وضعیت ناگوار اطفال و زنان در افغانستان، در این اواخر توجه کارشناسان امور اجتماعی را به خود جلب کرده است.
به گزارش خبر گزاری (آوا)، شوراهای حمائیه‌ای از اطفال در مکاتب و کمپ‌های مهاجرین، چه در مرکز و چه در ولایات در این اواخر تشکیل گردیده است؛ تا این قشرآسیب پذیر جامعه را از خشونت های خانوادگی و بیرون از خانه مصئون نگهدارد.
 نماینده اطفال کابل در سرکس تعلیمی اطفال افغانستان در گفت گو با آوا ابراز داشت: برعلاوه واداشتن برخی از اطفال به کارهای شاقه از طرف والدین، آنان حق تصمیم گرفتن در فامیل را نیز ندارند.
 او با اشاره به اینکه حتی در مکاتب نیز خشونت علیه اطفال صورت می گیرد، گفت: چه در خانواده و چه در مکاتب؛ نه تنها حقوق اطفال در نظر گرفته نمی شود، بلکه حق آنان زیر پا می شود.
وی با ابراز اینکه حتی ترافیک نیز در برابر اطفال بی توجهی می کند،  افزود: حکومت باید اطفال روی بازار را جمع آوری کند و زمینه تحصیل را برای آنان فراهم سازند.
 در همین حال نماینده  اطفال ولایت هرات در شورای اطفال گفت: مشکلات معارف، نداشتن برنامه های تفریحی و آموزشی در تلویزیون، مبتلا بودن برخی اطفال به مواد مخدر، بی توجهی دولت در مقابل اختطافچی اطفال، از مشکلاتی است که فرا راه کودکان هرات قرار دارد.
اطفال هرات از وجود مواد بی کیفیت در بازار هرات نیز شکایت دارند و می گویند که مواد تاریخ گذشته و بی کیفیت توسط دکانداران فروخته می شود و سبب بیماری کودکان می شود.
 به گفته راضیه یک تن از کودکان هرات، مسوولین پارک های تفریحی هرات، از اطفال پول می گیرند و باآنان برخورد خشونت آمیز می نمایند.
 مهم‌تر از همه این ها، کودکانی است که در کمپ‌های مهاجرین زند گی می کنند؛ زیرا در آنجا نه آب صحی موجود است، نه مکتب و نه هم برق؛ بنا بر این آنان با مشکلات عدیده‌ای روبه رو است.
 این در حالی است که با آمدن سرمای زمستان، اطفال مهاجرین که در کمپ‌ها زندگی می کنند به بوت و لباس گرم زمستانی نیاز دارند.
آنان از مسوولین حکومتی می خواهند که اگر کمک مالی از طرف آنان صورت نمی گیرد؛ حداقل به مردم آگاهی دهند تا اطفال را از کار های  شاقه باز داشته و زمینه تحصیل را برای آنان فراهم نمایند.
 به گفته آنان، دولت مسوولیت دارد که برای والدین این کودکان زمینه کار را مساعد کند؛ تا اطفال مجبور به تحمل کارهای شاقه نشوند.
احمد کودکی دیگر افغان است. او می گوید که تفاوت زیاد بین اطفال افغانستان و کشور های همجوار وجود دارد.
 به گفته وی، واداشتن اطفال به کارهای شاقه، سوء استفاده از کودکان و تجاوز جنسی از مشکلاتی است که تنها اطفال افغانستان با آن رو برو هستند.
 وی از والدین نیز می خواهد که اطفال خود را توهین و تحقیر نکنند و به حرف های آنان گوش دهد؛ تا در آینده فرد گوشه نشین و منزوی بار نیایند.
به گفته او، دادن شخصیت به اطفال یکی از عوامل رشد و بالندگی آنان است و می تواند شخصیت آینده او را تضمین نماید.
 گفتنی است که باهمه تلاش های بین المللی و داخلی که در این راستاصورت گرفته است متاسفانه هنوز هم وضعیت زنان و کودکان افغان بهبود چندانی نیافته و همچنان زندگی شان دچار رنج مضاعف است.