امرالله صالح؛ اشرف غنی ټاکنیز او سیاسی متحد اعلان کړ چی تخنیکی او شخصی دلایلو له امله قطر ناسته کې ګډون نه کوی.
ښاغلی صالح ویلی دی چی طالبان د دولت سره مستقیم خبرو اترو څخه امتناع او ملکی وګړو او عادی مامورینو او معلمینو وژنو تداوم باندی ټینګار له امله د سولې په وړاندی اصلقطر ناسته؛ حکومت هیآت لادرکه یووالیی خنډ دی.
د ښاغلی صالح په نظر، که طالبان افغانستان او افغانستان خلګو باندی باور لری او بیګانه وو ګټو خدمت یو وسیله نه دی باید د دولت سره مذاکره وکړی او افغانستان خلګو غوښتنو باندی تمکین وکړی.
هغه مخکې هم مسکو ناسته کې د سیاسی رهبرانو ګډون څخه نیوکه وکړه او یو شرم یی بللی وو.
افغانستان حکومت سه شنبه په ورځ د افغانستان دولت ۲۵۰ کسیزه هیآت نوملړ د طالبانو سره سولې خبرو اترو لپاره قطر ناسته کې ګډون لپاره خپور کړ.
تراوسه، عطامحمد نور، حنیف اتمر، رحمت الله نبیل او طالبانو ډله هم ددی نوملړ سره مخالفت ښودلی دی.
دا پیښی په داسی حال کې رامنځته کیږی چی مخکې له دی وړاندوینه کیده چی د ګډون کوونکو نوملړ اعلان سره به چی ویل کیږی د حکومت په همکاری د سولې رهبری شورا له لوری نهایی شوی دی، داسی ښیی چی د سولې پروسی لپاره افغانستان سیاسی شخصیتونو او ګوندونو او خلګو نمایندګانو متحد او یووالی رامنځته کولو لپاره یو مهم ګام اخیستل شوی دی او طالبانو مقابل لوری په دی پروسه کې مشخص شوی دی.
له بل لوری، د ډیرو کارپوهانو په باور، په حاضر حال کې، یو د اصلی او مهمو مسالو څخه چی طالبانو مقابل لوری ورته اړتیا لری یووالی، انسجام، همګرایی او هماهنګی دی ترڅو په دی توګه، هغه هیات چی د کابل څخه دوحه ته ځی، د افغانستان سیاسی نظام او اساسی قانون او ګټو مدافع او اخیرو لاسته راوړنو نماینده وی. دا همغه څه دی چی کولای شی هغه سره خطونو ساتلو سره به مرسته وکړی چی طالبانو ته سولې لپاره ټاکل شوی؛ خو ظاهرآ دا پيښه دومره آسان هم لاسته نه راځی.
د ناظرانو په باور، د خپور شوی نوملړ په وړاندی راپورته شوی مخالفتونه د حکومت له لوری، شکاره کوی چی کابل د سیاسی او قومی څېرو یوځای کولو او متحد کولو لپاره سخته لاره په مخ لری.
په دی منځ کې ځینی سیاسی او قومی داخلی جریانونه او څېری او حتی ځینی حلقی د افغانستان حکومت دننه پوه یا ناپوه توګه په دی برخه کې د طالبانو هدف سره مرسته کوی او تفرقه طبل باندی ټکولو سره، د افغانستان موضع د طالبانو په وړاندی کمزوری کوی.
د همدی لپاره ترڅو چی حکومت او ګوندونه او جریانونه او سیاسی شخصیتونه او قومی طیفونه د یو واحد غږ رامنځته کولو لپاره توافق ته ونه رسیږی، سولې پروسه به د افغانستان خلګو استراتژیک لومړیتوبونو او ملی ګټو لوری ته لاړ نه شی او طالبان، دهغه ډلې ملاتړ رژیمونه په سیمه او خارجی سلطه ګر قدرتونه، افغانستان سیاسی برخلیک ګروګان کې نیسی او خپل ګټو لپاره ورسره لوبه کوی.
په دی حساب، د هغه ځایه چی حکومت د طالبانو سره سولې پروسی راتلونکې لاری ټاکلو لپاره تصمیم نیونو متن او محور کې قرار لری، په دی حساس وخت کې باید خپل حیاتی نقش ترسره کړی او هیواد اساسی قانون شعاع کې ملی همګرایی او یووالی رامنځته کولو لپاره دنده ترسره کړی او اجازه ورنه کړی چی نظرونو اختلافات او داخلی جناحانو سلایق او علایق، مقابل لوری موضع پیاوړۍ کړی او په دی توګه، افغانستان ملی امنیت او ثبات او خلګو سیاسی برخلیک، زیان ووینی.