ټاکنو کمیسیون، د پارلمانی ټاکنو ترسره کیدو ۷ میاشتی وروسته، ددی ټاکنو نهایی نتایج پوره او تکمیل کړه.
اشرف غنی؛ ولسمشر ددی پروسی تکمیل مخکې، ثور شپږم نیټه کې مجلس د شپږم ټاکنیز حوزی نمایندګانو په غیاب کې مجلس افتتاح کړ.
د میدان وردک، قندوز، بغلان او کوچیانو پارلمانی ټاکنو نهایی نتایج په همغه ورځ او پکتیا ولایت ټاکنیز نتایج وروسته اعلام شو او یواځی د کابل نتایج شپی ناوخته سه شنبه خپور شو.
اشرف غنی د کابل او پکتیا نمایندګانو سوګند اداکولو مراسمو کې د نتایجو خپریدو ۷ میاشتی ځنډیدل یو فاجعه وبلل او د نمایندګانو څخه وغوښته چی د ترسره شوی تعدیلاتو تصویب سره ټاکنو قانون کې ددی فجایعو مخه ونیسی او د ټاکنو باور د خلګو لپاره بیرته راژوندی کړی.
هغه همدارنګه ټینګار وکړ چی حکومت پارلمانی ټاکنو کې خپل بی طرفی وساتل؛ خو مشکلات د دواړو ټاکنیز کمیسیونونو بی کفایتی له امله رامنځته شوه.
هغه څه چی افغانستان پارلمانی ټاکنو کې رامنځته شوه په دومره اندازی سره شرم آوره وو چی داسی په نظر نه رسیږی چی د ولسمشر په ظاهر دلسوزانه او واقع بینانه موضع ګیری او اظهارات هغه توجیه کړی او رسوایی څخه ابعاد کم کړی.
افغانستان پارلمانی ټاکنو نتایج ۷ میاشتی وخت ونیول په داسی حال کې چی په هغه نړۍ کې چی ټاکنو نتایج د ۴۸ ساعتونو په مده کې مشخص کیږی، یو تاریخی رکورد بلل کیږی، او دا هغه څه نه دی چی مسؤولیت یی یواځی دوو ټاکنیز کمیسیونونو او یا څو فاسد او غیری مسؤول کمیشنرانو باندی واچول شی.
بیله شکه اجرایی دستګاوی ددی پیښی په وړاندی مسؤول دی.
ښاغلی غنی نه شی کولای چی څو بی کفایته او فاسد کمیشنرانو په تورنولو سره حتی قضایی محکمه سره خپل مسؤولیت رفع کړی. دا بالخصوص هغه وخت ارزښت پیدا کوی چی توجه وکړو هغه څه چی پارلمانی اوږدمدته ټاکنو کې رامنځته شوه، افغانستان کې مردم سالاری او دموکراسی راتلونکې نظر او چشم انداز خراب کړ او صحنه ته بیرته ګرځیدو لپاره خلګو هیلی له منځه یوړی.
له بل لوری ولسمشر ملتفت او مستحضر دی چی پارلمانی ټاکنې کمیو او لوی فساد سره یوځای وو او خلګو رای په دی ټاکنو کې لاسوهنو سره یوځای وو او هغوی رایی نادیده ونیول شوی او همدارنګه د هغه په تعبیر سره، د رایو شمیرلو پروسه او نتایجو اعلان، فاجعه باره وو، نو ورڅخه راوتلی نتایج هم باید معتبره نه وی؛ هغه نتایج چی په اساس یی، ښاغلی غنی نوی پارلمان جوړ کړی او افتتاح کړی دی.
په بل بیان سره، څنګه تصور کولای شو چی ټاکنیز کمیسیونونه د بی کفایتی او فساد له امله عدلی او قضایی تعقیب لاندی قرار ونیسی؛ خو هغه نارینه او ښځی چی د همدا کمیشنرانو له طریقه ملی شورا ته استول شوی دی آیا د افغانستان خلګو حقیقی نمایندګان دی؟!
دا مسایلو ته په کتو سره، که څه هم نړۍ ترټولو اوږد مدته ۷ میاشتو ټاکنو قضیه وتړل شوه؛ خو تبعات او پیامدونه به یی کلونه کلونه د افغانستان خلګو اقتصادی او ټولنیز او سیاسی حیات څخه لګښت واخلی؛ ځکه هغه پارلمان چی دداسی ټاکنو څخه رامنځته شوی وی، خپله ټاکنو په شان به فاسد، ناتوان، غیری مسؤول او خلګو څخه نمایندګی صلاحیت نه فاقد او حکومت اداره او ارادی تابع به وی.
داسی پارلمان نه د افغانستان خلګو شایسته دی او نه هغوی څخه په سمه توګه نمایندګی کولای شی؛ ځکه دردمند او شجاع او منتقد او مسؤولیت قبلوونکې نمایندګان ونه توانیدل چی د ټاکنو کمیسیونونو پردی ترشا فساد فیلتر څخه تیر شی او افغانستان خلګو حقیقی رایو ته په اتکا سره، ملت کور ته واستول شی او هغه کسان چی فساد او روشه او سیاسی کاری او قوم پرستی له مخې د نماینده په حیث اعتبارنامه ترلاسه کړی او سوګند خوړلی دی، د افغانستان خلګو څخه حقیقی نمایندګی نه شی کولای.