبارزه شده و هر آنچه از تهمت و افترا و برچسب واهی است در حق اسلام و مسلمانان روا می دارند.
اسلام هراسی و نسبت دادن هر آنچه از دهشت و خشونت دست ساخته خود شان است به اسلام و مسلمانان، یکی از شگردهای نوین مسیحیت و یهودیت استعمار است که در چند سال اخیر رشد و رونق داغی یافته و هر روز بیشتر از روز پیش به شدت و هدت سرعت آن افزوده می شود.
کمک دهی برخی از دولتهای به ظاهر مسلمان به قدرتهای استعماری در ساخته و پرداختن گروه های تروریستی و دهشت افکن، یکی دیگری از معضل های جامعه اسلامی است که استکبار جهانی به عنوان حربه ای کارآمد و موثر در اختیار خویش گرفته است و از هر آن و ساعتی علیه منافع جمعی امت اسلامی بهره می برد.
بدنام کردن اسلام واقعی و بدل از آن تبلیغ و ترویج اسلام وهابی و امریکایی که می تواند با هر اقدام استکبار و استعمار در کشورها کنار بیاید و با هیچ یک از سیاستهای خصمانه و دخالت جویانه استکبار در کشورهای اسلامی، مشکلی نداشته باشد و نیز از تساهل و تسامح فوق العاده ای در برابر فساد و فحشای اخلاقی و اجتماعی برخوردار باشد؛ از شگردهای چندین و چند ساله استکبار و استعمار است که در چند سال اخیر، اوج و شدت غریبی به خویش گرفته است.
تعدادی از مسلمانان سست ایمان و دنیا زده ای هم هستند که در درون کشورهای اسلامی و به عنوان ستون پنجم ارتش فساد و فحشای دولت های استعماری در میان مسلمانان عمل می کنند؛ عمده رسالت این جماعت خائن و مزور، توجیه عملکردهای خصمانه و ضد فرهنگی و غیر اخلاقی دشمنان اسلام و امت اسلامی در کشورهای اسلامی و در میان مسلمانان است.
جماعت مذکور در ازای معاشی که از سوی بنگاهها ومراکز استعماری می گیرند، دین و باورهای مذهبی خویش را کنار گذاشته و گستاخانه عقائد و باورهای دینی و اخلاقی مسلمانان را مورد حمله قرار می دهند؛ پروژه ها می گیرند و با ساخته و پرداختن حرکتهای ناهنجار و نمادین، وجود ارزشها در جوامع اسلامی را به باد انتقاد می گیرند و صد البته که از حمایت گسترده استعمار و استکبار امریکایی و اروپایی و عوامل خائن داخلی آنها نیز بر خوردارند و با پشت گرمی به آنان، هر ورز و شبی برای کمرنگ کردن باورهای دینی- مذهبی و ملی مردم مسلمان، نقشه می کشند و کار می کنند.
در حیطه اقتصادی نیز همه سعی و تلاش استعمار و استکبار بر آن است تا جوامع اسلامی را در فقر و تنگدستی قرار داده و همچنان در همین حال و اوضاع و به گونه دوامدار نگهدارند. کاری که چند سال است در افغانستان می کنند و با تخریب زیرساختهای اقتصادی در عراق، سوریه و اخیراً یمن نیز به دنبال حاکم کردن فقر و بیکاری فلج کننده در این کشورهای اسلامی اند.
استعمار در حیطه فرهنگ ارزشهای اسلامی- انسانی را نشانه گرفته و در حیطه اقتصاد، به انهدام زیرساختهای کشورهای اسلامی رو آورده و البته این مهم را با استفاده از قدرت قاهره نظامی خویش انجام می دهد.
حال و در یک چنین شرایط حاد و خطیری هر مسلمان و با هر شغل و سمت و مقامی، وظیفه و رسالتی هم از منظر دینی- ملی بر عهده دارد که باید بدان عمل کند. به نظر می رسد در یک چنین بحرانی دفاع معقول و عالمانه از اسلام واقعی، تنها رویکردی است که هر مسلمانی می تواند داشته باشد.
دقت کنیم که دفاع عالمانه باشد و از آن مهمتر دفاع عملی از اسلام است که می تواند موثر واقع شده و دشمن را سر جایش میخکوب کند؛ چرا که در غیر آن و بدون آراستگی به اصول و معیارهای عملی و رفتاری دین، اگر بخواهیم به نصیحت و اصلاح جامعه برخیزیم، نه تنها تاثیری بر دیگران نخواهد داشت که به ملامت و استهزای خود ما نیز خواهد انجامید و در نتیجه میدان و مجال بیشتر و بهتری به دشمنان اسلام مهیا خواهد شد.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
