تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۹ اسد ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۸
کد مطلب : 97217
افزایش حاصلات زعفران درسال جاری درولایت بلخ
مسئولان محلی ولایت بلخ میگویند که در سال جاری حاصلات زعفران در این ولایت افزایش یافته و کشاورزان زیادی علاقمند به کشت این نبات شده اند.
کاتب شمس؛ رییس زراعت و مالداری ولایت بلخ به خبرگزاری آوا گفت: در سال جاری نسبت به سال گذشته حاصلات زعفران افزایش یافته و کشت این نبات در ولایت بلخ نتیجه خوب و مطلوبی داشته و توجه کشاورزان را به خود جلب کرده است.
وی درادامه افزود: درسال جاری کشاورزان این ولایت، از 7 جریب زمین مقدار ۷ کیلوگرام زعفران خالص به دست آورده اند.
شمس همچنان بیان کرد: در حال حاضر در ۱۴ ولسوالی و مرکز این ولایت،۱۵  قطعه زمین نمایشی زعفران وجود دارد.
رییس زراعت و مالداری بلخ گفت: سال گذشته از طریق برنامه اقتصاد خانواده، برای ۱۲۵ تن از بانوان ۲ تن تخم زعفران ازسوی وزارت زراعت و مالداری کشور توزیع گردید.
وی افزود: برای این زنان در بخش ترویج و کشت زعفران از سوی ریاست زراعت آموزش های ویژه داده شده و تمامی وسایلی که در جمع آوری محصول زعفران به کار میرود را نیز در اختیار آنان قرار داده است.
به گفته او، این بانوان از طریق کشت و برداشت زعفران میتوانند مایحتاج زندگی شان را تامین بکنند.
شمس اظهار داشت: زعفران بلخ دارای بازار خوب داخلی بوده و کشاورزان درصدد راه یافتن این محصول به بازارهای جهانی میباشند.
به گفته او، نظر به تحقیقاتی که در آزمایشگاههای گیاهی اروپا صورت گرفته است زعفران بلخ نسبت به زعفران دیگر ولایتهای افغانستان از کیفیت بهتر برخوردار میباشد.
رییس زراعت ومالداری بلخ همچنان گفت: آنان برای ایجاد سهولت در خرید و فروش و رفع مشکلات زعفران کاران درا ین ولایت انجمن زعفران کاران را تاسیس کرده و ایجاد این انجمن در رفع مشکلات زعفران کاران این ولایت نقش عمده واساسی داشته است.
گفتنی است که نبات زعفران از جمله گیاهان قیمتی با خاصیت دارویی میباشد که در طی چند سال اخیر کشاورزان در نقاط مختلف افغانستان زعفران را به عنوان کشت بدیل تریاک قرارداده و حاصلات خوبی را از آن به دست آورده و با قیمت مناسب به فروش میرسانند.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - مزارشریف
https://avapress.com/vdcfe0d1.w6deyagiiw.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

توسعه زراعت باید متوازن وفراگیر باشد نه تک محصولی .دزولایت بلخ صدهاهزارجریب زمین دولتی به جای آنکه به مردم برای زراعت واگزارشود برای شهرک سازی دردست والی واطرافیان است وویابایر مانده اندوابهای مرزی به خارج به هدرمی روند.