به دنبال به نمایش درآمدن فیلم موهن به نبی مکرم اسلام(ص)، از سوی امریکایی ها، جهان اسلام برای بار چندم در چند سال اخیر عمیقاً ملتهب و متشنج شد.
التهابی که لازمه یک چنین توطئه ی از پیش طراحی شده توسط دشمنان قسم خورده اسلام و مسلمانان است. در این جای تردید نیست که یک چنین رویدادهایی نمی تواند تصادفی و آنی باشد و تکرار اهانت ها و هتاکی ها، خود بزرگ ترین دلیل است بر وقوع هدفمند و مغرضانه آن از سوی دشمنان و بدخواهان اسلام و امت اسلامی.
البته ناگفته نباید گذاشت که دلیل بیشتر این هتاکی ها و اهانت ها بر می گردد به خود مسلمانان و مواضع سست و ضعیف آنان در برابر قدرت های استکباری و استعماری. بیشتر دولتهای موجود در کشورهای اسلامی، با تاسف از اسلام و تعالیم انسان ساز آن، فاصله های بسیاری گرفته اند.
دولتهای مذکور، اگر چه در حیطه حرف و ادعا، همگی مسلمان بوده و خود را از پیروان قرآن مجید و پیامبر گرامی اسلام(ص) دانسته و بعضاً حتی بیرق کشورهای شان را با کلمه طیبه نیز منقش کرده اند و تا توانسته اند به اسلامی وانمود کردن ظاهر شان کوشیده اند. پوشیدن لباسهای بلند و سفید، اعمار مساجد مجلل و کاخ گونه، چاپ قرآنهای زیبا و شیک با کاغذ گلاسه و قیمت بها، انتخاب اسامی پر طمطراق و چند کلمه ای برای دولتمردان شان و حبس خانمها در خانه های شیک و پوشش های سیاه رنگ و... همگی با هدف حفظ ظواهر اسلامی آنان صورت می پذیرد.
اما این عملِ بسیاری از دولتمردان کشورهای عربی- اسلامی است که برای جامعه اسلامی سوال برانگیز و چالش ساز شده است. کشورهای عربی و دولتهای آنان، بیشتر از آنکه از خداوند متعال حساب ببرند و از اسلام تبعیت کنند، از امریکا و غرب حساب برده و از دساتیر آنان متابعت می کنند!
البته این نیز دلایل روشنی دارد؛ چرا که دول عرب از آنجا که جایگاه و پایگاه مناسبی در میان آحاد ملل خویش ندارند، ناچاراند به قدرت و توانایی بیگانگان پناه ببرند و تکیه کنند. حوادث اخیر در کشورهای عربی- اسلامی که منجر به سقوط برخی از نظامهای دیکتاتوری در آن کشورها گردید، به خوبی نشانگر این معنی است.
بلی! اگر جهان اسلام به جای این همه دول ضعیف و سست ایمان، از دولتمردان مومن و با اراده های قوی برخوردار می بود، هیچگاه کار مسلمانان به جایی نمی رسید که در عصر آزادی هرگونه اندیشه و بیان، متعالی ترین اندیشه و تفکر انسانی و الهی، هراز گاهی و به وسیله عناصر فاقد اندیشه و اخلاق، مورد اهانت و هتاکی قرار گیرد.
آنان، دشمنان اندیشه و تفکر مسلمانان، همواره از نقاط ضعف مسلمانان استفاده کرده اند و یکی از عمده نقاط ضعف امت اسلامی، همین تحمل حاکمیت های جائر و وابسته در طول تاریخ این ملل بوده است. پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی که آنهم با نقشه و طرح استعمار فرتوت بریتانیا و دیگران فرو ریخت، زوال تمدن بزرگ اسلامی آغاز شد.
پیکره تقریباً واحد جهان اسلام، قطعه قطعه شده و طبق صلاح دید استعمار، به کشورهای کوچک و بزرگی تبدیل گردید، تا بدین وسیله، توان و قدرت جهان اسلام در برابر دو ابر قدرت شرق و غرب، به کلی از میان برود؛ تا دیگر دو بلوک غرب و شرق، دغدغه ای از توانایی و قدرت جهان اسلام نداشته باشند و به راحتی هر چه بیشتر به غارت و چپاول کشورهای اسلامی مشغول شوند.
حربه دیگر استعمار، افشاندن بذر نفاق و تفرقه میان دولتها و ملتهای اسلامی بود و حال که امپراتوری واحد اسلامی فروپاشیده و به دولتها و کشورهای کوچک و ضعیفی تبدیل شده اند، اصل" تفرقه بینداز و حکومت کن" آسان تر از هر زمان دیگری به نظر می رسید.
در این راستا، بینش ساختگی و دولتی وهابیت به کمک استعمار پیر انگلیس شتافت؛ نحله ای که به وسیله دولت بریتانیا و با هدف دور ساختن مسلمانان از یکدیگر پا به عرصه وجود گذاشت. وهابیت با پشتوانه معنوی و اقتصادی بریتانیا و آل سعود وارد میدان شد و با شعار تکفیر و تشریک تمامی مسلمانان غیر از وهابی ها، بذر تفرقه و نفاق را در میان امت اسلامی پخش کرد.
در کنار روش های دیگر، دین و مذهب سازی، یکی از روش های کارآمد و موثری است که استعمار و استکبار شرق و غرب، همواره از آن سود برده است. به هر حال، وهابیت و تعالیم دور از اسلام آن، بستر و زمینه بسیار مناسب و موثری شد برای پیشبرد هر چه سریعتر نقشه ها و دسیسه های تفرقه افکنانه استعمار شرقی و غربی و امریکایی در سرزمینهای اسلامی.
در این میان، این فقط برخی از ملتهای بیدار و زیرک جهان اسلام است که می توان روی آنان حساب کرد و برای آینده روشن اسلام و مسلمانان بدانان امید بست. ملت هایی که در پاسخ به اهانت و هتاکی های امریکایی های وحشی و صهیونیست های ستمگر، بدون کدام ترس و واهمه ای از این ببرهای کاغذی و در اوج شجاعت و ایمان، لانه های شیاطین در مصر، موریتانی و کشورهای دیگر را به رگبار خشم و نفرت مقدس خویش بسته و یکی از شیاطین بزرگ را به جهنم اعمالش واصل کردند.
اگر چه تعدادی از این مومنان به خدا و رسول معظم او، در دفاع از حریم ملکوتی نبوت، به دست عوامل مزدور استعمار به شهادت رسیده و جانهای شیرین شان را از دست دادند، اما پیامی را که با ریختن خون های پاک شان به امریکا و غرب و سایر دشمنان اسلام و قرآن دادند، بسیار دقیق، عمیق و کوبنده تر از هر اقدام و حرکت دیگری است که می شد به هتاکان حریم نبوت و رسالت داد.
این شهیدان و مجروحان که درود خداوند متعال بر آنان باد، به دشمنان اسلام و برای چندمین بار، تفهیم کردند که پاسخ قاطعانه این گونه گستاخی ها و بی ادبی ها را فقط و فقط با خون خواهند داد نه با تسامح و تساهل و گذشت های ابلهانه و نابخردانه که تعدادی از دول خنثا و ملل بی خاصیت مسلمان به آن داده اند!! جای تعجب و تاسف است که هنوز هم در میان امت اسلام، هستند دولتها و ملتهایی که خواهان حفظ رابطه شان با قدرتهایی چون امریکا، اروپا و... هستند و آیا زمان آن فرانرسیده تا این دول و ملل مسلمان در روابط خویش با این کشورها تجدید نظر کنند؟!
نویسنده: سید فاضل محجوب
التهابی که لازمه یک چنین توطئه ی از پیش طراحی شده توسط دشمنان قسم خورده اسلام و مسلمانان است. در این جای تردید نیست که یک چنین رویدادهایی نمی تواند تصادفی و آنی باشد و تکرار اهانت ها و هتاکی ها، خود بزرگ ترین دلیل است بر وقوع هدفمند و مغرضانه آن از سوی دشمنان و بدخواهان اسلام و امت اسلامی.
البته ناگفته نباید گذاشت که دلیل بیشتر این هتاکی ها و اهانت ها بر می گردد به خود مسلمانان و مواضع سست و ضعیف آنان در برابر قدرت های استکباری و استعماری. بیشتر دولتهای موجود در کشورهای اسلامی، با تاسف از اسلام و تعالیم انسان ساز آن، فاصله های بسیاری گرفته اند.
دولتهای مذکور، اگر چه در حیطه حرف و ادعا، همگی مسلمان بوده و خود را از پیروان قرآن مجید و پیامبر گرامی اسلام(ص) دانسته و بعضاً حتی بیرق کشورهای شان را با کلمه طیبه نیز منقش کرده اند و تا توانسته اند به اسلامی وانمود کردن ظاهر شان کوشیده اند. پوشیدن لباسهای بلند و سفید، اعمار مساجد مجلل و کاخ گونه، چاپ قرآنهای زیبا و شیک با کاغذ گلاسه و قیمت بها، انتخاب اسامی پر طمطراق و چند کلمه ای برای دولتمردان شان و حبس خانمها در خانه های شیک و پوشش های سیاه رنگ و... همگی با هدف حفظ ظواهر اسلامی آنان صورت می پذیرد.
اما این عملِ بسیاری از دولتمردان کشورهای عربی- اسلامی است که برای جامعه اسلامی سوال برانگیز و چالش ساز شده است. کشورهای عربی و دولتهای آنان، بیشتر از آنکه از خداوند متعال حساب ببرند و از اسلام تبعیت کنند، از امریکا و غرب حساب برده و از دساتیر آنان متابعت می کنند!
البته این نیز دلایل روشنی دارد؛ چرا که دول عرب از آنجا که جایگاه و پایگاه مناسبی در میان آحاد ملل خویش ندارند، ناچاراند به قدرت و توانایی بیگانگان پناه ببرند و تکیه کنند. حوادث اخیر در کشورهای عربی- اسلامی که منجر به سقوط برخی از نظامهای دیکتاتوری در آن کشورها گردید، به خوبی نشانگر این معنی است.
بلی! اگر جهان اسلام به جای این همه دول ضعیف و سست ایمان، از دولتمردان مومن و با اراده های قوی برخوردار می بود، هیچگاه کار مسلمانان به جایی نمی رسید که در عصر آزادی هرگونه اندیشه و بیان، متعالی ترین اندیشه و تفکر انسانی و الهی، هراز گاهی و به وسیله عناصر فاقد اندیشه و اخلاق، مورد اهانت و هتاکی قرار گیرد.
آنان، دشمنان اندیشه و تفکر مسلمانان، همواره از نقاط ضعف مسلمانان استفاده کرده اند و یکی از عمده نقاط ضعف امت اسلامی، همین تحمل حاکمیت های جائر و وابسته در طول تاریخ این ملل بوده است. پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی که آنهم با نقشه و طرح استعمار فرتوت بریتانیا و دیگران فرو ریخت، زوال تمدن بزرگ اسلامی آغاز شد.
پیکره تقریباً واحد جهان اسلام، قطعه قطعه شده و طبق صلاح دید استعمار، به کشورهای کوچک و بزرگی تبدیل گردید، تا بدین وسیله، توان و قدرت جهان اسلام در برابر دو ابر قدرت شرق و غرب، به کلی از میان برود؛ تا دیگر دو بلوک غرب و شرق، دغدغه ای از توانایی و قدرت جهان اسلام نداشته باشند و به راحتی هر چه بیشتر به غارت و چپاول کشورهای اسلامی مشغول شوند.
حربه دیگر استعمار، افشاندن بذر نفاق و تفرقه میان دولتها و ملتهای اسلامی بود و حال که امپراتوری واحد اسلامی فروپاشیده و به دولتها و کشورهای کوچک و ضعیفی تبدیل شده اند، اصل" تفرقه بینداز و حکومت کن" آسان تر از هر زمان دیگری به نظر می رسید.
در این راستا، بینش ساختگی و دولتی وهابیت به کمک استعمار پیر انگلیس شتافت؛ نحله ای که به وسیله دولت بریتانیا و با هدف دور ساختن مسلمانان از یکدیگر پا به عرصه وجود گذاشت. وهابیت با پشتوانه معنوی و اقتصادی بریتانیا و آل سعود وارد میدان شد و با شعار تکفیر و تشریک تمامی مسلمانان غیر از وهابی ها، بذر تفرقه و نفاق را در میان امت اسلامی پخش کرد.
در کنار روش های دیگر، دین و مذهب سازی، یکی از روش های کارآمد و موثری است که استعمار و استکبار شرق و غرب، همواره از آن سود برده است. به هر حال، وهابیت و تعالیم دور از اسلام آن، بستر و زمینه بسیار مناسب و موثری شد برای پیشبرد هر چه سریعتر نقشه ها و دسیسه های تفرقه افکنانه استعمار شرقی و غربی و امریکایی در سرزمینهای اسلامی.
در این میان، این فقط برخی از ملتهای بیدار و زیرک جهان اسلام است که می توان روی آنان حساب کرد و برای آینده روشن اسلام و مسلمانان بدانان امید بست. ملت هایی که در پاسخ به اهانت و هتاکی های امریکایی های وحشی و صهیونیست های ستمگر، بدون کدام ترس و واهمه ای از این ببرهای کاغذی و در اوج شجاعت و ایمان، لانه های شیاطین در مصر، موریتانی و کشورهای دیگر را به رگبار خشم و نفرت مقدس خویش بسته و یکی از شیاطین بزرگ را به جهنم اعمالش واصل کردند.
اگر چه تعدادی از این مومنان به خدا و رسول معظم او، در دفاع از حریم ملکوتی نبوت، به دست عوامل مزدور استعمار به شهادت رسیده و جانهای شیرین شان را از دست دادند، اما پیامی را که با ریختن خون های پاک شان به امریکا و غرب و سایر دشمنان اسلام و قرآن دادند، بسیار دقیق، عمیق و کوبنده تر از هر اقدام و حرکت دیگری است که می شد به هتاکان حریم نبوت و رسالت داد.
این شهیدان و مجروحان که درود خداوند متعال بر آنان باد، به دشمنان اسلام و برای چندمین بار، تفهیم کردند که پاسخ قاطعانه این گونه گستاخی ها و بی ادبی ها را فقط و فقط با خون خواهند داد نه با تسامح و تساهل و گذشت های ابلهانه و نابخردانه که تعدادی از دول خنثا و ملل بی خاصیت مسلمان به آن داده اند!! جای تعجب و تاسف است که هنوز هم در میان امت اسلام، هستند دولتها و ملتهایی که خواهان حفظ رابطه شان با قدرتهایی چون امریکا، اروپا و... هستند و آیا زمان آن فرانرسیده تا این دول و ملل مسلمان در روابط خویش با این کشورها تجدید نظر کنند؟!
نویسنده: سید فاضل محجوب
منبع : خبرگزاری آوا- کابل
