نزدیک موکب ابومحمد، از حسینیه آیت‌الله فیاضی بیرون می‌آید. پرچم کشورش را با خود آورده است تا بگوید شیعیان کانادا هم اربعین، خود را به حرم حضرت حسین(ع) می‌رسانند ولو یک نفر.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) به نقل از تسنیم، نامش دیوید فورگس است. همان داوود خودمان. ۲۶ ساله است و از ۷ سال پیش به مطالعه درباره اسلام شروع کرده است. هنوز پدر و مادرش مسیحی هستند. زمانی که به مطالعه درباره اسلام علاقمند شده به مساجد اهل سنت در کشورش می‌رفته. برایمان می‌گوید که چه شده که امروز در عراق است؟

"برای زیارت امام حسین(علیه السلام) در روز اربعین آمدم." امام حسین علیه‌السلام را خیلی دقیق بعد از نام مبارک حضرت دردانه خدا – ترجمه حاج قربانعلی دولابی از وترالموتور- بر زبان می‌آورد. برای همین من هم این عبارت را در این مصاحبه کامل می‌نویسم. دیوید، دانشجو بوده و امروز در حوزه درس می‌خواند. از طریق مطالعه کتاب‌، اینترنت و با کمک استاد با اسلام آشنا شده است. خودش می‌گوید:"چیزهای عجیبی درباره شیعه شنیدم. حساس شدم و تصمیم گرفتم که بیشتر در باره امام علی (علیه‌السلام) مطالعه کنم. امروز می‌گویم که شیعه حق واقعی است این همان چیزی بود که دنبالش می‌گشتم."
استادش به او گفته هر کار می‌توانی بکن و اربعین خودت را به کربلا برسان. این توصیه، انگیزه‌‌اش برای سفر به نجف و کربلا را مضاعف کرده است. فقط درس می‌خواند و شغلی ندارد. هزینه سفر نگرانی اولیه او بوده اما استادش گفته که این سفر خرج زیادی ندارد. امروز او هم مثل تمام مسلمانان مهمان عراقی‌هاست و حرف استادش درست از آب درآمده است: این سفر نیاز به پول زیادی ندارد. "هر که دارد هوس کرببلا بسم‌الله"

"مطالب زیادی در تاریخ خواندم که امام علی(علیه السلام) هر چند که در تمام جنگ‌های صدر اسلام بوده اما بعد از تشکیل حکومت با همه مردم با عدالت رفتار کرده است حتی آنانی که سال‌ها علیه او جنگیدند. او به هیچ‌کس ظلم نکرد. من به شخصیت ایشان خیلی علاقمند شدم." این حرف‌های فورچ کانادایی‌است قبل از تشرف به حرم حضرت امیر علیه السلام.
کشور او هم جزو کشورهایی بود که در جنگ امریکا علیه مردم عراق به این کشور سرباز فرستاده بود اما امروز تعداد زیادی شیعه عراقی دور او جمع شده بودند و او را دوست داشتند. درباره این علاقه در مقابل آن تنفر می‌گوید: "فرق من با آن سربازها در این است که من نیامدم اینجا کشوری را اشغال کنم. نیامدم که برادرانم را بکشم. آمدم اینجا برای حمایت از شیعه و برادرانم. ما همه به سمت یک قبله نماز می‌خوانیم و یک خدای مشترک داریم."
دوست دارم او را در آغوش بگیرم. وقتی از او درباره علاقه شیعیان به یدکدیگر ولو با زبان‌ها و ملیت‌های مختلف می‌پرسم، خنده‌ای روی صورتش می‌نشیند. او هم این علاقه را احساس کرده. می‌گوید: "این خیلی زیبا و دوست‌داشتنی است. مردم از کشورهای مختلف، پاکستان، افغانستان، ایران، تایلند، عربستان، بحرین و... می‌آیند و به همدیگر علاقه دارند. من فکر می‌کنم که علت این دوستی این است که همه ما امام حسین علیه السلام را دوست داریم."

این گفته دیوید را اگر کنار بیلبوردهای بزرگ «حسین سر بقائنا» بگذاری می‌بینی که تعداد زیادی از شیعیان با او هم‌نظرند. دیوید یا همان داوود خودمان می‌گفت: «در کانادا هرکسی فقط به خودش فکر می‌کند. هر کسی دنبال منفعت شخصی خودش است. اما اینجا همه به هم علاقه دارند. به هم محبت می‌کنند. برای هم فداکاری می‌کنند."
زندگی امروز او با گذشته‌اش تفاوت پیدا کرده. معتقد است که "زندگی شیعه هدف دارد. می‌داند به کجا می‌رود. شیعیان رهبر دارند. ما امام را داریم. ادیان و مذهب‌های دیگر معصومین را ندارند. موقعی که زندگی شما هدف دارد، معنا پیدا می‌کند. افراد زیادی در کانادا روزانه درس می‌خوانند، سرکار می‌روند و ... اما نمی‌دانند برای چه. درست مثل اینکه در یک دایره بدون پاسخ دور خودت بچرخی."
دیوید می‌گوید که «علاقه دارم به ایران هم بروم. اما هنوز پول ندارم. دارم درباره امام رضا علیه السلام مطالعه می‌کنم و دوست دارم که با سفر به ایران به معصومین علیهم السلام نزدیک‌تر شوم. تلاش می‌کنم که ویزا بگیرم و هر چه زودتر بروم".

در پایان این ملاقات کوتاه وقتی بحث ما به کشورهای شیعی دنیا می‌رسد که عموماً دچار مشکلاتی هستند، می‌گوید: "از نظر من اینکه کشوری آب و هوای خوبی ندارد، شلوغ است و نافرمانی تا حدی در آن وجود دارد، ترافیکش بد است به این معنا نیست که در مقابل کشور من، کشوری ضعیف است. کشورهایی مثل عراق و سوریه ائمه معصومین را دارند که بالاتر قدرت در جهان هستند. این مسائل در کشور من هرگز پیدا نمی‌شود و ما از این قدرت به صورت جدی محرومیم."