رئیس جمهور آینده افغانستان با توجه به حضور گسترده مردم در انتخابات، بحث تأمین امنیت را با جدیت دنبال کند.
به گزارش خبرگزاری آوا، مطلب فوق توسط داکتر فاطمه فاطمی، از اعضای لوی جرگه و  مقیم ایران طی یک میزگرد  با حضور داکتر علی واحدی، از فعالین سیاسی افغانستان بیان شد.
خانم فاطمی در پاسخ به این سوال که شما حضور مردم در انتخابات را چگونه تحلیل می کنید؟ گفت که در طول تاریخ افغانستان انتخاباتی به این گستردگی برگزار نشده بود. در این دوره حضور نیروها و مردم افغانستان در پای صندوق‌های رأی بسیار بسیار بی‌سابقه بود.

وی افزود که من این مسأله را اینگونه تحلیل می‌کنم که افغان‌ها خواستار به‌وجود آمدن امنیت در این کشور هستند. اگر مردم افغانستان بخواهند و اگر همسایه‌های افغانستان و نیروهای خارجی که الآن در افغانستان مستقر هستند با مردم، دولت و نیروهای افغانی همکاری کنند، این خواسته و حق مردم محقق خواهد شد.

فاطمی افزود که هر رئیس‌جمهوری هم که در افغانستان به قدرت برسد باید در پاسخ به حضور گسترده مردم در انتخابات بحث تأمین امنیت را با جدیت دنبال کند. در دو انتخابات قبلی که حامد کرزی رئیس‌جمهور شد حضور مردم قابل مقایسه با امسال نبود زیرا مردم فکر می‌کردند کرزی یک رئیس‌جمهور غربی و طرفدار حضور غربی‌ها در کشور است و به همین دلیل مشارکت کمتری در انتخابات داشتند.

وی افزود که در انتخابات امسال هم جوانان و هم زنان حضور پررنگی داشتند. زنان افغان در طول تاریخ افغانستان متأسفانه به‌حقوقی که باید داشته باشند دست نیافته و همیشه تحت شرایط مردسالاری و تقریباً محکوم و مظلوم بودند. الآن که شرایط تا حدودی مساعد شده و زن‌ها توانسته‌اند در ساختار سیاسی، اجتماعی و حتی اقتصادی جامعه حضور پیدا کنند، نتوانستند نسبت به تصمیم‌گیری‌های آینده کشورشان بی‌تفاوت باشند و نقش بسیار خوب خود را به نمایش گذاشتند و پای صندوق‌های رأی آمدند.

فاطمی ابراز امید واری نمود هر رئیس‌جمهوری که در رأس حکومت قرار می‌گیرد و تصمیم‌گیری می‌کند حقوق زنان را به رسمیت بشناسد و از این حقوق حمایت کند؛ زیرا نیمی از جامعه افغانستان زنان هستند. زنان تحصیلکرده و با فرهنگی که همواره در کنار برادران و همسرانشان در ساختن یک افغانستان امن، اسلامی و مساعد کوشا بوده‌اند.

داکتر فاطمی در مورد شمارش آرا نیز گفت که تمام تحلیلگران افغانستان نسبت به مسائل مربوط به انتخابات حساس هستند و دلشوره‌هایی دارند و امیدواریم نام منتخب اصلی که مردم او را انتخاب کرده‌اند بدون هیچ دست‌خوردگی و قلم خوردگی و زد و بند از صندوق بیرون بیاید.

وی افزود که شماری از تحلیلگران نظرشان این است با وضعیتی که الآن پیش آمده چرا اعلام نتایج تا این حد به تعویق افتاده است؟ چرا باید تا اواخر ثور اعلام نتایج به طول انجامد؟ آن‌ها معتقدند باید نتایج سریع‌تر اعلام شود و مردم از این تشویش بیرون بیایند.

داکتر فاطمی همچنین در مورد تعویق امضای پیمان امنیتی گفت که هر ئیس‌جمهوری که بیاید برای امضای پیمان امنیتی تحت فشار خواهد بود. صحبت‌هایی هم که کاندیداها در دوران رقابت‌های انتخاباتی داشتند این بود که پیمان امنیتی را امضا می‌کنند. حتی آقای عبدالله گفته بود که پیمان امنیتی را امضا می‌کند. شاید بعد از انتخابات این پیمان امضا شود. حالا آقای کرزی آن را امضا نکرد. چون ما در تاریخ افغانستان پیمان‌هایی را داریم مثل پیمان‌هایی که با انگلیس امضا شد مثل پیمان خط دیورند و پیمان گندمک. پادشاهانی که این پیمان‌ها را امضا کردند از آن‌ها به عنوان بدترین پادشاهان تاریخ افغانستان یاد می‌شود.

وی همچنین در مورد نحوه عمل کرد کرزی در دوران ریاست جمهوریش گفت که آقای کرزی در طول ۲ دوره ریاست جمهوری، تقریباً در افغانستان موفق بوده است. چون اگر به زمان قبل از ورود ایشان به افغانستان نگاه کنیم می‌بینیم که کشورمان یک کشور به هم ریخته بود که در آن بحث قومیت، زبان،‌دین ، جهاد و... مطرح بود.

داکتر فاطمی افزود در قبل از دوره کرزی بحث مسائل مذهبی داغ بود و مسائل مربوط به شیعه و سنی زیاد بود. آقای کرزی افغانستان را سر و سامان داد. درست است که نیروهای خارجی و ناتو آمدند اما قدم‌های مثبتی هم برداشته شد. لویه جرگه‌ها برگزار شد، قانون اساسی تدوین شد، حق شیعیان و مذهب جعفری به رسمیت شناخته شد، بحث زنان مطرح شد و در قانون اساسی ثبت شد که باید حضور ۲۲ درصدی زنان در پارلمان، درجرگه‌ها، در سنا و در ارکان سیاسی کشور باشد.

خانم فاطمی گفت که در اوایل دوره کرزی یک مقدار امنیت نسبی در افغانستان به وجود آمد. یکی از کارهای مهمی که کرزی انجام داد آوردن اعتدال بین قومیت‌ها بود. من خودم شاهد بودم در بحث لویه جرگه اضطراری برای تصویب قانون اساسی نمایندگان اقوام پشتون می‌خواستند که زبان پشتون زبان ملی اعلام شود، اما کرزی این کار را نکرد و گفت نمی‌توانیم در کشوری که قومیت‌های مختلف داریم یک زبان را زبان ملی اعلام کنیم. اگر این مسأله اتفاق می‌افتاد مسائل دیگری را در پی داشت.

وی افزود که آقای کرزی مشاوران غیرپشتون همچنین مشاوران زن داشت و یک محوریتی را به وجود آورده بود که توانسته بود اعتماد تمام اقوام را نسبت به خود جلب کند و اعتدالی را در افغانستان به وجود بیاورد.

فاطمی در پاسخ به این سوال که نحوه سیاست‌ورزی تیم کرزی، حرفه‌ای‌تر و نتیجه‌گراتر از تیم مجاهدین بخصوص مجاهدین شمالی معروف به ائتلاف شمال نبوده است؟ یارگیری‌های کرزی از همه جناح‌ها بود و امروز هم شاهد پراکندگی چهره‌های مجاهدین در تیم‌های مختلف انتخاباتی هستیم، گفت که بعد از روی کار آمدن مجاهدین قرار شد رئیس‌جمهور چند ماهی در قدرت بماند تا دولت موقت تشکیل شود و پس از آن دوباره رئیس‌جمهوری جدید معرفی شود.

وی افزود که ما دوست نداشتیم مجاهدین در افغانستان به عنوان یک دولت سیاسی آن طور بروز و ظهور پیدا کنند که مردم از آن‌ها آزرده‌خاطر شوند. اتفاقاتی که افتاد و باعث کشت و کشتار و درگیری‌های حزبی، گروهی و جناحی شد منجر به تشکیل نشست بن شد و در آنجا تصمیماتی گرفته شد که یکی از این تصمیمات برگزاری لویه جرگه اضطراری برای تدوین قانون اساسی بود. این اتفاقات تقریباً باعث شد که افغانستان به سوی قانونمند شدن و به وجود آمدن یک دولت قانونی پیش برود.

فاطمی گفت که در این زمان دشمن دست به یک توطئه دیگر زد و این توطئه ترور شخصیت‌های مجاهدین و نام بردن از آنان به عنوان «جنگ سالار» و کسانی که از لحاظ سیاسی با گروه‌های دیگر تعامل ندارند، بود. دشمن همچنین مجاهدین را گروه‌هایی معرفی کرد که قدرت را به دست گرفتند اما نتوانستند آن را حفظ کنند.

به گفته وی همین مسأله افکار عمومی را نسبت به جهادی‌ها مسأله‌دار کرد. شاید در این توطئه کمونیست‌ها و نیروهای غربی ذی‌نفع بودند. از سوی دیگر رهبران مجاهدین ترور شدند. شخصیت‌هایی مثل شهید کاظمی که یک وزنه بود ترور شد. خود آقای ربانی شهید شد. حزب آقای حکمتیار به عنوان یک گروه افراطی کنار گذاشته شد و دیگر نشد که مجاهدین به عنوان جریان سیاسی منسجم به صحنه سیاسی افغانستان بازگردند. الان مجاهدین دیگر به صورت یک جریان سیاسی منسجم کار نمی‌کنند بلکه به صورت جداگانه یا برای خودشان یا به عنوان مشاور در کنار کاندیداها کار می‌کنند.

خانم فاطمی افزود که مثلاً آقای سیاف یکی از رهبران بسیار خوبی است که از لحاظ علمی در سطح بسیار بالایی است و در بین اهل تسنن یک فقیه به شمار می‌رود. اگر بحث قومیت هم باشد، آقای سیاف یک پشتون است، تحصیلکرده هم هست در کنارش هم قومیت‌ها وجود دارند اما چرا رأی نمی‌آورد؟ این به خاطر ویژگی‌های پیچیده افغانستان است که قومیت تنها یکی از وجوه آن است.

همچنین در این میزگرد داکتر علی واحدی در پاسخ به این سوال که بعد از انتخابات امنیت افغانستان تأمین می‌شود یا خود این انتخابات ممکن است به یک تهدید امنیتی تبدیل شود؟ گفت که  در سال۲۰۰۱ که غربی‌ها وارد افغانستان شدند شعارشان مبارزه با تروریسم و تأمین امنیت و آرامش افغانستان بود اما دیدیم که در طول یک دهه‌ای که در افغانستان حضور داشتند که با دوران ریاست جمهوری آقای کرزی هم همزمان بود غربی‌ها در تأمین امنیت نقش پررنگی نداشتند.

وی افزود که انتخابات نمونه خوبی از تأمین امنیت به دست افغان‌ها بود و ۴۰۰ هزار نیروی افغان شامل؛ پولیس، نیروهای امنیتی و اردوی افغانستان وارد پروسه تأمین امنیت انتخابات شدند و امنیت با وضعی خوب حتی بهتر از دوره‌های قبلی انتخابات، برقرار شد. بعد از این انتخابات هم نه‌تنها مسأله امنیت افغانستان بدتر نمی‌شود بلکه به مراتب بهتر هم خواهد شد.

واحدی در ادامه این میزگرد که از سوی روزنامه ایران دایر شده بود، در پاسخ به اینکه تجربه نشان داده است که افغان‌ها وقتی به حال خود رها شده‌اند با هم جنگیده‌اند، گفت: نه اینطور نیست در تمام جنگ‌های داخلی افغانستان همیشه توطئه خارجی دخیل بوده است.

به گفته وی چون بعد از پیروزی مجاهدین یکی از توطئه‌های دشمن خصوصاً امریکا این بود که ایران دوم در جهان اسلام پا نگیرد. در مقطع مورد اشاره شما دولت مجاهدین در افغانستان در حال قدرتمند شدن بود و در کشور و بین مردم خودباوری به‌وجود آمده بود و زمینه ورود غربی‌ها و امریکا به افغانستان در حال از بین رفتن بود به همین دلیل غربی‌ها توطئه کردند و مسائل قومی ما را علم کردند.

واحدی افزود که قبل از پیروزی مجاهدین در افغانستان مسائل قومی و جناحی چندان مطرح نبود اما بعد از پیروزی مجاهدین این مسائل مطرح شد و این اتفاق دقیقاً توطئه امریکا بود.
وی در مورد این مسئله که آیا کاندیداهای انتخابات تحمل پذیرش شکست را دارند؟، گفت که هر کدام از کاندیداها که پیروز شوند باید حس اعتماد و خودباوری را در مردم تقویت کرده و به مردم اعتماد کنند.
واحدی گفت که آقای کرزی هم اگر تعاملی را که با ناتو و کشورهای غربی و امریکا داشت، با مردم خودش حفظ می‌کرد و به سرمایه ملی و مردمی اتکا می‌کرد، در طول دو دوره ریاست ‌جمهوری‌اش، افغانستان جایگاه خاص خود را داشت و امروز به استقلال کامل رسیده بود و وجود خارجی‌ها توجیه نداشت. هر کدام از کاندیداها که رئیس‌جمهور شدند ما از آن‌ها می‌خواهیم که به خواسته‌های مردم توجه کنند.