اشرف غنی؛ رئیس جمهوریمی‌گوید که اعلام استراتژی جدید امریکا فرصتی برای پاکستان فراهم کرده تا رویکرد خود به افغانستان را تغییر دهد.
اشرف غنی، روز چهارشنبه گفت:"امروز اجماعی به میان آمده که پاکستان روش و سنت گذشته خود را از نو بررسی کند. این یک فرصت است".
آقای غنی از پاکستان خواست که روابط خود با افغانستان را براساس روابط "دولت با دولت" برقرار کند.
او افزود که بی‌ثباتی افغانستان به نفع هیچ کشوری، به‌ویژه پاکستان نیست.
دونالد ترامپ؛ رئیس‌جمهوری امریکا در اعلام استراتژی جدیدشبرای افغانستان گفت گروه‌های پیکارجو در حالی در خاک پاکستان پناهگاه تروریستی برای خود دست و پا کرده‌اند که این کشور میلیاردها دالر از امریکا دریافت می‌کند.
اما پاکستان مانند گذشته اتهام پناه دادن به رهبران طالبان و القاعده را رد می‌کند. وزیر خارجه پاکستان در واکنش به سخنان آقای ترامپ گفت از اینکه دولت امریکا فداکاری‌های پاکستان و مردم این کشور را فراموش کرده بسیار سرخورده شده است.
اظهارات رییس جمهور غنی نشان می دهد که برای افغانستان، این بخش از استراتژي جدید ترامپ، عمیقا دلگرم کننده و امیدبخش است. کابل امیدوار است که امریکا سرانجام به درخواست های مکرر و همیشگی افغانستان مبنی بر تجت فشار قرار دادن حامی تروریزم، تمکین و توجه نشان دهد و به این ترتیب، روند مبارزه با تروریزم، مسیر جدیدی را تجربه کند.
از نظر دولت افغانستان، اکنون توپ در زمین پاکستان است که چگونه می خواهد خود را با راهبرد جدید امریکا در جنگ افغانستان، هماهنگ کند.
در این میان، کارشناسان، با ارزیابی زمینه ها و امکانات امریکا برای وادار کردن اسلام آباد به تمکین به خواست های واشنگتن در استراتژی جدید، اعتقاد دارند که امریکا اگر آنگونه که اعلام کرده است، بخواهد از روابط دیرینه و استراتژيک خود با پاکستان، در راستای به فرجام رساندن استراتژي جدید، استفاده کند، راه های زیادی برای این منظور، وجود خواهد داشت.
۱. توسعه رابطه با هند: هند یک قدرت اتمی و اقتصادی بزرگ و مؤثر در آسیا به حساب می آید که به طور سنتی، از ۷۰ سال پیش، در تقابل با پاکستان قرار داشته و غالبا با دولت های مستقر در افغانستان نیز روابطی نزدیک، کم تنش و دوستانه داشته است.
امریکا هم از دیرباز با هند، روابط رو به توسعه ای داشته است. اکنون ارزش همکاری های نظامی و اقتصادی میان دهلی نو و واشنگتن، به صدها میلیارد دالر می رسد.
وزیر امور خارجه امریکا در توضیح استراتژي جدید ترامپ، تلویحا پاکستان را به توسعه روابط امریکا و هند، تهدید کرد. این رویکرد دیرینه واشنگتن برای تحت فشار قرار دادن اسلام آباد بوده است.
با این حال، امریکا و پاکستان نیز به موازات امریکا و هند، روابطی راهبردی داشته اند.
اگر امریکا بخواهد از بار روابط اش با پاکستان بکاهد و در مقابل، رابطه اش با هند را توسعه دهد، این یک اهرم کارآمد و مؤثر برای تحت فشار قرار دادن پاکستان خواهد بود.
۲. کمک های مالی به پاکستان: امریکا سالانه صدها میلیون دالر به پاکستان به بهانه شراکت دو کشور در جنگ با تروریزم، کمک می کند. این در حالی است که پاکستان، عضو سازمان نظامی ناتو نیست؛ اما برای امریکا یک شریک نظامی قدرتمند محسوب می شود.
جمهوری خواهان بارها خواستار کاهش یا قطع کامل این کمک ها به پاکستان به دلیل احتراز اسلام آباد از مبارزه با تروریزم شده اند. آیا ترامپ به این خواسته، تمکین خواهد کرد؟
در استراتژي جدید به این موضوع پرداخته شده و از اینکه پاکستان در قبال این کمک ها، کاری نمی کند، صریحا انتقاد شده است. با این حساب، امریکا می تواند با استفاده از اهرم مالی، پاکستان را تحت فشار شدید قرار دهد.
۳. تنبیه و تحریم: امریکا عضو دایم شورای امنیت سازمان ملل و از قدرت های مسلط بر این سازمان محسوب می شود. این کشور در موارد فراوانی توانسته، از قدرت و سلطه خود بر این سازمان، کشورهای متخاصم با امریکا را مورد تنبیه و تحریم قرار دهد؛ هرچند در همه موارد، حق با امریکا نبوده و این تحریم ها اغلب ظالمانه و غیر عادلانه بوده اند.
در مورد پاکستان هم اگر روابط دو متحد استراتژیک، به هم بخورد، امریکا می تواند با وضع تحریم های جدی و شدید، اسلام آباد را در مضیقه قرار بدهد. اگرچه بعید است این اتفاق در شرایط کنونی، رخ بدهد.
۴. حمله به مراکز تروریزم: امریکا پیش از این هم مراکز مربوط به تروریست ها را در خاک پاکستان، با استفاده از هواپیماهای بی سرنشین، آماج قرار داده است؛ موضوعی که کمتر از حمله مستقیم نظامی یا عملیات شبیه سازی شده ای چون سناریوی مرگ بن لادن، از سوی پاکستان، واکنش برانگیز بوده است.
با این حساب، ترامپ می تواند با انهدام پایگاه های تروریست ها در آنسوی مرزها، نقشه پاکستان برای حمایت از تروریزم را نقش بر آب کند یا دست کم، هزینه های این رویکرد را برای اسلام آباد، بالا ببرد.
با این حال، این موارد لزوما به معنای آن نیست که پاکستان، هیچ ابزار و اهرمی برای پاسخگویی یا اقدام متقابل در اختیار ندارد. پاکستان یک قدرت هسته ای است که با چین و روسیه، روابط استراتژيک گسترده ای دارد، با تروریست های آماده جانفشانی و «جهاد»، متحد است و مرزهای گسترده و غیر قابل کنترل اش با افغانستان نیز می تواند کمک بزرگی به افزایش توانمندی هایش در تقابل با امریکا، هند و افغانستان بکند.
