از سالروز رحلت جانکاه پیامبر بزرگوار اسلام (ص)، امام حسن مجتبی و امام علی ابن موسی الرضا ( ع) در دفتر حضرت آیت ا لله العظمی ناصر مکارم شیرازی در کابل، گرامی داشت به عمل آمد. 
به گزارش خبرگزاری آوا، حجت الاسلام والمسلمین حیدر علی ناصری زاده؛ عضو شورای اخوت اسلامی که در این محفل صحبت می کرد ضمن عرض تسلیت گفت: امام رضا (ع) هشتمین پیشوای شیعیان جهان در سال ۱۴۸ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود و در سن ۳۵ سالگی عهده دار مقام امامت گردید. 
وی افزود که دوران امامت آن حضرت با خلافت هارون، امین و مامون هم عصر بود.
به گفته وی، پس از جنایت های تارخی هارون در دوران خلافتش، و ظلم در حق امام موسی کاظم (ع) افکار عامه بر علیه او تحریک شد، و با پیش گرفتن سیاست ملایمتر از سوی مامون درابتدا ی کار، امام رضا از آزادی نسبی بر خور دارشد. 
وی افزود که امام رضا(ع) توانست تا حد ی معارف اسلامی را به بشریت عرضه کند و سیاست دینی را در حمایت از پیروان اهل بیت(ع) و شیعیان عملی سازد. 
ناصری زاده گفت که مامون، امام رضا (ع) را خطر بزرگی برای حکومت و خود سری های خود میدانست، لذا برای اینکه امام را کاملاً تحت نظر داشته باشد به اجبار وی را به خراسان آورد.
به گفته ناصری زاد، با اینکه مامون دستور داده بود که امام را از بیراهه حرکت دهند و وی را دور از انظار شیعیان نگهدارند، اما وقت امام (ع) به نیشابور رسید هزاران تن از شیعیان دلباخته اهل بیت (ع) به استقبال امام شتافتند.
به گفته این عالم دینی، در سرزمین نیشابور امام رضا (ع) حدیث مشهور سلسلة الذهب را بیان کرد و مردم را از امر مهم و سرنوشت ساز آگاه ساخت. 
وی گفت: امام (ع) این حدیث را در حالی بیان کرد که هزاران قلم به دست آن را می نوشت، حضرت گفت: " کلمة لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی اما بشرطها و شروطها و انا من شروطها" امام در این حدیث از مسئله فروعات، از قبیل نماز، روزه و حج و جهاد سخن نمی گوید بلکه فقط مسئله امامت را مطرح می کند. 
این عالم دینی افزود که گویا امام به مردم فرمود توحید محکم و استوار شرطش امامت است.
ناصری زاده گفت: امام رضا(ع) در هفتم ماه رمضان وارد مرو شد، و اولین اقدام که مامون در برابر ایشان انجام داد پشنهاد کردن خلافت به وی بود، که امام شدیداً با آن مخالفت کرد و گفت این حق تونیست تا به دیگران ببخشی. 
وی افزود:فضل بن سهل که شاهد صحنه بوده می گوید من آن روز خارتر و ذلیل تر از خلافت چیز را ندیدم زیرا هر بار که مامون آن را به امام پیش نهاد می کرد، امام رد می کرد. 
ناصری زاده گفت: مامون برای حفظ قدرت و موقعیت خود امام را در تنگنا قرار داد و او را بشکل مرموزانه از صحنه ی سیاسی و اجتماعی کنار زد، در حالیکه امامت زمام دین، هدایت گر و ارشادگر مسلمانان و با عث نظم دادن جامعه و عزت مومنین است.
گفتنی است که این محفل با مداحی مداحان اهل بیت و مرثیه خوانی اهل بیت (ع) به پایان رسید.