مجلس سنا موافقت‌نا‌مه‌های امنیتی افغانستان-امریکا و افغانستان-ناتو را امروز طی جلسه سری تایید کرد.
به گزارش خبرگزاری آوا، بحث و رای‌گیری در مورد این موافقت‌نامه‌ها بدور از دید خبرنگاران انجام شد.
فضل هادی مسلم‌یار، رییس مجلس سنا به خبرنگاران گفت که سری بودن این جلسه به تشخیص و تصمیم هیات اداری انجام شده و او به این خواست، احترام گذاشته است.
مسلم‌یار گفت: در هنگام رای‌گیری ۷۲ عضو سنا حضور داشتند که دو تن به رسم اعتراض مجلس را ترک کردند و ۵ تن رای منفی داد و ۶۵ عضو مجلس سنا دیگر آن را تایید کردند.
این جلسه که به صورت فوق‌العاده و سری بعد از ظهر امروز( پنج شنبه) برگزار شد، باعث نا رضایتی برخی از اعضای خود مجلس نیز شده بود و آنان این کار را لازم نمی‌دانستند.
اما این موافقت‌نامه به صورت طبیعی مخالفان و موافقانی داشت که نظریات متفاوتی داشتند.
علی اکبر جمشیدی؛ عضو سنا در این رابطه گفت: هر چند با این قرارداد موافق هستم، اما بر این باور هستم که این پیمان بیشتر به نفع ایالات متحده امریکاست.
وی تصریح می‌کند تایید این پیمان بر اساس ضرورت افغانستان است.
هدایت‌الله رهایی، نیز با این پیمان‌ها موافق بود، اما وی ضرورت تایید این پیمان را به دلیل کاهش مداخلات کشورهای همسایه عنوان می‌کند.
او گفت: به دلیل اینکه مداخلات کشورهای همسایه کاهش یابد مجبور به تایید این پیمان هستیم و به این موافقت‌نامه ضرورت داریم.
اما کسانی که با تایید این موافقت‌نامه‌ها مخالف بودند، مواردی از این پیمان را کاملا به ضرر کشور می‌دانند.
بشیر احمد صمیم، عضو سنا در مورد این پیمان چنین نظر دارد: ما با هر گونه پیمانی که به نفع مردم افغانستان باشد موافقیم، اما در این پیمان چند ملاحظه وجود دارد که من با آن مخالفم. از جمله این موارد، این است که اعضای ناتو می‌توانند بدون اخذ پاسپورت و ویزا، تنها با یک کارت هویت به کشورمان رفت و آمد کنند."
او اضافه کرد: از دیگر موارد این که میدان‌های هوایی بزرگ ما در اختیار آنان قرار می‌گیرد، بدون اینکه از این امکانات عایداتی برای ما باشد. برخی مسایل دیگر نیز وجود دارد که دلیل مخالفت ما می‌باشد.
میراحمد منیب نیز که از مخالفان تایید این موافقت‌نامه‌ها بود، تائید آن را جفای بزرگ به حق مردم کشور می‌داند.
او تاکید کرد: مواردی در این پیمان وجود دارد که کاملا با آن مخالفیم، از آن جمله ماده سوم این موافقت‌نامه که بر اساس آن تمام تاسیساتی که در اختیار آنان قرار می‌گیرد به صورت رایگان است و هیچ نفعی برای افغانستان ندارد. دیگر اینکه ورود و خروج نیروهای ناتو و امریکایی بدون نیاز به پاسپورت و ویزا می‌باشد و تنها به یک کارت هویت اکتفا شده است. موضوع مصوونیت قضایی نیروهای امریکایی در افغانستان نیز از جمله مواردی است که باعث شده تا با این پیمان مخالف باشیم.
آقای منیب تصریح کرد: استعجالیت در تصمیم‌گیری پیرامون این پیمان، در واقع اعمال نفوذ حکومت است.
این درحالیست که پیشر رييس مجلس سنا در مورد پیمان های امنیتی گفته بود که مجلس سنا هیچ گونه فشار و فرمایشی را در این زمینه نمی پذیرد.
اين قراردادهاى امنيتى ميان افغانستان، امريکا و ناتو، به تاريخ ٨ ماه ميزان از سوى مقامات هر سه جانب امضا گرديده و حدود دو هفته قبل، به شوراى ملى فرستاده شده بود.
بر اساس این توافقنامه ها؛ حدود ۱۰ هزار سرباز امریکایی و شماری از نیروهای ناتو، پس از سال ٢٠١٤ در افغانستان باقی می مانند و در بخش آموزش نیروهای افغان همکاری می کنند.
به گزارش خبرگزاری آوا، بحث و رای‌گیری در مورد این موافقت‌نامه‌ها بدور از دید خبرنگاران انجام شد.
فضل هادی مسلم‌یار، رییس مجلس سنا به خبرنگاران گفت که سری بودن این جلسه به تشخیص و تصمیم هیات اداری انجام شده و او به این خواست، احترام گذاشته است.
مسلم‌یار گفت: در هنگام رای‌گیری ۷۲ عضو سنا حضور داشتند که دو تن به رسم اعتراض مجلس را ترک کردند و ۵ تن رای منفی داد و ۶۵ عضو مجلس سنا دیگر آن را تایید کردند.
این جلسه که به صورت فوق‌العاده و سری بعد از ظهر امروز( پنج شنبه) برگزار شد، باعث نا رضایتی برخی از اعضای خود مجلس نیز شده بود و آنان این کار را لازم نمی‌دانستند.
اما این موافقت‌نامه به صورت طبیعی مخالفان و موافقانی داشت که نظریات متفاوتی داشتند.
علی اکبر جمشیدی؛ عضو سنا در این رابطه گفت: هر چند با این قرارداد موافق هستم، اما بر این باور هستم که این پیمان بیشتر به نفع ایالات متحده امریکاست.
وی تصریح می‌کند تایید این پیمان بر اساس ضرورت افغانستان است.
هدایت‌الله رهایی، نیز با این پیمان‌ها موافق بود، اما وی ضرورت تایید این پیمان را به دلیل کاهش مداخلات کشورهای همسایه عنوان می‌کند.
او گفت: به دلیل اینکه مداخلات کشورهای همسایه کاهش یابد مجبور به تایید این پیمان هستیم و به این موافقت‌نامه ضرورت داریم.
اما کسانی که با تایید این موافقت‌نامه‌ها مخالف بودند، مواردی از این پیمان را کاملا به ضرر کشور می‌دانند.
بشیر احمد صمیم، عضو سنا در مورد این پیمان چنین نظر دارد: ما با هر گونه پیمانی که به نفع مردم افغانستان باشد موافقیم، اما در این پیمان چند ملاحظه وجود دارد که من با آن مخالفم. از جمله این موارد، این است که اعضای ناتو می‌توانند بدون اخذ پاسپورت و ویزا، تنها با یک کارت هویت به کشورمان رفت و آمد کنند."
او اضافه کرد: از دیگر موارد این که میدان‌های هوایی بزرگ ما در اختیار آنان قرار می‌گیرد، بدون اینکه از این امکانات عایداتی برای ما باشد. برخی مسایل دیگر نیز وجود دارد که دلیل مخالفت ما می‌باشد.
میراحمد منیب نیز که از مخالفان تایید این موافقت‌نامه‌ها بود، تائید آن را جفای بزرگ به حق مردم کشور می‌داند.
او تاکید کرد: مواردی در این پیمان وجود دارد که کاملا با آن مخالفیم، از آن جمله ماده سوم این موافقت‌نامه که بر اساس آن تمام تاسیساتی که در اختیار آنان قرار می‌گیرد به صورت رایگان است و هیچ نفعی برای افغانستان ندارد. دیگر اینکه ورود و خروج نیروهای ناتو و امریکایی بدون نیاز به پاسپورت و ویزا می‌باشد و تنها به یک کارت هویت اکتفا شده است. موضوع مصوونیت قضایی نیروهای امریکایی در افغانستان نیز از جمله مواردی است که باعث شده تا با این پیمان مخالف باشیم.
آقای منیب تصریح کرد: استعجالیت در تصمیم‌گیری پیرامون این پیمان، در واقع اعمال نفوذ حکومت است.
این درحالیست که پیشر رييس مجلس سنا در مورد پیمان های امنیتی گفته بود که مجلس سنا هیچ گونه فشار و فرمایشی را در این زمینه نمی پذیرد.
اين قراردادهاى امنيتى ميان افغانستان، امريکا و ناتو، به تاريخ ٨ ماه ميزان از سوى مقامات هر سه جانب امضا گرديده و حدود دو هفته قبل، به شوراى ملى فرستاده شده بود.
بر اساس این توافقنامه ها؛ حدود ۱۰ هزار سرباز امریکایی و شماری از نیروهای ناتو، پس از سال ٢٠١٤ در افغانستان باقی می مانند و در بخش آموزش نیروهای افغان همکاری می کنند.
