روز جمعه یک مقام وزارت دفاع امریکا گفت حافظ سعیدخان؛ فرمانده داعش در افغانستان و پاکستان ۱۸ روز پیش در حمله هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی، کشته شده است.
به گفته این مقام پنتاگون، او در منطقه اچین ولایت ننگرهار کشته شده است.
خبر کشته شدن حافظ سعید، چهار روز پیش از سوی یک فرمانده ارتش افغانستان در شرق کشور هم اعلام شده بود.
جنرال زمان وزیری گفت، حافظ سعید خان و تروریست های همراه او در ولسوالی اچین در نزدیکی مرز افغانستان و پاکستان هدف قرار گرفتند.
این در حالی است که دونالد ترامپ؛ نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، باراک اوباما و هیلاری کلینتون را "بنیانگذاران داعش" خواند.
ترامپ گفت:"دولت ما داعش را رها کرده است. باراک اوباما و هیلاری کلینتون مشترکا بنیانگذار داعش هستند."
او گفت: "آنطوری که در تیم‌های ورزشی یک جایزه برای مؤثرترین بازیکن داریم، اگر داعش بخواهد جایزه مؤثرترین بازیکن بدهد باید این جایزه را به هیلاری کلینتون بدهد که تنها رقیبش برای این عنوان باراک اوباما است."
سال گذشته هم ادعای مشابهی در مورد مرگ حافظ سعید، مطرح شد؛ اما بعدا بی پایه ثابت شد. این بار اما کارشناسان می گویند که خود تروریست ها و حامیان آنها هم پذیرفته اند که رهبر «شاخه خراسان» گروه تکفیری داعش، دیگر زنده نیست.
این خبری مسرت بخش برای تمام کسانی است که از تروریزم نفرت دارند و از داعش به عنوان بدترین و وحشتناک ترین نسخه تروریزم تکفیری، بیزار و منزجر اند.
مرگ او در عین حال می تواند به نیروهای رزمنده امنیتی افغانستان که در خط مقدم نبرد با داعش در شرق، جنوب، بخش هایی از مرکز و نقطه هایی از شمال کشور قرار دارند، یک خبر امیدوارکننده و الهام بخش باشد.
آنها هم بی تردید از شنیدن این خبر خوشحال شده و با روحیه تر، مصمم تر و مقتدرتر از پیش، به جنگ با این دشمن تروریستی خواهند رفت.
برای مردم مظلوم افغانستان، قربانیان اصلی تروریزم بین المللی، کسانی که همین چند روز پیش، در عزای بیش از ۸۰ تن از فرزندان رشید و تحصیلکرده خویش، نشستند که ظاهرا از سوی تروریست های داعش در میدان دهمزنگ کابل به شهادت رسیدند نیز این خبری فوق العاده مسرت بخش و مایه امید و خوش بینی نسبت به آینده است؛ اما از منظر نظامی، کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که نه مرگ حافظ سعید و نه مرگ هیچیک از رهبران جریان های تروریستی و تکفیری در افغانستان و سایر کشورهای منطقه، به معنای مرگ سازمان تروریستی تحت رهبری آنها نیست.
رهبران تروریست ها در واقع، بر اساس شایستگی، قدرت، نفوذ و سلطه فوق العاده بر هنر رهبری و برخورداری از شاخصه های خاص این امر، به این سمت، گماشته نمی شوند تا با مرگ آنها سازمان مورد نظر نیز از هم فروبپاشد.
به عنوان نمونه، مرگ دو تن از رهبران گروه تروریستی طالبان افغانستان در ظرف کمتر از یکسال، نه تنها قدرت تخریب و ویرانگری و هراس افکنی و کشتار و ترور این گروه را کاهش نداد؛ بلکه در برخی موارد و با توجه به بسیاری از شواهد موجود و جاری، آن را چندین برابر تشدید و تقویت کرد.
تروریست ها در این موارد نشان داده اند که کمتر تحت تاثیر مرگ رهبران شان قرار می گیرند و بیشتر به اهداف پست شان تعصب می ورزند و آن را ادامه می دهند.
تروریست های تکفیری برای یک آرمان منحط و تاریک می جنگند؛ آرمانی که ریشه در جان ویران آنها دارد و از خون انسان های بی گناه، تغذیه می کند، فربه می شود و جان می گیرد. از سوی دیگر، این همان چیزی است که اهداف سیاسی، سلطه طلبانه، ایدئولوژیک و تبلیغاتی قدرت های بزرگ و حامیان پیدا و پنهان این جریان ها را نیز برآورده می کند.
اینکه چه کسی حرف های دیوانه وار دونالد ترامپ را در سایر موارد جدی می گیرد یا نمی گیرد، مهم نیست؛ اما اینکه او کلینتون و اوباما را پایه گذاران داعش می خواند، حرفی نیست که بتوان به آسانی از کنار آن گذاشت.
کارشناسان می گویند که ممکن است حرف ترامپ، به دلیل مصارف سیاسی و تبلیغات انتخاباتی، بیش از اندازه، اغراق آمیز به نظر برسد؛ اما این سخن که سکوت سیاسی امریکا در عراق، سوریه، افغانستان، لیبی و... نسبت به شکل گیری، رشد، قدرت گیری و گسترش دامنه سلطه، تجارت نفتی، دسترسی به سلاح و عضوگیری داعش، عامل اصلی قدرت امروز این گروه است، چیزی نیست که قابل انکار باشد.
بنابراین، مبارزه با داعش در افغانستان هم صرفا با مرگ رهبر این گروه، به پایان نمی رسد و کامل نمی شود. مرگ حافظ سعید چه بسا اهداف تبلیغاتی دولت امریکا و هیلاری کلینتون را در مقابل اتهامات امثال ترامپ، تأمین می کند؛ اما در عمل، چیزی از خطر واقعی داعش برای مردم افغانستان نمی کاهد.
