له اسلامي امارت سره د «تبیان مرکز» د تعامل څلورم لامل؛ په افغانستان کې د جګړې ناشونی او پاي دی
په تیرو څو برخو کې مو په استدلال او منطقي تحلیل سره له اسلامي امارت سره د تبیان د مرکز د تعامل درې لاملونه بیان کړل، خو څلورم لامل یې په افغانستان کې د هر ډول جګړې او پراخې ناامنۍ او د هغې د دوام نه شتون دی. د دښمن هيلې، لومړی د دښمن استخباراتي شبکو او بيا په دننه او بهر کې د هغوی پورې تړلي اجنټان او بيا هغه محدود عناصر او خلک چې ناخبره او بې له شکه د بهرنيانو له موادو څخه ناخبره او تر اغېز لاندې دي، په پرله پسې ډول د جګړې زنګونه غږوي. له اسلامي امارت سره په دې هڅه کې دي، چې فضا تیاره کړي، او د ولس د ذهنونو د مغشوشولو په خاطر هڅه کوي، چې د اسلامي امارت اوسني وضعیت او جوړښت او پلانونو ته په سپکاوي سره لږ تر لږه تبلیغاتي کړنې تر سره کړي.

مخالفین د خپلو تخریبي اهدافو د توجیه کولو لپاره ډیری نیوکې او دلایل وړاندې کوي؛
۱- طالبان په وینو تږي دي او د بې ګناه خلکو په وژلو کې لاس لري.
۲- دا ډله په پاکستان پورې تړلې ده، خپلواکي نه لري او د دغه هیواد د استخباراتي سازمان په ملاتړ اداره او رهبري کیږي او د خپلو هیوادوالو او مخالفینو په پراخه او وحشیانه وژنو لاس پورې کوي. د تمدن څرګندونه او داسې نور هم د پاکستانیانو تر لارښوونې لاندې ترسره کیږي.
۳- طالبانو د ښځو په وړاندې سخت چلند کړی، دوی په بېلابېلو برخو کې د دې ډلې حقوق نه یوازې له پامه غورځولي، بلکې تر پښو لاندې یې کړي دي.
۴- د اسلامي امارت حکومت ځانګړی او واحد توکم دی او د جوړښت د اصلاح او د نورو مذهبونو، قومونو او ژبو د نورو طبقو د ګډون لپاره هیڅ ډول اراده نه لري.
له همدې امله د اسلامي امارت مخالفین په دې باور دي چې له دې څخه د خلاصون یوازینۍ لار جګړه او بالاخره سقوط دی.

خو دلته دوه ستونزې شته؛
لومړی، مخالفین دا واک نه لري چې دا ډول نیوکې وکړي، په ځانګړې توګه د راپورته شویو مسلو په اړه؛
که قاتلین او وینه تویونکي بد وګڼل شي او محاکمه شي، نو د هرې تاریخي دورې هر قاتل او مجرم باید بد وي او محاکمه شي، نه یوازې طالبان. له دې پرته په افغانستان کې ډېر حقیقي او حقوقي شخصیتونه شته چې لاسونه یې د هېوادوالو په وینو او د هېواد د بنسټونو په ویجاړولو کې ښکېل دي.
په هیواد کې په تیرو څلورو لسیزو کې ۴ ډلی د اشغال ضد او داخلي جګړو کې فعال رول لوبولی چې هر یو یې په لسګونو نه بلکې په سلګونو زره زمونږ بې ګناه هیوادوال شهیدان او ټپیان کړي دي.

۱ -  کمونستان
لومړۍ ډله چې د افغانستان د خلکو د قاتلانو په لومړۍ کرښه کې ده او په بېرته راوستلو کې يې د پخواني شوروي اتحاد اړوند کمونستان وو. هغه ډله چې د کره شواهدو او تاریخي اسنادو له مخې یې له یو میلیون څخه زیات انسانان شهیدان کړل او په ملیونونو نور یې بې کوره کړل او د وطن ډیرې جغرافیایي او اقتصادي زیربناوې یې ویجاړې کړ او حتی دا اجیر او ځان پلورل شوي عناصر یې په لاس کې واخیستل. دوي د تیرو څلورو لسیزو د بدبختیو لومړی او لوی لامل ګڼل کیږي.

۲ -  مجاهدین
په کورنیو جګړو کې ښکیل دویمه ډله مجاهدین دي چې د هیواد د دفاع، د دیني او ملي ارزښتونو د ملاتړ او د الحاد او ملحدیت د زوال کلتور له ډوبیدو څخه د ولس د ژغورلو په موخه یې جنګي خوځښت رامنځته کړل او که څه هم دغه غورځنګ د هیواد د دفاع په موخه جوړ شوی دی. څوارلس کلن جهاد دوی د افغانستان او د هغه د خلکو او حتی د ټول مسلمان او انسانیت لپاره جوړ کړ او په افغانستان او نړۍ کې یې د کمونیزم د ناکامۍ لامل شو، خو له بده مرغه دوی د کورنیو جګړو په ګډون په ډېرو او نه جبرانیدونکو تېروتنو کې لاس لري. د جهاد دوره او له فتحې وروسته په یاد دی چې په سلګونو زره انسانان ووژل شول او هیواد په ډیرو ډګرونو کې له ستر زیان سره مخ شو.

۳-  ترهګرې ډلې لکه داعش او القاعده
د دې ډلو له نومونو څخه څرګندېږي چې ډېری وژني او تاوانونه د دوی په سیمه کې شوي، چې د دوی کارکردګي د چنګیز خان او د هغه د لښکرو مخ سپینه کړې ده.

۴ -  د لویدیځ تکنوکراتان
د تېرو شلو کلونو حکومت د امريکا او لويديځ له اجير ټکنوکراتان څخه جوړ و او د هغوی تر سيوري لاندې يې تر ۱۷۰ زرو زيات انسانان په فزيکي ډول قتل عام کړل او ګڼو سياسي او اقتصادي جوړښتونو ته يې د نه جبرانېدونکي زيان واوښت.
نو که محاکمه کېږي، نو دا څلور واړه ډلي باید لومړی د قاضي مېز ته راکش کړل شي او د خپلو اعمالو په سزا ورسول شي، که نه نو دوی دا واک نه لري چې پر طالبانو د قتل، لوټ او تالان مسئله راپورته کړي. د دوی لاسونه د افغانستان د بې وزلو او مظلومو خلکو په وينو رنګ شوي او په بې شمېره سيمو کې يې د افغانستان په پراخه ويجاړتيا کې لاس لري او افغانستان يې په داسې حال کې شاته اړولی، چې په لسيزو کې يې جبران مشکل دي.
د دویمې نیوکې په اړه، د اسلامي امارت د مخالفینو لپاره هیڅ ډول کفایت نشته، ځکه لومړی دا چې له طالبانو سره د الحاق کومه ښکاره نښه نشته، دویم دا چې دوی پخپله دا تور ردوي او دریم دا چې د افغانستان او پاکستان تر منځ سرحدي شخړه تل د وابستګۍ نشتوالی ښيي، که فرض کړو چې دا خبره رښتیا ده، نو د طالبانو دی کور ودان چې په یوه اسلامي هېواد پورې تړلی دی، خو افسوس په هغو مخالفینو چې څه باندې شل کاله یې له ۴۶ بهرنیو هېوادونو سره تړاو درلود او د دوی ملاتړ نه یوازې دا چې د هیواد او خلکو لپاره ګټور کار ندی، بلکې تاریخي خیانتونه یې زغملي او د دوی حقونه یې تر پښو لاندې کړي او اوس د دوی د غوښتنې کڅوړه کله کله د فرانسې په وړاندې او کله د بل فرصت په شتون کې ښکاره کیږي. د امریکایانو او په ډیرو مواردو کې د ترکانو او ایرانیانو په وړاندې، د مرستې غوښتنه کوي، او ملاتړ یې کیږي.
د نيوکې دريم دليل په اړه بايد وويل شي چې لومړی خو پخپله اسلامي امارت څو ځله ويلي دي چې د ښځو په اړه د دوی نظر او د ځينو اصولو او احکامو په نظر کې نيولو سره لکه حجاب سره به حل شی. له شپږم ټولګي او تر هغه پورته، یا په پوهنتونونو کې د نارینه او ښځینه ټولګیو جلا کول، یا د زیارتونو او تفریحی ځایونو جوړه د شرایطو او د چاپیریال د جوړښت د نه چمتووالي له امله ده، چې ژر تر ژره چمتو کیږي، خامخا به یو لړ مثبت او د پام وړ بدلونونه راولي
او دوهم دا چې له طالبانو څخه مننه کوم چې داسې پالیسي یې خپله کړې چې افغان ښځې او نجونې لږ تر لږه د حیا، عفت او نور په لحاظ په بشپړ امنیت کې ژوند وکړي او زموږ د ښځو عزت او عظمت په کې وساتل شي، خو اپوزیسیون به د یوه جمهوري دولت په بڼه دا کار ونه کړي، د لویدیځوالو په ناوړه پلانونو سره، که د دغو پلانونو په پلي کولو کې د هغوی په مرسته او یا هم د هغوی په چوپتیا او محافظه کارۍ سره، دوی زموږ د ښځو د تباهۍ لامل شول، په ځانګړې توګه له هر اړخه. د اخلاقي او دیني نقطه نظر، او په یقیني توګه که دا معمول لس کاله نور هم دوام کړي واي، د افغان میرمنې اسلامي هویت څخه به هیڅ شی به پاتې شوي نه واي.

د انتقاد یا څلورم علت په باره کې دوه ټکي پورته کیدی شي؛
لومړی دا چې د جمهوریت پر مهال پراخ بنسټه حکومت چیرته وو؟
که څه هم د بېلا بېلو قومونو د خلکو په ټاکلو کې مظاهرې ډېرې محدودې وې او په بې اهمیته، غیر مرکزي، غیرمستقیم یا اکثره غیر موثرو پوستونو کې یا هم مظاهرې د ډیموکراسۍ او د بیان د ازادۍ تر سرلیک لاندې ترسره شوې، خو له بلې خوا یوازې هغه څوک چې په یوه ټاکلي ملت پورې اړه لري او د امریکا او د هغې د متحدینو له خوا یې ملاتړ کیږي، ګټونکي به وو او له بلې خوا په دې ټاکنو کې پیسو او هر ډول رشوت اصلي رول لوبولی او هر هغه شخص او حرکت چې تر ټولو زیاتې پیسې لرل د میدان ګټونکی وو او دوهم دا چې اسلامي امارت له یوې خوا د پراخ بنسټه حکومت جوړول نه دي رد کړي، بلکې تل یې ویلي چې د دې هدف د ترلاسه کولو لپاره د یوه ځانګړي میکانیزم د جوړولو هڅه کوي او له بلې خوا د اسلامي امارت د واکمنۍ له دننه څخه د مشخصو معلوماتو له مخې طالبان په کلکه غواړي چې د هیواد د مدیریتي حلقې پراختیا او د ټولو استازو په شتون سره تنظیم کړي.

دویمه ستونزه دا ده چې په اصل کې د طالبانو پر وړاندې د جګړې شرایط نه دي برابر شوي
لومړی دا چې جګړه باید داخلي شرایط ولري او په ملي هوډ او اراده ودرول شي، بیا به ګاونډیان یې هرکلی کوي، ملاتړ به یې پراخوي او له دې وروسته به نړۍ هم د تایید او حتی هر اړخیز ملاتړ ته لېواله وي. او د اړتیا په صورت کې، لکه دوه لسیزې مخکې یې د مقاومت د جنګیالیو په ګټه عمل وکړ، د هیواد حاکمیت یې نسکور کړ، او د هغه په ​​سیوري کې یې د مقاومت ادعا کونکو هڅه وکړه چې کابل ونیسي، مګر اوس دا اجزا او شرایط هیڅ نه ښکاري.

په هیواد کې دننه له اسلامي امارت سره د جګړې لپاره هیڅ دلیل نشته
۱- د جګړې او بلې جګړې د پیلولو په برخه کې د خلکو په کچه هیڅ ډول روحي او دیني انګیزه نشته.
۲- له سیاسي او امنیتي لحاظه خلک جګړه او شخړه په ګټه نه ګڼي، بلکې خالص ضرر یې ګڼي.
۳- د خلکو اقتصادي وضعیت په هیڅ صورت د بلې جګړې د پیلیدو دلیل نه دی.
۴- د جګړې له امله د خلکو روح ډېر ځورېږي، سخت کرکه ورسره کوي او په هر حالت کې ترې ډډه کوي.
۵- داسې قوي مرکزيت نه شته، که فرد یا حرکت وي، چې خلک تنظیم او رهبري کړي او یو بل مقابله پیل کړي.
موږ په دې باور یو چې د اسلامي امارت په مقابل کې د ملي ظرفیت او ګټو په پام کې نیولو سره ممکنه نه ده چې په هغه باندې حساب وکړو.

په افغانستان کې جګړې او ناامنۍ ته د سیمې د هېوادونو لېوالتیا نه لری
په سیمه کې د جګړې او ناامنۍ د رامنځته کولو او یا د هغې د عاملینو په ملاتړ کې هیڅ دلچسپي نشته. په تيرو وختونو کې په تېره بيا د طالبانو د واکمنۍ په لومړيو پنځو کلونو کې د سيمې ځينې هېوادونه په تېره بيا د ايران اسلامي جمهوريت په صحنه کې وو او د مقاومت د جبهې تر شا ولاړ وو او په سياسي او پوځي دواړو برخو کې يې ډېر کارونه وکړل. په پنجشېر، بلخاب او دره صوف کې د طالبانو د مخالفت په حق کې ترسره شول او پر افغانستان د امریکايي یرغل پر مهال یې هم سترګې پټې کړې او د امریکا په مشرۍ د ناټو د غړو هېوادونو له هوايي او ځمکنیو بریدونو سره یې مخالفت څرګند نه کړ. د افغانستان د اشغال موخه د اسلامي امارت له نسکوریدو او د امریکا په مرسته د شمال ایتلافي جبهې کابل ته راورسیدل او حکومت یې تر خپل واک لاندې راوست.
په دې اقدام کې یوازې ایران نه و، بلکې روسان هم وهڅول چې د احمدشاه مسعود ملاتړ وکړي او تاجکستان د مقاومت د یوې فعالې سیاسي، اقتصادي او پوځي اډې په توګه کار وکړي.
خو دا ځل قضیه بل ډول ده او نه یوازې دا چې د ایران اسلامي جمهوریت له طالبانو سره په تړاو کې برعکس دریځ غوره کړی، بلکې له یوې خوا یې د خپل حکومت پر جوړښت ولاړ دی او له بلې خوا یې په اداري چارو کې د لارښونې هڅه کوي. له بلې خوا د ترهه ګرو ډلو او خارجی منظمو حملو په مقابل کښې په تېره بیا د امریکې او د هغې د سیمه ایزو انډیوالانو له خوا ملاتړ او ملاتړ کیږی او په حقیقت کښې ایران د لویدیځ د استبدادی حکومت په شتون باندې خوشحاله او خفه نه دی. که څه هم د خدراء د همکارۍ او ملاتړ نظرونه او شرایط وخت په وخت راپورته کیږي، مګر د دوی هوډ د اسلامي امارت ملاتړ دی او چین، روسیه او هند که څه هم اسلامي امارت په رسمیت نه پیژني، خو تر ټولو غوره بولي. نورمال جوړښت، دوی له طالبانو سره همکاري کوي.
له همدې امله ياد شوي څلور هېوادونه نه يوازې دا چې د افغانستان د حاکميت له کمزوري کېدو سره لېوالتيا نه لري، بلکې د پياوړتيا هيله يې هم لري، ځکه ايران، روسيه، چين او هند په ختيځ کې د نويو راټوکېدلو اقتصادي ستنو په ډله کې دي او د ښې جګړې او تسلط لپاره دي. د سیمې او نړۍ په بازارونو کې او د دې هېوادونو په تېره بیا په دې سیمه کې د غرب د تخریبي او کمزورو سیاستونو په بریالیتوب سره د مقابلې لپاره، دوی د خپلې سیمې امنیت ته اړتیا لري، چې افغانستان یې په زړه کې دی، نو په افغانستان کې امنیت تامین کړي. د يادو څلورو هېوادونو په ګټه ده او له همدې امله په طبيعي ډول به په هېڅ صورت په افغانستان کې د جګړې او د هغه د کورنيو او بهرنيو اجنټانو ملاتړ نه کوي، بلکې پر ضد به يې عمل کوي.

نړۍ د افغانستان جګړه نه مني
د پخوا په څیر، نړۍ د جګړې د رامینځته کولو لپاره د منظم او پراخ چلند لپاره هیڅ لیوالتیا نه لري او د هغه عواملو ملاتړ کوي چې دا رامینځته کوي او دوام ورکوي.
ځکه د نړۍ تر ټولو مهم هیواد چې امریکا ده او په تیرو وختونو کې یې په افغانستان باندې په برید سره زموږ خلکو او هیواد ته له بدبختیو او بدبختیو پرته بل څه نه دي راوړلي او بالاخره په مات زړه کې له منځه یوړل شو، د دې توان نلري پخوانۍ کړنلاره، او که دا توان ولري، په اوکراین کې د جګړې ښکیلتیا، د تایوان او چین ترمنځ کړکیچ او ممکن په تایوان باندې د چین د برید پیل به د افغانستان د مسلې په شاوخوا کې د لویې کچې انساني، وسلو او اقتصادي پانګونې مخه ونیسي، مګر په دې کې شک نشته چې په سیاسي او استخباراتي لحاظ به د افغانستان په کورنیو چارو کې لاسوهنې ته دوام ورکړي، په افغانستان کې به د تیارو فضا رامنځ ته شي چې د افغانستان د خلکو، حکومت او هېواد د واکمنۍ مخه ونیول شي، خو د افغانستان د خلکو د واکمنۍ مخه ونیول شي. تر دې حده چې فرصت طلبان د تېر په څېر د بل قدرت له ګټو څخه د ګټې اخیستو انتظار باسي.
د هغه څه له مخې چې ویل شوي؛ په افغانستان کې د جګړې احتمال صفر ته نږدې او یا لږ تر لږه ډیر کمزوری دی او که چیرې د دې احتمال شته چې د هیواد په ځینو برخو کې د جګړي د ښکیلو غاړو هڅې روانې وي خو دوام به ونه کړي، نو یوازینۍ لار یې د خبرو اترو لاره ده له اسلامي امارت سره، او غوره ده چې نور خلک هم د تبیان د مرکز په څېر له تحقیق او انتخاب څخه دا لاره غوره کړي، که دا کار ونه کړي، نو ځیني کسان به له توجه او ټینګار پرته بله چاره ونه لري. له اسلامي امارت سره تعامل او یا له هیواده وتل.