بعد از رحلت جانکاه پیامبر بزرگوار اسلام(ص) دیری نپایید که  یگانه دختر گرامی اش فاطمه زهرا(س) جان را به جان  آفرین تسلیم کرد و مسلمانان را به ماتم نشاند.
به گزارش خبرگزاری آوا، حجت السلام و المسلمین محمدی این مطلب را در مراسمی که در دفتر حضرت آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی به مناسبت ایام فاطمیه  در کابل برگزار شده بود، عنوان کرد.
او گفت: روایت‌ها همان گونه که در ولادت فاطمه زهرا(س) مختلف است، در شهادت آن حضرت نیز مختلف است؛ بعضی شش ماه بعد از رحلت پیامبر نقل کرده اند و برخی دیگر، ۷۵ روز و بعضی هم ۹۵ روزٰ، به هر صورت فاطمه زهرا(س) بعد از پدر بزرگوارش مدت زیاد زندگی نکرد و حیات پر از فراز و نشیب بی بی دو جهان به پایان رسید.
به گفته این عالم دینی، حضرت زهرا یگانه دوخت گرامی رسول اکرم(ص) در شرایط سخت و دشوار دنیای اسلام  دیده به جهان گشود و تمام سختی های صدر اسلام را با گوشت و پوست خود لمس کرد.
به گفته او، در ولادت فاطمه زهرا نیز بین شیعه و سنی اختلاف است، اهل تسنن ولادت وی را پنج سال قبل از بعثت می دانند؛ در حالی که روایت های شیعه پنج سال بعد از بعثت ذکر کرده اند.
اما آنچه مسلم است این است که آن بانو در  سال های اول ظهور اسلام به دنیا آمده و دوران کودکی را در زندان شعب ابوطالب سپری کرده است و در همان جا از شیر مادر باز گرفته شده و در همانجا نیز راه رفتن و غذا خوردن را یاد گرفته است.
قابل ذکر است که یکی از ویژگی های فاطمه زهرا(س) که به دیگران کمتر دیده می شد، در طول حیات پر بارش این بود که وی همیشه غمگین بود، و دلیلش نیز این بود که آن حضرت از ابتدای زندگی با مشکلات و رنج فراوان چه در خانواده و چه در اجتماع دست و پنجه نرم کرد، از زندان شعب ابوطالب، تا مرگ نا به هنگام مادر و آزار و اذیت پدرش به دست مشرکین مکه از مسایلی بود که روح فاطمه (س) را افسرده  می ساخت.
فاطمه زهرا(س) در شرایط رشد و نمو کرد که  نظر به روایات ۸۸ غزوه و سیریه از سوی مشرکین مکه، یهود و نصارا بر پیامبر نازنین اسلام تحمیل شد؛ همه این تحولات دست به دست هم دادند و بر روح و روان فاطمه اثر گذاشت.
قابل ذکر است که پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در آخرین دوران حیات خود یعنی سال یازدهم هجری در حجت الوداع، امت را به نگهداری دو امانت بزرگ، یکی کتاب خدا و دیگر عترت پاکش سفارش نمود، و گفت من این دو شی گران بها را در بین شما به امانت می گذارم و از آن خوب پاسداری کنید؛ زیرا این دو از هم جدا نمی شوند تا اینکه در حوض کوثر با من یکجا شوند.
این سفارش در حالی صورت گرفت که یک صد و بیست هزار حاجی از گوشه و کنار دنیا در غدیر خم حضور داشتند و سفارشات پیامبر(ص) را نسبت علی و فاطمه و فرزندانش می شنیدند.
اما متاسفانه بعد از رحلت پیامبر(ص) اولین اهانت به خاندان آن حضرت صورت گرفت و اولین وصی و جانشین پیامبر بزرگوار اسلام(ص)، حضرت علی(ع) را کنار زدند و ۲۵ سال خانه نشین کردند.
علی که باید در راس مخروط و مرکز ثقل جامعه قرار  می گرفت و امت دور شمع وجود او پروانه وار می گردید، از صحنه سیاسی و اجتماعی به شکل ناجوان مردانه کنار زده شد.
این پیش آمد ناگوار فاطمه زهرا(س) را در شرایط خاصی قرار داد و  قرار شد که بی بی تا آخرین رمق حیات از حق شوهرش دفاع کند و مردم را از آینده تاریک شان باخبر بسازد.
فاطمه زهرا(س) به مسجد رفت و خطبه خواند و گفت: ای مردم این ناقه ی که شما درست کردید، آبستن به حوادث و واقعات ناگوار خواهد بود و با کنار زدن وصی و جانشین بر حق رسول گرامی اسلام زحمات ۲۳ ساله پیامبر با خطر مواجه خواهد شد و کشور عظیم اسلامی دچار اختلاف و پراکندگی خواهد شد.
آنچه را فاطمه زهرا پیش بینی کرده بود، جامه عمل پوشید و کشور عظیم اسلامی مانند گوشت قربانی تقسیم شد تا جایی که هر کس در هر گوشه‌ای از ممالک اسلامی ادعای خلافت می کرد.
حضرت فاطمه زهرا(س) تا زمانی که از دنیا رفت، مبارزه  خود را ادامه داد و بعد از شهادت نیز با مخفی کردن قبر خود این مبارزه را تا روز قیامت ادامه داد.