بل فرصت چې په افغانستان کې د اسلامي امارت له جوړېدو وروسته رامنځته شو، هغه د تکفیر له منځه وړل دي. دا کلتور هم د غربیانو له خوا او د امریکا او ناټو د متحدینو او مسلمانو اجیرانو له خوا د هیواد له اشغال وروسته منځته راغی.

په افغانستان کې تکفیری کلتور دوه اړخونه درلودل.
لومړی اړخ سلفي او وهابي فکر وو. د جمهوری دولت د لویدیځوالو په پلان او د هغوی د پردې تر شا په لارښونو سره، هر یو په خپله طریقه د پیسو او پټو معاملو په واسطه دغه فکر منځ ته راوړ. خو په بدل کې یې په افغانستان کې د دې فکر د پراختیا او ژورولو اجنټانو ته اجازه ورکړه چې په مختلفو فعالیتونو کې لاس ولري.
دغو استازو په مختلفو برخو کې کار کاوه. د رسنیزو، کلتوري او ټولنیزو فعالیتونو له تاسیس څخه نیولې بیا د ښوونځیو او مدرسو تر جوړولو او حتی د لویو پوهنتونونو په جوړولو او همدارنګه په هیواد کې له شته ځایونو څخه په استفادې او په عامه او د سلفیت او وهابیت د ترویج کې ډیر کار وکړ.
د فعالیت دغه بهیر په لسګونو زره ځوان هلکان او نجونې تر روزنې لاندې نیولي، د تکفیري فکر د ودې او پراختیا لپاره یې د تجربه کارو کارکونکو په توګه فارغ او د افغانستان په مختلفو صحنو کې د مختلفو فعالیتونو ته داخل شوي وو.
دغه کړنلاره د دې سبب شوه چې په افغانستان کې د تکفیر کلتور ورځ په ورځ پراخ او ژور شي.
د سلفیت او وهابیت د ودې پلاتفورم اکثره د افغانستان سني ټولنه وه، چې په زرګونو ځوانان او ښځې یې له دغه کلتور سره اشنا او په اساسي ډول یې وسله لرله، او له دغو ځواکونو څخه یې د تکفیري تروریستي ډلو عسکر استخدام کړل، هغوی ته یې روزنه ورکړه. بیا یې په سلګونو بریدونه وکړل او په مختلفو دولتي او ملکي مرکزونو یې ځانمرګي بریدونه تنظیم کړل.
دوهم اړخ؛ انګلیسي شیعه په افغانستان کې د تکفیر کلتور بل اړخ وو او دی. که څه هم دغه لوري په چاودیدونکو او ځانمرګو بریدونو کې لاس نه درلود، خو د تکفیر فکر په وده ورکولو سره یې د سلفیت او وهابیت د تکفیر څانګې لپاره مهمه لاره تیاره کړه.
له یوې خوا انګلیسي شیعه ځوانانو ته د انګرېزانو په جوړو شویو مذهبي لار سره په تفریح ​​ورکولو او له بلې خوا د سنیانو په وړاندې د مذهبي دښمنۍ او تضادونو په پراخولو او ژورولو سره نه یوازې د افغانستان د مذهبي ټولنې تر منځ واټن پراخ کړی دی، بلکې همدارنګه د شخړو او جګړو زیاتوالی سبب شوي دي.
د امريکا په ماتې او له هېواده د خپلو ځواکونو په وتلو او له افغانستان څخه د اجيرانو په تېښته او د اسلامي امارت په رامنځته کېدو سره لکه څنګه چې له هېواده د سيکولريزم کلتور له منځه ولاړ، له بلې خوا د تکفیر چې سلفیت او وهابیت و، هم له منځه یوړل شو او د اسلامي امارت د حکومت له جوړیدو راهیسې په هر ځای کې چې د دې فکر نښه او د ترویج او خپریدو عوامل په ګوته شي، د داعش ترهګرې ډلې په ګډون له هغه سره سخت چلند شوی دی. هغه ډله چې د دغه فکر له نفوذ څخه يې ګټه پورته کړه او د تکفير د کلتور له نظره يې په سختو ځپلو سره ځانونه پياوړي کړل او تر اوسه پورې د دغې ډلې په لسګونو او حتی په سلګونو مرکزونه د هېواد په بېلابېلو سيمو کې له منځه وړل شوي دي او له هغه سره تړلي په سلهاوو ځواکونه د هغوی د وژلو لپاره داسې ځای ته استول شوي چې نن ورځ د داعش یا سلفي او وهابي فکر پورې اړوند یو نوم او مرکز شتون نه لري. که څه هم ځينې بهرني هېوادونه او امريکا هڅه کوي چې دا ډله بیا ژوندي کړي، پیاوړي کړي او ملاتړ يي  وکړي، په داسې حال کې چې له یوې خوا خلک له تکفیر او تروریستي ډلو سره د تکفیر په فکر کې سخته کرکه لري او له بلې خوا د اسلامي امارت امنیتي بنسټونه په کلک هوډ او استقامت سره له دغې پدیدې سره مقابله کوي، په دې کې شک نشته چې د ودې پرمختګ لپاره هیڅ راتلونکی نشته. د اسلامی امارت د چلند او حتی له انګلیسي شیعه ګانو سره د سختی په اړه راپور نه لرو، خو د دې مفکورې عاملین د جمهوریت په وخت کې زیات فعال وو. په مرکز، ولایتونو او ولسوالیو کې په ځانګړې توګه شیعه ګان لا زیات فعال شوي دي او البته که له دې پدیدې سره لاس او ګریوان نه شي نو طبعاً به د مذهبي جنجال لامل شي او د هیواد خلک به د مذهبي دښمنۍ لور ته متوجه شي او دا ډله به د وېش او عمومي بې اتفاقۍ عامل به شي او به د تېر په پرتله د هېواد پر ملي یووالي ډېر اغېز وکړي.
نور په زړه پورې او د پام وړ فرصتونه هم شته چې باید ورته وخت وقف شي، خو دا څلور فرصتونه چې د اسلامي امارت له تاسیس وروسته تر ټولو د پام وړ او مهم فرصتونه وو، د دې لیکنې د لړۍ توجه وه او ان شاءالله په راتلونکي کې هم په نورو فرصتونو به بحث وشي.