حجت الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری د تبیان مرکز ته د کاتب محبوب بانی په مشرۍ د افغانستان د حزب الله ګوند سره د یوځای کیدو په مراسمو کې، نوموړي د مشهد په سپېڅلي ښار کې د شهید مصباح (رح) په حسینیه کې د جهادي شخصیتونو، علماوو، پوهانو او مشهورو مهاجرینو په حضور کې وینا وکړه. هغه دې ته په اشارې سره چې د تبیان مرکز له پخوا راهیسې د دوامداره کار لپاره یو تګلاره چمتو کړی دی، وویل: موږ هڅه کړې چې د هر ولایت او ژبې سالم او پاک عناصر له قومي او سمتي روحیې څخه بهر راټول شي او په دې تګلاره کې جدي شتون ولري ترڅو د خدای په خوښه موږ په ګډه د خلکو لپاره فضا جوړه کړو. هېواد له بحران څخه د وتلو او د امنیت، ثبات، رښتینې سولې او ملي حاکمیت د تامین په موخه د افغانستان له ځمکنۍ بشپړتیا سره سم هېواد چمتو کړو.

آوا - مقدس مشهد: حسینی مزاری وویل: په افغانستان کې د مبارزې په ډګر کې ګڼو شخصیتونو د جهاد له بریا وروسته لاره پرېښوده او د جهاد او مبارزې بحث یې پرېښود، خو له هغه وخته چې ښاغلی بنایی د مبارزې ډګر ته داخل شوی، تر اوسه پورې په خپله لاره کې له لږې کمزورۍ او په حرکت کې له انحراف پرته خپل لاري ته ادامه ورکړي. هغه څه چې د ده په مبارزه کې ډېر څرګند او تنګ دي، هغه حاکمیت دی چې تر اوسه په همدې محور روان دی او نه یوازې دا چې پر دغه محور د ده توجه او ټینګار کمزوری نه دی، بلکې ورځ تر بلې جدي او پرېکنده ښکاري.
 
د تبیان د مرکز مشر هغو جهادي شخصیتونو ته په خطاب کې چې په تېرو دوو لسیزو کې یې د جهاد له لارې منحرف شوي او یا یې د تقوا لاره خپله کړې او خپل جهادي هویت یې پټ کړی، یادونه یې وکړه: په دې توګه د خلکو د ایمان برج او منار له منځه وړي! خلک حیران دي چې تاسو پخوا رښتیا ویل که اوس رښتیا وایاست؟ که پخوا مو رښتیا ویل نو اوس مو ولې دا لاره غوره کړې ده او د خپل دین، مذهب، مکتب مو پریښي او د پردیو په ملاتړ ولاړ یاست او که نن ریښتیا وایاست نو بیا مو ولې د جهاد په دوران د خدای، امام حسین او ولایت فقیه په نوم په نوم مو جنګولاست؟ دا پوښتنه د هر مسلمان په ذهن کې راځي. د دې طریقې سره چې تاسو غوره کړې، تاسو نشئ کولی خلک رهبري کړئ او د دین په لور یې لارښوونه وکړی.
 
د سیاسي مسایلو دغه کارپوه دې ته په اشارې سره چې په تېرو شلو کلونو کې ډېر ښه فرصتونه وو چې موږ ترې ګټه نه ده پورته کړې، خو د طالبانو له راتګ او د جمهوریت له سقوط سره په افغانستان کې نور ښه فرصتونه برابر شوي دي او ټینګار یې وکړ: دا فرصتونه مطالعې ته اړتیا لري او دا اړتیا لري چې د ګټې اخیستنې ساحې وپیژني. بې له شکه چې د ملت په لاره کې بېلابېلې ستونزې او خنډونه شته، خو خبره دا ده چې د دې ټولو ستونزو په زړه کې فرصتونه شته او ښايي له هغو څخه ګټه واخلو. که چیرې فرصت شتون ونلري او ګواښونه شتون ولري، موږ به دا ګواښونه په فرصتونو بدل کړو. په دې شرط چې موږ د مطالعې، دقت او د پلان او ستراتیژۍ خلک ولرو، ترڅو له دې فرصتونو ګټه واخلو او که ګواښونه وي، په فرصتونو بدل کړو.
 
حسينې مزاري يادونه وکړه: په تېرو دوو لسيزو کې لويديځوالو په افغانستان کې په تېره بيا د کلتور، عقیدې او معنوي په برخه کې دومره کار کړی، چې موږ به يې څو لسيزې جبران نه کړو، ځکه موږ شرايط نه دي بدل کړي او د خپل ځان لپاره یې پلان درلود، او د پلان سره سم یې عمل وکړ او موږ یې هغه لار را وګرځول چې غوښتل یې. په داسې حال کې چې افغانې ښځې په افغاني ټولنه کې د لوېديځ د واک او کلتور تر ټولو سخت ګوزارونه ګاللي دي. که جمهوریت نور لس کاله دوام کړي وای، د کورنیو لپاره به هیڅ ښځه او انجونې پاتې نه وي او هرڅه به له لاسه ورکړي وای. له همدې امله اوسنی وضعیت د خلکو لپاره ښه فرصت دی چې ترې ګټه پورته کړي.
 
د تبیان د مرکز مشر په دې باندې په تاکید سره چې له موجوده فضا څخه په منحل او متناسب ډول له پلان، ستراتیژۍ او هدف پرته ګټه پورته کول ناشوني دي، وویل: که موږ له اوسنیو شرایطو سره لکه شل کاله مخکې چلند وکړو، نو موږ به بیا خامخا ناکامه کېږو او لس کاله وروسته به بیا راځو او دا به وڅېړو چې لس کاله مخکې څومره ښه فرصتونه وو او موږ ترې ګټه پورته نه کړه، موږ شاته پاتې شو او سټیج خالي پاتې شو، دې مرحلې او د ځان لپاره یې قوي او منظم تاسیسات جوړ کړل او موږ شاته شو.
 
هغه په ​​دوام وويل: اوس شرايط سم دي او موږ بايد له دې فرصت څخه د ګټې اخيستنې لپاره د ننوتلو لاره پيدا کړو. په هرصورت، د همغږۍ سره ننوتل، منظم ننوتل او منظم ننوتل. ټول اشرافیان او ټول شخصیتونه، ښځې او نارینه باید په یوه کرښه او په یوه ټینګ چوکاټ او منظم تنظیم کې داخل شي او له دې شرایطو څخه ګټه پورته کړي. که موږ منتج شوي یو، که همغږي نه یو او که په ټولنه کې د اوس په څېر اختلافات وي، طبیعي ده چې موږ به ناکام شو.
 
حسينې مزاري دې ته په اشارې سره چې د تبيان مرکز له پخوا څخه د کار زمينه برابره کړې ده وويل: موږ هڅه کړې ده چې سالم او پرهيزګار عناصر او پاک عناصر له قومي او سيمه ييزې روحيې او له هر هغه روح څخه چې د يووالي مخه نيسي راوباسي. همغږي، یووالی، له هر ولایت، هرې ژبې، هرې قوم او سیمې څخه را سره یو ځای شئ او په دې تګلاره کې جدي حضور ولرئ، ترڅو د خدای په خوښه موږ ټول وکولای شو په اوسنیو شرایطو کې هدف ته د رسېدو لپاره په ګډه کار وکړو او فضا رامنځته کړو او چې د افغانستان د امنیت، ثبات، رښتینې سولې، پیاوړې واکمنۍ او د افغانستان د ځمکنۍ بشپړتیا د ساتلو په موخه ولس له بحران څخه او د هېواد د وتلو لپاره چمتو کړو.
په دې مراسمو کې د حجت الاسلام و المسلمین حسینې مزاري وینا په لاندې ډول دی:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و به نستعین
د دې مراسمو د تر سره کېدو انګیزه او لامل روښانه دی، د تبیان مرکز ته د کاتب محبوب بونایی په مشرۍ د افغانستان د حزل الله ګوند سره د یو ځای کېدو اعلان. زه غواړم تاسو ته د دې موضوع په اړه ځینې لارښوونې وړاندې کړم.
 
لومړی ټکی د ښاغلی کاتب محبوب بنایی په اړه
نوموړی د افغانستان د مسلمان ولس د جهاد او مبارزو په ډګر کې یو له مشهورو او پیژندل شویو شخصیتونو څخه دی. ښاغلی بنایی د هرات ښار په یوه دیني او دینداره کورنۍ کې زیږیدلی او د ماشومتوب او ځوانۍ وخت یې د مور او پلار په غیږ کې په لازمو ښوونه او روزنه تېر کړی دی. په همدې وخت کې چې د ځوانۍ په کلونو کې او د افغانستان د سپېڅلي جهاد له پيل سره مخ شو، د هرات په ښار کې د تروريستي رژيم پر وړاندې وسله والې مبارزې ته داخل شو او د جهاد په څوارلسو کلونو کې يې په ډګر کې ډېر جدي فعال و. د یوه عسکر په توګه له عادي مبارزو څخه نیولې بیا د جهاد د اعلی سرقوماندانۍ مرحلې ته د رسیدو او د یوه غورځنګ د رهبرۍ او رهبرۍ تر څنګ خپل دیني او بشري وظیفه سرته رسوله او له بریا وروسته هم په تیرو شلو کلونو کې په صحنه کې وو. نوموړي په بېلابېلو دندو کې دنده ترسره کړې او تر اوسه پورې يې د جګړې په ډګر کې جدي حضور لری.
 
د کاتب محبوب بنایی په کمپایني غورځنګ کې ولایتیتوب په ښکاره توګه څرګند دی
البته، د افرادو، عناصرو او شخصیتونو ترمنځ د مبارزې په ډګر کې ډیری پورته او ښکته شوي دي. ښايي د جهاد له بري وروسته ډېرو شخصيتونو لاره پرېښوده او د جهاد او مبارزې خبرې يې پرېښودې او نورې دندې يې پر غاړه واخيستې. خو ښاغلی بنایی د مبارزې ډګر ته د ننوتو له پیله تر ننه پورې متمرکز، منظم او هدفمند و، پرته له دې چې په لاره کې له لږې ضعف او کمزورۍ او په خپل حرکت کې له لږ انحراف پرته خبلي لاري ته دوام ورکړ. هغه څه چې د هغه په ​​​​مبارزه کې خورا څرګند او د پام وړ دي د هغه حاکمیت دی. هغه دیني او علمي ځواک چې له دې محور سره د مبارزې لاره غوره کوي او له دې محور سره دوام لري او له دې محور سره پرمختګ ته دوام ورکوي او په دې محور باندې د توجه او ټینګار نه یوازې دا چې کمزوری نه کیږي، بلکې ورځ تر بلې جدي او پرېکنده کیږي.
په تېرو ديارلسو کلونو کې به مو ليدلي وي چې څومره ژر چې لويديځ د امريکا تر مشرۍ لاندې په افغانستان کې راڅرګند شي او يا په بل عبارت پر دغه هېواد يرغل او تسلط پيدا کړي، په ژوند کې به ډېر بدلونونه او پرمختګونه راشي. د ډیری خلکو څخه. ځينو کسانو چې اوږدې ږيرې يې درلودې ږيرې يې پرې کړې، چې لنډې ږيرې يې پرې کړې او افغانستان ته ولاړل، د شرابو پر مېز ناست وو او له ښځو سره يې لاسونه ښکل کړل او خداى حرام يې حلال وګڼل او ترويج يې کړ. د خدای، دین لاره ځیني ورکه شوې او که چا ته مجاهد ووایې، داسې ښکاریده لکه په هغه باندې لعنت ووایئ، او ځینې خلک حتی با نفوذه شخصیتونه چې مجاهد بلل کیږي، د شرم احساس کوي.
 
ځیني خپل جهادي تګلاره یا تقیه رد کړه، خو په حقیقت کې یې د خلکو عقایدو ته زیان رسولی
ښايي ځينې شخضیتونه د خپلو خبرو له مخې تقيه کړي وي، ما يو له هغو څخه اعتراض وکړ چې په دې حالت او موقف او دې تګلارې سره ولې د خپلو پخوانيو عقيدو او افکارو خلاف خبرې او دريځ کوې؟ هغه په ​​ډیره اسانۍ سره وویل چې موږ د خپلو خلکو ساتنه غواړو! ما وویل، ښه، په دې چل او د دې شعارونو په ویلو او زموږ په تېر لعنت ویلو او زموږ د تېر په پرې کولو سره به ولس او شیعه نه خوندي کېږي، بلکې ته د خلکو د ایمان برج ړنګوې! خلک حیران دي چې تا پخوا رښتیا ویل که اوس رښتیا وایې؟ که پخوا دی رښتیا ویل نو اوس مو ولې دا لاره غوره کړې ده او د خپل دین، مذهب، مکتب او د ملاتړي خنډونو په وړاندې په کلکه دریدلی یی او که نن رښتیا وایئ نو بیا مو د جهاد پر مهال ولې د خدای، امام حسین او ولایت فقیه په نوم دې دومره ستونزې او کړاوونه پیدا کړل؟ دا پوښتنه د هر مسلمان په ذهن کې راځي. په دې طریقه چې تاسو غوره کړې، تاسو نشئ کولی خلک رهبري کړئ او د دین په لور یې لارښوونه وکړئ، خلک به په تاسو باور وکړي. خو یو کس نه، دوه کسان نه، بلکې ډېرو شخصیتونو د خپلې عقیدې له مخې د دین او مکتب د خدمت هڅه کړې، په داسې حال کې چې دا ډول چلند له دین سره خیانت، له مکتب سره خیانت او د خلکو سره خیانت دي.
 
په تېرو دوو لسیزو کې په بېلابېلو ډګرونو کې پر ولس درانه ګوزارونه وشول
ډېر هغه کسان چې واقعاً له دين څخه وتلي او د بدعت په لاره روان دي او په پرله پسې ډول يې هڅه کړې چې داسې چلند وکړي چې غربيان، امريکايان، جرمنيان او انګرېزان يې د خپلو ملګرتياو او همدغو خلکو په توګه ومني. دا چې له بده مرغه په ​​تېرو شلو کلونو کې د اسلام، دين، مکتب او خلکو لپاره له رامنځته شوي فرصت څخه نه يوازې دا چې ګټه پورته نه شوه، بلکې له دې فرصت څخه د خلکو د اهدافو او ايډيالونو پر ضد استفاده وشوه. په اقتصادي، دیني، سیاسي، نظامي او فرهنګي ډګرونو کې د ملت پر بدن درانه ګوزارونه وشول او د نن ورځې د حالاتو پایله دا ده چې دا ټول له منځه تللي دي. دوی ټول تیر شول او تاریخ سره یوځای شول. کله چې تاسو د افغانستان دننه خلکو سره خبرې کوئ، تاسو ګورئ چې دوی د روانو جریانونو په اړه منفي نظر لري. خو په افغانستان کې داسې شخصیتونه هم شته چې د هغوی تګلاره اسلامي، دیني او علمي وه او د جهاد له لومړۍ ورځې څخه چې دوی خپله لاره غوره کړه، په تېرو شلو کلونو کې یې همدا تګلاره درلوده او اوس هم لري. له دغو کسانو څخه یو هم ښاغلی کاتب محبوب بانی وو او همدا چلند د دې لامل شو چې نوموړی ونیول شو او تر یو کال په سختو شرایطو کې د بګرام په زندان کې وو.
 
اوس مهال ستونزې شتون لري، مګر د دې ستونزو په زړه کې یو فرصت شتون لري
دوهم ټکی دا دی چې اوس په افغانستان کې ډېر ښه فرصتونه شته. که څه هم په تېرو شلو کلونو کې ډېر پاک فرصتونه وو، چې موږ ترې ګټه نه ده پورته کړې، خو د طالبانو له راتګ او د جمهوري رياست له ړنګېدو سره په افغانستان کې نور پاک فرصتونه برابر شوي او دا فرصتونه بايد په دقت سره مطالعه شي. د استخراج ساحې باید په ګوته شي. بې له شکه چې کله کله ووایو چې په افغانستان کې یو ښه فرصت رامنځته شوی دی. ځینې ​​خلک خپه کیږي او شور او جنجال جوړوي، د طالبانو له دې ټولو ستونزو او کړنو سره کوم فرصت رامنځ ته شو؟ دوی بیلابیل مسایل راپورته کوي او ځینې غیر مسؤل خلک عجیب تور نظرونه منعکس کوي. دا په داسې حال کې ده چې زه نه وایم چې په افغانستان کې ستونزې نشته او نه بېلې ستونزې شته، خامخا ستونزې او د ملت په لاره کې ډول ډول خنډونه شته، د دې ټولو ستونزو په زړه کې فرصتونه شتون لري او ممکن موږ وکولی شو ترې ګټه واخلو. که چیرې فرصت شتون ونلري او ګواښونه شتون ولري، موږ به دا ګواښونه په فرصتونو بدل کړو. زما له نظره، هیڅ ګواښ نشته او هر څه یو فرصت دی. حتی هغه خنډونه او ګواښونه چې ویل کیږي په افغانستان کې شتون لري هم فرصتونه دي، که څه هم فرصتونه شتون نلري، فرصتونه باید رامینځته شي، په دې شرط چې موږ د مطالعې خلک، دقیق خلک او د پلان او ستراتیژۍ خلک وي، ترڅو موږ کولای شی له دغو فرصتونو ګټه واخلی او که ګواښونه هم وی، په فرصتونو بدل کړی.
 
شته فرصت باید وکارول شي؛ که موږ انتظار وکړو چې امریکا یو څه وکړي، هغه به زموږ ټولې چارې اداره کړي
بله خبره دا ده چې اوس باید له دې فرصت سره څه وکړو؟ که د فرصت تر څنګ ګواښ هم وي څه باید وکړو؟ لاره دا ده چې موږ باید له دې فرصتونو ګټه پورته کړو. د دې انتظار ونه باسو چې نور راشي او زموږ لپاره حالات سم کړي او بيا د مېلمنو په توګه هېواد ته ننوځي او له نعمتونو يې ګټه پورته کړي. تر څو چې تاسو انتظار کوئ چې نور به تاسو ته شرایط او فرصتونه درکړي، دوی به ترې ګټه پورته کړي او تاسو به اداره او رهبري کړي او ستاسو وجود به وکاروي، لکه څنګه چې شل کاله وړاندې د سپټمبر له 11 وروسته امریکایان راغلل او پر افغانستان یې برید وکړ. د امریکایانو په همکارۍ شمالي اتحاد افغانستان ته راغی او حکومت یې جوړ کړ. ښه، تاسو لاړل او د امریکایی ځواک، مدیریت او مشرتابه سره یې افغانستان واخیست. تاسو پخپله په افغانستان کې عمل ونه کړ، خو امریکایانو تاسو ته دا نعمت درکړ. کله چې امریکایان ستاسو لپاره میز خپروي، دوی به حتی ستاسو د خوړلو طریقه اداره کړي او حتی ستاسو د جامو، اړیکو، خبرو اترو او ټولنیز چلند څارنه وکړي. په تېرو ديارلسو کلونو کې امريکا او لويديځوال زموږ د خلکو او تاسو په ټولو چارو کې لاس درلود او لارښوونه يې کوله.
تاسو باید په یاد ولرئ چې لویدیځوالو په افغانستان کې په ځانګړې توګه د کلتور، عقیدې او روحانیت په برخه کې دومره کار کړی چې موږ یې د لسیزو لپاره نه شو جبرانولای، ځکه چې موږ شرایط نه دي بدل کړي، بلکې دوی یې بدل کړي او دوی د ځان لپاره یو پلان درلود اود په پلان یې دوی عمل وکړ او موږ یې مختلفې لارې ته رهبري کړل چې دوی یې غوښتل. موږ خوشحاله وو چې د بېلګې په توګه موږ څو سوه وکيلان لرو، موږ خوښ وو چې د بېلګې په توګه موږ ولسمشر وټاکل او ټاکنې مو وشوې، موږ خوښ وو چې وزيران مو درلودل، موږ خوښ وو چې شيعه ګان مو په وزيرانو کې برخه درلوده، وکیلان او داسې نور خو ولس او هېواد ته څه شول؟ مهرباني وکړئ ما ته د تیر وضعیت یوه مثبته پایله وښایاست! یو له هغو شیانو څخه چې دوی موږ ته د مثبت محصول په توګه ښیي او وده ورکوي د ښځو دریځ دی چې د جمهوریت په دوره کې د ښځو په ژوند کې وده کړې او دوی په سټیج کې راڅرګند شوي او داسې نور.
 
افغانې مېرمنې د لوېدیځ کلتور تر ټولو سخت ګوزارونه ګاللي دي
زموږ د ښځو پر ټولنه ډېر دروند او وحشتناک ګوزارونه وشول. خو د ښځو د ټولنې لپاره مو څه کړي؟ ستا وروستۍ هڅه دا وه چې زموږ ښځه له سر څخه څادر لرې کړي، نو د خبرو کولو لپاره زموږ ښځه بربنډ کړي. په کابل کې داسې ادارې شتون درلود چې د یوې ځوانې نجلۍ میاشتنۍ فیس به یې ورکول او د هغې لپاره به یې یو څو جامې ټاکلې چې تاسو یوازې په دې جامو سره کابل ته تګ ته اړتیا لرئ. دوی دومره نازک او نری جامې اغوستې وې چې حتی د دوی د کمیسونو او زیر جامو لاندې هم لیدل کیده. که جمهوریت نور لس کاله دوام کړي وای، زموږ او ستاسو کورنۍ ته به هیڅ ښځه او انجونې پاتې نه وې او هر څه به له لاسه ورکړي وای. حضرات تصور کاوه چې څه ډول شخصیت لری خو د خپلې لور له حالته خبر نه وو. یوه ورځ یو مشهور شخصیت ماته زنګ وواهه او ډیر خوشحاله وو، چې زما لور حاجي اغا د OIN له لارې په یوه ټاکلي څانګه کې دنده موندلې او کار ته تللې ده. د لويديځ ذوق دومره اغېزمن کړی، چې زموږ ملايان خوشاله دي، چې لور يې د يوې بهرنۍ ادارې له لارې په يوه فاسد دفتر کې دنده ترلاسه کړې ده. یو څوک په دې خبره شرمیږي چې دا سړی ملایان دی. په پای کې به وګورو چې لوېدیځوالو په افغانستان کې څه کړي چې حتی په تش په نامه مذهبي خلکو یې هم دومره اغېزمن کړی دی. نو اوسنی وضعیت زموږ د خلکو لپاره مناسب دی چې له دې فرصت څخه ګټه پورته کړي.
 
د اوسني فرصت څخه د استفادې لپاره یو مهم شرط په همغږۍ او پلان سره عمل کول دي
بله خبره دا ده چې له شته فضا څخه په منحل او متضاد ډول له پلان، ستراتیژۍ او هدف پرته ګټه اخیستل ممکن نه دي. که موږ له اوسنیو شرایطو سره لکه شل کاله مخکې چلند وکړو، خامخا به یو ځل بیا ناکام شو او لس کاله وروسته به بیا راشو او وڅېړو چې لس کاله مخکې څومره ښه فرصتونه موجود وو او موږ ترې ګټه پورته نه کړه، موږ شاته پاتې شو. له دې صحنې څخه یې ګټه پورته کړه او د ځان لپاره یې قوي او منظم تاسیسات جوړ کړل او موږ شاته پاتې شو. نو اوس د دې وخت دی چې په افغانستان کې وروڼو او خویندو له دې فرصت څخه ګټه پورته کړو. په هرصورت، د همغږۍ سره ننوتل، منظم ننوتل او منظم ننوتل. ټول اشرافیان او ټول کرکټرونه، ښځې او نارینه باید په یوه کرښه او په یوه ټینګ چوکاټ او منظم تنظیم کې داخل شي او له دې شرایطو څخه ګټه پورته کړي.
 
موږ باید لاسونه سره یو کړو او د یو ځواکمن حرکت سره د شته فرصت څخه ګټه پورته کړو
دوهم شرط دا دی چې د شاخص هدف ولرو. دریم شرط دا دی چې دې موخې ته د رسیدو لپاره پلان ولري. او همدا نن موږ ته پکار ده چې په افغانستان کې لاسونه سره یو کړو او له دغو فرصتونو څخه د ګټې اخیستنې په موخه په یو ځواکمن او قوي خوځښت سره حرکت وکړو. نو لازمه ده چې ټول اشرافیان او ټول حقیقي او حقوقي شخصیتونه سره راټول شي او له دې فرصت څخه په یوه قوي او ځواکمن خوځښت سره ګټه پورته کړي. د ښاغلي کاتب محبوب بنایی عمل هم په همدې لور روان دی او له ښاغلي بنایي څخه مخکې زموږ د نورو ملګرو کړنې هم په همدې لور روانې وې. له همدې امله، حقیقي او قانوني اشرافي عناصر باید سره راټول شي او د فرصتونو څخه د ګټې اخیستنې په برخه کې د واحد، متحد او متحد صف په توګه کار وکړي. البته، د دې فرصتونو په اړه خبرې کول یوې خپلواکې غونډې ته اړتیا لري، کوم چې که زه اوس فرصتونه په ګوته کړم.
 
د تبیان مرکز د همغږي فعالیت لپاره یو دریځ چمتو کړی
د تبیان مرکز له پخوا څخه هم دا دریځ له قومي او سمتي روحیې څخه بهر او له هر هغه روح څخه بهر د سالمو او پاکو عناصرو او پاکو عناصرو لپاره چمتو کړی چې د هر ولایت ، هرې ژبې او هر قوم څخه د یووالي ، همغږي او یووالي مخه نیسي. سیمه باید سره راټول شي او په دې پلیټ فارم کې جدي شتون ولري ترڅو انشاالله موږ ټول وکولای شو په اوسنیو شرایطو کې هدف ته د رسیدو لپاره په ګډه کار وکړو او د هغه غوښتنو سره سم چې موږ په افغانستان کې لرو، دا غوښتنې د کومې غوښتنې له مخې ترلاسه کړو. طبعي او جغرافيايي شرايط او د دولت غوښتنې څه دي، د ولس او ولس غوښتنې څه دي او د نورو واقعي او قانوني اشخاصو غوښتنې څه دي، راځئ چې حرکت وکړو او د خلکو لپاره فضا چمتو کړو. له بحران څخه د هیواد د وتلو او د امنیت، ثبات او رښتینې سولې او د افغانستان د ځمکنۍ بشپړتیا د حاکمیت او د یوه هیواد د حاکمیت د تامین په خاطر او ان شاءالله د خپلو دیني ارشاداتو په پوره کولو تمرکز وکړو. السلام علیکم ورحمت الله وبرکاته!